Beginning
Dee 120 Psalm
En leet fonn nehejcht gone.
1 Ekj roopt däm Herr Gott aun enn mien Trubbel, un Hee head mie.
2 O Herr Gott, rad mien Seel fonn Leppe dee leaje, fonn ne Tung dee Lest rät.
3 Waut saul to die jejäft woare, oda waut saul to die toojelajcht woare, O faulsche Tung?
4 Schoapa Fiele fonn dee Majchtje, met Bassemboom Kole!
5 Wee es mie daut ekj enn Mesech won; ekj won mank dee Kedar Tselte.
6 Miene Seel haft lang bie sikj selfst jewont, met däm dee Fräd haust.
7 Ekj sie fa Fräd; oba wan ekj räd, sent see fa Kjrijch.
Dee 121 Psalm
En leet fonn nehejcht gone.
1 Ekj woa miene Uage nehejcht häwe no dee Boaj; fonn wua saul miene Help kome?
2 Miene Help kjemt fonn däm Herr Gott, dee de Himmels un dee Ead muak.
3 Hee woat nijch erlaube daut dien Foot jleppe sull; dee die bewoat, woat nijch schlope.
4 See, dee Iesrael bewoat, woat nijch schlope!
5 Dee Herr Gott es dien Bewoara; dee Herr Gott es dien Schaute aun diene rajchte Haunt.
6 Dee Sonn woat die nijch stäakje bie Dach, uk nijch de Mon bie Nacht.
7 Dee Herr Gott woat die bewoare fonn aulet Beeset; Hee woat diene Seel bewoare.
8 Dee Herr Gott woat dien rut gone un dien enenn kome bewoare; fonn nu aun un wieda bott enne Eewijchkjeit.
Dee 122 Psalm
En leet fonn nehejcht gone.
1 Ekj freid mie aus see to mie säde: "Well wie no däm Herr Gott sien Hus gone."
2 Onnse Feet selle enn diene Paute stone, O Jerusalem.
3 Jerusalem es ne Staut dee soo jebuet es daut dee toop paust ;
4 Wua dee Jeschlajchte han gone, däm Herr Gott siene Jeschlajchte; fa daut Iesrael Zeijchnis; Dank to jäwe to däm Herr Gott sien Nome.
5 Dan dee Jerejcht Troone sent doa bestädijcht, Doft sien Hus siene Troone.
6 Doot bäde fa Fräd fa Jerusalem; dee die Leef habe selle Woolhabent senne.
7 Mucht Fräd enn diene Wenj senne, Woolhabent enn diene Torme.
8 Omm miene Breeda un Komrode äare haulwe woa ekj nu sjae: Fräd met junt,
9 Ekj woa dien Goots seakje wäajen däm Herr Gott, onns Gott, sien Hus.
Dee 123 Psalm
En leet fonn nehejcht gone.
1 Ekj woa miene Uage nehejcht häwe, O Du dee du enn dee Himmels wonst.
2 See, soo aus dee Deena äare Uage opp äa Meista äare Henj kjikje; soo aus dee Deenstmäakjes opp äare Meiste äare Henj; so luare onnse Uage opp däm Herr Gott onns Gott bott Hee onns Gonnst wiese woat.
3 Wies onns Gonnst, O Herr Gott; wies onns Gonnst, dan wie sent seeha jefelt met Feachtung.
4 Onnse Seel es seeha foll fa sikj selfst met dee Feachtung fonn soone dee Ful sent, met dee Feachtung fonn dee Stollte.
Dee 124 Psalm
En leet fonn nehejcht gone, fonn Doft.
1 Wan daut nijch wea jewast daut dee Herr Gott wea fa onns jewast. O mucht Iesrael saje;
2 Wan daut nijch wea jewast daut dee Herr Gott wea fa onns jewast aus Mensche jäajen onns kjeeme,
3 Dan wudde dee onns oppjeschluckt habe, aus äa Oaja jäajen onns brennd.
4 Dan wudde dee Wotasch äwa onns jewosche ha; groote Wotasch wudde onnse Seel bedakjt habe.
5 dan wudde dee dolle Wotasch äwa onnse Seel jekome senne.
6 Jesäajent es dee Herr Gott dee onns nijch äwajeef aus Raup fa äare Täne.
7 Onnse Seel es ütjeretst soo aus en Foagel ut däm Jriepa siene Schlenj; dee Schlenj es entwei jebroake, un wie sent utjeretst.
8 Onnse Help es enn däm Herr Gott siene Nome, dee de Himmels un dee Ead jemoakt haft.
Dee 125 Psalm
En leet fonn nehejcht gone.
1 Soone dee enn däm Herr Gott fetrühe selle soo senne aus dee Boajch Zion; daut saul nijch jescheddat woare; daut blift fa emma.
2 Dee Boaj sent runt omm Jerusalem, un dee Herr Gott es runt omm sien Folkj fonn nu aun un fa emma.
3 Dan dee Beese äa Tsepta saul nijch opp dee Jerajchte äare Städ senne, soo daut dee Jerajchte nijch woare äare Henj opp Gottlooset laje.
4 Doo Goot, O Herr Gott, to dee Goode, un to dän dee Opprejcht sent enn äa Hoat.
5 Un soone dee auntsied dreihe no äare kromme Wäaj, dän woat dee Herr Gott wajch leide met soone dee Beeset aungone. Mucht Fräd opp Iesrael senne.
Dee 126 Psalm
En leet fonn nehejcht gone.
1 Aus dee Herr Gott dee Zion Jefangenschoft trigj dreid, wea wie soo aus enn en Droom.
2 Donn wea onns Mul foll fonn Lache, un onnse Tunj met sinje; donn säde see mank dee Nazione, Dee Herr Gott well met dise oabeide.
3 Dee Herr Gott deed Goot met dise- dee Herr Gott deed Goot met onns to oabeide, un wie freihe onns.
4 Drei äa Jefangenschoft wada, O Herr Gott, soo aus dee Wotastreem emm Siede.
5 Soone dee met Trone seiehe selle arnte met froohet Jeschrejcht.
6 Sejchalijch soo aus dee jeit met en Sack met Sot, saul dee wada kome met Freid, un siene Goawe brinje.
Dee 127 Psalm
En leet fonn nehejcht gone, fonn Salamo.
1 Wan dee Herr Gott daut Hus nijch but, dan oabeide dee fa nuscht dee oabeide; wan dee Herr Gott dee Grootstaut nijch beschutse deit, dan deit dee Wajchta fa nuscht wachte.
2 Daut es fa nuscht daut jie Tiedijch oppstone, un lot opp bliewe, daut Broot fonn Oabeide to Äte; soo jeft hee siene Leefste Schlop.
3 See, Kjinje sent en Oawgoot fonn däm Herr Gott; daut Frucht fonn daut Muttalief es sien Oawgoot.
4 Soo aus Fiele enn en stoakja Maun siene Haunt, soo sent däm Junja siene Säns.
5 Jesäajent es dee Maun dee sien Boagahaulta foll haft met dän; dee selle nijch to Schaund jemoakt woare, dan see woare äare Fiend fenijchte enn dee Puat.
Dee 128 Psalm
En leet fonn nehejcht gone.
1 Jesäajent es jieda eena dee däm Herr Gott ferjchte deit, dee enn siene Wäaj waundelt.
2 Dan du saust sejchlaijch daut Frucht fonn diene Henj äte; du saust froo senne un aules es goot to die.
3 Diene Fru saul soo aus ne fruchtboare Wienrank senne bie dee Siede fonn dien Hus; un diene Säns soo aus Oliewebeem romm dien Desch.
4 See! Soo saul dee Maun jesäajent senne dee däm Herr Gott ferjcht.
5 Dee Herr Gott woat die säajne ut Zion, un du saust daut Goots fonn Jerusalem seene aul diene Doag.
6 Jo, du saust diene Säns äare Säns seene. Mucht Fräd opp Iesrael senne.
Dee 129 Psalm
En leet fonn nehejcht gone.
1 Dee ha mie mie foaken jetualeit fonn miene Jugent, oba lot Iesrael nu saje:
2 Dee ha mie foaken fonn Jugent aun jetualeit; doch ha see nijch jewonne äwa mie.
3 Dee Pleaja deede mien Rigje pleaje; dee muake dee Foare lank.
4 Dee Herr Gott es Jerajcht; Hee schnitt dee Beese äare Lienje en twei.
5 Lot dän sikj aule schäme un trigj jedreit woare dee Zion hause;
6 Lot dän soo senne aus Grauss oppem Dack, daut fedreajcht wan daut utjestrakjt woat;
7 met woont dee eiftse deit nijch ne Hauntfull kjriehe kaun; un dee binje deit uk nijch sien Bossem felle kaun.
8 Un soone dee febie gone ha niemols jesajcht: Däm Herr Gott sien Säajen opp die; wie säajne die enn däm Herr Gott sien Nome.
Dee 130 Psalm
En leet fonn nehejcht gone.
1 Ekj ha die jeroopt fonn daut Deepet, O Herr Gott.
2 Herr, hea miene Stemm; un lot diene Uare dee Stemm fonn mien Bäde heare.
3 Wan Du Gottlooset behoole deist, O Herr, wäa saul dan bestone bliewe?
4 Oba doa es Fejäwnes bie die, soo daut die mucht jeferjcht woare.
5 Ekj wacht fa däm Herr Gott, miene Seel luat, un ekj hop fa sien Wuat.
6 Miene Seel luat fa däm Herr meeha aus soone dee fa dän Morje luare; wachte fa dän Morje.
7 Lot Iesrael enn däm Herr Gott hope; dan doa es Erboarme bie däm Herr Gott; un bie Am es buatmote Radunk;
8 un hee saul Iesrael rade fonn aule äare Sind.
Dee 131 Psalm
En leet fonn nehejcht gone, fonn Doft.
1 O Herr Gott, mien Hoat es nijch stolt, un miene Uage sent uk nijch prauzich; un ekj ha uk nijch enn grootet jewaundelt, oda Dinje dee to wunndafoll sent fa mie.
2 Wan nijch, dan ha ekj miene Seel jestelt soo aus en Kjint aufjewant fonn siene Mutta; miene Seel es soo aus eena dee aufjewant es.
3 Lot Iesrael enn däm Herr Gott hope fonn nu aun bott fa emma.
Dee 132 Psalm
En leet fonn nehejcht gone.
1 O Herr Gott, jeff Oobacht opp Doft met aul sien Älend;
2 woo hee schwua to däm Herr Gott; hee muak en Fespräakje to Joakopp sien Majchtja;
3 Wan ekj enn daut Zelt fonn mien Hus go, wan ekj mie dol laj opp mien Bad;
4 wan ekj Schlop jäw to miene Uagelette;
5 fer däm daut ekj ne Städ ut seakj fa däm Herr Gott, ne Wonstäd fa Joakopp sien Majchtja –
6 See, wie ha doa fonn jeheat bie Efrata, wie funje daut enn dee Flekje emm Woolt;
7 wie woare enn sien Zelthus enenn gone, wie woare bie siene Footbenkj aunbäde.
8 Sto opp, O Herr Gott, enn diene Ru enenn; Du, un dee Arjche fonn diene Macht;
9 lot diene Prieste met Jerjajchtijchkjewit jekjleet senne; un lot diene Heilje juble fa Freid.
10 Drei dien Jesejcht nijch wajch fonn dien Ennjesaulwda omm dien Deena Doft sien haulwe.
11 Dee Herr Gott haft jeschwuare to Doft enn Woarheit; Ekj woa fonn daut Frucht fonn dien Lief opp dän Troon sate fa die.
12 Wan diene Säns mien Bunt hoole woare, un miene Zeijchnisse dee ekj an leare woa, dan woare diene Säns uk opp dien Troon sette fa emma.
13 Dee Herr Gott haft Zion jewält; Hee haft daut felangt siene Wonstäd to senne.
14 Dit es miene Rustäd bott fa emma; Ekj woa doa wone, dan daut es mien Felange.
15 Ekj woa sejchalijch äa Äte säajne; ekj woa äare Oame tofräd stale met Äte.
16 Un Ekj woa äare Priesta kjleede met dee Radunk, un äare Heilje woare sejchalijch juble.
17 Ekj woa Doft sien Huarn wause moake; Ekj ha ne Laump reed jemoakt fa mien Ennjesaulwda.
18 Ekj woa siene Fiend bekjleede met Schaund, oba sien Kroon saul opp am schiene.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer