Beginning
ดาเนียลถูกนำไปยังบาบิโลน
1 ในปีที่สามของเยโฮยาคิมกษัตริย์แห่งยูดาห์ เนบูคัดเนสซาร์[a]กษัตริย์แห่งบาบิโลนมายังเยรูซาเล็ม และใช้กำลังล้อมเมืองไว้ 2 พระผู้เป็นเจ้ามอบเยโฮยาคิมกษัตริย์แห่งยูดาห์ไว้ในมือของท่าน ท่านได้ริบเครื่องใช้ของพระตำหนักของพระเจ้า นำไปไว้ในตำหนักของเทพเจ้าของท่านในดินแดนชินาร์ และเก็บเครื่องใช้เหล่านั้นในกองคลังของเทพเจ้าของท่าน 3 แล้วกษัตริย์ก็บัญชาอัชเปนัสหัวหน้าขันที ให้คัดเลือกชาวอิสราเอลบางคนจากราชวงศ์และจากครอบครัวตระกูลสูงศักดิ์ 4 เป็นชายหนุ่มที่มีร่างกายสมบูรณ์ครบถ้วนและรูปงาม พร้อมด้วยสติปัญญาและความรู้ สามารถเรียนรู้เร็ว เหมาะที่จะรับใช้ในราชวัง และให้พวกเขาเรียนการเขียนและพูดภาษาของชาวเคลเดีย[b] 5 กษัตริย์ให้คนจัดอาหารส่วนหนึ่งของกษัตริย์ และเหล้าองุ่นที่ท่านดื่ม แก่คนเหล่านั้นเป็นประจำทุกวันด้วย พวกเขาจะต้องได้รับการศึกษาเป็นเวลา 3 ปี หลังจากนั้นก็ให้มาเข้าเฝ้า 6 ในบรรดาชายเหล่านั้นมี ดาเนียล ฮานันยาห์ มิชาเอล อาซาริยาห์จากเผ่ายูดาห์ 7 หัวหน้าขันทีตั้งชื่อพวกเขาใหม่ตามนี้คือ เบลเทชัสซาร์แทนชื่อดาเนียล ชัดรัคแทนชื่อฮานันยาห์ เมชาคแทนชื่อมิชาเอล อาเบดเนโกแทนชื่ออาซาริยาห์
ความภักดีของดาเนียล
8 ดาเนียลได้ตั้งใจไว้แน่วแน่ว่า จะไม่ทำให้ตนมีมลทินจากอาหารหรือเหล้าองุ่นของกษัตริย์ ท่านจึงขอร้องหัวหน้าขันทีที่จะไม่ทำให้ท่านแปดเปื้อนด้วยมลทินเรื่องอาหาร 9 และพระเจ้าทำให้ดาเนียลเป็นที่โปรดปรานของหัวหน้าขันที 10 หัวหน้าขันทีพูดกับดาเนียลว่า “เราเกรงกลัวเจ้านายผู้เป็นกษัตริย์ กษัตริย์ได้สั่งให้จัดอาหารและเครื่องดื่มสำหรับท่าน ถ้าหากกษัตริย์เห็นว่า พวกท่านมีสุขภาพทรุดโทรมกว่าชายหนุ่มคนอื่นที่มีอายุคราวเดียวกัน ก็อาจจะทำให้ศีรษะของเราหลุดจากบ่าก็เป็นได้” 11 ดาเนียลตอบผู้ควบคุมที่หัวหน้าขันทีได้สั่งมาให้ดูแลดาเนียล ฮานันยาห์ มิชาเอล และอาซาริยาห์ 12 ว่า “โปรดทดสอบพวกเรา 10 วันเถิด ให้ผักและน้ำแก่พวกเรา 13 จากนั้นท่านจะได้สังเกตดูสุขภาพของพวกเราและเปรียบกับสุขภาพของชายหนุ่มที่รับประทานอาหารของกษัตริย์ แล้วท่านค่อยตัดสินใจอีกทีตามที่ท่านเห็น” 14 เขาก็ตกลงและทดสอบพวกเขา 10 วัน 15 หลังจาก 10 วัน สุขภาพของพวกเขาทั้งดีและแข็งแรงกว่าชายหนุ่มทุกคนที่รับประทานอาหารของกษัตริย์ 16 ดังนั้นผู้ควบคุมจึงเอาอาหารและเครื่องดื่มของกษัตริย์ไป และให้ผักแก่พวกเขาแทน
17 พระเจ้ามอบความรู้และความสามารถในการหยั่งรู้เรื่องการอ่านเขียนและสติปัญญาให้แก่ชายหนุ่มทั้งสี่ และดาเนียลมีความเข้าใจในภาพนิมิตและความฝัน 18 เมื่อครบกำหนด 3 ปี กษัตริย์บัญชาให้นำบรรดาชายหนุ่มมา หัวหน้าขันทีจึงพาพวกเขามาเข้าเฝ้าเนบูคัดเนสซาร์ 19 กษัตริย์พูดกับทุกคน และปรากฏว่า ไม่มีใครสักคนที่เป็นเหมือนดาเนียล ฮานันยาห์ มิชาเอล และอาซาริยาห์ ดังนั้นทั้ง 4 คนจึงอยู่รับใช้กษัตริย์ 20 ทุกเรื่องที่กษัตริย์ปรึกษาพวกเขาซึ่งเป็นเรื่องที่ต้องใช้สติปัญญาและความเข้าใจนั้น กษัตริย์พบว่า พวกเขาเก่งกว่าผู้ที่เล่นวิทยาคมและผู้เสกคาถา ซึ่งอยู่ทั่วไปในอาณาจักรของท่านถึงสิบเท่า 21 ดาเนียลอยู่ที่ราชวังจนถึงปีแรกของกษัตริย์ไซรัส
เนบูคัดเนสซาร์ฝัน
2 ในปีที่สองของการครองราชย์ เนบูคัดเนสซาร์นอนฝัน จิตใจของท่านก็หดหู่เป็นทุกข์จนนอนไม่หลับ 2 กษัตริย์จึงเรียกพวกที่เล่นวิทยาคมและเสกคาถา รวมทั้งพวกที่ใช้เวทมนตร์และคนเคลเดีย[c] เพื่อมาแก้ฝันให้ท่าน คนเหล่านั้นจึงมาเข้าเฝ้ากษัตริย์ 3 กษัตริย์กล่าวกับพวกเขาว่า “เราฝันซึ่งทำให้จิตใจของเราหดหู่เป็นทุกข์ จึงอยากจะเข้าใจความหมาย” 4 โหราจารย์ตอบกษัตริย์เป็นภาษาอาราเมคว่า “โอ กษัตริย์ ขอให้กษัตริย์มีชีวิตยิ่งยืนนานเถิด โปรดบอกพวกเราที่เป็นผู้รับใช้ของท่านเถิดว่า ท่านฝันอะไร และพวกเราจะแก้ฝันให้ท่าน” 5 กษัตริย์ตอบโหราจารย์ว่า “เราได้ตัดสินใจอย่างนี้คือ ถ้าพวกเจ้าไม่บอกเรื่องที่เราฝัน และแก้ฝันให้เรา พวกเจ้าจะถูกตัดเป็นท่อนๆ และบ้านเรือนของพวกเจ้าก็จะถูกพังทลายลง 6 แต่ถ้าหากว่าพวกเจ้าบอกเรื่องที่เราฝัน และแก้ฝันให้เราได้ เราจะให้ของกำนัลและรางวัล อีกทั้งเกียรติยศแก่พวกเจ้า ฉะนั้นจงบอกเรื่องที่เราฝัน และแก้ฝันให้เราด้วย” 7 เขาเหล่านั้นตอบเป็นครั้งที่สองว่า “ถ้าหากว่ากษัตริย์จะเล่าเรื่องที่ฝันให้ผู้รับใช้ทราบ แล้วพวกเราจะแก้ฝันให้” 8 กษัตริย์ตอบว่า “เราแน่ใจว่า พวกเจ้ากำลังถ่วงเวลาเพราะรู้การตัดสินใจของเราแล้วว่า 9 ถ้าพวกเจ้าไม่บอกเรื่องที่เราฝัน เจ้าจะต้องรับโทษสถานเดียว พวกเจ้าร่วมกันหลอกลวงและพูดเท็จกับเรา โดยหวังว่าจะเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ได้ ฉะนั้น จงบอกเราว่าเราฝันอะไร และเราก็จะรู้ว่าพวกเจ้าสามารถแก้ฝันให้เราได้” 10 โหราจารย์ตอบกษัตริย์ว่า “ไม่มีมนุษย์ผู้ใดในโลกที่สามารถทำตามคำสั่งของกษัตริย์ได้ เพราะว่าไม่มีกษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่และมีอำนาจท่านใดที่ออกคำสั่งให้คนที่เล่นวิทยาคม ผู้เสกคาถา และโหราจารย์ทำเช่นนี้ 11 สิ่งที่กษัตริย์ถามเป็นเรื่องยากเกินไป และไม่มีผู้ใดที่สามารถทำตามความต้องการของกษัตริย์ได้ ยกเว้นบรรดาเทพเจ้าเท่านั้น ซึ่งก็ไม่ได้อยู่ท่ามกลางมวลมนุษย์”
12 เพราะเหตุนี้ กษัตริย์จึงโกรธกริ้วมาก และได้สั่งให้ประหารบรรดาผู้เรืองปัญญาของบาบิโลนเหล่านั้นทุกคน 13 ดังนั้น มีกฤษฎีกาสั่งให้ประหารผู้เรืองปัญญาทุกคน และให้ไปตามดาเนียลกับเพื่อนของท่านมาเพื่อจะประหารด้วย 14 ดาเนียลตอบอารีโอคหัวหน้าองครักษ์ที่ได้ออกไปประหารบรรดาผู้เรืองปัญญาของบาบิโลนด้วยความเฉลียวฉลาดและปฏิภาณ 15 ท่านถามอารีโอคหัวหน้าองครักษ์ว่า “ทำไมกฤษฎีกาของกษัตริย์จึงรุนแรงเช่นนี้” อารีโอคจึงเล่าเรื่องให้ดาเนียลฟัง 16 ดาเนียลไปเข้าเฝ้ากษัตริย์เพื่อขอเวลาสำหรับการแก้ฝันให้กษัตริย์
พระเจ้าเผยเรื่องที่เนบูคัดเนสซาร์ฝัน
17 แล้วดาเนียลก็กลับไปบ้านของท่าน และเล่าเรื่องให้ฮานันยาห์ มิชาเอล และอาซาริยาห์ ผู้เป็นเพื่อนของท่านทราบ 18 และบอกพวกเขาให้ขอความเมตตาจากพระเจ้าแห่งฟ้าสวรรค์เรื่องความลึกลับนี้ เพื่อดาเนียลและเพื่อนของท่านจะไม่ถูกประหารไปด้วยกับบรรดาผู้เรืองปัญญาของบาบิโลน 19 แล้วจากนั้น ความลึกลับก็ถูกเผยแก่ดาเนียลในภาพนิมิตในคืนนั้นเอง และดาเนียลสรรเสริญพระเจ้าแห่งฟ้าสวรรค์ 20 ดาเนียลพูดว่า
“สรรเสริญพระนามของพระเจ้าตราบชั่วนิรันดร์กาล
พระองค์กอปรด้วยพระปัญญาและอานุภาพ
21 พระองค์เปลี่ยนกาลเวลาและฤดูกาล
พระองค์ปลดกษัตริย์และแต่งตั้งกษัตริย์
พระองค์มอบสติปัญญาแก่ผู้เรืองปัญญา
และมอบความรู้แก่ผู้หยั่งรู้
22 พระองค์เผยสิ่งที่ล้ำลึกและลึกลับ
พระองค์ทราบว่าอะไรซ่อนอยู่ในความมืด
และความสว่างอยู่กับพระองค์
23 โอ พระเจ้าของบรรพบุรุษของข้าพเจ้า
ข้าพเจ้าขอบคุณและสรรเสริญพระองค์
พระองค์ได้มอบสติปัญญาและพละกำลังแก่ข้าพเจ้า
และบัดนี้พระองค์ได้ให้ข้าพเจ้าทราบสิ่งที่พวกเราถาม
พระองค์ได้ให้พวกเราทราบสิ่งที่กษัตริย์ฝัน”
24 ดังนั้น ดาเนียลจึงไปหาอารีโอคผู้ที่กษัตริย์ได้บัญชาให้ประหารบรรดาผู้เรืองปัญญาของบาบิโลน ท่านไปหาเขาและพูดว่า “อย่าสังหารบรรดาผู้เรืองปัญญาของบาบิโลน โปรดนำเราไปเข้าเฝ้ากษัตริย์เถิด และเราจะแก้ฝันให้กษัตริย์”
25 อารีโอคก็พาดาเนียลไปเข้าเฝ้ากษัตริย์ทันที และทูลท่านดังนี้ว่า “ข้าพเจ้าพบชายผู้หนึ่งที่เข้ามาเป็นเชลยจากยูดาห์ เขาสามารถแก้ฝันให้กษัตริย์ได้” 26 กษัตริย์ถามดาเนียลซึ่งมีอีกชื่อว่า เบลเทชัสซาร์ “เจ้าสามารถเผยเรื่องที่เราฝันเห็น และแก้ฝันให้เราได้หรือ” 27 ดาเนียลตอบกษัตริย์ว่า “ไม่มีบรรดาผู้เรืองปัญญาคนใด ผู้เสกคาถา ผู้ที่เล่นวิทยาคม หรือผู้ทำนายที่สามารถเล่าเรื่องลึกลับที่กษัตริย์ถามได้ 28 แต่มีพระเจ้าในฟ้าสวรรค์ซึ่งเป็นผู้ที่เผยความอันลึกลับทั้งหลาย และพระองค์ได้เผยความแก่กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์ว่า อะไรจะเกิดขึ้นในวันข้างหน้า ฝันและภาพนิมิตที่อยู่ในความนึกคิดของท่านขณะที่ท่านนอนอยู่ก็คือ 29 โอ กษัตริย์ ขณะที่ท่านนอนอยู่ ท่านก็นึกคิดถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นในวันข้างหน้า และผู้ที่เผยความลึกลับให้แก่ท่านก็ได้โปรดให้ท่านทราบแล้ว ว่าอะไรจะเกิดขึ้น 30 ความลึกลับนี้ถูกเผยให้ข้าพเจ้าทราบ ไม่ใช่เพราะว่าข้าพเจ้ามีสติปัญญามากกว่าคนอื่นๆ แต่เพื่อการแก้ฝันจะได้เผยแก่กษัตริย์ และท่านจะทราบความนึกคิดของท่าน
ดาเนียลแก้ฝัน
31 โอ กษัตริย์ ท่านมองเห็นรูปปั้นใหญ่รูปหนึ่งตั้งตระหง่านอยู่ตรงหน้าท่าน รูปปั้นนี้ขนาดมหึมาและสว่างจ้า ดูน่ากลัว 32 หัวรูปปั้นเป็นทองคำบริสุทธิ์ อกและแขนเป็นเงิน ท้องและต้นขาเป็นทองสัมฤทธิ์ 33 ขาเป็นเหล็ก เท้าเป็นทั้งเหล็กและดินเผา 34 ขณะที่ท่านมองดูที่รูปปั้น หินก้อนหนึ่งหลุดออกโดยไม่มีมือใครแตะ มันกระทบถูกเท้าเหล็กและดินเผาของรูปปั้น ทำให้แตกเป็นเสี่ยงๆ 35 แล้วเหล็ก ดินเผา ทองสัมฤทธิ์ เงิน และทองคำก็หักออกเป็นเสี่ยงๆ กลายเป็นเหมือนเปลือกข้าวที่ลานนวดข้าวในฤดูร้อน และถูกลมพัดไปจนไม่มีเศษตกเหลืออยู่ แต่ก้อนหินที่ตกถูกรูปปั้นก็กลายเป็นภูเขาที่ใหญ่จนเต็มโลก
36 นั่นคือเรื่องที่ท่านฝัน และบัดนี้พวกเราจะแก้ฝันให้กษัตริย์ 37 โอ กษัตริย์ ท่านเป็นกษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ที่สุด พระเจ้าแห่งฟ้าสวรรค์ได้มอบอาณาจักร อานุภาพ พลานุภาพ และเกียรติให้แก่ท่าน 38 พระองค์ได้มอบมนุษย์ สัตว์ต่างๆ ในทุ่ง และนกในอากาศให้อยู่ในอำนาจของท่าน ไม่ว่าสิ่งมีชีวิตเหล่านั้นอยู่ในที่แห่งใด พระองค์ได้ตั้งให้ท่านปกครองเหนือสิ่งทั้งปวง ท่านคือศีรษะทองคำนั้น 39 หลังจากท่าน จะมีอาณาจักรอื่นที่ด้อยกว่าอาณาจักรของท่าน ขึ้นมาปกครอง จากนั้นก็จะมีอาณาจักรที่สามที่เป็นทองสัมฤทธิ์ ซึ่งจะปกครองทั่วทั้งโลก 40 และจะมีอาณาจักรที่สี่ที่แข็งแกร่งดั่งเหล็ก ด้วยว่าเหล็กทำทุกสิ่งให้แตกหักและแหลกลาญไป และเมื่อเหล็กทำให้ทุกสิ่งแตกเป็นเสี่ยงๆ มันก็จะทำให้อาณาจักรอื่นๆ แตกแยกและพังทลายลง 41 ท่านเห็นเท้าและนิ้วเท้าที่เป็นทั้งดินเผาและเหล็ก นั่นก็คืออาณาจักรที่ถูกแตกแยก แต่พลังอย่างเหล็กก็ยังอยู่ในอาณาจักรนั้น อย่างที่ท่านเห็นเหล็กที่ปนอยู่กับดินเผา 42 เมื่อนิ้วเท้าเป็นทั้งเหล็กและดินเผา อาณาจักรนั้นก็จะแข็งแกร่งและเปราะด้วย 43 อย่างที่ท่านเห็นเหล็กผสมกับดินเผา ประชาชนจะประสานกันด้วยวิธีการแต่งงานร่วมกัน แต่ก็จะเข้ากันไม่ได้ อย่างที่เหล็กที่ไม่ผสมเข้ากันกับดินเผา 44 ในสมัยของบรรดากษัตริย์เหล่านั้น พระเจ้าแห่งฟ้าสวรรค์จะตั้งอาณาจักรหนึ่งขึ้นมา ซึ่งจะไม่มีวันถูกทำลาย ไม่มีวันที่จะถูกชนชาติอื่นยึดไป แต่กลับจะทำให้อาณาจักรเหล่านี้แตกหักเป็นเสี่ยงๆ และจบสิ้นลง ส่วนอาณาจักรนั้นจะยืนยงชั่วนิรันดร์กาล 45 ท่านเห็นก้อนหินที่หลุดจากภูเขาโดยไม่มีมือใครแตะ หินที่ทำให้เหล็ก ทองสัมฤทธิ์ ดินเผา เงิน และทองคำแตกหักเป็นเสี่ยงๆ พระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ได้เผยให้กษัตริย์ทราบว่า อะไรจะเกิดขึ้นหลังจากนี้ เรื่องที่ท่านฝันเป็นความจริง และการแก้ฝันก็เชื่อถือได้”
ดาเนียลได้เลื่อนตำแหน่ง
46 ครั้นแล้ว กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์ก็ก้มหน้าซบลงกับพื้น เบื้องหน้าดาเนียลเป็นการให้เกียรติท่าน และบัญชาให้นำของถวายและเครื่องหอมมามอบให้แก่ท่าน 47 กษัตริย์กล่าวกับดาเนียลว่า “จริงทีเดียว พระเจ้าของเจ้าคือ พระเจ้าเหนือบรรดาเทพเจ้า และพระผู้เป็นเจ้าเหนือบรรดากษัตริย์ และผู้ที่เผยความอันลึกลับทั้งหลาย เพราะเจ้าสามารถเผยความลึกลับนี้ได้” 48 แล้วกษัตริย์ก็มอบตำแหน่งด้วยเกียรติสูงและของกำนัลมากมายแก่ดาเนียล และแต่งตั้งให้ท่านปกครองทั่วแคว้นบาบิโลน และให้เป็นหัวหน้าของบรรดาผู้เรืองปัญญาแห่งบาบิโลน 49 กษัตริย์กระทำตามคำร้องของดาเนียลโดยให้ชัดรัค เมชาค และอาเบดเนโกเป็นผู้บริหารงานของแคว้นบาบิโลน ส่วนดาเนียลยังต้องรับใช้อยู่ที่ราชวังด้วย
รูปเคารพทองคำของเนบูคัดเนสซาร์
3 กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์บัญชาให้หล่อรูปเคารพทองคำ ซึ่งสูง 60 ศอก และกว้าง 6 ศอก และให้ตั้งไว้ที่ที่ราบดูรา ในแคว้นบาบิโลน 2 และกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์เรียกประชุมผู้ปกครองแคว้น เจ้าหน้าที่ชั้นสูง ผู้ว่าราชการ ที่ปรึกษา ผู้ดูแลกองคลัง ผู้ตัดสินความ เจ้าหน้าที่บังคับคดี และบรรดาเจ้าหน้าที่ของแคว้นต่างๆ เพื่อมางานถวายรูปเคารพที่กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์ตั้งขึ้น 3 ครั้นแล้ว ผู้ปกครองแคว้น เจ้าหน้าที่ชั้นสูง ผู้ว่าราชการ ที่ปรึกษา ผู้ดูแลกองคลัง ผู้ตัดสินความ เจ้าหน้าที่บังคับคดี และบรรดาเจ้าหน้าที่ของแคว้นต่างๆ จึงมาร่วมประชุมในงานถวายรูปเคารพที่กษัตริย์ได้ตั้งขึ้น และพวกเขาก็ยืนที่เบื้องหน้ารูปเคารพนั้น 4 ผู้ประกาศออกเสียงดังประกาศว่า “โอ ทุกชนชาติ ทุกประชาชาติ และทุกภาษาเอ๋ย ท่านได้รับคำบัญชาดังนี้คือ 5 เมื่อท่านได้ยินเสียงแตรงอน ปี่ พิณเล็ก เครื่องสายรูปสามเหลี่ยม พิณสิบสาย ปี่สกอต และเสียงดนตรีทุกชนิด พวกท่านจะต้องหมอบลงนมัสการรูปเคารพทองคำที่กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์ตั้งขึ้น 6 และใครก็ตามที่ไม่หมอบลงนมัสการ ก็จะถูกโยนในเตาเผาที่มีไฟลุกโพลง” 7 ดังนั้น ทันทีที่ชนชาติทั้งปวงได้ยินเสียงแตรงอน ปี่ พิณเล็ก เครื่องสายรูปสามเหลี่ยม พิณสิบสาย ปี่สกอต และเสียงดนตรีทุกชนิด ทุกชนชาติ ทุกประชาชาติ และทุกภาษาก็หมอบลงนมัสการรูปเคารพทองคำที่กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์ได้ตั้งขึ้น
เตาเผาที่ลุกโพลง
8 ขณะนั้น ชาวเคลเดียบางคนถือโอกาสกล่าวหาว่าร้ายชาวยิว 9 พวกเขาพูดว่า “โอ กษัตริย์ ขอให้ท่านมีชีวิตยิ่งยืนนานเถิด 10 โอ กษัตริย์ ท่านได้ตั้งกฤษฎีกาไว้ว่า ทุกคนที่ได้ยินเสียงแตรงอน ปี่ พิณเล็ก เครื่องสายรูปสามเหลี่ยม พิณสิบสาย ปี่สกอต และเสียงดนตรีทุกชนิด จะต้องหมอบลงนมัสการรูปเคารพทองคำนั้น 11 และใครก็ตามที่ไม่หมอบลงนมัสการ ก็จะถูกโยนในเตาเผาที่มีไฟลุกโพลง 12 มีชาวยิวบางคนที่ท่านได้แต่งตั้งให้เป็นผู้บริหารงานของแคว้นบาบิโลนคือ ชัดรัค เมชาค และอาเบดเนโก โอ กษัตริย์ ชายเหล่านี้ไม่ได้เชื่อฟังท่าน พวกเขาไม่ได้นมัสการปวงเทพเจ้าของท่าน หรือนมัสการรูปเคารพทองคำที่ท่านได้ตั้งขึ้น”
13 เนบูคัดเนสซาร์โกรธมาก จึงสั่งให้นำชัดรัค เมชาค และอาเบดเนโก มาหาท่าน พวกเขาถูกนำมายืนที่เบื้องหน้ากษัตริย์ 14 เนบูคัดเนสซาร์ถามพวกเขาว่า “ชัดรัค เมชาค และอาเบดเนโก จริงหรือนี่ ที่พวกเจ้าไม่นมัสการบรรดาเทพเจ้าของเรา และไม่นมัสการรูปเคารพทองคำที่เราได้ตั้งขึ้น 15 ต่อไปนี้ เมื่อได้ยินเสียงแตรงอน ปี่ พิณเล็ก เครื่องสายรูปสามเหลี่ยม พิณสิบสาย ปี่สกอต และเสียงดนตรีทุกชนิด ถ้าพวกเจ้าพร้อมที่จะหมอบลงนมัสการรูปเคารพทองคำที่เราให้หล่อไว้ ก็จะดีมาก แต่ถ้าพวกเจ้าไม่นมัสการ เจ้าจะถูกโยนในเตาเผาที่มีไฟลุกโพลง แล้วผู้ใดเป็นพระเจ้าที่จะช่วยพวกเจ้าให้รอดจากมือของเราได้”
16 ชัดรัค เมชาค และอาเบดเนโกตอบกษัตริย์ว่า “โอ เนบูคัดเนสซาร์ พวกเราไม่จำเป็นต้องตอบท่านในเรื่องดังกล่าว 17 ถ้าจะต้องเป็นไปเช่นนั้น พระเจ้าของพวกเราที่เรานมัสการสามารถช่วยพวกเราจากไฟที่ลุกโพลง และพระองค์จะช่วยพวกเราให้รอดจากมือของท่านผู้เป็นกษัตริย์ 18 แต่ว่าถ้าไม่เป็นอย่างนั้น โอ กษัตริย์ ขอท่านรับทราบว่า พวกเราจะไม่นมัสการบรรดาเทพเจ้าของท่าน และไม่นมัสการรูปเคารพทองคำที่ท่านได้ตั้งขึ้นแน่”
19 แล้วเนบูคัดเนสซาร์จึงโกรธ ชัดรัค เมชาค และอาเบดเนโกยิ่งนัก ความรู้สึกที่มีต่อพวกเขาก็เปลี่ยนไป ท่านสั่งให้ติดไฟที่เตาเผาให้ร้อนกว่าปกติเป็น 7 เท่า 20 และท่านสั่งบรรดานักรบผู้กล้าหาญให้มัดตัวชัดรัค เมชาค และอาเบดเนโก และโยนทั้งสามคนลงในเตาเผาที่มีไฟลุกโพลง 21 ดังนั้น ชายเหล่านั้นถูกมัดทั้งยังสวมเสื้อคลุม เสื้อยาวชั้นใน หมวก และเครื่องแต่งกายชิ้นอื่น แล้วก็ถูกโยนลงในเตาเผาที่ลุกโพลง 22 เพราะคำสั่งของกษัตริย์เด็ดขาด เตาเผาจึงร้อนจัดมาก เปลวไฟเผาไหม้ตัวนักรบที่คุมตัวชัดรัค เมชาค และอาเบดเนโกจนสิ้นชีวิต 23 ส่วนชายทั้งสามคนคือ ชัดรัค เมชาค และอาเบดเนโกที่ถูกมัดตัวก็ตกลงในเตาเผาที่มีไฟลุกโพลง
24 กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์ตกตะลึงถึงกับลุกขึ้นยืนทันที ท่านถามบรรดาที่ปรึกษาของท่านว่า “พวกเราโยนชาย 3 คนที่ถูกมัดตัวลงในเตาไฟมิใช่หรือ” พวกเขาตอบกษัตริย์ว่า “เป็นเช่นนั้นจริงๆ โอ กษัตริย์” 25 ท่านตอบว่า “แต่ว่าเราเห็นชาย 4 คนเดินอยู่กลางเปลวไฟ แก้มัดแล้วด้วย ทั้งสี่คนก็ไม่เป็นอันตราย และดูเหมือนว่า คนที่สี่ดูราวกับบุตรของเทพเจ้า”
26 ดังนั้น เนบูคัดเนสซาร์จึงไปใกล้ประตูเตาเผาที่มีไฟลุกโพลง และพูดว่า “ชัดรัค เมชาค และอาเบดเนโกบรรดาผู้รับใช้ของพระเจ้าผู้สูงสุด จงออกมาที่นี่เถิด” ชัดรัค เมชาค และอาเบดเนโกจึงออกมาจากกองไฟ 27 ฝ่ายผู้ปกครองแคว้น เจ้าหน้าที่ชั้นสูง ผู้ว่าราชการ และที่ปรึกษาของกษัตริย์ ต่างก็มาห้อมล้อมและเห็นว่าไฟไม่ได้ทำอันตรายต่อร่างกายของชายทั้งสาม ผมก็ไม่ไหม้ เสื้อคลุมไม่ถูกไฟเผา และไม่มีแม้แต่กลิ่นควันไฟติดตัวพวกเขาเลย 28 เนบูคัดเนสซาร์พูดว่า “ขอพระเจ้าของชัดรัค เมชาค และอาเบดเนโกได้รับพระพรเถิด พระองค์ได้ส่งทูตสวรรค์มาช่วยบรรดาผู้รับใช้ที่วางใจในพระองค์ พวกเขาไม่ปฏิบัติตามคำสั่งของข้าพเจ้า และยอมสละชีวิตแทนที่จะนมัสการเทพเจ้าใดๆ นอกจากพระเจ้าของพวกเขาเท่านั้น 29 ฉะนั้น ข้าพเจ้าออกกฤษฎีกาว่า ทุกชนชาติ ทุกประชาชาติ และภาษาใดก็ตามที่พูดถึงสิ่งที่ขัดแย้งต่อพระเจ้าของชัดรัค เมชาค และอาเบดเนโก จะถูกตัดเป็นท่อนๆ และบ้านเรือนของพวกเขาก็จะถูกพังทลายไป เพราะว่าไม่มีเทพเจ้าใดๆ ที่สามารถช่วยให้พ้นภัยอย่างนี้ได้” 30 แล้วกษัตริย์ก็เลื่อนตำแหน่งให้แก่ชัดรัค เมชาค และอาเบดเนโก ในแคว้นบาบิโลน
Copyright © 1998, 2012, 2020 by New Thai Version Foundation