Beginning

⁴ ฉันบ่นต่อว่ามนุษย์อย่างนั้นหรือ
    ทำไมฉันจึงต้องมาอดทน
⁵ ดูฉันสิ ท่านแปลกใจไหมล่ะ
    และยกมือปิดปากท่านเอง
⁶ เมื่อฉันนึกถึงว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉัน
    ฉันก็กลัวจนตัวสั่น
⁷ ทำไมคนชั่วร้ายจึงมีชีวิตอยู่
    มีอายุยืนจนแก่เฒ่า และร่ำรวยยิ่งๆ ขึ้น
⁸ พวกเขามีลูกหลานให้ชื่นชม
    และมีชีวิตอยู่ดูผู้สืบเชื้อสายของเขา
⁹ บ้านเรือนของเขาปลอดภัย ปราศจากความกลัว
    และพระเจ้าไม่ลงโทษพวกเขา
¹⁰ โคของเขาผสมพันธุ์โดยไม่พลาด
    แม่โคมีลูกได้โดยไม่แท้ง
¹¹ พวกเขาให้ลูกๆ ออกไปวิ่งเล่นได้อย่างฝูงแกะ
    และลูกๆ ของเขาเต้นรำทำเพลง
¹² พวกเขาร้องเพลงประสานกับรำมะนาและพิณเล็ก
    และร่าเริงกับเสียงปี่
¹³ พวกเขาใช้ชีวิตในความเจริญรุ่งเรือง
    และพวกเขาลงไปสู่แดนคนตายอย่างสงบ
¹⁴ พวกเขาพูดกับพระเจ้าว่า ‘อย่ามายุ่งกับพวกเรา
    เราไม่ต้องการรู้จักวิถีทางของพระองค์
¹⁵ องค์ผู้กอปรด้วยมหิทธานุภาพเป็นผู้ใดที่เราควรจะรับใช้พระองค์
    และถ้าเราอธิษฐานต่อพระองค์ เราจะได้ประโยชน์อะไร’
¹⁶ ดูเถิด ความเจริญรุ่งเรืองของพวกเขาไม่ได้อยู่ในมือของเขาหรือ
    ฉันอยู่ห่างจากคำแนะนำของคนชั่ว

¹⁷ บ่อยแค่ไหนที่ตะเกียงของคนชั่วร้ายถูกดับ
    ที่ความวิบัติตกอยู่กับพวกเขา
    ที่พระองค์แจกจ่ายความเจ็บปวดเมื่อพระองค์กริ้ว
¹⁸ บ่อยแค่ไหนที่พวกเขาเป็นเหมือนฟางที่ลมพัดไป
    และเหมือนแกลบที่ถูกลมพายุพัดปลิวไป
¹⁹ ท่านพูดว่า ‘พระเจ้าสะสมความชั่วของพวกเขาไว้ให้ลูกๆ ของเขา’
    ขอพระองค์สนองตอบพวกเขาเถิด เขาจะได้รู้รส
²⁰ ขอให้นัยน์ตาของพวกเขาเห็นความหายนะของเขาเอง
    และให้พวกเขาดื่มการลงโทษขององค์ผู้กอปรด้วยมหิทธานุภาพ
²¹ พวกเขาจะห่วงใยอะไรในครอบครัวของตน
    เมื่อวันเวลาของพวกเขาสิ้นสุดลงแล้ว
²² จะมีใครสอนเรื่องความรู้แก่พระเจ้าบ้าง
    เมื่อเห็นแล้วว่าพระองค์ตัดสินบรรดาผู้ที่อยู่สูง

²³ คนหนึ่งตายขณะร่างกายยังแข็งแรง
    ไร้ความกังวลและความกลัว
²⁴ เขามีกินอย่างอุดมสมบูรณ์
    และผิวก็ผุดผ่องดั่งคนวัยหนุ่มสาว
²⁵ ส่วนอีกคนตายในความขมขื่นของจิตวิญญาณ
    ไม่เคยได้ลิ้มรสความเจริญรุ่งเรือง
²⁶ พวกเขานอนลงในฝุ่นเหมือนกัน
    และตัวหนอนก็กินร่างของเขาทั้งสอง

²⁷ ดูเถิด ฉันรู้ความคิดของพวกท่าน
    และมีแผนการจะทำร้ายฉัน
²⁸ เพราะท่านพูดว่า ‘บ้านของผู้บีบบังคับอยู่ที่ไหน
    กระโจมซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยของคนชั่วอยู่ที่ไหน’
²⁹ ท่านไม่เคยถามพวกคนเดินทาง
    และท่านไม่เชื่อเรื่องที่เขาเล่าหรือ
³⁰ ว่าคนชั่วรอดตายในวันแห่งความวิบัติ
    ว่าเขาพ้นจากวันแห่งความโกรธเกรี้ยว
³¹ ใครบ้างประณามคนชั่วซึ่งๆ หน้าเขา
    และใครสนองตอบเขาตามที่เขาได้ทำ
³² เมื่อเขาถูกหามไปยังหลุมศพ
    ก็มีคนเฝ้าถ้ำเก็บศพของเขา
³³ ก้อนดินในหุบเขาก็ยังนิ่มสำหรับเขา
    ผู้คนทั้งปวงเดินตามศพเขาไป
    และพวกที่เดินนำหน้าไปก็นับไม่ถ้วน

³⁴ แล้วท่านจะปลอบประโลมฉันด้วยคำพูดที่ไร้สาระได้อย่างไร
    คำตอบของท่านไม่มีอะไรนอกจากความจอมปลอม”

⁴ เป็นเพราะท่านยำเกรงพระองค์ พระองค์จึงตักเตือนว่ากล่าวท่าน
    และลงโทษท่านอย่างนั้นหรือ
⁵ ท่านมีความชั่วร้ายมากมิใช่หรือ
    บาปของท่านไม่มีที่สิ้นสุด
⁶ เพราะท่านได้ยึดของจากพี่น้องของท่านเป็นประกัน
    และท่านยึดแม้แต่เสื้อผ้าของเขาไปจนต้องเปลือยกาย
⁷ ท่านไม่ได้ให้น้ำดื่มแก่คนที่เหนื่อยอ่อน
    และท่านกักอาหารจากผู้หิวโหย
⁸ คนมีอำนาจเป็นเจ้าของที่ดิน
    และคนสูงศักดิ์อาศัยอยู่ที่นั่น
⁹ ท่านได้ให้หญิงม่ายกลับไปมือเปล่า
    และท่านกดขี่ข่มเหงพวกเด็กกำพร้า
¹⁰ ฉะนั้น ท่านจึงติดบ่วงแร้ว
    และความกลัวทำให้ท่านหวาดหวั่นยิ่งนัก
¹¹ ความมืดทำให้ท่านมองไม่เห็น
    และน้ำท่วมตัวท่าน

¹² พระเจ้าไม่ได้อยู่ ณ ที่สูงในฟ้าสวรรค์หรือ
    ดูสิว่าหมู่ดาวอยู่สูงเพียงไร พระองค์มองลงมายังหมู่ดาวที่อยู่สูงสุด
¹³ แต่ท่านพูดว่า ‘พระเจ้าทราบอะไร
    พระองค์จะตัดสินความจากการมองผ่านความมืดมิดได้หรือ
¹⁴ ท่านคิดว่า เมฆมืดมิดบังพระองค์จึงทำให้พระองค์มองไม่เห็น
    และพระองค์เดินบนวิถีโค้งสุดขอบฟ้า’
¹⁵ ท่านจะดำเนินในหนทางเก่า
    ที่คนชั่วเดินมาก่อนหรือ
¹⁶ พวกเขาถูกคว้าตัวไปก่อนที่จะถึงเวลาอันควร
    รากฐานของเขาถูกพัดพาไป
¹⁷ พวกเขาพูดกับพระเจ้าว่า ‘อย่ามายุ่งกับพวกเรา’
    และ ‘องค์ผู้กอปรด้วยมหิทธานุภาพจะสามารถทำอะไรเราได้’
¹⁸ พระองค์ก็ยังโปรดให้ครอบครัวเขาบริบูรณ์ด้วยสิ่งดีๆ
    แต่ฉันอยู่ห่างจากคำแนะนำของคนชั่ว
¹⁹ คนมีความชอบธรรมยินดีเมื่อเห็นคนชั่วรับโทษ
    คนไร้ความผิดหัวเราะเยาะเขา โดยพูดว่า
²⁰ ‘ศัตรูของเราพินาศอย่างแน่นอน
    และไฟเผาผลาญทุกสิ่งที่เขามีเหลือ’
²¹ จงยอมอยู่ในบังคับบัญชาของพระเจ้า
    และมีสันติสุข เพื่อท่านจะได้รับความเจริญ

²² จงรับฟังคำสั่งสอนจากปากพระองค์
    และสะสมคำพูดของพระองค์ไว้ในใจท่าน
²³ ถ้าท่านกลับไปหาองค์ผู้กอปรด้วยมหิทธานุภาพ ท่านจะกลับคืนดีดังเดิม
    ถ้าท่านกำจัดความไม่ชอบธรรมไปจากกระโจมของท่าน
²⁴ ถ้าท่านคิดเสียว่า ทองคำเป็นดั่งฝุ่น
    และทองคำแห่งโอฟีร์เป็นดั่งก้อนหินที่ธารน้ำ
²⁵ แล้วองค์ผู้กอปรด้วยมหิทธานุภาพก็จะเป็นทองคำ
    เป็นเงินบริสุทธิ์ของท่าน
²⁶ แล้วท่านจะสุขใจในองค์ผู้กอปรด้วยมหิทธานุภาพ
    และเงยหน้าของท่านขึ้นหาพระเจ้า
²⁷ ท่านจะอธิษฐานต่อพระองค์ และพระองค์จะได้ยินท่าน
    และท่านจะรักษาคำสาบาน
²⁸ ท่านตัดสินใจทำอะไร ท่านก็จะประสบความสำเร็จ
    และจะมีแสงไฟส่องทางให้ท่านเดิน
²⁹ เมื่อคนถูกเหยียดลง ท่านก็พูดว่า ‘เป็นเพราะความยโส’
    แต่พระองค์ช่วยคนถ่อมตนให้รอด
³⁰ พระองค์ช่วยแม้แต่คนที่มีความผิดให้รอดพ้น
    และท่านจะได้รับความรอดพ้นตามความสะอาดของมือท่าน”

⁸ ดูเถิด ฉันก้าวไปข้างหน้า แต่พระองค์ไม่อยู่ที่นั่น
    ฉันถอยหลัง แต่ฉันก็ไม่พบพระองค์
⁹ ฉันมองหาพระองค์ทางซ้ายมือ แต่ไม่เห็นพระองค์
    ฉันหันไปทางขวามือ แต่ฉันก็มองไม่เห็นพระองค์
¹⁰ แต่พระองค์ทราบทางที่ฉันเลือก
    เมื่อพระองค์ทดสอบฉัน ฉันก็จะสุกใสดั่งทองคำ
¹¹ เท้าของฉันตามรอยเท้าของพระองค์อย่างมั่นคง
    ฉันได้ดำเนินตามทางของพระองค์และไม่ได้หันเหไป
¹² ฉันไม่ได้ละไปจากคำบัญชาของพระองค์
    ฉันได้รักษาคำสั่งของพระองค์ มากยิ่งกว่าอาหารประจำวัน

¹³ แต่พระองค์ไม่เปลี่ยนใจ ใครจะเปลี่ยนพระองค์ได้
    พระองค์ประสงค์อย่างไร พระองค์ก็กระทำอย่างนั้น
¹⁴ พระองค์กระทำสิ่งที่พระองค์กำหนดให้เกิดขึ้นกับฉัน
    และพระองค์มีแผนอีกมากมายสำหรับฉัน
¹⁵ ฉะนั้น ฉันหวาดหวั่น ณ เบื้องหน้าพระองค์
    เมื่อฉันนึกถึงสิ่งเหล่านี้ ฉันก็เกรงกลัวพระองค์
¹⁶ พระเจ้าทำให้ฉันท้อแท้ใจ
    องค์ผู้กอปรด้วยมหิทธานุภาพทำให้ฉันหวาดหวั่น
¹⁷ ฉันไม่ได้เงียบงันเพราะความมืด
    ไม่ใช่เพราะความมืดคลุ้มที่คลุมหน้าฉัน