Beginning
Ang Pag-ampo sa Matarong nga Tawo
26 Pamatud-i, Ginoo, nga wala akoy sala,
kay nagakinabuhi ako nga walay ikasaway
ug nagasalig ako kanimo sa walay pagduhaduha.
2 Susiha ako, Ginoo;
susiha ang akong hunahuna ug kasingkasing.
3 Kay kanunay kong ginahinumdoman ang imong gugma,
ug nagakinabuhi ako nga matinumanon kanunay kanimo.
4 Wala ako makig-uban sa mga tawo nga limbongan ug tigpakaaron-ingnon.
5 Supak ako sa mga panagtigom sa daotang mga tawo.
Dili gayod ako makig-uban kanila.
6 Hugasan ko ang akong mga kamot sa pagpaila nga wala akoy sala.
Ug unya, molibot ako sa imong halaran sa pagsimba kanimo, Ginoo,
7 samtang nagaawit ako ug mga awit sa pagpasalamat,
ug nagasaysay sa tanan mong katingalahang mga binuhatan.
8 Ginahigugma ko ang templo nga ginapuy-an mo, Ginoo,
ang dapit diin makita ang imong pagkagamhanan.
9 Ayaw ako laglaga uban sa mga makasasala,
sama sa mga mamumuno.
10 Kanunay silang andam sa paghimo ug daotan ug mahilig sa suborno.
11 Apan ako nagakinabuhi nga maligdong,
busa luwasa ako ug kaloy-i.
12 Karon, layo na ako sa katalagman,[a]
busa dayegon ko ikaw, Ginoo, diha sa panagtigom sa imong mga katawhan.
Pag-ampo nga may Pagdayeg
27 Ang Ginoo mao ang akong kahayag, manluluwas, ug tigpanalipod,
busa wala akoy angayng kahadlokan.
2 Sa higayon nga sulongon ako sa akong daotang mga kaaway aron patyon,
madagma ug malup-og sila.
3 Bisan pa ug libotan ako sa daghang mga sundalo, dili ako mahadlok.
Bisan pa ug maggira, mosalig gihapon ako sa Dios.
4 Usa ra ka butang ang akong gipangayo sa Ginoo ug mao gayod kini ang akong gihandom pag-ayo:
nga makapuyo ako sa iyang templo sa tibuok kong kinabuhi,
ug didto makapamalandong ako sa iyang kaayo ug makapangayo sa iyang paggiya.
5 Kay sa panahon sa katalagman tagoan niya ako ug panalipdan diha sa iyang templo.
Ipahimutang niya ako sa dapit diin luwas ako sa katalagman.[b]
6 Busa magmadaogon ako batok sa akong mga kaaway nga nagalibot kanako,
ug maghalad ako sa templo sa Ginoo nga may paghugyaw sa kalipay.
Magaawit ako kaniya!
7 Pamatia ako, Ginoo, kon motawag ako kanimo;
kaloy-i ako ug tubaga ang akong pag-ampo.
8 Miingon ka nga modangop ako kanimo,
busa midangop ako kanimo, Ginoo.
9 Ayaw pagtago gikan kanako.
Ayaw ako isalikway tungod sa imong kasuko kanako, nga imong sulugoon.
Ikaw ang nagtabang kanako, busa ayaw ako pasagdi o isalikway,
O Dios nga akong manluluwas.
10 Bisan pa ug isalikway ako sa akong amahan ug inahan,
atimanon mo gihapon ako, Ginoo.
11 Tudloi ako sa imong pamaagi.
Tultoli ako sa hustong dalan, tungod kay giatangan ako sa akong mga kaaway.
12 Ayaw ako itugyan kanila,
kay gibutang-butangan nila ako sa butang nga wala ko gayod mahimo,
ug gusto nila akong daoton.
13 Apan nagatuo ako nga masinati ko ang imong kaayo samtang buhi pa ako.
14 Salig kamo sa Ginoo!
Pagpakalig-on kamo ug ayaw pagpakawala ug paglaom.
Salig lang kamo sa Ginoo!
Pag-ampo alang sa Tabang sa Dios
28 Ginoo, nga akong salipdanan nga bato,
nagatawag ako kanimo.
Pamatia ang akong pag-ampo!
Kay kon dili ka mamati, mahisama ako sa mga nangamatay na.
2 Pamatia ang akong pagpakilooy sa pagpangayo ug tabang kanimo,
samtang nagaatubang ako sa imong balaan nga templo nga nagabayaw sa akong mga kamot.
3 Ayaw ako siloti uban sa mga daotan.
Nagpakaaron-ingnon sila nga mga higala sila,
apan diay nagaplano sila ug daotan.
4 Balosi sila sumala sa ilang mga binuhatan.
Siloti sila sa ilang daotang gipanghimo.
5 Kay gipakawalay-bili nila ang imong gipanghimo,
busa laglagon mo sila sa dayon.
6 Dalaygon ka, Ginoo,
kay gidungog mo ang akong pagpakilooy kanimo.
7 Ikaw ang nagahatag kanako ug kusog ug nagapanalipod kanako.[c]
Nagasalig ako kanimo ug gitabangan mo ako.
Busa nagakalipay gayod ako ug nagaawit ug pagpasalamat kanimo.
8 Ikaw, Ginoo, ang nagahatag ug kusog sa imong katawhan.
Gipanalipdan mo ug giluwas ang imong pinili.[d]
9 Luwasa ug panalangini ang katawhan nga imong gipanag-iyahan.
Bantayi sila sama sa ginabuhat sa usa ka magbalantay ngadto sa iyang mga karnero;
atimana sila sa walay kataposan.
Ang Gamhanang Tingog sa Ginoo
29 Dayega ninyo ang Ginoo,
kamo nga mga anak sa gamhanang Dios.[e]
Dayega ninyo ang iyang gahom ug kusog.
2 Dayega ninyo ang iyang pagkagamhanan.
Simbaha ninyo siya sa dihang ipadayag niya ang iyang balaang presensya.
3 Nagadahunog ang tingog sa Ginoo, ang gamhanang Dios,
ug madunggan kini diha sa kadagatan.
4 Ang iyang tingog gamhanan ug halangdon.
5 Makabali kini sa mga kahoyng sedro sa Lebanon.
6 Tay-ogon sa Ginoo ang mga bukid sa Lebanon ug ang bukid sa Hermon,[f]
ug mahisama kini sa nati nga baka nga nagalukso-lukso.
7 Ang tingog sa Ginoo makapakilat ug
8 makapatay-og sa kamingawan,
bisan pa ang kamingawan sa Kadesh.
9 Ang tingog sa Ginoo makapaanak sa mananap nga usa[g]
ug makapataktak sa mga dahon sa kahoy.
Ug sa iyang templo nagasinggit ang tanan, “Gamhanan ang Dios!”
10 Ang Ginoo ang nagamando sa mga baha.
Nagamando siya ingon nga hari sa walay kataposan.
11 Gilig-on sa Ginoo ang iyang katawhan
ug gihatagan ug maayong kahimtang.
Ang Pag-ampo sa Pagpasalamat
30 Gidayeg ko ikaw, Ginoo, kay giluwas mo ako sa katalagman,
ug wala mo tugoti nga magmaya ang akong mga kaaway sa akong kahimtang.
2 Ginoo nga akong Dios,
nangayo ako ug tabang kanimo, ug giayo mo ako.
3 Giluwas mo ako sa kamatayon.
Wala mo tugoti nga mamatay ako.
4 Pag-awit kamo ug mga pagdayeg sa Ginoo,
kamong katawhan nga nagmatinumanon kaniya.
Dayega ninyo siya sa paghinumdom sa iyang pagkabalaan.
5 Kay ang iyang kasuko dili molungtad ug dugay,
apan ang iyang kaayo magapadayon sa tibuok natong kinabuhi.
Masubo tingali kita panahon sa kagabhion,
apan malipay ra kita pag-abot sa kabuntagon.
6-7 Ginoo, sa imong kaayo gipalig-on mo ako sama sa usa ka bukid.
Ug tungod kay mauswagon ang akong kahimtang, nakaingon ako sa akong kaugalingon nga dili gayod ako matarog.
Apan sa dihang wala ka manumbaling kanako, gibati ako ug kahadlok.
8 Misangpit ako kanimo, Ginoo, ug nagpakilooy.
Matod ko:
9 “Unsay makuha mo kon mamatay ako?
Makadayeg ba kanimo ang tawong patay?
Makasaysay pa ba siya sa imong pagkamatinumanon?
10 Pamatia ako, Ginoo, ug kaloy-i.
Tabangi ako, O Ginoo!”
11 Gipulihan mo ug malipayong pagsayaw ang akong kasubo.
Gipahubo mo kanako ang bisting sako nga nagpaila sa akong pagsubo,
ug gihatagan mo akog kalipay.
12 Busa dili ako magpakahilom; moawit akog mga pagdayeg kanimo.
Ginoo nga akong Dios, pasalamatan ko ikaw sa walay kataposan.
Ang Pag-ampo sa Tawo nga Nagasalig sa Dios
31 Kanimo, Ginoo, nagadangop ako.
Ayaw itugot nga maulawan ako.
Luwasa ako, tungod kay ikaw matarong.
2 Pamatia ako ug luwasa dayon.
Panalipdi ako nga daw sama ikaw sa salipdanan nga bato;
panalipdi ako nga daw sama ikaw sa lig-ong tagoanan.
3 Tungod kay ikaw ang akong salipdanan nga bato ug lig-ong tagoanan,
tultoli ug giyahi ako aron mapasidunggan ang imong ngalan.
4 Ilikay ako sa lit-ag nga gipahimutang sa akong mga kaaway alang kanako,
kay ikaw ang akong tigpanalipod.
5 Gitugyan ko kanimo ang akong kinabuhi.[h]
Luwasa ako, Ginoo, Dios nga kasaligan.
6 Gikasilagan ko ang nagasimba sa walay pulos nga mga dios-dios,
kay nagasalig man ako kanimo, Ginoo.
7 Maglipay gayod ako tungod sa imong gugma,
kay nakita mo ang akong mga pag-antos,
ug nahibalo ka sa akong mga kalisdanan.
8 Wala mo ako itugyan sa akong mga kaaway;
giluwas mo ako sa katalagman.
9 Kaloy-i ako, Ginoo, kay ania ako sa kalisod.
Nanghubag na ang akong mga mata sa paghinilak,
ug naluya na ako.
10 Ang akong kinabuhi kanunay lang anaa sa kasubo.
Pila ka tuig na akong naghilak.
Naluya na ako tungod sa akong mga pag-antos,[i]
ug daw sa nangagupok na ang akong mga bukog.
11 Gibugalbugalan ako sa tanan kong mga kaaway, labi na sa akong mga silingan.
Bisan ang akong mga kaila nahadlok na kanako.
Kon makita nila ako sa dalan magpahilayo sila kanako.
12 Gikalimtan na nila ako nga daw sa patay.
Alang kanila sama ako sa buak nga kolon nga dili na mapuslan.
13 Madungog ko ang hungihong sa daghang mga kaaway.
Bisan asa ako moadto anaa ang kakuyaw,
kay nagaplano sila sa pagpatay kanako.
14 Apan nagasalig ako kanimo, Ginoo.
Ikaw ang akong Dios.
15 Ang akong kaugmaon anaa kanimo;
luwasa ako sa akong mga kaaway nga nagalutos kanako.
16 Ipakita ang imong kaayo kanako nga imong alagad.
Tungod kay gihigugma mo ako, luwasa ako.
17 Ayaw itugot nga maulawan ako, Ginoo,
kay kanimo ako nagasangpit.
Pakaulawi ang mga daotan ug pamatya sila
aron mahilom sila diha sa lubnganan.[j]
18 Pahiloma kanang mga bakakon, nga nagapasigarbo ug nagatamay sa mga matarong.
19 Pagkadako sa imong kaayo nga gitagana sa mga nagatahod kanimo.
Ginahatag mo kini ngadto sa mga nagasalig kanimo, ug kini makita sa tanan.
20 Gitagoan mo sila sa dapit diin anaa ang imong presensya,
ug didto luwas sila sa mga daotang mga plano ug pagpanginsulto sa mga tawo.
21 Dalaygon ka, Ginoo!
Kay katingalahan gayod ang gipakita mo nga gugma kanako sa dihang didto ako sa usa ka lungsod nga gilibotan sa mga kaaway.
22 Sa akong kalisang gipakaingon ko ug gisalikway mo na ako.
Apan gidungog mo ang akong pagpakilooy sa dihang nangayo akog tabang kanimo.
23 Higugmaa ninyo ang Ginoo, kamong iyang matinud-anong katawhan.
Gitipigan sa Ginoo ang mga matinumanon kaniya,
apan silotan niya sa hilabihan ang mga mapahitas-on.
24 Kamong nagalaom sa Ginoo,
pagpakalig-on kamo ug ayaw pagpakawala ug paglaom.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.