Beginning

Ang mga Panalangin nga Nadawat ni Job Kaniadto

29 Nagpadayon pagsulti si Job, ² “Kon mobalik lang unta ang nanglabayng mga panahon diin gibantayan pa ako sa Dios, ³ ug diin gihayagan pa niya ang akong dalan sa akong paglakaw sa kangitngit. ⁴ Niadtong panahon nga maayo pa ang akong kahimtang, ang Dios mao ang suod kong higala, ug gipanalanginan niya ang akong panimalay. ⁵ Giubanan pa ako kaniadto sa Makagagahom nga Dios, ug kauban ko pa ang akong mga anak. ⁶ Niadtong mga panahona, ang akong mga baka nagahatag ug daghan kaayong gatas, ug ang akong mga olibo nagahatag ug daghan kaayong lana. ⁷ Inig-adto ko sa pultahan sa lungsod, ug moapil sa panaghisgotay sa mga tigdumala niini, ⁸ magpadaplin ang batan-on nga mga lalaki kon makita nila ako ug ang mga tigulang manindog sa pagtahod kanako. ⁹ Manghilom bisan ang mga pangulo ¹⁰ ug ang mga dungganon. ¹¹ Si bisan kinsa nga makakita kanako o makadungog sa akong pagsulti, nagadayeg kanako. ¹² Kay ginatabangan ko ang mga kabos nga nanginahanglan ug tabang ug ang mga ilo nga walay kadangpan. ¹³ Ginapanalanginan ako sa himalatyon nga tawo nga akong gitabangan, ug nalipay gayod ang mga biyuda nga ako usab nga natabangan. ¹⁴ Gihimo ko kanunay ang matarong ug husto; daw sama na kini sa bisti ug turban nga kanunay kong gisul-ob. ¹⁵ Akoy nahimong mata sa tawong buta ug tiil sa tawong bakol. ¹⁶ Akoy nahimong amahan sa mga kabos, ug bisan ang mga estranghero gitabangan ko sa ilang mga kaso. ¹⁷ Gikuhaan ko sa gahom ang mga tawong daotan ug giluwas ang ilang mga biktima.

¹⁸ “Abi nakog magkinabuhi akog dugay ug mamatay nga nalibotan sa akong pamilya. ¹⁹ Kay nahisama ako kaniadto sa kahoy kansang mga gamot nakaabot sa tubig ug ang mga sanga kanunayng matun-ogan. ²⁰ Gidayeg ako kanunay sa mga tawo ug kanunay akong baskog. ²¹ Hilom ug namati pag-ayo ang mga tawo sa akong tambag. ²² Pagkahuman kog sulti, wala na silay ikadugang pa kay kontento sila sa akong gisulti. ²³ Naghandom sila sa akong mga pulong sama sa ilang paghandom sa ulan. Gusto gayod nila kining pamation. ²⁴ Daw dili sila makatuo kon pahiyoman ko sila;^[a] ang akong malipayong panagway makapadasig kanila. ²⁵ Gitudloan ko sila sa angay nilang buhaton nga daw akoy ilang pangulo. Gipangulohan ko sila nga daw usa ka hari nga nagadumala sa iyang kasundalohan. Ginahupay ko ang ilang kasubo.

30 “Apan karon gibiaybiay ako sa mga tawo nga batan-on pa kay kanako, kansang mga amahan dili masaligan. Mas masaligan pa gani ang akong mga iro nga nagabantay sa akong mga karnero. ² Unsa may makuha ko niining mga tawhana nga mga luya na ug walay kusog? ³ Nagniwang na sila sa sobrang kawad-on ug kagutom. Nagakitkit na lang sila sa mga lagutmon sa kamingawan sa panahon sa kagabhion. ⁴ Pang-ibton nila ug pangkaonon ang mga tanom sa kamingawan, bisan pa ang tab-ang nga gamot sa kahoy nga enebro. ⁵ Pang-abogon sila sa ilang mga katagilungsod ug singgitan nga daw mga kawatan. ⁶ Busa napugos sila pagpuyo sa mga yuta, sa mga kabatoan, ug sa mga bangag sa yuta. ⁷ Daw sa mga mananap sila nga mag-uwang sa kalasangan, ug magtapok sila sa punoan sa mga tanom. ⁸ Wala silay pulos ug wala gani nakaila kanila, ug giabog sila sa ilang yuta.

⁹ “Ug karon gibiaybiay ako sa ilang mga anak pinaagi sa awit. Gihimo nila akong kataw-anan. ¹⁰ Gingilngigan sila kanako ug gilikayan nila ako. Dili gani sila managana sa pagluwa sa akong nawong. ¹¹ Karon nga gipasagdan ako ug gipaantos sa Dios, nagpatuyang na lang sila sa ilang gustong buhaton kanako. ¹² Gisulong ako niining daotan nga grupo. Nagbutang sila ug lit-ag sa akong agianan, ug nagtinguha gayod sila sa paglaglag kanako. ¹³ Babagan nila ang akong agianan sa paglaglag kanako. Milampos sila bisan walay mitabang kanila. ¹⁴ Gisulong nila ako nga daw nagaagi sila sa dako nga bangag sa guba nga paril. ¹⁵ Labihan ang akong kahadlok, ug nawala ang akong dungog ug bahandi sama sa panganod nga gipalid sa makusog nga hangin. ¹⁶ Ug karon hinay-hinay ako nga nagakamatay; walay undang ang akong pag-antos. ¹⁷ Inigkagabii magngutngot ang akong mga bukog; walay undang ang kasakit nga akong gibati. ¹⁸ Sa dakong kusog sa Dios, gikwelyohan niya ako ¹⁹ ug giitsa sa lapok. Nahisama na ako sa abo ug lapok.

²⁰ “Nanawag ako kanimo, O Dios, apan wala ka motubag. Nagabarog ako sa imong presensya, apan ginatan-aw mo lang ako. ²¹ Nahimo ka nang bangis kanako. Gigamit mo ang imong gahom sa pagpaantos kanako. ²² Daw sa gipapalid mo ako sa hangin ug gipakuso-kuso sa bagyo. ²³ Nasayod ako nga dad-on mo ako sa dapit sa mga patay, sa dapit nga gitagana mo nga adtoan sa tanang mga tawo.

²⁴ “Wala gayod ako mopasakit sa tawong nagaantos ug nagpakilooy tungod sa kalisod. ²⁵ Naghilak gani ako sa mga tawong naglisod. Nalooy kaayo ako sa mga kabos. ²⁶ Apan sa dihang naglaom ako ug kaayohan, daotan ang midangat kanako. Nagpaabot akog kahayag, apan kangitngit ang miabot. ²⁷ Walay undang ang kasakit nga akong gibati. Adlaw-adlaw akong nagaantos. ²⁸ Nangitom ang akong panit dili tungod sa kainit sa adlaw kondili tungod sa balatian. Nagatindog ako atubangan sa katilingban ug nagapangayog tabang. ²⁹ Ang akong paghilak daw sa uwang sa ihalas nga iro^[b] o sa tingog sa ngiwngiw. ³⁰ Nangitom ang akong panit ug nangaukab ang kugang. Taas kaayo ang akong hilanat. ³¹ Masub-anon ang sonata sa akong harpa ug plawta.”

31 “Misaad ako sa akong kaugalingon nga dili gayod motan-aw nga may kaibog sa mga dalaga. ² Kay unsay balos nga ihatag sa Makagagahom nga Dios sa langit sa ginahimo sa tawo? ³ Dili ba kalaglagan ug katalagman alang sa nagahimog daotan? ⁴ Nasayod ang Dios sa tanan kong ginahimo. ⁵ Kon nagabakak ako ug nagapanglimbong, ⁶ pasagdi nga ang Dios ang mohukom kanako, kay siya ang nakahibalo kon nakasala ako. ⁷ Kon wala ako magsubay sa husto nga dalan, o gipaundayonan ko ang kaibog sa akong mga mata, ug gihugawan ko ang akong kaugalingon, ⁸ hinaut pa nga mangadaot ang akong mga tanom o kaonon kini sa uban. ⁹ Kon natintal ako sa babaye o nakagusto sa asawa sa akong silingan, ¹⁰ hinaut pa nga ilogon o dulogan sa laing lalaki ang akong asawa. ¹¹ Kay ang pagpanapaw makauulaw nga sala, ug angay gayod nga silotan ang nagahimo niini. ¹² Sama kini sa kalayo nga molamoy sa tanan kong kabtangan.

¹³ “Kon gibale-wala ko ang reklamo sa akong mga sulugoon kanako, ¹⁴ unsay akong mahimo kon hukman ako sa Dios? Unsay akong itubag kon sukitsukiton niya ako? ¹⁵ Dili ba nga ang Dios nga naghimo kanako mao usab ang naghimo sa akong mga sulugoon?

¹⁶ “Kon wala ako motabang sa mga kabos ug sa mga biyuda nga naglisod, ¹⁷ ug gihikawan ko ug pagkaon ang mga ilo, hinaut pa nga silotan ako sa Dios. ¹⁸ Apan sukad sa batan-on pa ako giatiman ko na ang mga ilo; sa tibuok kong kinabuhi wala ako magpasagad sa mga biyuda. ¹⁹ Kon may makita akong tawo nga nagaantos sa katugnaw tungod sa kakulang sa bisti, ²⁰ ginahatagan ko kinig bisti nga pangtugnaw nga hinimo sa balhibo sa akong mga karnero. Unya nagpasalamat kini kanako sa kinasingkasing. ²¹ Kon gidagmalan ko ang usa ka ilo, tungod kay nahibalo ako nga may impluwensya ako sa hukmanan, ²² hinaut pa nga maputol ang akong bukton. ²³ Dili ko mahimo kanang mga butanga, kay nahadlok ako sa silot ug sa gahom^[c] sa Dios.

²⁴ “Wala ako nagsalig sa akong bahandi o naghunahuna nga makahatag kini kanakog siguridad. ²⁵ Wala ako magpahambog sa akong daghang bahandi ug sa tanang kabtangan nga naangkon ko. ²⁶ Wala ako nagsimba sa adlaw nga nagasidlak, o ang katahom sa paglihok sa bulan. ²⁷ Ug wala matintal sa tago ang akong kasingkasing sa pagsimba niini. ²⁸ Kon gihimo ko kini nga mga sala angay akong silotan, kay nagluib ako sa Dios nga anaa sa langit.

²⁹ “Wala ako magmaya sa dihang nalaglag ang akong mga kaaway o sa dihang midangat kanila ang kalisod. ³⁰ Wala ako magpakasala pinaagi sa pagtunglo kanila. ³¹ Wala gayoy nagutman sa akong panimalay. ³² Wala ko pasagdi ang mga dumuduong nga makatulog bisan asa kay kanunayng abli ang akong panimalay alang kanila. ³³ Wala ko itago ang akong sala sama sa gihimo sa uban. ³⁴ Wala ako maghilom-hilom o magtago-tago tungod sa kahadlok sa isulti sa mga tawo.

³⁵ “Kon aduna lang untay mamati kanako! Mopirma ako sa pagpamatuod nga wala akoy sala. Kon may reklamo ang Makagagahom nga Dios kanako, hangyoon ko siya nga isulti o isulat niya kini. ³⁶ Isab-it ko kini sa akong abaga o ibutang sa akong ulo nga daw korona sa pagpakita nga andam ako sa pag-atubang niini. ³⁷ Sultihan ko ang Dios sa tanan kong gibuhat. Moatubang ako kaniya sama sa usa ka pangulo nga walay angayng ikaulaw.

³⁸ “Kon giabusaran ko ang akong yuta o kon gikawat ko kini sa uban,^{[d] 39} o nasakit ko ang mga trabahante sa akong yuta tungod kay gikuha ko ang mga abot nga wala sila bahini, ⁴⁰ hinaut pa nga manurok sa akong yuta ang mga sampinit ug mga sagbot imbis nga trigo ug barley.”

Dinhi nahuman ang gipanulti ni Job.