Beginning

7 Synu mój, strzeż moich słów i przechowuj u siebie moje przykazania.

² Strzeż moich przykazań, a będziesz żył; mojego prawa jak źrenicy swych oczu.

³ Przywiąż je do swoich palców, wypisz je na tablicy twego serca.

⁴ Mów do mądrości: Jesteś moją siostrą, a roztropność nazywaj przyjaciółką;

⁵ Aby cię strzegły przed cudzą żoną i przed obcą, która mówi gładkie słowa.

⁶ Bo z okna swego domu wyglądałem przez kratę;

⁷ I zobaczyłem wśród prostych, zauważyłem wśród chłopców nierozumnego młodzieńca;

⁸ Który przechodził ulicą blisko jej narożnika, idąc drogą do jej domu.

⁹ O zmierzchu, pod wieczór, w ciemności nocnej i w mroku.

¹⁰ A oto spotkała go kobieta w stroju nierządnicy, chytrego serca;

¹¹ Wrzaskliwa i nieopanowana, której nogi nie mogą pozostać w domu:

¹² Raz na dworze, raz na ulicach i czyha na każdym rogu.

¹³ Chwyciła go i pocałowała, z bezczelną miną powiedziała do niego:

¹⁴ U mnie są ofiary pojednawcze; spełniłam dzisiaj swoje śluby.

¹⁵ Dlatego wyszłam ci naprzeciw, szukałam pilnie twojej twarzy i znalazłam cię.

¹⁶ Obiłam kobiercami swoje łoże, przystrojone rzeźbieniem i prześcieradłami z Egiptu.

¹⁷ Skropiłam swoje posłanie mirrą, aloesem i cynamonem.

¹⁸ Chodź, upójmy się miłością aż do rana, nacieszmy się miłością.

¹⁹ Bo mojego męża nie ma w domu; pojechał w daleką drogę.

²⁰ Wziął ze sobą worek pieniędzy; umówionego dnia wróci do domu.

²¹ Nakłoniła go mnóstwem swoich słów i zniewoliła go pochlebstwem swoich warg.

²² Wnet poszedł za nią jak wół prowadzony na rzeź i jak głupi na karę pęt.

²³ Aż strzała przebije mu wątrobę; spieszy jak ptak w sidła, nie wiedząc, że chodzi o jego życie.

²⁴ Więc teraz słuchajcie mnie, synowie, i zważajcie na słowa moich ust.

²⁵ Niech twoje serce nie zbacza na jej drogi i nie tułaj się po jej ścieżkach.

²⁶ Bo wielu zranionych strąciła i wielu mocarzy pozabijała.

²⁷ Jej dom jest drogą do piekła, która wiedzie do komnat śmierci.

8 Czy mądrość nie woła i rozum nie wydaje swego głosu?

² Stoi na szczycie wysokich miejsc, przy drodze, na rozstajach dróg.

³ Przy bramach, przy wjeździe do miasta, przy wejściu, u drzwi woła:

⁴ Do was wołam, o mężowie, mój głos kieruję do synów ludzkich.

⁵ Prości, uczcie się rozwagi, a wy, głupi, bądźcie rozumnego serca.

⁶ Słuchajcie, bo będę mówił o rzeczach wzniosłych, a wargi moje otworzą się, aby głosić prawość.

⁷ Moje usta bowiem mówią prawdę, a niegodziwością brzydzą się moje wargi.

⁸ Sprawiedliwe są wszystkie słowa moich ust; nie ma w nich nic fałszywego ani przewrotnego.

⁹ Wszystkie są jasne dla rozumnego i prawe dla tych, którzy znajdują wiedzę.

¹⁰ Przyjmijcie moje pouczenie zamiast srebra i wiedzę raczej niż wyborne złoto.

¹¹ Lepsza bowiem jest mądrość niż perły i żadna rzecz, której pragniesz, nie dorówna jej.

¹² Ja, mądrość, mieszkam z rozwagą i odkrywam wiedzę roztropności.

¹³ Bojaźń PANA to nienawidzić zła. Ja nienawidzę pychy, wyniosłości, złej drogi i ust przewrotnych.

¹⁴ Moja jest rada i prawdziwa mądrość, ja jestem roztropnością i moja jest moc.

¹⁵ Dzięki mnie królowie rządzą i władcy stanowią sprawiedliwość.

¹⁶ Dzięki mnie panują władcy i dostojnicy, wszyscy sędziowie ziemi.

¹⁷ Miłuję tych, którzy mnie miłują, a ci, którzy szukają mnie pilnie, znajdą mnie.

¹⁸ Przy mnie jest bogactwo i chwała, trwałe bogactwo i sprawiedliwość.

¹⁹ Mój owoc jest lepszy niż złoto, nawet najczystsze złoto, a moje plony lepsze niż wyborne srebro.

²⁰ Prowadzę ścieżką sprawiedliwości, pośród ścieżek sądu;

²¹ Aby tym, którzy mnie miłują, dać w dziedzictwo majątek wieczny i napełnić ich skarbce.

²² PAN posiadł mnie na początku swej drogi, przed swymi dziełami, przed wszystkimi czasy.

²³ Przed wiekami zostałam ustanowiona, od początku; zanim powstała ziemia;

²⁴ Gdy jeszcze nie było głębin, zostałam zrodzona, kiedy jeszcze nie było źródeł obfitujących w wody.

²⁵ Zanim góry zostały założone, nim były pagórki, zostałam zrodzona.

²⁶ Gdy jeszcze nie stworzył ziemi ani pól, ani początku prochu okręgu ziemskiego;

²⁷ Kiedy przygotowywał niebiosa, byłam tam; gdy odmierzał okrąg nad powierzchnią głębi;

²⁸ Gdy w górze utwierdzał obłoki i umacniał źródła głębin;

²⁹ Gdy wyznaczał morzu jego granice, by wody nie przekraczały jego rozkazu, kiedy ustalał fundamenty ziemi;

³⁰ Byłam wtedy przy nim jak wychowanka i byłam jego radością każdego dnia, ciesząc się zawsze przed nim;

³¹ Radując się na okręgu jego ziemi, rozkoszując się synami ludzkimi.

³² Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie, bo błogosławieni są ci, którzy strzegą moich dróg.

³³ Słuchajcie pouczeń, nabądźcie mądrości i nie odrzucajcie jej.

³⁴ Błogosławiony człowiek, który mnie słucha, czuwając u moich wrót każdego dnia i strzegąc odrzwi moich bram.

³⁵ Bo kto mnie znajduje, znajduje życie i otrzyma łaskę od PANA.

³⁶ Ale kto grzeszy przeciwko mnie, wyrządza krzywdę swojej duszy; wszyscy, którzy mnie nienawidzą, miłują śmierć.

9 Mądrość zbudowała sobie dom i wyciosała siedem słupów;

² Zabiła swoje bydło, zmieszała wino i zastawiła stół;

³ Rozesłała swoje służące, woła na szczytach najwyższych miejsc miasta:

⁴ Ktokolwiek jest prostym, niech wstąpi; a do nierozumnego mówi:

⁵ Chodźcie, jedzcie mój chleb i pijcie wino, które zmieszałam.

⁶ Porzućcie głupotę, a będziecie żyli, i chodźcie drogą roztropności.

⁷ Kto upomina szydercę, ściąga na siebie hańbę, a kto strofuje niegodziwego, ten się plami.

⁸ Nie strofuj szydercy, aby cię nie znienawidził; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.

⁹ Upomnij mądrego, a będzie mądrzejszy; poucz sprawiedliwego, a pomnoży swą wiedzę.

¹⁰ Początkiem mądrości jest bojaźń PANA, a wiedza o tym, co święte, to rozum.

¹¹ Bo dzięki mnie rozmnożą się twoje dni i przedłużą się lata twojego życia.

¹² Jeśli będziesz mądry, tobie samemu będzie służyła twoja mądrość; a jeśli szydercą, sam poniesiesz szkodę.

¹³ Głupia kobieta jest wrzaskliwa, prosta i nic nie rozumie;

¹⁴ Siedzi u drzwi swego domu, na krześle, na wysokich miejscach w mieście;

¹⁵ Aby wołać na przechodzących, którzy idą prosto swoimi ścieżkami:

¹⁶ Ktokolwiek jest prosty, niech wstąpi; a do nierozumnego mówi:

¹⁷ Kradzione wody są słodkie, a chleb jedzony pokątnie smaczny.

¹⁸ Ale on nie wie, że tam są umarli, że jej zaproszeni są w głębinach piekła.