Beginning
Rodowód Jezusa
1 Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawida, syna Abrahama.
2 Abraham był ojcem Izaaka,
Izaak ojcem Jakuba,
Jakub ojcem Judy oraz jego braci.
3 Juda był ojcem Faresa i Zary; ich matką była Tamar.
Fares był ojcem Hesroma,
Hesrom ojcem Arama.
4 Aram był ojcem Aminadaba,
Aminadab ojcem Naassona,
a Naasson ojcem Salmona.
5 Salmon był ojcem Boesa, matką zaś była Rachab.
Boes oraz Rut byli rodzicami Jobeda,
a Jobed ojcem Jessaja.
6 Jessaj był ojcem Dawida, króla.
Dawid był ojcem Salomona, a jego matką była żona Uriasza.
7 Salomon był ojcem Roboama,
Roboam ojcem Abiasza,
Abiasz ojcem Asafa.
8 Asaf był ojcem Jozafata,
Jozafat ojcem Jorama,
Joram ojcem Ozjasza.
9 Ozjasz był ojcem Joatama,
Joatam ojcem Achaza,
Achaz ojcem Ezechiasza.
10 Ezechiasz był ojcem Manassesa,
Manasses ojcem Amosa,
Amos ojcem Jozjasza.
11 Jozjasz był ojcem Jechoniasza i jego braci.
Było to w czasie przesiedlenia do Babilonu.
12 A po przesiedleniu do Babilonu
Jechoniaszowi urodził się Salatiel,
który z kolei był ojcem Zorobabela.
13 Zorobabel był ojcem Abiuda,
Abiud ojcem Eliakima,
Eliakim ojcem Azora.
14 Azor był ojcem Sadoka,
Sadok ojcem Achima,
Achim ojcem Eliuda.
15 Eliud był ojcem Eleazara,
Eleazar ojcem Mattana,
Mattan ojcem Jakuba.
16 Jakub był ojcem Józefa, męża Marii,
z której narodził się Jezus, nazywany Chrystusem.
17 Ogólnie więc biorąc, Abrahama od Dawida dzieli czternaście pokoleń; czasy Dawida od niewoli babilońskiej dzieli również czternaście pokoleń i tyle samo pokoleń przypada na czasy od uprowadzenia do Babilonu do narodzin Chrystusa.
Historia narodzenia Jezusa
18 Narodziny Jezusa Chrystusa zostały poprzedzone następującymi wydarzeniami. Jego matka Maria wyszła za Józefa, lecz zanim wspólnie zamieszkali, okazało się, że jest ona w ciąży za sprawą Ducha Świętego. 19 Jednak Józef, jej mąż, jako człowiek prawy, nie chciał jej zniesławić, dlatego zamierzał rozwieść się z nią bez rozgłosu.
20 Gdy rozważał taką możliwość, ukazał mu się we śnie anioł Pana i powiedział: Józefie, synu Dawida, nie bój się przyjąć Marii, twojej żony. To, że spodziewa się dziecka, sprawił Duch Święty. 21 Urodzi ona Syna i dasz Mu na imię Jezus, On bowiem wybawi swój lud z jego grzechów.
22 To wszystko stało się po to, by wypełniła się zapowiedź Pana przekazana za pośrednictwem proroka:
23 Oto pocznie dziewica.
Urodzi ona syna
i nadadzą mu imię Emmanuel,
co znaczy: Bóg z nami.
24 Po obudzeniu się, Józef postanowił zrobić tak, jak mu polecił anioł Pana. Przyjął swoją żonę. 25 Nie współżył z nią jednak aż do narodzin Syna, któremu dał na imię Jezus.
Hołd mędrców
2 Gdy Jezus urodził się w Betlejem, w Judei, za rządów króla Heroda, do Jerozolimy przybyli mędrcy ze Wschodu. 2 Dowiadywali się oni: Gdzie jest ten nowo narodzony Król Żydów? Bo zobaczyliśmy wschód Jego gwiazdy i przybyliśmy złożyć Mu hołd.
3 Gdy król Herod o tym usłyszał, przeraził się, a z nim cała Jerozolima. 4 Zgromadził zatem wszystkich arcykapłanów oraz znawców Prawa i zaczął ich wypytywać, gdzie miał się urodzić Chrystus.
5 W Betlejem Judzkim — odpowiedzieli — zgodnie ze słowami proroka:
6 I ty, Betlejem, ziemio judzka,
wcale nie jesteś ostatnie
wśród książęcych miast Judy,
bo z ciebie wyjdzie władca,
który będzie pasł mój lud Izraela.
7 Wtedy Herod wezwał potajemnie mędrców i dokładnie wypytał o czas pojawienia się gwiazdy. 8 Następnie posłał ich do Betlejem z takimi słowami: Idźcie, odszukajcie to Dziecko, a gdy Je znajdziecie, donieście mi o tym, bo ja też chciałbym się tam udać i złożyć Mu hołd.
9 Po wysłuchaniu króla mędrcy ruszyli w drogę, a gwiazda, której wschód zauważyli, wytyczała im szlak, aż stanęła nad miejscem przebywania Dziecka. 10 Na widok gwiazdy w tym położeniu ogarnęła ich wielka radość. 11 Weszli zatem do domu, spotkali tam Dziecko wraz z Jego matką Marią, upadli przed Nim w pokłonie, a następnie wyjęli swe skarby. Złożyli Mu w darze złoto, kadzidło i mirrę.
12 Ostrzeżeni zaś we śnie, aby nie wracać do Heroda, wrócili w swoje strony inną drogą.
Ucieczka do Egiptu
13 Po ich odejściu anioł Pana ukazał się we śnie Józefowi i polecił: Wstań, weź Dziecko oraz Jego matkę i uciekaj do Egiptu. Tam czekaj na dalsze polecenia. Herod bowiem będzie poszukiwał Dziecka, aby Je zgładzić.
14 Józef zatem wstał, spakował rzeczy Dziecka oraz Jego matki i pod osłoną nocy wyruszył do Egiptu. 15 Przebywał tam aż do śmierci Heroda, aby się wypełniło to, co zapowiedział Pan przez proroka: Z Egiptu wezwałem mojego Syna.
16 Gdy Herod zorientował się, że mędrcy go zmylili, strasznie się rozgniewał. Następnie wydał rozkaz wymordowania w Betlejem i jego okolicach wszystkich chłopców poniżej drugiego roku życia. Ten wiek ustalił na podstawie rozmowy, którą wcześniej odbył z mędrcami. 17 Tak wypełniły się słowa proroka Jeremiasza:
18 Usłyszano krzyk w Ramie,
płacz i wielki lament.
Rachel opłakuje swoje dzieci,
nie daje się pocieszyć,
ponieważ ich już nie ma.
Jezus Nazaretańczykiem
19 Gdy Herod umarł, anioł Pana znów ukazał się we śnie przebywającemu w Egipcie Józefowi. 20 Wstań! — polecił mu. — Weź Dziecko oraz Jego matkę i wracaj do ziemi izraelskiej. Ci, którzy czyhali na życie tego Dziecka, już nie żyją.
21 Józef spakował więc rzeczy Dziecka oraz Jego matki i ruszył w drogę powrotną. 22 Jednak zaniepokoiła go wieść, że w Judei, jako następca Heroda, panuje jego syn Archelaos. To go zniechęciło do udania się w tamte strony. Ostrzeżony we śnie, odszedł w okolice Galilei, 23 gdzie osiedlił się w Nazarecie. W ten sposób wypełniły się zapowiedzi proroków, że Jezus będzie nazwany Nazaretańczykiem.
Działalność Jana Chrzciciela
3 Po pewnym czasie wystąpił Jan Chrzciciel. Głosił on na Pustyni Judzkiej: 2 Opamiętajcie się, gdyż Królestwo Niebios jest blisko. 3 Właśnie Jana dotyczą słowa proroka Izajasza:
Głos wołającego na pustkowiu:
Przygotujcie drogę Pana,
prostujcie Jego ścieżki.
4 Jan nosił ubranie z wielbłądziej sierści, opasywał się skórzanym pasem, a żywił szarańczą i miodem dzikich pszczół. 5 Schodzili się do niego mieszkańcy Jerozolimy, całej Judei oraz okolic położonych nad Jordanem. 6 Tych, którzy otwarcie przyznawali się do swoich grzechów, Jan chrzcił w Jordanie.
7 A gdy zobaczył, że wielu faryzeuszów i saduceuszów przychodzi na chrzest, powiedział: Wy, pomioty żmij, czy ktoś wam doradził, aby uchodzić przed nadchodzącym gniewem? 8 Jeśli tak, to wydajcie owoc godny opamiętania. 9 Nie łudźcie się, że wam wystarczy mieć za ojca Abrahama. Mówię wam: Z tych kamieni Bóg może wzbudzić Abrahamowi dzieci. 10 Topór dotknął już korzeni. Każde drzewo, które nie rodzi dobrego owocu, zostanie wycięte i rzucone w ogień.
11 Ja, gdy chrzczę, zanurzam was w wodzie ze względu na opamiętanie. Za mną jednak idzie mocniejszy niż ja. Nie jestem godzien nosić Mu sandałów. On was będzie chrzcił, zanurzając w Duchu Świętym i ogniu. 12 W ręku trzyma sito. Dokładnie przesieje wszystko, co jest na Jego klepisku. Ziarno zbierze do spichrza, plewy natomiast spali w niegasnącym ogniu.
Chrzest Jezusa
13 W tym czasie z Galilei nad Jordan przybył do Jana Jezus. Chciał być przez niego ochrzczony. 14 Jan jednak próbował Go powstrzymać. To raczej ja powinienem być ochrzczony przez Ciebie — przekonywał — a Ty przychodzisz do mnie?
15 Lecz Jezus mu odpowiedział: Teraz ustąp. Uczyńmy zadość wszelkiej sprawiedliwości. I Jan ustąpił.
16 A gdy Jezus został ochrzczony i wychodził z wody, otworzyło się nad Nim niebo. Wtedy zobaczył, jak Duch Boży, niczym gołębica, zstępuje i na Nim spoczywa. 17 Rozległ się też głos z nieba: Oto mój ukochany Syn, źródło mojej radości.
Czas próby
4 Następnie Duch poprowadził Jezusa na wyżynne pustkowie, aby został poddany próbie przez diabła. 2 Jezus pościł tam czterdzieści dni i czterdzieści nocy, i był już głodny.
3 Wtedy zbliżył się do Niego kusiciel i powiedział: Skoro jesteś Synem Boga, nakaż tym kamieniom, aby zamieniły się w chleb.
4 Jezus odpowiedział: Jest napisane:
Człowiekowi do życia potrzebny jest nie tylko chleb,
ma on się też posilać każdym słowem
pochodzącym z ust Boga.
5 Wtedy diabeł zabrał Go ze sobą do Świętego Miasta i postawił na szczycie świątyni. 6 Skoro jesteś Synem Boga — namawiał — skocz stąd w dół. Przecież napisano:
Odda cię pod opiekę swoich aniołów,
a oni będą cię nosić na rękach,
byś czasem swojej stopy nie uraził o kamień.
7 Jezus mu odpowiedział: Napisano jednak także: Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, swego Boga.
8 Potem znów diabeł zabrał Jezusa na bardzo wysoką górę. Pokazał Mu stamtąd wszystkie królestwa świata w całej ich okazałości 9 i zaproponował: Dam Ci to wszystko, jeśli tylko upadniesz przede mną i złożysz mi pokłon.
10 Wówczas Jezus skierował do niego słowa: Odejdź, szatanie! Gdyż jest napisane:
Panu, swojemu Bogu, będziesz oddawał pokłon
i służył jedynie Jemu.
11 Wtedy diabeł zostawił Go, a zbliżyli się aniołowie i służyli Mu.
Ogłoszenie bliskości Królestwa
12 Gdy Jezus usłyszał, że Jan trafił do więzienia, przeniósł się do Galilei. 13 Po opuszczeniu zaś Nazaretu zamieszkał w Kafarnaum, nad morzem, w granicach Zabulona i Neftalego. 14 W ten sposób wypełniły się słowa proroka Izajasza:
15 Ziemia Zabulona i ziemia Neftalego,
droga morska, Zajordanie, Galilea pogan —
16 lud tkwiący w ciemności zobaczył wielkie światło,
które wzeszło mieszkańcom mrocznej krainy śmierci.
17 Następnie Jezus zaczął głosić: Opamiętajcie się, gdyż Królestwo Niebios jest blisko.
Powołanie pierwszych uczniów
18 Przechadzając się wzdłuż Jeziora Galilejskiego, Jezus zobaczył dwóch braci. Byli to Szymon, zwany Piotr, i Andrzej, jego brat. Zarzucali oni sieci, gdyż byli rybakami. 19 Chodźcie za Mną — zawołał do nich Jezus — uczynię was rybakami ludzi! 20 Na te słowa bez wahania pozostawili sieci i poszli za Nim.
21 Nieco dalej Jezus dostrzegł innych dwóch braci, Jakuba, syna Zebedeusza, i jego brata Jana. Ci, wraz ze swoim ojcem, naprawiali w łodzi sieci. Ich również powołał. 22 Oni także pozostawili łódź oraz swojego ojca i natychmiast poszli za Nim.
Głos dobrej nowiny w Galilei
23 Wówczas Jezus zaczął chodzić po całej Galilei. Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił dobrą nowinę o Królestwie i uzdrawiał wszelkie choroby oraz wszelkie ludzkie niedomagania. 24 Wieść o Nim rozeszła się po całej Syrii. Sprowadzano zatem do Niego wszystkich, którzy się źle czuli, cierpieli na różnego rodzaju choroby, trapiły ich bóle, byli dręczeni przez demony, epilepsję i paraliż, a On ich uzdrawiał. 25 Tak to podążały za Nim wielkie tłumy ludzi z Galilei i Dekapolis, z Jerozolimy, Judei i z Zajordania.
© 2011 by Ewangeliczny Instytut Biblijny