Beginning
1 Kini nga libro mahitungod sa gipadayag sa Dios kang Isaias nga anak ni Amos. Bahin kini sa Jerusalem ug sa ubang bahin sa Juda niadtong panahon sa paghari nila ni Uzia, Jotam, Ahaz, ug Hezekia sa Juda.
Ang Nasod nga Makasasala
2 Pamati langit ug paminaw yuta, kay nagsulti ang Ginoo, “Nagaatiman ako ug nagpadakog mga anak, apan nakigbatok sila kanako. 3 Bisan gani ang mga baka makaila sa ilang agalon, ug ang mga asno makatultol sa pasungan nga pakan-an kanila sa ilang agalon, apan ang Israel nga akong katawhan wala makasabot, wala makaila kanako.”
4 Pagkamakasasala nga nasod! Katawhan nga puno sa kadaotan, kaliwat sa mga malapason ug malimbongon. Gisalikway ninyo ug gibiaybiay ang Ginoo, ang Balaan nga Dios sa Israel, ug mitalikod kamo kaniya.
5 Mga taga-Israel, nganong nagapadayon man kamo sa pagkamasinupakon? Nganong gusto man ninyo nga masilotan? Sama kamo sa tawo kansang ulo pulos na samad ug kansang kasingkasing napuno sa kasakit. 6 Gikan sa ulo hangtod sa lapalapa, wala gayoy bahin nga walay tatsa; nalukop kini sa mga samad, bun-og, ug kabahong. Wala man lang kini mahugasi, mabugkosi, ni mahidhirig lana.
7 Naawaaw ang inyong nasod; ang inyong mga lungsod nangasunog. Samtang nagtan-aw kamo, panguhaon sa mga langyaw ang mga bunga sa mga tanom diha sa inyong uma. Pasipad-an nila ang inyong kaumahan hangtod nga dili na kini mapuslan. 8 Mahibilin ang Jerusalem[a] nga sama sa usa ka silonganan didto sa tamnanan ug ubas, o sama sa payag-payag didto sa tamnanan ug pipino, o sama sa siyudad nga gilibotan sa mga kaaway. 9 Kon wala pa magbilin ang Ginoo nga Makagagahom ug pipila kanato, sama na unta kita sa Sodoma ug Gomora.
10 Kamong mga tigdumala ug mga katawhan sa Jerusalem, sama kamo sa mga taga-Sodoma ug Gomora. Pamatii ninyo ang pulong ug kasugoan sa Ginoo nga atong Dios. 11 Miingon ang Ginoo, “Walay bili alang kanako ang daghan ninyong mga halad. Gipul-an na ako sa inyong mga halad nga sinunog—sa mga karnero ug sa tambok sa mga mananap nga inyong gipatambok. Wala ako malipay sa hinalad ninyong dugo sa mga torong baka, mga karnero, ug mga kanding. 12 Kinsa ang nagsugo kaninyo nga dad-on kining tanan kon mosimba kamo kanako? Kinsa ang nagsugo kaninyo nga magtunob-tunob sa akong templo? 13 Undangi na ninyo ang pagdala ug mga halad nga walay pulos. Gingil-aran ako sa inyong insenso. Dili ko na maagwanta ang inyong mga panagtigom sa panahon sa Pista sa Pagsugod sa Bulan o sa Adlaw nga Igpapahulay. Kay bisan ug nagtigom kamo naghimo kamog daotan. 14 Gikapungtan ko ang inyong Pista sa Pagsugod sa Bulan ug ang uban pa ninyo nga mga pista. Nahimo kining kabug-aton alang kanako; dili ko na kini maagwanta.
15 “Kon ibayaw ninyo ang inyong mga kamot sa pag-ampo dili ako manumbaling kaninyo. Dili ako mamati bisan pag kapila kamo mag-ampo, tungod kay daghan kamog gipamatay nga mga tawo. 16 Hinloi ang inyong kaugalingon! Hunong na kamo sa paghimo ug daotan sa akong atubangan. 17 Pagtuon kamo sa pagbuhat ug maayo, ug tinguhaa ninyo ang katarong. Badlonga ninyo ang mga madinaog-daogon,[b] ug panalipdi ninyo ang katungod sa mga ilo ug mga biyuda.”
18 Miingon usab ang Ginoo, “Dali kamo, maghusay kita. Bisan unsa pa kahugaw ang inyong mga sala, limpyohan ko kini aron mahinloan kamo. 19 Kon motuman kamo, panalanginan ko gayod kamo.[c] 20 Apan kon mosukol kamo ug magmagahi, sigurado gayod nga patyon kamo. Mahitabo gayod kini, kay ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
Ang Makasasala nga Siyudad
21 Tan-awa ninyo ang siyudad nga kanhi buotan. Matinumanon kini kaniadto, apan karon nahisama na sa usa ka babayeng nagabaligya sa iyang dungog. Kaniadto, matarong ang mga tawo nga nagpuyo niini, apan karon pulos na mga mamumuno. 22 Jerusalem, bililhon ka kaniadto sama sa pilak, apan karon wala ka nay pulos. Sama ka sa mahalon nga bino, apan karon mora ka na ug bino nga sinagolan ug tubig. 23 Ang imong mga pangulo mga gahig ulo ug kauban sa mga kawatan. Ganahan sila kaayo sa mga suborno, ug kanunay silang nagaapas ug mga gasa. Wala sila mamati, wala sila panalipdi sa katungod sa mga ilo ug sa mga biyuda.
24 Busa miingon ang Ginoo, ang Makagagahom nga Dios sa Israel, “Manimalos ako kaninyo nga akong mga kaaway, aron dili na ako mahasol pa sa inyong ginahimo. 25 Silotan ko kamo aron mahinloan kamo, sama sa plata nga tunawon sa kalayo aron mahimong lunsay. 26 Hatagan ko kamo pag-usab ug mga pangulo ug mga magtatambag nga sama kaniadto. Ug unya ang Jerusalem nga inyong siyudad pagatawgon na nga siyudad sa mga matarong ug matinumanon.”
27 Pinaagi sa matarong nga paghukom sa Ginoo, luwason niya ang Jerusalem[d] ug ang mga lumulupyo niini nga naghinulsol. 28 Apan laglagon niya ang mga masinupakon ug ang mga makasasala, nga nagsalikway kaniya.
29 Maulawan kamo tungod sa inyong pagsimba sa mga kahoy nga terebinto ug sa mga pinili ninyong mga tanaman. 30 Mahisama kamo sa kahoy kansang dahon nangalaya, ug sa tanaman nga wala mabisbisi. 31 Ang mga gamhanan kaninyo mahimong sama sa uga nga kahoy nga daling masunog, ug ang ilang daotang binuhatan maoy mahimong sama sa silà nga mohaling sa kalayo nga mosunog kanila, ug walay makapalong niini.
Kalinaw sa Kalibotan
(Micas 4:1-3)
2 Mao kini ang mensahe sa Dios nga nakita ni Isaias nga anak ni Amos bahin sa Juda ug Jerusalem:
2 Sa umaabot nga mga adlaw, ang bukid nga gitukoran sa templo sa Ginoo mahimong pinakaimportante sa mga bukid ug sa mga bungtod. Ug modagsa niini nga bukid ang mga tawo nga naggikan sa tanang nasod.
3 Moingon sila, “Dali, motungas kita sa bukid sa Ginoo, didto sa templo sa Dios ni Jacob.
Kay tudloan kita niya sa iyang mga pamaagi aron magkinabuhi kita sumala niini.”
Busa mopauli ang mga tawo gikan sa Jerusalem[e] dala ang mga balaod sa Ginoo.
4 Ug pinaagi sa iyang kasugoan, husayon niya ang mga panagbingkil sa daghang mga nasod.
Busa dili na mag-away ang mga nasod, ug dili na usab sila magbansay ug mga tawo aron sa pagpakiggira. Himuon na lang nilang punta sa mga daro ang ilang mga espada ug himuon na lang nilang mga sundang ang ilang mga bangkaw.
5 Dali, kamong mga kaliwat ni Jacob, magkinabuhi kita diha sa kamatuoran[f] nga gihatag sa Ginoo kanato.
Sa Adlaw sa Pagsilot
6 Tinuod nga gisalikway mo, Ginoo, ang imong katawhan, ang mga kaliwat ni Jacob, kay daghan silag mga tinuohan nga gikan sa sidlakan ug naghimo usab silag mga pagpanagna sama sa mga Filistihanon. Nakig-uyon sila sa mga kinaiya sa mga langyaw. 7 Abunda sa pilak ug bulawan ang ilang yuta, ug walay pagkahurot ang ilang bahandi. Daghan kaayo ang ilang mga kabayo, ug walay pagkahurot ang ilang mga karwahe. 8 Daghan silag mga dios-dios. Nagasimba sila niining mga butang nga hinimo lang nila. 9 Busa ipaubos ang matag usa kanila ug pakaulawi sila. Ayaw silag pasayloa, Ginoo!
10 Mga Israelinhon, panago kamo sa mga langub o sa mga bangag aron makalikay kamo sa kapungot sa Ginoo ug sa iyang dakong gahom. 11 Moabot ang adlaw nga ang Ginoo lang gayod ang pagadaygon. Ipaubos niya ang mga mapasigarbohon ug mapahitas-on. 12 Kay may adlaw nga gitagana ang Ginoo nga labing gamhanan sa pagpaubos sa tanang mga mapasigarbohon, mga mapahitas-on, ug sa mga nagaila sa ilang kaugalingon nga gamhanan. 13 Putlon niya ang tanang tag-as nga mga sidro sa Lebanon, ug ang tanang mga tugas sa Basan. 14 Patagon niya ang tanang habog nga kabukiran ug mga bungtod. 15 Gub-on niya ang tanang tag-as nga mga tore ug mga paril. 16 Lunoron niya ang tanang mga barko nga iya sa Tarshish ug ang matahom nga mga sakayan. 17 Nianang adlawa, ang Ginoo lamang maoy pasidunggan. Ipaubos niya ang mga mapasigarbohon ug ang mga mapahitas-on. 18 Ug mahanaw sa hingpit ang mga dios-dios.
19 Manago ang mga tawo sa mga langub sa bakilid ug sa mga bangag sa yuta aron makalikay sa kapungot sa Ginoo ug sa iyang dakong gahom sa panahon nga uyogon na niya ang kalibotan. 20 Nianang adlawa, ipanglabay nila ngadto sa mga ilaga ug sa mga kabog ang ilang gisimba nga mga dios-dios nga hinimo nila gikan sa plata ug bulawan. 21 Manago sila sa mga langub sa bakilid ug sa mga bangag sa dagkong mga bato aron makalikay sa kapungot sa Ginoo ug sa iyang dakong gahom sa panahon nga uyogon na niya ang kalibotan.
22 Ayaw na kamo pagsalig sa tawo—kay mamatay ra siya. Unsa ba gayod ang iyang matabang?
Ang Silot alang sa Jerusalem ug Juda
3 Pamati! Kuhaon sa Ginoo, ang Makagagahom nga Ginoo, ang tanang gisaligan sa mga tawo sa Jerusalem ug Juda: ang ilang pagkaon ug tubig, 2 ang ilang sinaligan nga mga tawo, mga sundalo, mga maghuhukom, mga propeta, mga manalagna, mga tigdumala, 3 mga opisyal sa ilang kasundalohan, mga dungganon, mga magtatambag, ug ang ilang hanas nga mga madyikero ug mga mamamarang. 4 Padumalahan sila sa Ginoo[g] sa mga batan-on. 5 Daog-daogon sa matag tawo ang iyang isigka-tawo. Ang mga bata mosukol sa mga tigulang ug ang mga yanong tawo batok sa mga dungganon.
6-7 Nianang panahona adtoan sa usa ka tawo ang iyang paryente ug ingnon, “Tungod kay ikaw may maayog bisti, ikaw na lang ang mangulo kanamo. Atimana kining naguba nato nga dapit.” Apan motubag siya, “Dili ko kamo matabangan. Wala gani pagkaon o bisti ang akong panimalay, busa ayaw ninyo ako himoang pangulo.”
8 Sigurado nga malaglag ang Jerusalem ug ang Juda, tungod kay ang ilang mga binuhatan ug ginapanulti batok sa Ginoo. Nagarebelde sila batok sa gamhanang presensya sa Ginoo. 9 Makita sa ilang dagway nga sila sad-an. Gipasundayag nila ang ilang pagpakasala sama sa gihimo sa taga-Sodom. Wala kini nila ikaulaw. Alaot sila! Sila mismo ang nagdalag kalaglagan sa ilang kaugalingon.
10 Sultihi ninyo ang mga matarong nga bulahan sila kay anihon nila ang bunga sa ilang mga binuhatan. 11 Apan alaot ang mga daotan, kay moabot kanila ang kalisod. Mabaslan sila sa ilang gipanghimo.
12 Miingon ang Ginoo, “Gidaog-daog sa mga kabataan ang akong katawhan. Gidumalahan sila sa mga babaye.
“Mga katawhan ko, gipahisalaag kamo sa inyong mga pangulo. Gitultolan nila kamo sa sayop nga dalan.”
13 Andam na ang Ginoo sa paghukom sa iyang katawhan.[h] 14 Hukman niya ang mga tigdumala ug mga pangulo sa iyang katawhan. Mao kini ang iyang akusasyon batok kanila, “Giguba ninyo ang akong ubasan nga mao ang akong katawhan. Ang inyong mga balay puno sa mga butang nga gipanguha ninyo gikan sa mga kabos. 15 Nganong gidaog-daog ninyo ang akong katawhan ug gilisod-lisod ang mga kabos?” Mao kini ang giingon sa Ginoong Dios nga Makagagahom.
16 Miingon pa gayod ang Ginoo, “Mapahitas-on ang mga babaye sa Jerusalem.[i] Mora silag si kinsa kon molakaw, ug gipatagingting pa nila ang mga alahas diha sa ilang mga tiil. Ug kon motan-aw sila dala ang pangidhat. 17 Busa hatagan ko silag nuka-nuka sa ulo, ug maupaw sila.”
18 Nianang adlawa, kuhaon sa Ginoo ang ilang mga alahas sa tiil, ulo, ug liog, 19 mga ariyos, pulseras, bandana, 20 torong, alahas sa bukton, bakos, pahumot, ug habak, 21 mga singsing sa tudlo ug sa ilong, 22 ang ilang mahalong mga bisti, ang ilang kapa, kupo, pitaka, 23 espeho, bisti nga linen, turban, ug belo. 24 Imbes nga mangalimyon sila sa mga pahumot, manimaho na hinuon sila. Pisi ang ilang ibakos, ug maupaw ang matahom nilang buhok. Ang ilang mahalong bisti ilisag sako, ug mahanaw ang ilang katahom.
25 Mangamatay sa gira ang mga kalalakin-an sa Jerusalem bisan pa ang mga maisog nilang sundalo. 26 May pagbangotan ug paghilak diha sa mga ganghaan sa siyudad Zion. Ug ang siyudad mahisama sa usa ka babayeng nagyaka sa yuta, nga nawad-an sa tanan niyang kabtangan.
4 Nianang adlawa, pito ka mga babaye ang mag-ilog sa usa ka lalaki. Moingon sila, “Kami na ang bahala sa among pagkaon ug bisti, pangasaw-a lang kami aron dili kami maulawan nga wala kami bana.”
Panalanginan Pag-usab ang Jerusalem
2 Moabot ang adlaw nga palabongon ug patahomon sa Ginoo ang mga tanom[j] sa Israel, ug ang mga abot sa yuta mahimong garbo ug dungog sa mga nangabilin na katawhan sa Israel. 3 Tawgon nga balaan ang mga nangabiling buhi sa Zion og milahutay diha sa Jerusalem.[k] 4 Pinaagi sa iyang gahom hukman ug limpyohan niya ang kahugaw sa mga kababayen-an sa Zion ug ang mga pinatyanay didtong dapita. 5 Unya maghimo ang Ginoo ug panganod nga maghatag ug ibabaw sa bukid sa Zion[l] ug sa mga nagtigom didto. Ug maghimo usab siyag nagadilaab nga kalayo nga maghatag ug kahayag sa kagabhion. Motabon kini sila sa Jerusalem sama sa usa ka lapad nga tolda. 6 Ug sama kini sa payag-payag nga magahatag ug landong gikan sa kainit sa adlaw, ug mahimong silonganan kon may bagyo ug ulan.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.