Beginning
Dee 115 Psalm
1 Nijch to onns, O Herr Gott, nijch to onns, oba to dien Nome jeff Harlichkjeit; fa dien Erboarme, wäajen diene Woarheit.
2 Wuaromm saje dee Nazione, Wua es nu äa Gott?
3 Oba onns Gott es enn dee Himmels; Hee haft aules jedone waut Am jefelt.
4 Äare Aufjetta sent Selwa un Golt, Mensche Henj äare Oabeit;
5 Dee ha Miela, oba dee räde nijch; dee ha Uage oba seene nijch;
6 dee habe Uare, oba heare nijch, dee ha ne Näs, oba dee kjenne nijch rikje;
7 äare Henj, oba dee feele nijch; äare Feet, oba dee kjenne nijch gone; dee räde nijch derjch äa Hauls.
8 Dee dän moake sent soo aus dee sent, jieda eena deit enn dän fetruehe.
9 O Iesrael, doo enn däm Herr Gott fetruehe; Hee es äa Help un äa Schilt.
10 O du Oant Hushault, doo enn däm Herr Gott fetruehe; Hee es äa Help un äa Schilt.
11 Jie, dee jie däm Herr Gott ferjchte; doot enn däm Herr Gott fetruehe; Hee es äa Help un äa Schilt.
12 Dee Herr Gott denkjt aun onns, Hee woat onns säajne; Hee woat daut Iesrael Hushault säajne; Hee woat daut Oant Hushault säajne;
13 Hee woat dän säajne dee däm Herr Gott ferjchte, dee Kjliene uk dee Groote.
14 Dee Herr Gott woat meeha to die toolaje, opp die un diene Säns.
15 Du best to däm Herr Gott jesäajent dee de Himmels un dee Ead jemoakt haft.
16 Dee Himmels – dee Himmels jeheare däm Herr Gott, oba Hee haft dee Ead to dee Mensche Säns jejäft.
17 Dee Doode doone däm Herr Gott nijch preise; uk nijch dee dee rauf gone enn daut stellet enenn;
18 Oba wie woare däm Herr Gott säajne, fonn nu aun un fa emma en emma. Preis däm Herr Gott!
Dee 116 Psalm
1 Ekj ha däm Herr Gott leef wiels Hee miene Stem un Jebäd jeheat haft.
2 Wiels Hee sien Ua dol jebeajcht haft no mie, woa ekj uk aunroope enn miene Doag.
3 Dee Doodes Strenj ha mie ommrinjt, un dee Weedoag fonn dän Doot funge mie; ekj finj Älend un Trua.
4 Dan woa ekj däm Herr Gott sien Nome aunroope; O Herr Gott, ekj pracha die, rad miene Seel!
5 Dee Herr Gott es jnädijch enn Jerejcht; Jo, onns Gott es erboarment.
6 Dee Herr Gott bewoat dee eefache; ekj wea läajch, oba Hee rad mie.
7 Komm trigj no diene Ru, O miene Seel; dan dee Herr Gott haft die jesäajent.
8 Dan Du hast miene Seel jerat fonn dän Doot, miene Uage fonn Trone, un mien Foot fonn Stolpre.
9 Ekj woa waundle fer däm Herr Gott sien Jesejcht enn daut Launt fonn dee Läwendje.
10 Ekj jleewd, un soo räd ekj; ekj wea enn seeha groota Triebsaul;
11 Ekj säd enn mien Loarm, jieda eena es en Läajna.
12 Waut saul ekj däm Herr Gott trigj jäwe fa aul siene Jenotte to mie?
13 Ekj woa daut Radunks Kuffel nehejcht häwe, un ekj woa däm Herr Gott sien Nome aunroope.
14 Ekj woa mien Fespräakje to däm Herr Gott nu betole enn dee Jäajenwoat fonn sien Folkj.
15 Siene Heilje äa Doot es Weatfoll enn däm Herr Gott siene Uage.
16 O Herr Gott, nu sie ekj werkjlijch dien Deena, diene Deenarin äa Sän; du hast miene Baunde loos jemoakt.
17 Ekj woa to die opfre met daut Dank Opfa, un woa däm Herr Gott aunroope.
18 Ekj woa mien Fespräakje to däm Herr Gott nu betole enn dee Jäajenwoat fonn sien Folkj,
19 enn dän Fäahoff fonn däm Herr Gott sien Hus; enn diene Med. O Jerusalem. Preist däm Herr Gott.
Dee 117 Psalm
1 Preist däm Herr Gott, aule Nazione; preist Am, aule Felkja.
2 Fa sien Erboarme äwa onns, un däm Herr Gott siene Woarheit es fa emma. Preist däm Herr Gott!
Dee 118 Psalm
1 Jäft Dank to däm Herr Gott, dan Hee es goot; wiels sien Erboarme es fa emma.
2 Lot Iesrael nu saje daut sien Erboarme fa emma es.
3 Lot daut Oant Hushault nu saje daut sien Erboarme fa emma es.
4 Lot dän dee däm Herr Gott ferjchte nu saje daut sien Erboarme fa emma es.
5 Ekj roopt däm Herr Gott aun enn mien Älend; Hee deed mie auntwuate enn däm Herr Gott siene Groote Städ.
6 Dee Herr Gott es fa mie; ekj woa mie nijch enjste, waut kaun dee Mensch mie aundoone?
7 Dee Herr Gott es fa mie mank dän dee mie halpe; un ekj woa mien Janka seene opp dän dee mie hausse.
8 Daut es bäta Tooflucht to näme enn däm Herr Gott aus enn dän Mensch to fetruehe;
9 Daut es bäta enn däm Herr Gott to fetruehe aus enn Helte to fetruehe.
10 Aul dee Nazione doone mie ommrinje; oba sejchalijch woa ekj dän fenijchte enn däm Herr Gott sien Nome.
11 Dee doone mie ommrinje; sejchalijch woa ekj dän fenijchte enn däm Herr Gott sien Nome.
12 Dee doone mie ommrinje soo aus Biehe; dee sent fenijcht soo aus daut Fia enn Dorne, dan ekj woa dän sejchalijch aufschniede enn däm Herr Gott sien Nome.
13 Du deetst mie schüwe soo daut ekj dol foll; oba dee Herr Gott holp mie.
14 Dee Herr Gott es miene Krauft un mien Leet, un Hee es miene Radunk.
15 Dee Stem fonn Froo senne un dee Radunk es enn dee Jerajchte äare Woninj; däm Herr Gott siene rajchte Haunt deit majchtich oabeide.
16 Däm Herr Gott siene rajchte Haunt es je-eat; däm Herr Gott siene rajchte Haunt deit majchtich oabeide.
17 Ekj woa nijch stoawe, oba ekj woa läwe un däm Herr Gott siene Woakje bekaunt moake.
18 Dee Herr Gott haft mie seeha jestroft; oba Hee haft mie nijch to dän Doot äwajäft.
19 Moak dee Jerajchtijchkjeits Puate op fa mie, ekj woa doa derjch gone; ekj woa däm Herr Gott danke.
20 Dit es däm Herr Gott siene Puat; dee Jerajchte woare doaderjch gone.
21 Ekj woa die danke, dan du hast mie jeauntwuat, un best miene Radunk.
22 Dee Steen dän dee Bülied auntsied schmeete es dee Akjsteen jeworde.
23 Dit es fonn däm Herr Gott, un daut es wunndafoll enn onse Uage.
24 Dit es dee Dach dän dee Herr Gott jemoakt haft; wie woare onns freihe, un froo senne doarenn.
25 O Herr Hott, ekj pracha die, rad mie; O Herr Gott, jeff nu Woolstaunt.
26 Jesäajent es dee, dee enn däm Herr Gott sien Nome kjemt, wie säajne die fonn ut däm Herr Gott sien Hus.
27 Dee Herr Gott es Gott, un Hee jeft onns Lijcht; binjt daut Opfa aun met Strenj to dee Heanna aum Aultoa.
28 Du best mien Gott, un ekj woa die eare; mien Gott, ekj woa die danke!
29 O jäft Dank to däm Herr Gott, dan Hee es Goot; dan sien Erboarme es Duarhauft fa emma.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer