Beginning
Pag-ampo alang sa Tabang sa Dios
86 Ginoo, pamatia ug tubaga ang akong pag-ampo kay ako kabos ug timawa.
2 Tipigi ang akong kinabuhi kay ako diosnon.
Ikaw ang akong Dios;
luwasa ako nga imong alagad nga nagasalig kanimo.
3 Kaloy-i ako, Ginoo,
kay tibuok adlaw akong nagapanawag kanimo.
4 Lipaya ako nga imong alagad, Ginoo,
kay kanimo ako nagaampo.
5 Tinuod nga ikaw maayo ug mapinasayloon,
ug puno ka sa paghigugma sa tanang nagapanawag kanimo.
6 Pamatia ang akong pag-ampo, Ginoo;
pamatia ang akong pagpakilooy kanimo.
7 Nagatawag ako kanimo sa panahon sa kalisod kay tubagon mo man ako.
8 Walay dios nga sama kanimo, Ginoo;
walay bisan kinsa nga makahimo sa imong gipanghimo.
9 Ang tanang nasod nga imong gihimo mosimba kanimo,
ug dayegon ka nila.
10 Kay ikaw gamhanan, ug katingalahan ang imong mga buhat;
ikaw lang ang Dios.
11 Tudloi ako, Ginoo, sa imong pamaagi,
ug tumanon ko kini nga matinud-anon kanimo.[a]
Tabangi ako nga mahimong matinud-anon sa akong pagtahod kanimo.
12 Ginoo nga akong Dios,
dayegon ko ikaw sa tibuok kong kasingkasing.
Dayegon ko ikaw sa walay kataposan.
13 Kay dako ang imong gugma kanako;
giluwas mo ako sa kamatayon.
14 O Dios, gisulong ako sa grupo sa garboso nga mga tawo aron sa pagpatay kanako.
Mga bangis sila ug wala makaila kanimo.
15 Apan ikaw, Ginoo, may kahangawa ug maloloy-on nga Dios.
Mahigugmaon ikaw ug matinud-anon, ug dili daling masuko.
16 Tagda ako ug kaloy-i;
hatagi ako sa imong kusog ug luwasa ako nga imong alagad.
17 Hatagi ako ug timailhan sa imong kaayo aron makita kini sa akong mga kaaway ug maulawan sila.
Kay ikaw, Ginoo, ang nagatabang ug nagalipay kanako.
Pagdayeg sa Jerusalem
87 1-2 Gitukod sa Dios ang siyudad sa Zion[b] didto sa balaang mga bungtod.
Gihigugma niya kining siyudara labaw sa tanang mga dapit sa Israel.[c]
3 Maayong mga butang ang gipanulti niya mahitungod niining iyang siyudad.
4 Miingon siya, “Kon ilista ko ang mga nasod nga nagaila kanako,
iapil ko ang Ehipto[d] ug ang Babilonia,
apil usab ang Filistia, Tyre, ug Etiopia.[e]
Isipon ko ang ilang mga katawhan nga mga lumad sa Zion.”
5 Sa pagkatinuod isulti kini mahitungod sa Zion:
“Daghang mga katawhan ang isipon nga gipanganak dinhi.
Ug ang Labing Halangdong Dios gayod mao ang molig-on niining siyudara.”
6 Ilista unya sa Ginoo ang iyang mga katawhan
ug iapil niya ang mga katawhan gikan sa ubang nasod nga giisip niyang mga lumad sa Zion.
7 Silang tanan mosayaw ug moawit,
“Gikan sa Zion ang tanan natong panalangin!”
Pag-ampo sa Nagaantos
88 Ginoo, ikaw ang Dios nga akong manluluwas.
Adlaw ug gabii nagatawag ako kanimo.
2 Pamatia ang akong pag-ampo;
dungga ang akong pagpangayog tabang kanimo.
3 Kay daghang mga kalisdanan ang miabot kanako
ug daw mamatay na ako.
4 Giisip na ako nga usa sa mga himalatyon.
Nahisama sa usa ka tawong dili na matabang.
5 Gipasagdan na lang ako uban sa mga patay.
Nahisama ako sa mga gipamatay nga nagbuy-od sa ilang lubnganan;
sama niadtong gipangkalimtan mo na ug dili mo na tabangan.
6 Daw gibutang mo ako sa labihan kalawom ug kangitngit nga bangag.
7 Labihan gayod ang imong kasuko kanako;
daw mga balod kini nga mihapak kanako.
8 Gipahilayo mo kanako ang akong mga higala.
Gihimo mo akong labihan kangil-ad sa ilang panan-aw.
Wala na akoy malutsan ug dili na makaikyas.
9 Tungod sa akong mga pag-antos, nahalap ang akong panan-aw.
Ginoo, adlaw-adlaw nagatawag ako kanimo nga nagabayaw sa akong mga kamot.
10 Maghimo ka ba ug mga milagro ngadto sa mga patay?
Mobangon ba sila sa pagdayeg kanimo?
11 Imantala ba ang imong gugma ug pagkamatinumanon sa dapit sa mga patay?
12 Makita ba ang imong mga milagro ug pagkamatarong sa mangitngit nga dapit sa mga patay,
diin ang tanan dili na mahinumdoman?
13 Apan ako, Ginoo, nagapangayo ug tabang kanimo.
Kada buntag nagaampo ako kanimo.
14 Apan nganong gisalikway mo man ako, Ginoo?
Nganong nagatago ka man kanako?
15 Sukad sa akong pagkabata, nagaantos na ako ug hapit nang mamatay.
Giantos ko ang mga makahahadlok nga mga butang nga gihimo mo kanako, ug naglisod gayod ako.
16 Ang imong kasuko daw sama sa makusog nga hangin nga mihapak kanako.
Gilaglag mo ako sa imong makahahadlok nga mga buhat,
17 nga nagalibot kanunay kanako nga daw sa baha;
daw sa lamyon na nila ako.
18 Gipalayo mo kanako ang akong mga hinigugma ug mga higala;
ang kangitngit na lang ang nahibilin kong kauban.
Ang Kasabotan sa Dios kang David
89 Ginoo, awiton ko kanunay ang imong dakong gugma.
Isugilon ko ang imong pagkamatinumanon sa umaabot nga henerasyon.
2 Imantala ko nga ang imong gugma molungtad sa walay kataposan,
ug magpadayon kini sama sa langit.
3 Miingon ka, “Naghimo ako ug kasabotan sa akong alagad nga si David, nga akong gipili nga mahimong hari.
Ug mao kini ang akong gisaad kaniya:
4 ‘Ang matag hari sa Israel maggikan sa imong mga kaliwat hangtod sa kahangtoran;
ang imong gingharian magpadayon sa walay kataposan.’ ”
5 Ginoo, ang langitnon nga mga binuhat nagadayeg sa imong katingalahang mga buhat ug sa imong pagkamatinumanon.
6 Walay bisan usa sa langit nga sama kanimo, Ginoo.
Walay langitnon nga mga binuhat[f] nga ikatandi kanimo.
7 Ginatahod ikaw diha sa panagtigom sa langitnon nga mga binuhat.
Silang tanan nga nagalibot kanimo may kahadlok gayod kanimo.
8 Ginoong Dios nga Makagagahom, walay bisan kinsa nga sama kanimo;
gamhanan ka ug matinumanon ka sa tanan mong ginahimo.
9 Gigamhan mo ang mapintas nga dagat;
gipalinaw mo ang iyang dagkong mga balod.
10 Gidugmok mo ang dragon nga si Rahab,[g] ug namatay kini.
Pinaagi sa imong gahom gikatag mo ang imong mga kaaway.
11 Imo ang langit ug ang kalibotan;
gibuhat mo ang kalibotan ug ang tanang anaa niini.
12 Gihimo mo ang amihan ug ang habagatan.
Ang Bukid sa Tabor ug ang Bukid sa Hermon sama sa mga tawo nga nagaawit sa kalipay alang kanimo.
13 Gamhanan ka gayod! Labihan ka kakusgan!
14 Nagahari ka nga may katarong ug hustisya, nga inubanan sa gugma ug pagkamatinumanon.
15 Bulahan, Ginoo, ang mga tawo nga nakasinati sa paghugyaw sa kalipay diha kanimo, ug nagakinabuhi sa imong kaayo.
16 Tungod kanimo[h] nagalipay sila sa kanunay,
ug ginadayeg nila ang imong pagkamatarong.
17 Ikaw ang ilang gipasigarbo nga ilang kusog.
Tungod sa imong kaayo magmadaogon kami.
18 Ginoo, Balaan nga Dios sa Israel, ikaw ang tag-iya sa among hari nga tigpanalipod kanamo.
19 Kaniadto nakigsulti ka sa imong matinumanon nga mga alagad pinaagi sa panan-awon. Miingon ka:
“Gitabangan ko ang usa ka sundalo.
Gipili ko siya gikan sa akong mga katawhan aron mahimong hari.
20 Si David, nga akong alagad, mao ang akong gipili nga hari
pinaagi sa pagdihog kaniya sa akong balaang lana.
21 Ang akong gahom magauban ug magalig-on kaniya.
22 Dili makalupig kaniya ang iyang mga kaaway;
dili makapildi kaniya ang mga daotan.
23 Dugmokon ko ang iyang mga kaaway sa iyang atubangan ug laglagon ko ang nangasilag kaniya.
24 Higugmaon ko siya ug unongan.
Ug pinaagi sa akong gahom, magmadaogon siya.
25 Padumalahon ko siya sa mga dapit nga gikan sa Dagat sa Mediteraneo hangtod sa Suba sa Eufrates.[i]
26 Moingon siya kanako, ‘Ikaw ang akong Amahan ug Dios;
ikaw ang akong salipdanan nga bato ug manluluwas.’
27 Ilhon ko siyang akong kamagulangang anak, ang labing gamhanan sa tanang mga hari.
28 Magpadayon ang akong gugma kaniya hangtod sa kahangtoran,
ug ang akong kasabotan kaniya dili gayod mapakyas.
29 Ang matag hari sa Israel maggikan sa iyang mga kaliwat hangtod sa kahangtoran;
ang iyang gingharian mahimong sama kamalungtaron sa langit.
30-31 Apan kon ang iyang mga kaliwat dili motuman sa akong mga kasugoan, mga tulumanon, ug mga katudloanan,
32 latigohon ko sila ug sakiton tungod sa ilang mga sala.
33 Apan higugmaon ug unongan ko gihapon si David.
34 Dili ko bakwion ang akong kasabotan kaniya,
ug dili ko usbon ang akong gisaad kaniya.
35 Sa akong balaang ngalan, misaad na ako sa makausa lamang,
ug dili gayod ako mamakak kang David.
36 Ang matag hari sa Israel maggikan sa iyang mga kaliwat hangtod sa kahangtoran.
Ang iyang gingharian molungtad diha sa akong presensya sama sa adlaw;
37 magpadayon kini hangtod sa kahangtoran sama sa bulan nga kasaligan nga tigpamatuod sa langit.”
38 Apan, Ginoo, nasuko ka sa imong piniling hari;
gitalikdan mo siya ug gisalikway.
39 Gibakwi mo ang imong kasabotan kaniya nga imong alagad,
ug gikuha mo ang iyang gahom ingon nga hari.
40 Gilumpag mo ang mga paril sa iyang siyudad,
ug giguba mo ang mga kuta niini.
41 Busa gipanguha sa tanang nangagi ang iyang mga kabtangan.
Gibiaybiay siya sa iyang kasikbit nga mga nasod.
42 Gipadaog mo ang iyang mga kaaway;
gilipay mo silang tanan.
43 Gihimo mong walay pulos ang iyang mga hinagiban
ug gipapildi mo siya sa gira.
44 Gikuha mo ang iyang pagkagamhanan ug ang iyang gahom ingon nga hari.
45 Gipatigulang mo siya ug dali,[j]
ug gipakaulawan mo siya.
46 Hangtod kanus-a ka magtago, Ginoo?
Hangtod ba sa walay kataposan?
Hangtod kanus-a magpadayon ang imong kasuko nga daw sama sa kalayo?
47 Hinumdomi, O Ginoo, kon unsa kamubo ang kinabuhi sa tawo;
hinumdomi nga gihimo mo ang tawo nga may kamatayon.
48 Kinsa ba ang tawo nga dili mamatay?
Kinsang tawhana ang makalikay sa kamatayon?
49 Ginoo, hain na man ang imong kanhing gugma, nga sa imong pagkamatinumanon gisaad mo kang David kaniadto?
50 Hinumdomi, Ginoo, ang pagpakaulaw sa daghang mga nasod sa imong mga alagad.[k]
Giluom ko lang kining tanan.
51 Sila nga imong mga kaaway, Ginoo, mao ang nagabiaybiay sa imong pinili nga hari bisan asa siya moadto.
52 Dalaygon ang Ginoo sa walay kataposan! Amen! Amen!
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.