Beginning

5 “యోబూ, నీవు కావాలంటే గట్టిగా పిలువు. కాని నీకు ఎవ్వరూ జవాబు ఇవ్వరు!
    నీవు ఏ దేవదూతల తట్టూ తిరుగలేవు!
² తెలివి తక్కువ మనిషి యొక్క కోపం వానినే చంపివేస్తుంది.
    బుద్ధిహీనుని అసూయ వానినే చంపివేస్తుంది.
³ బాగా వేరూనుకొని, వృద్ధిపొందుతున్న ఒక బుద్ధి హీనుణ్ణి చూశాను. (అతను బలంగా, క్షేమంగా ఉన్నా ననుకొన్నాడు).
    అయితే అకస్మాత్తుగా వాని ఇల్లు శపించబడింది.
⁴ ఆ బుద్ధిహీనుని పిల్లలు క్షేమంగా లేరు.
    (న్యాయ స్థానంలో) వారిని ఆదుకొనేందుకు నగరద్వారం వద్ద ఎవ్వరూలేరు.
⁵ ఆ బుద్ధిహీనుని పంటలను ఆకలిగొన్న ప్రజలు తీసుకొంటారు.
ఆకలిగొన్న ఆ మనుష్యలు ముండ్లలో పెరుగుతున్న ధాన్యపు గింజలను కూడా తీసుకొంటారు.
    ఆశగలవారు అతని ఐశ్వర్యాన్ని తీసుకొంటారు.
⁶ చెడ్డ కాలాలు మట్టిలోనుండి రావు.
    కష్టం నేలలో నుండి పెరగదు.
⁷ నిప్పులో నుండి రవ్వలు పైకి లేచినంత
    నిశ్చయంగా మనిషి కష్టం కోసమే పుట్టాడు.
⁸ కాని యోబూ, నేనే గనుక నీవైతే నేను దేవుని తట్టు తిరిగి
    నా సమస్య ఆయనతో చెబుతాను.
⁹ దేవుడు చేసే ఆశ్చర్యకరమైన వాటిని మనుష్యులెవ్వరు గ్రహించలేరు.
    దేవుడు చేసే అద్భుతాలకు అంతం లేదు.
¹⁰ దేవుడు భూమి మీద వర్షం కురిపిస్తాడు.
    ఆయన పొలాలకు నీళ్లు పంపిస్తాడు.
¹¹ దీనుడైన మనిషిని దేవుడు లేవనెత్తుతాడు.
    దుఃఖంలో ఉన్న వ్యక్తిని ఆయన చాలా సంతోషపరుస్తాడు.
¹² తెలివిగల దుర్మార్గులకు విజయం కలుగకుండా దేవుడు వారి పథకాలను నివారిస్తాడు.
¹³ దేవుడు తెలివిగల మనుష్యులను వారి కుయుక్తి పథకాల్లోనే పట్టేస్తాడు.
    అందుచేత తెలివిగల మనిషి యొక్క పథకాలు విజయవంతం కావు.
¹⁴ పగటివేళ సైతం ఆ తెలివిగల మనుష్యులు చీకటిలో వలె తడబడుతారు.
    మధ్యాహ్నపు వేళల్లో సైతం రాత్రిపూట ఒకడు తడబడునట్లు తడువులాడుతారు.
¹⁵ దేవుడు పేద ప్రజలను మరణం నుండి రక్షిస్తాడు.
    బలవంతుల హస్తాలనుండి పేదలను ఆయనే రక్షిస్తాడు.
¹⁶ కనుక పేద ప్రజలకు నిరీక్షణ ఉంది.
    న్యాయంగా లేని దుర్మార్గులను దేవుడు నాశనం చేస్తాడు.

¹⁷ “దేవుడు సరిదిద్దే మనిషి సంతోషంగా ఉంటాడు.
    కనుక సర్వశక్తిమంతుడైన దేవుడు నిన్ను శిక్షించినప్పుడు, దానిని తోసిపుచ్చకు.
¹⁸ దేవుడు చేసిన గాయాలకు
    ఆయన కట్లు కడతాడు.
ఆయనే గాయపరుస్తాడు,
    కాని ఆయన చేతులే తిరిగి స్వస్థపరుస్తాయి.
¹⁹ ఆరు కష్టాలనుండి ఆయన నిన్ను రక్షిస్తాడు;
    అవును, ఏడు కష్టాల్లో కూడా నీవు బాధించబడవు.
²⁰ కరువు వచ్చినప్పుడు దేవుడు నిన్ను
    మరణంనుండి రక్షిస్తాడు.
యుద్ధంలో దేవుడు నిన్ను
    మరణం నుండి కాపాడుతాడు.
²¹ మనుష్యులు వాడిగల తమ నాలుకలతో నిన్ను గూర్చి చెడుగా మాట్లాడినప్పుడు
    దేవుడు నిన్ను రక్షిస్తాడు.
నాశనం వచ్చినప్పుడు
    నీవు భయపడాల్సిన పనిలేదు.
²² నాశనం, కరువును చూసి నీవు నవ్వుతావు.
    అడవి జంతువులను చూసి నీవు భయపడాల్సిన అవసరం లేదు.
²³ నీ ఒడంబడిక దేవునితో ఉంది కనుక నీవు దున్నే పొలాల్లో బండలు ఉండవు.
    మరియు అడవి మృగాలు ఎన్నటికీ నీ మీద పడవు.^[a]
24 నీ గుడారం క్షేమంగా ఉంది గనుక
    నీవు శాంతంగా జీవిస్తావు.
నీవు నీ ఆస్తి లెక్కించగా
    ఏదీ పోయి ఉండదు.
²⁵ నీకు చాలామంది పిల్లలు ఉంటారు.
    నేలమీద గడ్డి పరకల్లా నీ పిల్లలు చాలామంది ఉంటారు.
²⁶ కోతకాలం వరకు సరిగ్గా పెరిగే గోధుమలా నీవు ఉంటావు.
    అవును, నీవు పక్వమయిన వృద్ధాప్యం వరకు జీవిస్తావు.

²⁷ “యోబూ, ఈ విషయాలు మేము పరిశీలించాం. అవి సత్యమైనవని మాకు తెలుసు.
    అందుచేత యోబూ, మేము చెప్పు సంగతులను విని, నీ మట్టుకు నీవే వాటిని తెలుసుకో.”

⁸ “నేను అడిగింది నాకు దొరకాలని కోరుకుంటాను.
    నేను దేనికోసం కనిపెట్టుకొని ఉంటానో, దాన్ని దేవుడు నాకు ఇవ్వాలని కోరుకుంటాను.
⁹ దేవుడు నన్ను చితకగొట్టేందుకు ఇష్టపడి,
    నన్ను చంపివేస్తాడని నేను నిరీక్షిస్తున్నాను!
¹⁰ ఆయన నన్ను చంపివేస్తే, ఒక్క విషయంలో నేను ఆదరణ పొందుతాను.
    ఎడతెగని నా బాధల్లోనే నేను ఒక్క విషయంలో సంతోషిస్తాను. పరిశుద్ధుని ఆదేశాలకు విధేయత చూపేందుకు నేను తిరస్కరించలేదు.

¹¹ “నా బలం క్షీణించిపోయింది, గనుక నేను ఇంకా బ్రతుకుతాను అనే ఆశాకిరణం నాకు లేదు.
    చివరికి నాకు ఏమి జరుగుతుందో నాకు తెలియదు. అందుచేత నేను సహనంగా ఉండాల్సిన కారణం ఏమీ లేదు.
¹² బండలాంటి బలం నాకు లేదు.
    నా శరీరం కంచుతో చేయబడలేదు.
¹³ ఇప్పుడు నాకు నేను సహాయం చేసుకొనే శక్తినాకు లేదు.
    ఎందుకంటే విజయం నా వద్దనుండి తొలగించి వేయబడింది.

¹⁴ “ఒక మనిషి కష్టాల్లో ఉంటే, అతని స్నేహితులు అతని మీద దయ చూపాలి.
    ఒక మనిషి, తన స్నేహితుడు సర్వశక్తిమంతుడైన దేవుని నుండి దూరంగా పోయినా సరే అతడు ఆ స్నేహితునికి నమ్మకంగా ఉండాలి.
¹⁵ కానీ, నా సోదరులారా, మీరు నమ్మకస్థులు కారు. నేను మీ మీద ఆధారపడలేదు.
    ఒక్కొక్కప్పుడు ప్రవహించి, ఒక్కొక్కప్పుడు నిలిచిపోయే కాలువల్లా ఉన్నారు మీరు.
¹⁶ మంచు గడ్డలు కరిగిపోయే హిమం అడ్డుకొన్నప్పుడు పొంగి ప్రవహించే కాలువల్లా ఉన్నారు మీరు.
¹⁷ కానీ ఆ కాలువలు ఎండిపోయిన వేళ ప్రవహించవు.
    వేడిగాలి వీచినప్పుడు నీళ్లు ఉండవు.
    కాలువలు ప్రవహించవు.
¹⁸ వ్యాపారస్థులు వారి మార్గాలలోని మలుపుల మూలలు తిరిగి
    ఎడారిలోకి వెళ్లి అక్కడ మరణిస్తారు.
¹⁹ తేమా వర్తక బృందాలు నీళ్లకోసం వెదుకుతారు.
    షేబా ప్రయాణీకులు ఆశగా (నీళ్ల కోసం) చూస్తారు.
²⁰ నీళ్లు దొరుకునని వారు గట్టిగా నమ్మారు.
    కానీ ఈసారి వారు అక్కడికి రాగానే నిరాశ చెందారు.
²¹ ఇప్పుడు మీరూ ఆ కాలువల్లా ఉన్నారు.
    మీరు సహాయం చేయరు. మీరు నా కష్టాలు చూచి భయపడుతున్నారు.
²² నాకు ఏమైనా ఇవ్వండి,
    మీ ఐశ్వర్యంలోనుండి నాకు ధనం ఇవ్వండి అని నేను ఎన్నడూ చెప్పలేదు.
²³ ‘శత్రువు బలంనుండి నన్ను రక్షించండి.
    మూర్ఖులైన వారి నుండి నన్ను రక్షించండి’ అని నేను ఎన్నడూ చెప్పలేదు.

²⁴ “కనుక, ఇప్పుడు నాకు నేర్పించండి. నేను నెమ్మదిగా ఉంటాను.
    నేను ఏమి తప్పు చేశానో నాకు చూపించండి.
²⁵ నిజాయితీ మాటలు శక్తి గలవి.
    కానీ మీ వాదాలు దేనినీ రుజువు చేయవు.
²⁶ నేను చెప్పే వాటిని మీరు విమర్శిస్తారా?
    మరింత నిరుత్సాహం కలిగించే మాటలు పలుకుతారా?
²⁷ అవును, తండ్రులు లేని పిల్లలకు చెందిన వాటిని సంపాదించటం కోసం
    మీరు జూదమైనా సరే ఆడతారు.
    మీరు మీ స్నేహితుణ్ణి అమ్ముకొంటారు.
²⁸ కానీ, ఇప్పుడు దయచేసి నా ముఖం పరిశీలించండి.
    నేను మీతో అబద్ధం చెప్పను.
²⁹ కనుక ఇప్పుడు మీ మనసు మార్చుకోండి. అన్యాయంగా ఉండవద్దు.
    అవును, మళ్లీ ఆలోచించండి. నేను తప్పు ఏమీ చేయలేదు.
³⁰ నేను అబద్ధం చెప్పటం లేదు.
    నా మాటల్లో చెడు ఏమీ లేదు. తప్పు, ఒప్పు నాకు తెలుసు.”

7 యోబు చెప్పాడు, “మనిషికి భూమి మీద కష్టతరమైన సంఘర్షణ ఉంది.
    అతని జీవితం రోజు కూలివానిదిలా ఉంది.
² ఒక ఎండ రోజున కష్టపడి పనిచేసిన తర్వాత చల్లటి నీడ కావాల్సిన బానిసలా ఉన్నాడు మనిషి.
    జీతంరోజు కోసం ఎదురు చూసే కూలివానిలా ఉన్నాడు మనిషి.
³ అదే విధంగా నాకూ నెల తర్వాత నెల ఇవ్వబడుతోంది. ఆ నెలలు శూన్యంతో, విసుగుతో నిండి పోయి ఉంటాయి.
    శ్రమ రాత్రుళ్లు ఒకదాని వెంట ఒకటి నాకు ఇవ్వబడ్డాయి.
⁴ నేను పండుకొన్నప్పుడు, ఆలోచిస్తాను,
    ‘నేను లేచేందుకు ఇంకా ఎంత సమయం ఉంది?’ అని.
రాత్రి జరుగుతూనే ఉంటుంది.
    సూర్యుడు వచ్చేంతవరకు నేను అటూ యిటూ దొర్లుతూనే ఉంటాను.
⁵ నా శరీరం పురుగులతోనూ, మురికితోనూ కప్పబడింది.
    నా చర్మం పగిలిపోయి, రసి కారుతూన్న పుండ్లతో నిండిపోయింది.

⁶ “నేతగాని నాడెకంటె తొందరగా నా దినాలు గతిస్తున్నాయి.
    నిరీక్షణ లేకుండా నా జీవితం అంతం అవుతుంది.
⁷ దేవా, నా జీవితం కేవలం ఒక ఊపిరి మాత్రమే అని జ్ఞాపకం చేసుకో.
    నా కళ్లు మంచిదానిని దేనినీ మరల చూడవు.
⁸ నీవు నన్ను ఇప్పుడు చూస్తావు. కానీ నన్ను మరల చూడవు.
    నీవు నాకోసం చూస్తావు. కాని నేను చనిపోయి వుంటాను.
⁹ ఒక మేఘం కనబడకుండ మాయమవుతుంది.
    అదేవిధంగా మరణించిన ఒక మనిషి సమాదిలో పాతి పెట్టబడతాడు. మరల తిరిగిరాడు.
¹⁰ అతడు తన ఇంటికి ఎన్నటికీ తిరిగిరాడు.
    అతనిస్థలం అతన్ని ఇంకెంత మాత్రం గుర్తించదు.

¹¹ “అందుచేత నేను మౌనంగా ఉండను.
    నేను గట్టిగా మాట్లాడతాను. నా ఆత్మ శ్రమ పడుతోంది.
    నా ఆత్మ వేదనపడుతోంది గనుక నేను ఆరోపణ చేస్తాను.
¹² ఓ దేవా, నీ వెందుకు నాకు కాపలా కాస్తున్నావు?
    నేను ఏమైనా సముద్రాన్నా, లేక సముద్ర రాక్షసినా?
¹³ నా పడక నాకు విశ్రాంతి నివ్వాలి
    నా మంచం నాకు విశ్రాంతి, విరామాన్ని ఇవ్వాలి
¹⁴ కాని, దేవా! నీవు నన్ను కలలతో భయపెడుతున్నావు.
    దర్శనాలతో నన్ను భయపెడుతున్నావు.
¹⁵ అందుచేత బ్రతకటం కంటె
    చంపబడటం నాకు మేలు.
¹⁶ నా బ్రదుకు నాకు అసహ్యం.
    నేను శాశ్వతంగా జీవించాలని కోరను
నన్ను ఒంటరిగా ఉండనివ్వు.
    నా జీవితానికి అర్థం శూన్యం.
¹⁷ దేవా, ఎందుకు మనిషి అంటే నీకు ఇంత ముఖ్యం? నీవు అతనిని ఎందుకు గౌరవించాలి?
    మనిషికి నీవసలు గుర్తింపు ఎందుకు ఇవ్వాలి?
¹⁸ నీవు ప్రతి ఉదయం మనిషిని ఎందుకు దర్శిస్తావు,
    ప్రతిక్షణం ఎందుకు పరీక్షిస్తావు?
¹⁹ దేవా, నీవు ఎన్నడూ నన్ను విడిచి అవతలకు ఎందుకు చూడవు?
    ఒక క్షణమైన నీవు నన్ను ఒంటరిగా ఉండనియ్యవు?
²⁰ మనుష్యులను గమనించువాడా,
    నేను పాపం చేశానంటావా, సరే, మరి నన్నేం చేయమంటావు?
దేవా, గురిపెట్టేందుకు ప్రయోగంగా నీవు నన్నెందుకు ఉపయోగించావు?
    నేను నీకు ఒక భారమై పోయానా?
²¹ నీవు నా తప్పిదాలు క్షమించి,
    నా పాపాలను ఎందుకు క్షమించకూడదు?
త్వరలోనే నేను చచ్చి సమాధిలో ఉంటాను.
    అప్పుడు నీవు నాకోసం వెదకుతావు. నేను పోయి ఉంటాను.”