Print Page Options
Previous Prev Day Next DayNext

Beginning

Read the Bible from start to finish, from Genesis to Revelation.
Duration: 365 days
Ang Pulong Sa Dios (APSD-CEB)
Version
Zacarias 8-14

Misaad ang Ginoo nga Panalanginan Niya ang Jerusalem

1-2 Miingon pag-usab ang Ginoo nga Makagagahom ngadto kang Zacarias, “Nabalaka ako pag-ayo sa Zion. Ug tungod sa akong dakong kabalaka kaniya, nasuko ako pag-ayo sa iyang mga kaaway. Mobalik ako sa Jerusalem[a] ug mopuyo didto. Unya pagatawgon ang Jerusalem nga Matinumanon nga Siyudad ug pagatawgon ang akong bukid[b] nga Balaang Bukid. Mobalik nag panglingkod sa mga plasa sa Jerusalem ang mga tigulang nga nagasungkod na tungod sa hilabihan nga katigulangon. Ug mapuno ang mga plasa sa mga kabataan nga nagadula.”[c]

Miingon pa ang Ginoo nga Makagagahom, “Tingali daw imposible kini alang sa akong katawhan nga nahibilin, apan dili kini imposible kanako. Luwason ko ang akong katawhan nga gibihag didto sa mga yuta sa sidlakan ug sa kasadpan. Dad-on ko sila pagbalik sa Jerusalem ug papuy-on didto. Mahimo na usab silang akong katawhan ug ako mahimong ilang Dios nga matinumanon ug matarong.”

Miingon pa gayod ang Ginoo nga Makagagahom, “Kining mensahe gisulti sa mga propeta kaniadto sa panahon nga gitukod pag-usab ang pundasyon sa akong templo. Ug karon nga nadungog ninyo kini pag-usab, lig-ona ninyo ang inyong kaugalingon aron mahuman ninyo ang pagtukod sa templo. 10 Sa dihang wala pa masugdi ang pagtukod ug balik sa templo, lisod ang inyong kahimtang. Walay suhol alang sa mga tawo nga nagtrabaho ug sa mga mananap nga gigamit sa pagtrabaho; ug makuyaw ang paglakaw-lakaw bisan asa tungod kay gihimo kong magkaaway ang mga tawo. 11 Apan karon, ako, ang Ginoo nga Makagagahom, nagaingon nga dili ko na kini himuon kaninyong mga nahibilin. 12 Magtanom kamo nga may kalinaw.[d] Mamunga ang mga ubas, mohatag ug daghang abot ang yuta, ug may yamog na. Ihatag ko kining tanan kaninyong mga nahibilin. 13 Mga katawhan sa Juda ug Israel, gipanghimaraot kamo sa ubang mga nasod. Apan luwason ko kamo ug mahimo kamong panalangin ngadto kanila. Busa ayaw kamo kahadlok. Pagmalig-on hinuon kamo.”

14 Miingon pa ang Ginoo nga Makagagahom, “Sa dihang gipalagot ako sa inyong mga katigulangan, nakahukom ako nga silotan kamo ug dili kamo kaloy-an. 15 Apan karon nakahukom ako nga ipadayon ko ang paghimo ug maayo sa Jerusalem ug Juda. Busa ayaw kamo kahadlok. 16 Mao kini ang angay ninyong himuon: Isulti ninyo ang tinuod ngadto sa usag-usa. Paghukom kamo nga matarong diha sa inyong mga hukmanan alang sa kaayohan sa tanan. 17 Ayaw kamo paglaraw ug daotan batok sa inyong isigka-tawo ug ayaw panumpa ug bakak, kay gikayugtan ko kining tanang mga buhat.”

18-19 Miingon pag-usab ang Ginoo nga Makagagahom kang Zacarias, “Ang pagpuasa sa ika-upat, ika-lima, ika-pito, ug ika-napulo nga mga bulan mahimong masadya nga okasyon alang sa mga katawhan sa Juda. Busa higugmaa ninyo ang kamatuoran ug ang kalinaw.[e] 20 Daghang katawhan gikan sa nagkalain-laing siyudad ang mangadto sa Jerusalem. 21 Ang mga lumulupyo sa usa ka siyudad manghanggat sa usa ka siyudad ug moingon, ‘Molakaw kami aron sa pagpangamuyo ug sa pagdangop sa Ginoo nga Makagagahom. Dali, uban kamo!’

22 “Daghang katawhan gikan sa gamhanang mga nasod ang moadto sa Jerusalem sa pagpangamuyo ug sa pagdangop kanako. 23 Ug nianang panahona, napulo ka tawo nga gikan sa ubang mga nasod ug nagkalain-laing pinulongan ang moadto sa usa ka Judio ug moingon, ‘Gusto gayod kaming mouban kaninyo, tungod kay nadunggan namo nga ang Dios nagauban kaninyo.’ ”

Silotan sa Ginoo ang mga Kaaway nga mga Nasod sa Israel

Mao kini ang mensahe sa Ginoo:

Miingon ang Ginoo nga silotan niya ang mga siyudad sa Hadrac ug Damascus,[f] tungod kay kinahanglan nga motutok o modangop sa Ginoo ang tanang katawhan ug ilabi na ang tanang mga tribo sa Israel.[g] Silotan usab sa Ginoo ang Hamat, nga kasikbit nga siyudad sa Hadrac ug sa Damascus, ug ang mga siyudad sa Tyre ug Sidon, bisan pa ug may abilidad ang mga lumulupyo niini. Nagpatindog ang mga lumulupyo sa Tyre ug paril, ug nagtapok sila ug plata ug bulawan nga daw sa nagtapok lang sila ug yuta. Apan kuhaon sa Ginoo ang ilang mga kabtangan ug ilabay niya ang ilang bahandi ngadto sa dagat. Ug ang ilang siyudad lamyon sa kalayo.

Makita kini sa mga lumulupyo sa Ashkelon ug mahadlok sila. Magaluko sa kasakit ang mga lumulupyo sa Gaza, ingon man ang mga lumulupyo sa Ekron kay ang ilang ginasaligan mawala. Mamatay ang hari sa Gaza, ug ang Ashkelon dili na mapuy-an. Ang Ashdod pagapuy-an sa mga tawong nagkalain-laing kaliwat. Laglagon sa Ginoo ang gipasigarbo sa mga Filistihanon. Dili na sila mokaon ug karne nga may dugo[h] o sa mga pagkaon nga gidili. Ang mahibilin kanila isipon sa atong Dios nga iyang katawhan, ug mahimo na silang kabahin sa katawhan sa Juda. Ang mga lumulupyo sa Ekron mahimong kabahin sa katawhan sa Ginoo sama sa mga Jebusihanon.[i] Panalipdan sa Ginoo ang iyang templo[j] batok sa mga mosulong niini. Wala nay modaog-daog sa iyang katawhan kay karon ginabantayan na niya sila.

Ang Umaabot nga Hari sa Jerusalem

Miingon ang Ginoo, “Panghugyaw gayod kamo sa kalipay, kamong mga lumulupyo sa Jerusalem,[k] kay ang inyong hari moabot. Matarong siya ug madaogon. Mapainubsanon siya ug moabot nga nagasakay sa nating asno. 10 Kuhaon ko ang mga karwahe ug mga kabayo nga panggira gikan sa Israel ug sa Juda.[l] Ang mga pana nga gigamit sa gira pagabalion. Ang moabot nga hari magdala ug kalinaw ngadto sa mga nasod. Mohari siya gikan sa usa ka dagat hangtod sa usa pa gayod ka dagat,[m] ug gikan sa Suba sa Eufrates hangtod sa kinatumyan sa yuta sa Israel.[n]

Luwason sa Ginoo ang mga Israelinhon nga Nabihag

11 Miingon pa ang Ginoo, “Bahin kaninyo nga mga Israelinhon, tungod sa akong kasabotan kaninyo nga gipalig-on pinaagi sa dugo, hatagan ko ug kagawasan ang nangabihag nga gihulog sa atabay nga walay tubig. 12 Kamong mga nabihag nga nagalaom, balik na kamo sa dapit diin luwas kamo sa katalagman. Karon sultihan ko kamo nga ibalik ko nga doble ang nawala kaninyo. 13 Gamiton ko ang Juda ug ang Israel nga daw pana. Himuon ko ang katawhan sa Zion nga daw espada sa sundalo, ug laglagon nila ang katawhan sa Grecia.”

Tabangan sa Ginoo ang Iyang mga Katawhan

14 Unya magpakita ang Ginoo ibabaw sa iyang katawhan. Mokilab ang iyang pana sama sa kilat. Patingogon sa Ginoong Dios ang budyong; ug moabot siya uban sa bagyo nga gikan sa habagatan. 15 Panalipdan sa Ginoo nga Makagagahom ang iyang katawhan. Tunob-tunoban lang nila ang mga bato nga gilambuyog kanila sa ilang mga kaaway. Mangaon sila ug moinom sa pag-saulog sa ilang kadaogan. Manghugyaw sila nga morag mga hubog. Mapuno ang ilang tiyan sa ilimnon sama sa yahong nga puno sa dugo nga iwisik-wisik sa tumoy sa mga eskina sa halaran. 16-17 Nianang adlawa luwason sila sa Ginoo nga ilang Dios isip iyang mga karnero. Pagkaanindot ug pagkatahom nilang sud-ongon diha sa ilang yuta. Sama sila sa mahalong mga bato nga nagagilak-gilak diha sa korona. Ang ilang madagayaong abot makahatag ug kusog sa ilang mga pamatan-on.

Ang Kalooy sa Ginoo sa Juda ug Israel

10 Pangayo sa Ginoo ug ulan sa panahon sa tingtubo sa mga tanom, kay siya ang nagahimo sa dag-om. Siya ang nagahatag ug ulan ngadto sa mga tawo ug sa tanom sa kaumahan.

Sa pagkatinuod, dili matuohan ang mga dios-dios ug ang mga manalagna. Nagahatag sila ug sayop nga kahulogan sa mga damgo. Walay pulos ang ilang mga pulong sa pagdasig. Busa naglatagaw ang katawhan sa Israel sama sa karnero. Nagaantos sila tungod kay wala silay pangulo.[o]

Miingon ang Ginoo, “Nasuko ako pag-ayo sa mga taga-laing dapit nga nangulo sa akong katawhan; silotan ko gayod sila. Kay hinumdoman ko ang mga karnero, nga mao ang katawhan sa Juda. Himuon ko ang Juda nga daw mga kabayo nga panggira nga makahatag ug kadungganan. Magagikan kanila ang mga pangulo nga daw pundasyon, ugsok sa tolda, ug pana nga alang sa gira. Maghiusa ang katawhan sa Juda ug mahisama sila sa kusgang mga sundalo nga mobuntog sa ilang mga kaaway nga daw mga lapok lang nga tunob-tunoban nila diha sa kadalanan. Makiggira sila tungod kay kauban nila ako, ug buntogon nila ang mga tigkabayo.

“Lig-onon ko ang katawhan sa Juda ug luwason ko ang katawhan sa Israel.[p] Pabalikon ko sila sa ilang dapit tungod kay nalooy ako kanila. Ug tungod kay ako ang Ginoo nga ilang Dios, tubagon ko ang ilang pag-ampo. Busa daw sama ra nga wala ko sila isalikway. Ang katawhan sa Israel[q] mahisama sa kusgang mga sundalo. Magmalipayon sila sama sa tawo nga nakainom ug bino. Kini nga kadaogan mahinumdoman sa ilang mga kaliwat ug maglipay sila tungod sa akong gihimo. Tawgon ko ang akong katawhan ug tigomon ko sila. Luwason ko gayod sila, ug modaghan sila sama kaniadto. Bisan gipatibulaag ko sila sa ubang mga nasod, mahinumdoman nila ako didto. Magpabilin sila nga buhi apil ang ilang kabataan, ug mopauli sila sa ilang dapit. 10 Papaulion ko sila gikan sa Ehipto ug Asiria, ug papuy-on ko sila sa Gilead ug sa Lebanon. Manobra ang ilang gidaghanon hangtod dili na sila moigo sa ilang yuta. 11 Motabok sila ug dagat nga baloron apan moundang ang mga balod. Ug bisan ang Suba sa Nilo momala. Ang mapasigarbohon nga Asiria ipaubos ug ang gahom sa Ehipto mahanaw. 12 Lig-onon ko ang akong katawhan tungod kay anaa sila kanako, ug mosunod sila kanako. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

Silotan sa Ginoo ang Lebanon ug ang Basan

11 Kamong mga lumulupyo sa Lebanon, ablihi ninyo ang mga pultahan sa inyong mga siyudad aron lamyon sa kalayo ang inyong mga kahoyng sedro. Ug sa samang paagi nangapukan ang matahom ug labong nga mga kahoyng sedro, nangapukan usab ang mga kahoyng sipres ug ang mga kahoyng terebinto (tugas) sa Basan.[r] Nanghilak ang mga magbalantay sa karnero kay nangadaot ang ilang tambok nga mga sabsabanan.[s] Nagngulob ang mga liyon kay nangadaot ang kalasangan sa Jordan nga ilang gipuy-an.

Ang Duha ka Magbalantay sa Karnero

Mao kini ang giingon sa Ginoo nga akong Dios:

“Atimana ang mga karnerong ihawonon.[t] Ang mga nagapalit ug nagaihaw kanila dili silotan. Ang mga nagabaligya kanila nagaingon, ‘Dalaygon ang Ginoo! Adunahan na ako!’ Bisan ang ilang mga magbalantay wala malooy kanila.

Atimana ang akong katawhan kay ako, ang Ginoo, nagaingon nga dili ko na kaloy-an ang mga tawo sa kalibotan. Ako mismo ang motugyan sa matag tawo nga masakop sa iyang isigka-tawo ug sa iyang hari. Ug kini sila ang magadala ug kalaglagan sa kalibotan, ug wala akoy luwason gikan sa ilang mga kamot.”

Busa giatiman ko ang mga karnerong ihawonon alang sa mga nagabaligya ug mga karnero.[u] Nagkuha ako ug duha ka baston; ang usa gitawag ko ug Kaayo[v] ug ang usa gitawag ko ug Paghiusa.

Nawad-an akog pasensya sa tulo ka magbalantay sa karnero nga nasuko kanako. Busa gipapahawa ko silang tanan sulod lang sa usa ka bulan. Unya miingon ako sa mga karnero, “Dili na ako moatiman kaninyo. Pasagdi nga mamatay ang kamatyonon ug malaglag ang kalaglagon. Ug ang mahibilin pasagdi nga magkinan-anay sa unod sa usag usa.”

10 Unya gikuha ko ang baston nga gitawag ug Kaayo, ug gibali ko kini isip simbolo nga gibawi na sa Ginoo ang iyang kasabotan sa tanang mga katawhan. 11 Busa nianang adlawa nawad-an ug bili ang kasabotan. Ang mga nagabaligya sa mga karnero[w] nga nagtan-aw kanako nahibalo nga may mensahe ang Ginoo pinaagi niining akong gihimo. 12 Giingnan ko sila, “Kon sa inyong hunahuna angay akong suholan, ihatag kanako ang akong suhol. Apan kon dili, inyo na lang kana.” Busa gibayran nila ako ug 30 ka buok nga pilak isip akong suhol. 13 Miingon ang Ginoo kanako, “Ihulog kanang kuwartaha sa tagoanan sa kuwarta[x] sa templo.” Busa gikuha ko ang 30 ka buok nga pilak, nga alang kanila dako na kaayo nga isuhol kanako, ug gihulog ko kini sa tagoanan sa kuwarta sa templo sa Ginoo. 14 Unya gibali ko ang ikaduha nga baston nga gitawag ug Paghiusa isip simbolo nga naputol na ang maayong relasyon sa Juda ug Israel.

15 Miingon pag-usab ang Ginoo kanako, “Pagpakaaron-ingnon nga usa ikaw ka walay pulos nga magbalantay sa karnero. 16 Kay magbutang ako ug pangulo sa Israel nga sama sa usa ka walay pulos nga magbalantay sa karnero nga dili moatiman sa mga himalatyon,[y] ni mangita sa mga nangawala,[z] o motambal sa mga samdan, o mopasabsab sa mga niwang. Apan mokaon siya sa karne sa tambok nga karnero ug laksion pa gani niya ang mga kuko niini aron daginuton. 17 Alaot kanang walay pulos nga magbalantay sa karnero nga mibiya sa akong mga karnero! Tigbason ug espada ang iyang kamot ug tuslokon ang iyang tuong mata. Dili na gayod mapuslan ang iyang kamot ug dili na makakita ang iyang tuong mata.”

Laglagon ang mga Kaaway sa Jerusalem

12 Mao kini ang mensahe sa Ginoo mahitungod sa Israel: “Ako ang Ginoo nga naghimo sa kalangitan ug sa kalibotan, ug naghatag sa kinabuhi sa tawo. Himuon ko ang Jerusalem nga sama sa ilimnon nga mohubog sa mga nasod sa palibot niini. Ug kon sulongon na nila ang Jerusalem, maapil usab ang ubang lungsod sa Juda. Nianang adlawa, himuon ko ang Jerusalem nga sama sa usa ka bug-at nga bato. Ug ang bisan unsa nga nasod nga moalsa niini masakitan gayod. Ang tanang nasod sa kalibotan maghiusa sa pagsulong sa Jerusalem. Apan hadlokon ko ang tanan nilang mga kabayo ug mataranta ang nagsakay niini. Ako, ang Ginoo, nagaingon nga bantayan ko ang katawhan sa Juda, apan butahan ko ang tanang mga kabayo sa ilang mga kaaway.[aa] Ug moingon ang mga pangulo[ab] sa Juda sa ilang kaugalingon, ‘Lig-on ang katawhan sa Jerusalem tungod kay ang Ginoo nga Makagagahom mao ang ilang Dios.’

“Nianang adlawa himuon ko ang mga pangulo sa Juda nga daw nagadilaab nga baga diha sa tinapok nga mga sugnod o daw nagasiga nga sulo diha sa mga binugkos nga mga uhay. Laglagon nila ang mga nasod sa ilang palibot. Apan ang katawhan sa Jerusalem dili gayod maunsa diha sa ilang dapit. Padag-on ko ug una ang Juda, aron nga ang dungog nga maangkon sa kaliwat ni David ug sa mga lumulupyo sa Jerusalem dili molabaw sa dungog nga maangkon sa Juda. Nianang adlawa, panalipdan sa Ginoo ang mga nagapuyo sa Jerusalem aron bisan pa ang labing luya kanila mahisama kang David kakusgan. Ang mga kaliwat ni David mahisama sa Dios,[ac] sama sa anghel sa Ginoo nga mangulo kanila. Nianang adlawa, laglagon ko ang tanang nasod nga mosulong sa Jerusalem.

10 “Hatagan ko ang mga kaliwat ni David ug ang mga lumulupyo sa Jerusalem sa espiritu nga maloloy-on ug mainampoon. Tan-awon nila siya,[ad] nga ilang gipatay,[ae] ug manghilak sila sama sa ginikanan nga nagahilak sa pagkamatay sa ilang bugtong anak o kamagulangang anak. 11 Nianang adlawa hilabihan gayod ang pagbangotan sa Jerusalem, sama sa paghilak alang kang Hadad Rimon[af] didto sa kapatagan sa Megido. 12-14 Magbangotan ang matag pamilya sa nasod sa Israel: ang kaliwat ni David, ni Natan, ni Levi, ni Shimei, ug ang uban pa gayong mga pamilya. Manghilak sila nga lain ang mga lalaki sa babaye.”

Hinloan ang mga Israelinhon sa Ilang mga Sala

13 1-2 Miingon pa ang Ginoo nga Makagagahom, “Nianang adlawa, ablihan ang tuboran alang sa mga kaliwat ni David ug sa mga lumulupyo sa Jerusalem, aron sa paghinlo kanila sa ilang mga sala ug pagkahugaw. Wagtangon ko ang mga dios-dios[ag] sa yuta sa Israel ug dili na gayod sila mahinumdoman pa. Papahawaon ko sa Israel ang mini nga mga propeta ug ang daotang mga espiritu nga nagagahom kanila. Ug kon aduna pay magpaka-propeta, ang iya mismong amahan ug inahan maoy moingon kaniya nga kinahanglan siyang patyon, tungod kay nagasulti siya ug bakak ug nagaingon pa siya nga kana gikan sa Ginoo. Kon magpadayon pa siya, ang iya na mismong amahan o inahan maoy mounay pagpatay kaniya. Nianang panahona ikaulaw na sa mga propeta ang ilang ginasulti nga panan-awon. Dili na sila mosul-ob sa balhiboon nga bisti sa propeta aron makapanglimbong. Moingon na hinuon sila, ‘Dili ako propeta. Mag-uuma ako, ug mao kini ang akong trabaho sukad pa sa akong pagkabatan-on.’ Kon may mangutana kanila bahin sa mga samad[ah] sa ilang lawas, mao kini ang ilang itubag, ‘Nakuha ko kini didto sa balay sa akong mga higala.’ ”

Mamatay ang Pangulo ug Magkatibulaag ang Iyang mga Katawhan

Miingon ang Ginoo nga Makagagahom, “Patya ang akong magbalantay sa mga karnero,[ai] nga akong alagad. Patya siya ug magkatibulaag ang mga karnero, ang akong kabos nga katawhan. Ug kini sila akong silotan. Mamatay ang duha sa tulo ka bahin sa katawhan sa tibuok nga yuta sa Israel. Ang ikatulo ka bahin nga nahibilin hinloan ko nga daw sama sa plata nga gipaputli pinaagi sa kalayo. Ug sulayan ko sila sama sa pagsulay sa kalunsay sa bulawan pinaagi sa kalayo. Mag-ampo sila kanako ug pamation ko sila. Moingon ako, ‘Sila ang akong katawhan,’ ug moingon usab sila, ‘Ang Ginoo ang among Dios.’ ”

Moabot ang Ginoo ug Maghari

14 Moabot ang adlaw nga magahukom ang Ginoo. Bahin-bahinon sa inyong mga kaaway ang mga kabtangan nga gipang-ilog nila gikan kaninyo nga mga taga-Jerusalem, ug magtan-aw lang kamo. Kay tigomon sa Ginoo ang tanang nasod aron sa pagpakiggira sa Jerusalem. Ilogon nila kining siyudara, kuhaon nila ang mga kabtangan sa mga balay, ug lugoson nila ang mga babaye. Dad-on sa ubang dapit ang katunga sa mga lumulupyo sa siyudad. Apan ang uban mahibilin diha sa siyudad. Unya makiggira ang Ginoo batok niadtong mga nasora, sama sa pagpakiggira niya kaniadto. Nianang adlawa, motindog siya sa Bukid sa mga Olibo, nga anaa sa sidlakang bahin sa Jerusalem. Mapikas kini nga bukid ug matunga gikan sa sidlakan ngadto sa kasadpan. Ang katunga sa bukid masibog ngadto sa amihan ug ang laing katunga masibog ngadto sa habagatan. Busa mahimong lapad kaayo nga kapatagan ang taliwala niini. Mangikyas kamo pinaagi niini nga kapatagan, kay kini makaabot man hangtod sa Azal. Moikyas kamo sama sa gihimo sa inyong mga katigulangan sa dihang milinog sa panahon ni Haring Uzia sa Juda. Ug moabot ang Ginoo nga akong Dios uban sa tanan niyang mga anghel. Nianang adlawa walay init ug tugnaw. Pinasahi kini nga adlaw, kay walay gabii kondili kanunay lang adlaw. Ang Ginoo lang ang nakahibalo kon kanus-a kini mahitabo.

Niana usab nga adlaw, motubod ang preskong tubig gikan sa Jerusalem. Ang katunga niini modagayday ngadto sa Patay nga Dagat[aj] ug ang katunga ngadto sa Dagat sa Mediteraneo.[ak] Magpadayon kini sa pagtubod sa ting-init ug sa ting-ulan. Ang Ginoo ang mahimong hari sa tibuok kalibotan. Siya lang ang ilhon nga Dios ug wala nay lain pa.

10-11 Mahimong patag ang tibuok yuta gikan sa Geba sa amihan paingon sa Rimon sa habagatan sa Jerusalem. Apan magpabilin nga habog ang Jerusalem sa iyang nahimutangan. Pagapuy-an kini gikan sa Pultahan ni Benjamin paingon sa dapit diin atua ang Karaang Pultahan, ngadto na sa Pultahan sa Eskina; ug gikan sa Tore ni Hananel paingon sa pug-anan sa ubas sa hari. Dili na gayod laglagon pag-usab ang Jerusalem, ug ang mga lumulupyo niini magapuyo na nga luwas sa katalagman.

12 Mao kini ang katalagman nga ipadala sa Ginoo sa tanang nasod nga nakiggira sa Jerusalem: mangadunot ang ilang mga unod, mata, ug dila bisag buhi pa sila. 13-15 Sama usab niini nga katalagman ang moabot sa tanang mga mananap sa ilang mga kampo apil na ang mga kabayo, mula, kamelyo, ug asno.

Nianang adlawa, patarantahon sa Ginoo kanang mga tawhana, ug ang matag usa kanila makig-away sa iyang isigka-tawo. Bisan ang ubang lungsod sa Juda makiggira alang[al] sa Jerusalem. Paga-tigomon nila ang mga bahandi sa tanang nasod sa ilang palibot: ang labihan kadaghang bulawan, plata, ug bisti.

16 Unya ang tanang mahibilin sa mga nasod nga misulong sa Jerusalem motungas didto matag tuig sa pagsimba sa Hari, ang Ginoo nga Makagagahom, ug sa pag-saulog sa Pista sa Pag-patindog sa mga Payag. 17 Ang mga katawhan nga dili moadto sa Jerusalem sa pagsimba sa Hari, ang Ginoo nga Makagagahom, dili padad-an ug ulan. 18 Ang mga katawhan sa Ehipto nga dili moadto sa Jerusalem padad-an[am] sa Ginoo ug katalagman nga sama sa ipadala niya sa mga nasod nga dili moadto sa pag-saulog sa Pista sa Pag-patindog sa mga Payag. 19 Mao kana ang silot sa Ehipto ug sa tanang nasod kon dili sila moadto sa Jerusalem sa pag-saulog sa Pista sa Pagpatindog sa mga Payag.

20 Nianang adlawa nga mosimba ang mga nasod ngadto sa Ginoo, ikulit diha sa mga kampanilya sa mga kabayo ang mga pulong nga “Gigahin ngadto sa Ginoo.”[an] Ang mga lutoanan sa templo[ao] sa Ginoo mahimong sama kabalaan sa mga yahong nga anaa sa halaran. 21 Ug ang matag lutoanan sa Jerusalem ug sa tibuok Juda gamiton sa mga maghahalad aron lutoan sa mga halad nga alang sa Ginoo nga Makagagahom. Ug nianang adlawa wala nay mga negosyante[ap] sa templo sa Ginoo nga Makagagahom.

Ang Pulong Sa Dios (APSD-CEB)

Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.