Beginning
Pag-ampo alang sa Tabang sa Dios
140 Ginoo, luwasa ako ug tipigi gikan sa daotan ug mapintas nga mga tawo.
2 Nagaplano sila ug daotan
ug kanunay lang silang nagasugod ug kasamok.
3 Ang ilang mga dila sama sa malala nga bitin
ug ang ilang mga pulong sama sa lala sa bitin.
4 Panalipdi ako, Ginoo, gikan sa kamot sa daotan ug mapintas nga mga tawo, nga nagaplano sa paglaglag kanako.
5 Nagbutang ang mga tawong garboso ug lit-ag alang kanako;
nagbukhad silag mga pukot sa akong agianan aron malit-ag nila ako.
6 Ginoo, ikaw ang akong Dios.
Pamatia, Ginoo, ang akong pagpakilooy kanimo.
7 Ginoong Dios, ikaw ang akong gamhanang manluluwas;
gipanalipdan mo ako sa panahon sa gira.
8 Ginoo, ayaw ihatag sa mga tawong daotan ang ilang gitinguha.
Ayaw palamposa ang ilang mga plano,
kay tingalig magpasigarbo sila.
9 Hinaut pa nga ang daotang mga plano sa akong mga kaaway nga nagalibot kanako mosumbalik ngadto kanila.
10 Mahulogan unta sila ug nagadilaab nga mga baga,
ug ihulog unta sa mga bangag ug dili na makalingkawas pa.
11 Hinaut nga dili magmauswagon dinhi sa yuta ang mga tawong kusog mamutang-butang sa uban.
Hinaut pa nga modangat ang dakong katalagman ngadto sa mga tawong bangis, aron mapukan sila.
12 Ginoo, nahibalo ako nga gipanalipdan mo ang katungod sa mga kabos;
gihatagan mo ug hustisya ang mga timawa.
13 Sigurado gayod nga dayegon ikaw sa mga matarong ug magkinabuhi sila uban kanimo.
Pag-ampo alang sa Pagpanalipod sa Dios
141 Ginoo, nagatawag ako kanimo; pagdali ug tabangi ako!
Pamatia ang akong pagpanawag kanimo.
2 Dawata ang akong pag-ampo ingon nga insenso
ug ang pagbayaw sa akong mga kamot sa pag-ampo ingon nga halad sa kagabhion.[a]
3 Ginoo, tabangi ako nga dili makasulti ug daotan.
4 Ilikay ako sa paghimo ug daotan
ug sa pagpakig-uban sa mga tawo nga nagahimo ug daotan.
Ilikay ako sa pagpakig-ambit sa ilang mga kombira.
5 Dawaton ko ang pagbadlong o ang silot gikan sa usa ka tawong matarong;
dili ko kini balibaran kay gihimo niya kini sa pagpakita sa iyang paghigugma ug pagdawat kanako.[b]
Apan kanunay akong nagaampo batok sa mga tawong daotan ug sa daotan nilang mga binuhatan.
6 Kon ipanghulog na ang ilang mga pangulo sa pangpang, motuo na sila nga tinuod ang akong gipanulti.
7 Moingon sila, “Magkatag sa baba sa lubnganan ang atong mga bukog sama sa mga bato nga manggawas sa pagdaro sa yuta.”
8 Ginoong Dios, kanunay akong nagadangop kanimo;
ikaw ang akong tigpanalipod,
busa ayaw itugot nga mamatay ako.
9 Ilikay ako sa mga lit-ag nga gibutang sa mga tawong daotan alang kanako.
10 Hinaut nga sila mismo ang malit-agan sa ilang kaugalingong mga lit-ag, samtang ako makalikay niini.
Pag-ampo alang sa Tabang sa Dios
142 Nagapakitabang ako kanimo, Ginoo.
Nagaampo ako nga kaloy-an mo.
2 Gisulti ko kanimo ang akong mga reklamo ug mga kalisdanan.
3 Kon mawad-an ako ug paglaom, anaa ikaw nga mogiya kanako.
Sa akong agianan may lit-ag nga gibutang ang akong mga kaaway.
4 Tan-awa ang akong palibot, wala gayoy nagatabang kanako.
Walay nagapalipod ug nagakabalaka kanako.
5 Nagapakitabang ako kanimo, Ginoo;
ikaw ang akong tigpanalipod,
ikaw lang gayod ang akong kinahanglan dinhi sa kalibotan.
6 Pamatia ang akong pagpangayo ug tabang,
kay wala na gayod akoy mahimo.
Luwasa ako sa mga tawong nagalutos kanako,
kay mas kusgan sila kay kanako.
7 Pagawasa ako gikan sa pagkabilanggo
aron madayeg ko ikaw.
Unya mag-alirong kanako ang mga matarong
tungod kay maayo ka kanako.
Pag-ampo alang sa Tabang sa Dios
143 Ginoo, pamatia ang akong pag-ampo;
pamatia ang akong pagpakilooy.
Tungod kay matarong ka ug matinumanon, tubaga ako.
2 Ayawg hukmi kining imong alagad,
kay walay bisan usa nga matarong sa imong atubangan.
3 Gilutos ako pag-ayo sa akong mga kaaway.
Gipildi nila ako ug gibutang sa mangitngit nga dapit;
sama niadtong mga tawong dugay nang nangamatay.
4 Busa nawad-an na ako ug paglaom ug napuno sa kahadlok ang akong kasingkasing.
5 Nahinumdoman ko ang gihimo mo kaniadto;
gipamalandongan ko ang tanan mong gibuhat.
6 Gibayaw ko ang akong mga kamot kanimo sa akong pag-ampo;
giuhaw ako kanimo nga daw sa namalang yuta nga giuhaw sa tubig.
7 Tubaga dayon ako, Ginoo.
Nawad-an na ako ug paglaom.
Ayaw ako pasagdi, kay tingalig mamatay ako.
8 Kada buntag, ipahinumdom kanako ang imong gugma,
kay nagasalig ako kanimo.
Ipakita kanako ang dalan nga angay kong agian,
kay nagaampo ako diha kanimo.
9 Luwasa ako sa akong mga kaaway, Ginoo,
kay kanimo ako nagapangayo ug panalipod.
10 Tudloi ako sa pagsunod sa imong kabubut-on,
kay ikaw ang akong Dios.
Hinaut pa nga ang imong maayong Espiritu moagak kanako sa kahimtang nga layo sa katalagman.
11 Luwasa ako, Ginoo, aron mapasidunggan ka.
Tungod kay ikaw matarong, luwasa ako sa kalisod.
12 Tungod sa imong gugma kanako, pamatya ang akong mga kaaway,
kay ako imong alagad.
Pasalamat sa Hari ngadto sa Dios Tungod sa Kadaogan
144 Dalaygon ang Ginoo nga akong salipdanan nga bato.
Gibansay niya ako sa pagpakiggira.
2 Siya ang akong mahigugmaong Dios ug lig-ong tagoanan.
Siya ang akong dalangpanan ug manluluwas.
Siya ang akong taming, busa iya akong ginapanalipdan.
Gipailalom niya kanako ang mga nasod.[c]
3 Ginoo, unsa ba gayod ang tawo nga gikabalak-an mo man pag-ayo?
Tawo man lang siya, nganong maghunahuna ka man kaniya?
4 Sama man lang siya sa hangin,
ug ang iyang mga adlaw lumalabay lang sama sa anino.
5 Ginoo, ablihi ang langit ug kanaog.
Hikapa ang mga bukid aron moaso kini.
6 Pagpadala ug kilat aron magkatibulaag ang akong mga kaaway, ug laglaga sila.
7 Gikan sa langit, kab-ota ako ug luwasa gikan sa kamot sa akong mga kaaway nga taga-laing dapit, kansang gahom sama sa makusog nga bul-og sa tubig.
8 Kini sila mga bakakon ug limbongan bisan sa ilang pagpanumpa.
9 Awitan ko ikaw, O Dios, ug bag-ong awit nga dinuyogan sa harpa.
10 Ikaw ang nagahatag ug kadaogan sa mga hari ug nagluwas kang David nga imong alagad gikan sa kamatayon.
11 Luwasa ako gikan sa gahom sa mga kaaway nga langyaw, nga mga bakakon ug limbongan bisan sa ilang pagpanumpa.
12 Hinaut pa nga ang among mga batan-ong anak nga lalaki, mahisama sa mga tanom nga motubo nga tag-as ug lig-on,
ug ang among mga anak nga babaye, mahisama sa matahom nga mga haligi sa palasyo.
13 Hinaut pa nga mapuno ang among mga bodega sa tanang matang sa abot.
Hinaut pa nga mosanay ug linibo ang among mga karnero sa kaumahan,
14 ug ang among mga baka manganak ug daghan.[d]
Hinaut pa nga dili na kami sulongon sa mga kaaway ug dili na kami bihagon.[e]
Ug hinaut pa nga wala nay paghilak sa kalisang ug kasubo sa among kadalanan.
15 Bulahan ang mga tawo nga nakasinati niining maong mga panalangin.
Bulahan ang mga tawo nga ang ilang Dios mao ang Ginoo.
Awit sa Pagdayeg
145 Dayegon ko ikaw, akong Dios ug Hari.
Dayegon ko ikaw sa walay kataposan.
2 Adlaw-adlaw dayegon ko ikaw,
ug himuon ko kana sa walay kataposan.
3 Gamhanan ka, Ginoo, ug takos gayong dayegon.
Ang imong pagkagamhanan dili gayod matugkad.
4 Isugilon sa matag henerasyon ngadto sa sunod nila nga henerasyon ang imong gamhanang mga buhat.
5 Pamalandongan ko ang imong pagkahalangdon, pagkagamhanan, ug ang imong katingalahang mga buhat.
6 Ipanugilon sa mga tawo ang gahom sa imong katingalahang mga buhat,
ug imantala ko usab ang imong pagkagamhanan.
7 Ipanugilon nila ang pagkabantog sa imong dakong kaayo,
ug moawit sila mahitungod sa imong pagkamatarong.
8 Ginoo, maloloy-on ka ug manggihunahunaon;
mahigugmaon ka ug dili daling masuko.
9 Ginoo, maayo ka ngadto sa tanan;
manggihunahunaon ka sa tanan mong binuhat.
10 Pasalamatan ka, Ginoo, sa tanan mong binuhat;
dayegon ka sa imong matinud-anong katawhan.
11 Maghisgot sila bahin sa imong paghari ug sa imong dakong gahom,
12 aron mahibaloan sa tanang katawhan ang imong gamhanang mga buhat ug ang pagkagamhanan sa imong paghari.
13 Ang imong paghari walay kataposan.
Matinumanon ka gayod, Ginoo, sa imong mga saad,
ug ang imong pagkamahigugmaon makita sa tanan mong binuhatan.
14 Gitabangan mo ang tanan nga anaa sa kalisod
ug gipalig-on ang tanang mga maluya.
15 Ang tanang buhing binuhat nagasalig kanimo,
ug gihatagan mo sila sa ilang pagkaon sa panahon nga gikinahanglan nila kini.
16 Mahinatagon ka ug gitagbaw mo sila.
17 Matarong ka, Ginoo, sa tanan mong binuhatan,
ug mahigugmaon ka sa tanan mong binuhat.
18 Haduol ka, Ginoo, sa tanan nga matinud-anon nga nagatawag kanimo.
19 Ginahatag mo ang ginapangandoy sa mga nagatahod kanimo;
ginapatalinghogan mo ang ilang pagpanawag,
ug ginaluwas mo sila.
20 Ginabantayan mo ang tanang nagahigugma kanimo,
apan ang tanang daotan imong laglagon.
21 Dayegon ko ikaw, Ginoo.
Ang tanang binuhat modayeg kanimo sa walay kataposan.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.