Beginning
Ang Pag-ampo sa Tawo nga Matarong
17 Ginoo, pamatia ang akong pagpangayo ug hustisya.
Pamatia ang akong matinud-anong pag-ampo.
2 Nasayod ka kon unsa ang husto,
busa ikaw ang makahukom nga wala akoy sala.
3 Imong gisusi ang akong kasingkasing bisan sa gabii.
Gisulayan mo ako ug wala kay nakita nga sala kanako.
Determinado ako nga dili mosulti ug daotan
4 sama sa ginabuhat sa uban.
Pinaagi sa pagtuman sa imong mga sugo,
nalikayan ko ang pagsunod sa mga daotan.
5 Gisunod ko kanunay ang imong pamaagi
ug wala ako mosimang gikan niini.
6 O Dios, nagaampo ako kanimo
kay nasayod ako nga tubagon mo ako.
Pamatia ang akong pag-ampo.
7 Ipakita ang katingalahan mong gugma.
Pinaagi sa imong gahom, giluwas mo ang mga tawo nga nagapangayo kanimo ug proteksyon gikan sa ilang mga kaaway.
8 Ampingi ako nga sama sa pag-amping mo sa imong mga mata,
ug panalipdi ako sama sa pagpanalipod sa langgam sa iyang piso ilalom sa iyang mga pako.
9 Panalipdi ako gikan sa daotan kong mga kaaway nga nagalibot ug nagatinguha sa pagpatay kanako.
10 Wala silay kalooy, ug mapahitas-on manulti.
11 Gisundan nila ako ug karon nagalibot na sila kanako.
Nagahulat sila ug higayon nga ila akong malaglag.
12 Sama sila sa liyon nga nagaatang sa iyang tagoanan,
ug andam sa pagkunis-kunis sa iyang mabiktima.
13 Sige na, Ginoo, atubanga ang daotan kong mga kaaway ug pildiha sila.
Luwasa ako gikan kanila pinaagi sa imong gahom.[a]
14 Luwasa ako gikan niining mga tawhana nga mga butang lang dinhi sa kalibotan ang gihunahuna.
Siloti sila sa silot nga gitagana mo kanila,
apil na ang ilang mga kabataan ug kaapohan.
15 Apan ako makakita kanimo,
kay wala akoy nahimong sala.
Pagmata ko malipay gayod ako sa akong pagkakita kanimo.
Ang Awit ni David sa Iyang Pagdaog
(2 Sam. 22:1-51)
18 Ginahigugma ko ikaw Ginoo. Ikaw ang akong kusog.
2 Ikaw, Ginoo, ang akong salipdanan nga bato,
ang akong lig-ong tagoanan ug manluluwas.
Ingon nga salipdanan nga bato, makatago ako diha kanimo.
Ikaw ang akong taming, gamhanang manluluwas ug dalangpanan.
3 Dalaygon ka, Ginoo,
kay kon mangayo ako ug tabang kanimo
ginaluwas mo ako gikan sa akong mga kaaway.
4-5 Ang kamatayon daw pisi nga milambod kanako ug daw lit-ag nga nagaatang sa akong agianan.
Ang kalaglagan daw bul-og sa baha nga nagakuso-kuso kanako.
6 Busa sa akong kalisdanan nagpakitabang ako kanimo, Ginoo, nga akong Dios,
ug gidungog mo ang akong pag-ampo didto sa imong templo.
7 Unya milinog, ug ang mga pundasyon sa mga bukid nauyog,
tungod kay nasuko ka, Ginoo.
8 Nanggawas ang aso sa imong ilong,
ug sa imong baba nanggawas ang nagadilaab nga kalayo ug mga baga.
9 Giablihan mo ang langit
ug nanaog ka nga nagatungtong sa mabagang dag-om.
10 Nagsakay ka sa kerubin
ug tulin kining milupad samtang gipalid sa hangin.
11 Gihimo mo ang kangitngit nga mosalipod kanimo.
Nagtago ka sa mabagang dag-om.
12 Nagpangilat sa imong atubangan,
ug nagaulan ug mga ice[b] ug nagadilaab nga mga baga.
13 Ang tingog mo Ginoo, nga Labing Halangdong Dios, nagdahunog gikan sa langit.[c]
14 Gipana mo ug kilat ang imong mga kaaway,
ug miikyas sila nga nagkatibulaag.
15 Sa imong pagngulob ug pagpangusmo sa kasuko mimala ang dagat,
ug nakita ang yuta ilalom niini,
ug nakita usab ang pundasyon sa kalibotan.
16 Gikan sa langit gigunitan mo ako ug gihaw-as gikan sa lawom nga tubig.
17 Giluwas mo ako gikan sa akong gamhanang mga kaaway nga naglagot kanako,
kay wala akoy dag-anan kanila.
18 Gisulong nila ako sa dihang anaa ako sa kalisod,
apan gipanalipdan mo ako, Ginoo.
19 Giluwas mo ako sa katalagman kay nalipay ka kanako.
20 Gipanalanginan mo ako tungod kay matarong ang akong kinabuhi
ug wala ako magpakasala.
21 Kay gisunod ko ang imong mga pamaagi
ug wala ako mobiya kanimo, Ginoo, nga akong Dios.
22 Gituman ko ang tanan mong sugo
ug wala ko lapasa ang imong mga tulumanon.
23 Nahibalo ka nga walay ikasaway sa akong kinabuhi,
ug gilikayan ko ang pagpakasala.
24 Gigantihan mo ako tungod kay nakita mo nga matarong ang akong kinabuhi
ug wala ako magpakasala.
25 Matinumanon ka sa mga matinumanon kanimo,
ug maayo ka usab sa mga tawo nga maayo.
26 Matinud-anon ka sa mga tawo nga matinud-anon kanimo,
apan makigbatok ka sa mga tawong daotan.
27 Oo, ginaluwas mo ang mga mapainubsanon,
apan ginapaubos mo ang mga mapahitas-on.
28 Ginoo nga akong Dios, ikaw ang akong kahayag.
Sa kangitngit ikaw ang akong suga.
29 Sa imong tabang sulongon ko ang panon sa mga sundalo,
ug mahimo kong katkaton ang paril nga nagalibot sa lungsod.
30 Hingpit ang imong pamaagi, O Dios.
Ang imong pulong kasaligan gayod.
Sama ka sa taming alang sa tanang nagadangop kanimo.
31 Ikaw lang, Ginoo, ang Dios;
ikaw lang ang among salipdanan nga bato.
32 Ikaw ang nagahatag kanako ug kusog
ug ang nagabantay sa akong paglakaw.
33 Ginalig-on mo ang akong tiil sama sa tiil sa lagsaw, aron makalatas ako sa habog nga mga dapit.
34 Ginabansay mo ako sa pagpakiggira;
ang akong mga bukton makabinat na sa bronsi nga pana.
35 Gipanalipdan mo ako sama sa taming,
busa luwas ang akong kinabuhi.
Gitipigan mo ako pinaagi sa imong gahom,
ug pinaagi sa imong tabang nahimo akong bantogan.
36 Gipalapdan mo ang akong agianan,
busa wala ako madakin-as.
37 Gigukod ko ang akong mga kaaway ug naapsan ko sila.
Ug wala gayod ako mobalik hangtod nga nalaglag ko sila.
38 Gihampak ko sila hangtod nga nangalup-og sila sa akong tiilan
ug dili na makabangon pa.
39 Gihatagan mo ako ug kusog sa pagpakiggira
ug gipadaog batok sa akong mga kaaway.
40 Gipakagiw mo ang akong mga kaaway
ug gilaglag ko sila.
41 Nangayo sila ug tabang,
apan walay miluwas kanila.
Nanawag sila kanimo,
apan wala mo sila tubaga.
42 Gidugmok ko sila hangtod nahisama na lang sila sa abog nga paliron sa hangin.
Gitunob-tunoban ko sila nga daw lapok sa kadalanan.
43 Giluwas mo ako gikan sa mga nagarebelde.
Gihimo mo akong pangulo sa mga kanasoran.
Ang mga langyaw nagaalagad kanako.
44 Nagayukbo sila kanako.
Ug inigkadungog nila bahin kanako, nagatuman sila sa akong mando.
45 Nawad-an silag kaisog,
ug nanggawas sa ilang mga tagoanan nga nagakurog sa kahadlok.
46 Buhi ka, Ginoo!
Dalaygon ka nga akong salipdanan nga bato!
Gibayaw ko ikaw tungod kay ikaw ang Dios nga akong Manluluwas.
47 Gipanimaslan mo ako sa akong mga kaaway,
ug gipasakop mo kanako ang mga kanasoran.
48 Ginaluwas mo ako gikan sa akong mabangis nga mga kaaway,
ug ginapadaog mo ako batok kanila.
49 Busa pasidunggan ko ikaw taliwala sa mga kanasoran.
Ug awitan ko ikaw ug mga pagdayeg.
50 Ginahatagan mo ug dagkong mga kadaogan ang imong pinili nga hari.
Ginahigugma mo si David ug ang iyang mga kaliwat sa walay kataposan.
Ang Pagkagamhanan sa Dios
19 Ang kalangitan nagapadayag sa gahom sa Dios
ug nagapakita sa iyang gipanghimo.
2 Ang matag adlaw ug matag gabii daw sa nagasugilon sa gahom sa Dios.
3 Walay pulong o tingog nga madungog gikan kanila,
4 apan ang ilang mensahe makaabot bisan asang bahin sa kalibotan;
milukop kini sa tanang dapit.
Naghimo ang Dios sa kalangitan ug puloy-anan alang sa adlaw.
5 Ug gikan didto mogawas ang adlaw kon buntag,
sama sa pamanhonon nga malipayon human siya gikasal,
o sama sa usa ka magdudula nga andam nang modagan sa lumba.
6 Mosidlak kini sa sidlakan ug mosalop sa kasadpan.
Ug walay makatago gikan sa iyang kainit.
Ang Kasugoan sa Ginoo
7 Ang kasugoan sa Ginoo hingpit.
Nagapadasig kini sa atong kinabuhi.
Ang mga katudloanan sa Ginoo kasaligan
ug nagahatag ug kaalam sa mga walay alamag.
8 Ang mga tulumanon sa Ginoo husto ug nagahatag ug kalipay.
Ang mga sugo sa Ginoo klaro ug nagalamdag sa hunahuna sa tawo.
9 Ang pagtahod sa Ginoo maayo,
ug angay kining himuon sa walay kataposan.
Ang paghukom sa Ginoo husto ug matarong.
10 Mas maayo pa kining tinguhaon kaysa lunsayng bulawan;
ug mas tam-is pa kaysa puro nga dugos.
11 Nagahatag usab kini, Ginoo, ug pahimangno kanako nga imong sulugoon.
Ug kon tumanon ko kini daghang kaayohan ang akong madawat.
12 Usahay dili mahibaloan sa tawo nga nakasala siya.
Busa, Ginoo, hinloi ako sa mga sala nga wala ko mahibaloi!
13 Tabangi usab ako nga dili makahimo sa mga sala nga tinuyo
ug ayaw itugot nga maulipon ako niini,
aron walay ikasaway sa akong pagkinabuhi
ug malikay ako sa daghang matang sa pagpakasala.
14 Hinaut pa nga ang mogawas nga mga pulong sa akong baba
ug ang akong mga gipanghunahuna makalipay kanimo, Ginoo, nga akong salipdanan nga bato ug manluluwas.
Pag-ampo alang sa Kadaogan
20 Hinaut pa nga tubagon ka sa Ginoo kon anaa ka sa kalisod.
Hinaut pa nga panalipdan ka sa Dios ni Jacob.
2 Hinaut pa nga tabangan ka niya gikan sa templo didto sa Zion.
3 Hinaut pa nga dawaton niya ang imong mga halad,
apil na ang imong halad nga sinunog.
4 Hinaut pa nga ihatag niya ang imong gitinguha,
ug magmalampuson ka sa imong mga plano.
5 Manghugyaw kami sa imong pagdaog
ug magsaulog nga nagadayeg sa atong Dios.
Hinaut pa nga ihatag sa Ginoo ang tanan mong pangayoon.
6 Karon nahibaloan ko nga ginapadaog sa Ginoo ang iyang pinili nga hari.
Ginatubag niya ang pag-ampo sa hari didto sa iyang balaang langit,
ug kanunay niya kining padaogon pinaagi sa iyang gahom.
7 Ang uban nagasalig sa ilang mga karwahe ug ang uban sa ilang mga kabayo,
apan kami nagasalig sa Ginoo nga among Dios.
8 Sila nga nagasalig sa mga karwahe ug kabayo mangalaglag
apan kami modaog ug magapabilin nga lig-on.
9 Hatagig kadaogan ang imong pinili nga hari, Ginoo,
ug tubaga kami kon mosangpit kami[d] kanimo.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.