Beginning

Boże miłosierdzie dla Jego ludu

11 Pytam zatem dalej: Czy Bóg odtrącił swój lud? W żadnym razie. Przecież ja jestem Izraelitą, z nasienia Abrahama, z plemienia Beniamina.

² Bóg nie odtrącił swego ludu, który uprzednio przygarnął. Pamiętacie, co Pismo mówi o Eliaszu, jak skarży się on przed Bogiem na Izraela? ³ Panie, Twoich proroków — pozabijali; Twoje ołtarze — poburzyli; zostałem ja sam, a i na moje życie nie przestali czyhać.

⁴ Co wówczas usłyszał w odpowiedzi? Zostawiłem sobie siedem tysięcy ludzi, którzy nie zgięli kolan przed Baalem.

⁵ Podobnie obecnie pozostaje resztka wybrana z łaski. ⁶ A jeśli z łaski, to nie ze względu na uczynki, bo inaczej łaska nie byłaby łaską.

⁷ Co z tego wynika? To, że Izrael nie znalazł, czego poszukuje. Znaleźli to wybrani. Pozostałych natomiast dotknął brak wrażliwości, ⁸ zgodnie ze słowami:

⁹ Dawid zaś dodaje:

¹¹ Pytam zatem: Czy potknęli się, aby upaść zupełnie? W żadnym razie. Ich upadek przyniósł zbawienie narodom, co z kolei miało pobudzić Jego lud do zazdrości. ¹² Jeśli zaś ich upadek stał się bogactwem świata, a ich porażka bogactwem narodów, to jak wspaniałą rzeczą stanie się ich pełnia!^[a]

¹³ Wam natomiast, poganom, mówię: Jako apostoł narodów, cieszę się z mojego zadania. ¹⁴ Może w ten sposób wzbudzę zazdrość w moich rodakach i niektórych z nich uratuję. ¹⁵ Skoro bowiem ich bunt przyniósł światu pojednanie, to co przyniesie ich przyjęcie, jeśli nie wzbudzone z martwych życie? ¹⁶ Jeżeli zaś zaczyn jest święty, to święte jest ciasto; jeśli święty jest korzeń — to święte gałęzie.

¹⁷ Jeśli natomiast niektóre z tych gałęzi zostały odłamane, a ty, niczym dzika gałązka, wszczepiony między pozostałe, zyskałeś udział w korzeniu i sokach drzewa oliwnego, ¹⁸ to nie wynoś się nad gałęzie. A jeśli się wynosisz, to pamiętaj, że nie ty dźwigasz korzeń, ale korzeń ciebie.

¹⁹ Powiesz jednak: Gałęzie odłamano, abym ja był wszczepiony. ²⁰ Słusznie! Odłamano je z powodu niewiary, ty jednak trwasz dzięki wierze. Nie wzbijaj się w pychę. Raczej się strzeż. ²¹ Jeśli Bóg nie oszczędził gałęzi naturalnych, może nie oszczędzić i ciebie.

²² Lepiej zwróć uwagę na dobroć i surowość Boga — na surowość dla upadłych i na dobroć względem ciebie, o ile pozostaniesz w tej dobroci, bo w przeciwnym razie ty też będziesz odcięty. ²³ Co do nich natomiast, jeśli nie pozostaną w niewierze, zostaną wszczepieni ponownie — Bóg ma moc to uczynić. ²⁴ Bo skoro ty, będący z natury częścią dzikiej oliwki, zostałeś od niej odcięty i wbrew naturze wszczepiony w szlachetne drzewo oliwne, to o ile bardziej w swoją własną oliwkę będą wszczepieni ci, którzy mają jej naturę.

Boże miłosierdzie dla każdego

²⁵ Chcę bowiem, bracia, abyście byli świadomi pewnej tajemnicy i dzięki temu nie mieli zbyt wysokiego mniemania o sobie. Otóż niewrażliwość spadła na część Izraela. Potrwa ona do czasu przyjęcia pełnej liczby pogan. ²⁶ W ten sposób będzie zbawiony cały Izrael, zgodnie ze słowami:

²⁸ Z punktu widzenia dobrej nowiny, są oni — ze względu na was — nieprzyjaciółmi, jednak co do wybrania — ze względu na Ojców — nie utracili Bożej miłości. ²⁹ To dlatego, że dary łaski i powołanie ze strony Boga są rzeczą nieodwołalną. ³⁰ Bo, jak niegdyś wy byliście nieposłuszni Bogu, a teraz — z powodu ich nieposłuszeństwa — dostąpiliście miłosierdzia, ³¹ tak teraz, gdy wy dostępujecie miłosierdzia, oni są nieposłuszni, po to, aby z kolei oni go dostąpili. ³² Bóg bowiem wydał wszystkich w moc nieposłuszeństwa, aby móc wszystkim okazać miłosierdzie.

Życie na co dzień w Chrystusie

12 Zachęcam was zatem, bracia, powołując się na miłosierdzie Boga, abyście oddali swe ciała na ofiarę —żywą, świętą i miłą Bogu — na dowód, że Mu służycie z pełnym przekonaniem.^{[c] 2} Nie podporządkowujcie się już więcej wzorcom tego wieku. Niech was przeobraża wasz nowy sposób myślenia, tak, byście potrafili rozpoznać, co jest wolą Bożą, co jest dobre, przyjemne i doskonałe.^[d]

³ Mówię bowiem każdemu z was, na mocy danej mi łaski, aby nie miał o sobie mniemania wyższego, niż należy. Niech każdy ocenia siebie rozsądnie, na miarę udzielonej mu przez Boga wiary. ⁴ Jedno ciało ma wiele członków. Nie wszystkie one spełniają to samo zadanie. ⁵ Podobnie my, w swej wielości, stanowimy w Chrystusie jedno ciało. Natomiast każdy z osobna jesteśmy dla siebie członkami.

⁶ Stosownie do udzielonej nam łaski mamy też różne jej dary: czy to prorokowania — do głoszenia na miarę wiary; ⁷ czy usługiwania — do służby z poświęceniem; czy to nauczania, po to, by pouczać; ⁸ czy też zachęcania, po to, by podnosić na duchu. Kto wspiera — to hojnie; kto przewodzi — to z zapałem; kto okazuje miłosierdzie — to z całego serca.

⁹ Miłość niech będzie nieobłudna. Brzydźcie się złem, lgnijcie do dobra. ¹⁰ Darzcie siebie nawzajem serdeczną, braterską miłością. Wyprzedzajcie się w okazywaniu szacunku. ¹¹ W zapale bądźcie niestrudzeni, duchem płomienni, w Panu — gotowi do służby. ¹² W nadziei bądźcie radośni, w ucisku wytrwali, w modlitwie oddani. ¹³ Wspierajcie w potrzebach świętych, pielęgnujcie gościnność.

¹⁴ Dobrze życzcie tym, którzy was prześladują — dobrze życzcie, a nie przeklinajcie. ¹⁵ Radujcie się z radosnymi, płaczcie z płaczącymi. ¹⁶ Odnoście się do siebie z podobną wyrozumiałością.^[e] Nie bądźcie wyniośli, skłaniajcie się raczej do tego, co skromne. Nie uważajcie sami siebie za mądrych.

¹⁷ Nie odpłacajcie nikomu złem za zło. Starajcie się o to, co jest dobre dla wszystkich ludzi. ¹⁸ Jeśli to z waszej strony możliwe, zachowujcie pokój ze wszystkimi.

¹⁹ Najdrożsi! Nie mścijcie się sami. Pozostawcie miejsce gniewowi Bożemu. Czytamy przecież:

²¹ Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło przezwyciężaj dobrem.

Chrześcijanin a władze świeckie

13 Niech każda osoba podporządkowuje się władzom sprawującym rządy. Nie ma bowiem władzy, która nie pochodziłaby od Boga. Wszystkie one zostały ustanowione przez Niego. ² Dlatego kto się opiera władzy, przeciwstawia się Bożemu rozporządzeniu. Ci natomiast, którzy się przeciwstawiają, sami na siebie ściągają wyrok. ³ Rządzący przecież nie są postrachem dla dobrych, ale dla złych. Chcesz się nie bać władzy? Czyń dobrze, a będziesz miał od niej pochwałę. ⁴ Władza bowiem jest na służbie u Boga, dla twojego dobra. Jeśli jednak czynisz źle, uważaj, bo nie na darmo nosi miecz. Jest przecież Bożym narzędziem, karzącym w gniewie tego, kto popełnia zło. ⁵ Stąd należy się jej podporządkowywać, nie tylko ze względu na gniew, ale także ze względu na sumienie.

⁶ Dlatego też płacicie podatki, bo są urzędnikami Boga po to właśnie, by tego pilnować. ⁷ Oddawajcie każdemu to, co mu się należy: komu podatek — podatek; komu cło — cło; komu szacunek — szacunek; komu cześć — cześć.

Dług wzajemnej miłości

⁸ Nie bądźcie nikomu nic winni — poza wzajemną miłością. Kto kocha bliźniego, wypełnił Prawo. ⁹ Bo przykazania: Masz nie cudzołożyć, nie zabijać, nie kraść, nie pożądać — oraz wszystkie inne, streszczają w tym jednym: Masz kochać swego bliźniego tak, jak samego siebie. ¹⁰ Miłość nie wyrządza zła bliźniemu, toteż jest ona wypełnieniem Prawa.

¹¹ Poza tym bądźcie świadomi, w jakim żyjemy czasie. Oto nadeszła pora, by zbudzić się ze snu. Teraz zbawienie jest bliżej nas, niż wtedy, kiedy uwierzyliśmy. ¹² Noc przeminęła — i dzień się przybliżył. Odrzućmy więc uczynki ciemności, a włóżmy na siebie zbroję światła. ¹³ Postępujmy godnie, jak za dnia. Odrzućcie hulanki i libacje, rozpustę i rozwiązłość, kłótnię oraz zazdrość. ¹⁴ Przywdziejcie raczej Pana Jezusa Chrystusa i nie czyńcie starań, by zaspokajać żądze ciała.