Beginning

Prawa apostoła

9 Czy nie jestem wolny? Czy nie jestem apostołem? Czy nie widziałem Jezusa, naszego Pana? Czy wy nie jesteście moim dziełem w Panu? ² Jeśli nawet dla innych nie jestem apostołem, to dla was jestem. Wy właśnie jesteście pieczęcią mojego apostolstwa w Panu.

³ Moja obrona wobec tych, którzy mnie oskarżają, jest taka: ⁴ Czy nie mamy prawa jeść i pić? ⁵ Czy nie mamy prawa zabierać z sobą siostry, kobiety,^[a] jak to czynią pozostali apostołowie i bracia Pana oraz Kefas? ⁶ Czy tylko ja i Barnaba nie mamy prawa nie pracować?

⁷ Kto kiedykolwiek służył w wojsku na własny koszt? Kto sadzi winnicę i nie korzysta z jej owocu? Albo kto wypasa stado i nie spożywa mleka z udoju? ⁸ Czy mówię to tylko po ludzku? Czy Prawo nie mówi podobnie? ⁹ Bo przecież w Prawie Mojżesza znajdujemy słowa: Młócącemu wołowi nie zawiązuj pyska. Czy Bóg ma na uwadze tylko woły? ¹⁰ Czy nie mówi tego przede wszystkim ze względu na nas? To w odniesieniu do nas jest napisane, że oracz powinien orać w nadziei a młocarz młócić w nadziei, że będą mieli udział w plonach.

¹¹ Jeśli posialiśmy wam dobra duchowe, to cóż wielkiego, jeśli skorzystamy z materialnych? ¹² Skoro inni korzystają z tego prawa względem was, to dlaczego tym bardziej nie my? Nie skorzystaliśmy z niego jednak. Wszystko znosimy, by nie stawiać żadnych przeszkód Chrystusowej dobrej nowinie.

¹³ Czy nie wiecie, że ci, którzy pracują przy składaniu ofiar, żyją ze świątyni, a ci, którzy krzątają się przy ołtarzu, korzystają z ołtarza? ¹⁴ Podobnie Pan ustalił, aby ci, którzy głoszą dobrą nowinę, z dobrej nowiny żyli. ¹⁵ Ja jednak nie skorzystałem z tego prawa. Nie piszę też dlatego, że chciałbym skorzystać, bo wolałbym raczej umrzeć, niż zostać pozbawionym mojej chluby. ¹⁶ Bo jeśli głoszę dobrą nowinę, nie mam czym się szczycić — taka spoczywa na mnie odpowiedzialność. I biada mi, jeślibym dobrej nowiny nie głosił.

¹⁷ Jeśli jednak czynię to jako ochotnik, mam zapłatę. Gdybym nie czynił tego jako ochotnik, to po prostu wywiązywałbym się z powierzonego mi zadania. ¹⁸ Więc za co mam mieć nagrodę? Za to, że głosząc dobrą nowinę, czynię to za darmo, nie korzystając z prawa, do którego mnie głoszenie upoważnia.

¹⁹ Chociaż jestem wolny wobec wszystkich, stałem się niewolnikiem wszystkich jak najliczniejsze grono ludzi. ²⁰ Dla Żydów stałem się jak Żyd, aby pozyskać Żydów. Dla tych, którzy podlegają Prawu, stałem się jak ten, który podlega Prawu — choć sam nie podlegam Prawu — aby pozyskać tych, którzy podlegają Prawu. ²¹ Dla tych, którzy nie podlegają Prawu, stałem się jak ten, który nie podlega Prawu — choć nie żyję bez Prawa Bożego, lecz podlegam Prawu Chrystusa — aby pozyskać tych, którzy nie podlegają Prawu.

²² Dla słabych stałem się słaby, aby pozyskać słabych — dla wszystkich stałem się wszystkim, żeby zbawić przynajmniej niektórych. ²³ A czynię to wszystko dla dobrej nowiny, aby stać się jej współuczestnikiem.

²⁴ Czy nie wiecie, że biegacze na stadionie wprawdzie wszyscy biegną, ale tylko jeden zdobywa nagrodę? Tak biegnijcie, abyście ją zdobyli. ²⁵ Każdy zawodnik odmawia sobie wszystkiego, tamci wprawdzie, aby zdobyć zniszczalny wieniec, my zaś niezniszczalny. ²⁶ Ja zatem biegnę nie jakbym nie znał celu, walczę nie jak ten, kto uderza w próżnię. ²⁷ Raczej, surowy dla siebie, trzymam swe ciało w ryzach, abym czasem, głosząc innym, sam nie okazał się niewypróbowany.

Przykłady z dziejów Izraela

10 Nie chciałbym bowiem, bracia, abyście byli nieświadomi, że wszyscy nasi ojcowie byli pod obłokiem i wszyscy przeszli przez morze. ² Wszyscy też zostali ochrzczeni w Mojżesza — w obłoku oraz w morzu. ³ Ponadto wszyscy jedli ten sam duchowy pokarm. ⁴ Wszyscy pili ten sam duchowy napój, bo pili z towarzyszącej im duchowej skały, a tą skałą był Chrystus. ⁵ A jednak większość z nich nie spodobała się Bogu, ciała ich — jak wiemy — zaległy pustynię.

⁶ Wszystko to może nam służyć za przykład, abyśmy nie pożądali złych rzeczy, tak jak to było w ich przypadku. ⁷ Nie bądźcie też bałwochwalcami, tak jak niektórzy z nich. Czytamy bowiem: Usiadł lud, aby jeść i pić, po czym powstał, aby się bawić. ⁸ I nie oddawajmy się nierządowi, tak jak niektórzy z nich, przez co jednego dnia padły dwadzieścia trzy tysiące ludzi.

⁹ Nie wystawiajmy też na próbę Chrystusa, tak jak niektórzy z nich, za co skończyli życie pokąsani przez węże. ¹⁰ Ani nie szemrajcie, tak jak niektórzy z nich, przez co poginęli z ręki niszczyciela. ¹¹ Wszystko to dla przykładu dotknęło tamtych ludzi i zostało opisane, by służyć za przestrogę nam, żyjącym u kresu wieków.

¹² Dlatego kto myśli, że stoi, niech uważa, aby nie upadł. ¹³ Dotychczas nie spotkała was próba przekraczająca siły ludzkie. Bóg jest wierny. On nie dopuści, aby was doświadczano ponad wasze siły. W czasie próby wskaże wam wyjście, abyście mogli ją znieść.

¹⁴ Dlatego, moi ukochani, uciekajcie od bałwochwalstwa ¹⁵ Przemawiam jak do rozsądnych, sami oceńcie to, co mówię: ¹⁶ Czy kielich duchowych dóbr, za który jesteśmy tak wdzięczni, nie oznacza udziału we krwi Chrystusa? Czy chleb, który łamiemy, nie oznacza udziału w Jego ciele? ¹⁷ Ponieważ jest jeden chleb, my, choć liczni, stanowimy jedno ciało, wszyscy bowiem bierzemy cząstkę pochodzącą z jednego chleba. ¹⁸ Przyjrzyjcie się Izraelowi jako ludowi: Ci, którzy spożywają ofiary, stają się uczestnikami ołtarza.

¹⁹ Co chcę przez to wszystko powiedzieć? Czy to, że ofiara składana bóstwom ma jakieś znaczenie? Albo że samo bóstwo coś znaczy? ²⁰ Otóż chcę przez to powiedzieć, że to, co składają w ofierze, ofiarują demonom, a nie Bogu. Ja natomiast nie chcę, abyście mieli coś wspólnego z demonami. ²¹ Nie możecie pić z kielicha Pańskiego i z kielicha demonów. Nie możecie brać cząstki ze stołu Pańskiego i stołu demonów. ²² Czy chcemy wzbudzić w Panu zazdrość? Czy jesteśmy mocniejsi niż On?

²³ Wszystko wolno, ale nie wszystko jest pożyteczne. Wszystko wolno, ale nie wszystko buduje. ²⁴ Nie zabiegajcie tylko o to, co służy wam, ale również o to, co służy innym.

²⁵ Jedzcie wszystko, co się sprzedaje na targu mięsnym. Dla spokoju sumienia w nic nie wnikajcie, ²⁶ gdyż własnością Pana jest ziemia i to, co ją wypełnia.

²⁷ Jeśli zaprasza was ktoś z niewierzących, a chcecie pójść, jedzcie wszystko, co przed wami postawią. O nic — ze względu na sumienie — nie pytajcie. ²⁸ Jeśli jednak ktoś powiedziałby wam: To jest ofiara złożona bóstwom, nie jedzcie ze względu na tego, który zwrócił na to uwagę, a także ze względu na sumienie. ²⁹ Mówię jednak nie o twoim sumieniu, lecz tej drugiej osoby, bo dlaczego moja wolność miałaby być sądzona przez cudze sumienie? ³⁰ Jeśli ja z wdzięcznością uczestniczę w posiłku, dlaczego ktoś ma mnie obrażać za to, za co ja dziękuję?

³¹ A zatem cokolwiek jecie lub pijecie, albo cokolwiek czynicie, wszystko to czyńcie na chwałę Boga. ³² Bądźcie ludźmi, którzy nie dają powodu do potknięć ani Żydom, ani Grekom, ani Kościołowi Bożemu, ³³ podobnie jak ja staram się zadowolić wszystkich we wszystkim, dbając nie o to, co mi służy, lecz co służy innym, bo zależy mi na ich zbawieniu.

Sprawa porządku w modlitwie

11 Bądźcie moimi naśladowcami, jak ja jestem naśladowcą Chrystusa. ² Pochwalam was za to, że we wszystkim o mnie pamiętacie i trzymacie się tego, co wam przekazałem. ³ Chcę więc, abyście wiedzieli, że głową każdego mężczyzny^[b] jest Chrystus, głową każdej kobiety^[c] jest mąż, a głową Chrystusa jest Bóg. ⁴ Każdy mąż, który modli się lub prorokuje z nakrytą głową, hańbi swoją głowę. ⁵ I każda żona, która modli się lub prorokuje z nie nakrytą głową, hańbi swoją głowę, ponieważ jest dokładnie jak ta, której zgolono włosy.^{[d] 6} Jeśli żona nie chce nakrywać głowy, powinna się ostrzyc. A ponieważ wstyd, żeby żona strzygła się lub goliła, niech nakrywa głowę.

⁷ Mąż nie powinien nakrywać głowy, dlatego, że jako mężczyzna jest obrazem i chwałą Boga, kobieta natomiast, jako żona, jest chwałą męża. ⁸ Gdyż nie mężczyzna powstał z kobiety, lecz kobieta z mężczyzny. ⁹ Również nie mężczyzna został stworzony ze względu na kobietę, ale kobieta ze względu na mężczyznę. ¹⁰ Dlatego żona powinna mieć na głowie znak podporządkowania władzy — ze względu na aniołów.

¹¹ Zresztą w Panu ani kobieta nie jest niezależna od mężczyzny, ani mężczyzna od kobiety. ¹² Bo jak kobieta powstała z mężczyzny, tak mężczyzna rodzi się z kobiety — a wszystko pochodzi od Boga.

¹³ Sami osądźcie: Czy żonie wypada modlić się do Boga bez nakrycia głowy? ¹⁴ Czyż sama natura nie poucza was, że mężczyźnie, jeśli zapuszcza włosy, przynosi to wstyd, ¹⁵ a kobiecie, jeśli zapuszcza włosy, przynosi to chwałę? Gdyż włosy zostały jej dane jako okrycie. ¹⁶ A jeśli ktoś z tym wywodem się nie zgadza, niech wie, że ani my, ani kościoły Boże takiego zwyczaju nie mamy.

Porządek przy Wieczerzy Pańskiej

¹⁷ Przechodząc do dalszych poleceń, nie pochwalam, że schodzicie się nie na lepsze, lecz na gorsze. ¹⁸ Przede wszystkim więc słyszę, że gdy się schodzicie jako kościół, powstają między wami podziały — i po części temu wierzę. ¹⁹ Prawdę mówiąc, nawet powinno dochodzić między wami do rozłamów, aby wyszło na jaw, kto wśród was prawdziwie wierzy.

²⁰ A zatem, gdy się schodzicie, to właściwie nie ma wśród was spożywania Wieczerzy Pańskiej. ²¹ Raczej każdy zabiera się do własnej wieczerzy, którą przed sobą kładzie, i skutek jest taki, że jeden jest głodny, a drugi pijany. ²² Czy nie macie domów, aby tam jeść i pić? Albo czy uważacie, że Kościołem Bożym można gardzić i upokarzać tych, którzy mają niewiele? Co mam wam powiedzieć? Pochwalić was? Nie, za to nie pochwalam!

²³ Ja bowiem przejąłem od Pana to, co też wam przekazałem, że Pan Jezus tej nocy, której został wydany, wziął chleb, ²⁴ złożył dziękczynienie, złamał i oznajmił: To jest moje ciało za was wydane — to czyńcie na moją pamiątkę. ²⁵ Podobnie, gdy było po wieczerzy, wziął kielich i oświadczył: Ten kielich to Nowe Przymierze, w mojej krwi. To czyńcie, ilekroć pijecie — na moją pamiątkę. ²⁶ Gdyż ilekroć spożywacie ten chleb i pijecie z tego kielicha, ogłaszacie śmierć Pana, do czasu Jego przyjścia.

²⁷ Dlatego kto by jadł chleb i pił z kielicha Pańskiego niegodnie, winny będzie zlekceważenia ciała i krwi Pana. ²⁸ Niech więc każdy człowiek przyjrzy się sam sobie, a potem sięga po chleb i bierze do rąk kielich. ²⁹ Kto bowiem je i pije niegodnie,^[e] bez uszanowania dla ciała Pańskiego,^[f] je i pije wyrok na samego siebie. ³⁰ Dlatego jest między wami tylu chorych i słabych, a wielu pomarło.^{[g] 31} Bo gdybyśmy osądzali samych siebie, nie bylibyśmy sądzeni. ³² A tak, sądzeni przez Pana, jesteśmy karceni, aby wraz ze światem nie doznać potępienia.

³³ Dlatego, moi bracia, gdy się schodzicie na wspólny posiłek, czekajcie jedni na drugich. ³⁴ Jeśli ktoś jest głodny, niech się naje w domu, abyście się nie schodzili na własne potępienie. Co do pozostałych spraw — zarządzę, gdy przybędę.