Beginning
Zachęta do życia zgodnego z powołaniem
4 Zachęcam was zatem ja, więzień w Panu, abyście żyli w sposób godny powołania, którego staliście się uczestnikami. 2 Postępujcie z wszelką pokorą i łagodnością. Cierpliwie znoście jedni drugich w miłości. 3 Dokładajcie starań, by zachować jedność Ducha w spójni pokoju. 4 Jest jedno ciało i jeden Duch, jak też zostaliście wezwani w jednej nadziei związanej z waszym powołaniem. 5 Jest jeden Pan, jedna wiara i jeden chrzest. 6 Jest też jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który jest ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich.
7 Każdemu zaś spośród nas została dana łaska zgodnie z miarą ustaloną przez Chrystusa. 8 Dlatego powiedziano:
Wstąpił na wysokość,
powiódł za sobą jeńców,
rozdał ludziom dary.
9 To, że wstąpił, cóż innego oznacza, niż to, że wcześniej zstąpił do niższych sfer ziemi? 10 Ten, który zstąpił, jest Tym samym, który wstąpił ponad wszystkie niebiosa, aby wszystko wypełnić.
11 On też uczynił jednych apostołami, drugich prorokami, innych ewangelistami, jeszcze innych duszpasterzami i nauczycielami. 12 Uczynił to po to, by wyposażyć świętych do spełniania właściwych im zadań, do budowania ciała Chrystusa, 13 aż dojdziemy wszyscy do jedności wiary i pełnego poznania Syna Bożego, do doskonałości właściwej dla dojrzałych, i dorośniemy do wymiarów pełni Chrystusowej.
14 Chodzi bowiem o to, abyśmy już nie byli dziećmi, rzucanymi przez fale i unoszonymi przez każdy powiew nauki będącej w rzeczy samej wyrazem ludzkiego oszustwa i sprytu w posługiwaniu się zwodniczymi metodami. 15 Przeciwnie, zależy mi, byście pod każdym względem, jako prawdomówni w miłości, rozwijali się i coraz bardziej przypominali Jego, który jest Głową, Chrystusa. 16 Z Niego czerpie całe ciało. Każda jego część we właściwy sobie sposób łączy się z innymi i wzajemnie zasila, a dzięki temu wszystkie rosną w otoczeniu miłości.
Przywileje nowego stworzenia
17 To więc mówię i nalegam w Panu, abyście już nie postępowali tak, jak postępują poganie, próżni w swych dążeniach, 18 pokrętni w swych pomysłach, dalecy od życia Bożego przez nieświadomość, która ich zaślepia, i przez niewrażliwość ich serca. 19 Wyzbyli się oni uczuć i chciwie gonią za rozpustą oraz wszelką nieczystością.
20 Wy jednak nie tak nauczyliście się Chrystusa, 21 bo przecież to Jego usłyszeliście i w Nim was pouczono, jako że prawda jest w Jezusie. 22 Wiecie, że macie zedrzeć z siebie starego człowieka, który hołdował dawnemu sposobowi życia, i którego niszczyły zwodnicze żądze. 23 Zamiast tego macie poddawać się odnowie w duchu waszego umysłu 24 i oblec się w nowego człowieka, stworzonego według Boga w sprawiedliwości i świętości prawdy.
25 Dlatego odrzućcie kłamstwo i mówcie sobie nawzajem prawdę. Jesteśmy przecież dla siebie jakby członkami jednego ciała. 26 Gniewajcie się, lecz nie grzeszcie. Niech słońce nie zachodzi nad waszym gniewem 27 i nie dawajcie diabłu przystępu.
28 Kto kradnie, niech kraść przestanie i raczej ciężko pracuje, aby miał z czego wspierać potrzebujących. 29 Niech z waszych ust nie wychodzi żadne zepsute słowo. Mówcie tylko o tym, co dobre, dla zbudowania w potrzebie, tak by na słuchających mogła spływać łaska.
30 Nie zasmucajcie też Bożego Ducha Świętego, którym was opieczętowano na dzień odkupienia.
31 Usuńcie spośród siebie wszelką gorycz i gwałt, gniew, krzyk i oszczerstwo. Nie tolerujcie po swej stronie najmniejszej niegodziwości. 32 Bądźcie jedni dla drugich mili i serdeczni. Przebaczajcie sobie nawzajem, podobnie jak wam Bóg przebaczył w Chrystusie.
Życie w świetle
5 Naśladujcie Boga jako ukochane dzieci. 2 Żyjcie też w miłości, podobnie jak Chrystus. On nas[a] ukochał i dla naszego ratunku dobrowolnie złożył siebie Bogu na ofiarę niczym piękny zapach.
3 Natomiast nierząd, różnego rodzaju nieczystość lub chciwość niech nawet nie będą wspominane wśród was. To niegodne świętych, 4 tak samo jak nieprzyzwoitość, powtarzanie głupstw czy błaznowanie. Nam przystoi wdzięczność. 5 Tego bowiem możecie być pewni, że żadna osoba rozwiązła, nieczysta, chciwa, to znaczy służąca innym sprawom zamiast Bogu,[b] nie ma udziału w Królestwie Chrystusa i Boga.
6 Niech was nikt nie zwodzi pustymi słowami. To właśnie z ich powodu gniew Boga spada na ludzi, którzy Go odrzucają. 7 Nie bądźcie zatem ich wspólnikami. 8 Kiedyś wprawdzie byliście ciemnością, teraz jednak — światłem w Panu. Poczynajcie więc sobie jako dzieci światła; 9 a owoc światła wyraża się we wszelkiej dobroci, w sprawiedliwości i prawdzie.
10 Jako tacy skupiajcie się na tym, co jest miłe Panu. 11 Nie bądźcie uczestnikami bezowocnych czynów ciemności. Obnażajcie raczej ich bezwartościowość. 12 Bo o tym, co się wśród ludzi nieprawych potajemnie dzieje, wstyd nawet mówić. 13 A wszystko to staje się jasne dzięki światłu. 14 Światło ujawnia ukryte sprawy. Dlatego czytamy:
Obudź się, który śpisz!
Powstań z martwych!
A zajaśnieje ci Chrystus.
Mądrość w życiu codziennym
15 Zwracajcie zatem uwagę na własne postępowanie. Nie zachowujcie się jak niemądrzy. Żyjcie raczej jak ludzie mądrzy, 16 którzy nie marnują najdrobniejszej chwili, szczególnie że przyszło nam żyć w trudnych czasach. 17 Dlatego koniec z brakiem rozsądku. Starajcie się pojąć, co jest wolą Pana. 18 Nie upijajcie się też winem, bo przy tym łatwo o nieprzyzwoitość, ale dbajcie o to, aby Duch mógł was stale napełniać. 19 W związku z tym powtarzajcie sobie psalmy, sięgajcie do hymnów i natchnionych pieśni — z całego serca grajcie i śpiewajcie Panu. 20 Dziękujcie też zawsze, za wszystko, Bogu i Ojcu w imieniu naszego Pana, Jezusa Chrystusa.
Chrześcijańskie małżeństwo
21 Bądźcie względem siebie nawzajem ulegli z szacunku dla Chrystusa.
22 Żony, ulegajcie swym mężom jak Panu. 23 Bo mąż jest głową żony, tak jak Chrystus Głową Kościoła — On jest Zbawcą Ciała. 24 Toteż jak Kościół ulega Chrystusowi, żony niech to czynią względem mężów, we wszystkim.
25 Mężowie natomiast, kochajcie swoje żony, tak jak Chrystus ukochał Kościół. On wydał za niego samego siebie, 26 aby go uświęcić po oczyszczeniu przez kąpiel wodną w Słowie. 27 Chciał przez to przygotować sobie Kościół godny chwały, bez plam i zmarszczek lub czegoś w tym rodzaju, ale święty, niczym nie skalany. 28 Podobnie mężowie niech kochają swoje żony — tak, jak własne ciała. Kto kocha swoją żonę, kocha samego siebie. 29 Nikt przecież swego ciała nie ma w nienawiści, raczej je karmi i chroni — tak jak Chrystus Kościół. 30 Jesteśmy bowiem członkami Jego Ciała.
31 Właśnie dlatego opuści człowiek ojca i matkę, połączy się ze swą żoną i będzie z nią jednym ciałem. 32 Jest to wielka tajemnica — odnoszę to do Chrystusa i Kościoła. 33 Niech zatem każdy z was kocha swoją żonę jak samego siebie, a żona niech swojego męża ma w poszanowaniu.
Chrześcijańska rodzina
6 Dzieci, bądźcie posłuszne swoim rodzicom w Panu, bo to jest rzecz właściwa. 2 Szanuj swego ojca i matkę — tak brzmi pierwsze przykazanie z obietnicą: 3 aby ci się dobrze działo i abyś długo żył na ziemi.
4 Natomiast wy, ojcowie, nie pobudzajcie swoich dzieci do gniewu. Wychowujcie je według wyraźnych reguł oraz wskazań Pana.
Chrześcijańskie relacje społeczne
5 Słudzy, bądźcie posłuszni swoim ziemskim panom. Odnoście się do nich z szacunkiem, traktujcie poważnie i służcie im w prostocie serca, jak Chrystusowi. 6 Czyńcie to nie na pokaz, jak ci, którzy chcą się im przypodobać, lecz jak prawdziwi słudzy Chrystusa, pełniący wolę Boga z całej duszy. 7 Służcie chętnie, tak jak Panu, a nie ludziom. 8 Bądźcie przy tym świadomi, że każdy — jeśli uczyni coś dobrego — otrzyma zapłatę od Pana, niezależnie od tego, czy jest sługą, czy człowiekiem wolnym.
9 A wy, panowie, podobnie postępujcie względem nich. Poniechajcie gróźb. Wiedzcie, że podobnie jak oni, wy też macie Pana w niebie, a u Niego nie ma stronniczości.
Wezwanie do czujności
10 W końcu, umacniajcie się w Panu oraz w Jego potężnej sile. 11 Włóżcie na siebie pełną zbroję Bożą, byście umieli sobie radzić z podstępami diabła. 12 Nasza walka bowiem nie toczy się przeciwko krwi i ciału. Walczymy ze zwierzchnościami, z władzami, z zarządcami ogarniającej świat ciemności, z niegodziwymi zakusami duchowych sił na wysokościach nieba.
13 Właśnie dlatego przywdziejcie pełną zbroję Bożą. Musicie wiedzieć, jak stawić opór w krytycznej chwili i jak wyjść z potyczek zwycięsko. 14 Stańcie zatem z pasem prawdy na biodrach, w pancerzu sprawiedliwości na piersiach, 15 obuci w gotowość do głoszenia dobrej nowiny o pokoju. 16 Zawsze wznoście tarczę wiary. Dzięki niej ugasicie każdy rozżarzony pocisk złego. 17 Załóżcie też hełm zbawienia i weźcie do ręki miecz Ducha, którym jest słowo Boga.
18 W każdej modlitwie, gdy tylko zanosicie prośby, módlcie się w Duchu, bez względu na porę. W tym celu czuwajcie z całą wytrwałością i wstawiajcie się za wszystkimi świętymi.
19 Wstawiajcie się przy tym za mną, aby — gdy otworzę usta — dane mi były odpowiednie słowa do odważnego głoszenia tajemnicy dobrej nowiny. 20 Ze względu na nią działam jako poseł w kajdanach i chcę ją głosić śmiało — tak, jak powinienem.
Końcowe pozdrowienia
21 Jeśli chodzi o to, co robię, i co się ze mną dzieje — o wszystkim opowie wam Tychikos, nasz ukochany brat i wierny pomocnik w Panu. 22 Właśnie po to posłałem go do was, aby was powiadomił o naszej sytuacji i pocieszył wasze serca.
23 Życzę wam, bracia, pokoju, miłości oraz wiary, których źródłem jest Bóg Ojciec i Pan Jezus Chrystus. 24 Niech łaska towarzyszy tym wszystkim, którzy szczerze kochają naszego Pana, Jezusa Chrystusa.
© 2011 by Ewangeliczny Instytut Biblijny