Beginning

พระผู้เป็นเจ้าชักดาบของพระองค์

21 พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับข้าพเจ้าดังนี้ว่า ² “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงหันหน้าไปทางเยรูซาเล็ม และเทศนากล่าวโทษที่พำนัก เผยความกล่าวโทษแผ่นดินของอิสราเอล ³ และจงพูดกับแผ่นดินของอิสราเอลว่า พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนี้ว่า ‘ดูเถิด เราคัดค้านเจ้า และเราจะชักดาบของเราออกจากฝักและจะกำจัดบรรดาผู้มีความชอบธรรมและคนชั่วร้ายออกไปจากเจ้า ⁴ เพราะเราจะกำจัดบรรดาผู้มีความชอบธรรมและคนชั่วร้ายออกไปจากเจ้า ฉะนั้นดาบของเราจะถูกชักออกจากฝักต่อต้านมนุษย์ทุกคนตั้งแต่ทิศใต้จรดทิศเหนือ ⁵ และมนุษย์ทุกคนจะรู้ว่า เราคือพระผู้เป็นเจ้า เราได้ชักดาบของเราออกจากฝักแล้ว และมันจะไม่ถูกเก็บคืนในฝักอีก’

⁶ บุตรมนุษย์เอ๋ย เจ้าจงโอดครวญด้วยใจที่แตกสลายและขมขื่นยิ่งนัก จงโอดครวญต่อหน้าต่อตาพวกเขา ⁷ เมื่อพวกเขาพูดกับเจ้าว่า ‘ทำไมท่านจึงโอดครวญ’ เจ้าจะตอบว่า ‘เพราะสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นตามข่าว ใจของทุกคนจะหลอมละลาย มือทุกมือจะง่อยเปลี้ย จิตวิญญาณของทุกคนจะอ่อนระโหย หัวเข่าของทุกคนจะอ่อนปวกเปียกเหมือนน้ำ ดูเถิด มันกำลังจะเกิดขึ้นอย่างแน่นอน และจะบรรลุผล’” พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ประกาศดังนั้น

⁸ พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับข้าพเจ้าดังนี้ว่า ⁹ “บัดนี้ บุตรมนุษย์เอ๋ย จงเผยคำกล่าวว่า พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนี้

(เราควรจะยินดีกับไม้คทาของบุตรของเราหรือ ดาบดูหมิ่นทุกสิ่งที่เป็นไม้) ¹¹ ดาบถูกขัดเงาเพื่อให้มือถือไว้ ดาบถูกลับและขัดเงาเพื่อมอบไว้ในมือของผู้สังหาร ¹² บุตรมนุษย์เอ๋ย จงส่งเสียงร้องและคร่ำครวญ เพราะดาบเล่มนั้นโจมตีชนชาติของเราและบรรดาผู้ยิ่งใหญ่ของอิสราเอล พวกเขาถูกโยนเข้าหาดาบพร้อมกับชนชาติของเรา ฉะนั้นจงตีอกชกหัวของเจ้า ¹³ การทดลองจะเกิดขึ้นแน่ ถ้าหากว่าดาบดูหมิ่นคทา แล้วอะไรจะเกิดขึ้น” พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่กล่าวดังนั้น

¹⁴ “ฉะนั้น บุตรมนุษย์เอ๋ย เจ้าจงเผยคำกล่าว ปรบมือ และปล่อยให้ดาบฟันสองครั้ง หรือสามครั้ง มันเป็นดาบแห่งการสังหาร ดาบแห่งการสังหารครั้งใหญ่ซึ่งประชิดรอบตัว ¹⁵ ใจของพวกเขาจะอ่อนระโหย และคนจำนวนมากล้มลุกคลุกคลาน เราได้กำหนดดาบให้สังหารที่ทุกประตูเมืองของพวกเขา โอ ดาบอันวาววับดุจสายฟ้าแลบ ดาบถูกหยิบขึ้นเพื่อประหาร ¹⁶ ดาบฟันทางขวาและทางซ้าย ไม่ว่าหน้าของเจ้าจะหันไปทางไหนก็ตาม ¹⁷ เราจะปรบมือด้วย และความกริ้วของเราจะสงบลง เราคือพระผู้เป็นเจ้าได้กล่าวดังนั้น”

¹⁸ พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับข้าพเจ้าดังนี้ว่า ¹⁹ “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงทำเครื่องหมายไว้สองเส้นทางเพื่อดาบของกษัตริย์แห่งบาบิโลนที่จะมา ทั้งสองเส้นทางจะมาจากแผ่นดินเดียวกัน และทำเครื่องหมายป้ายหนึ่งตรงถนนที่จะแยกเข้าเมือง ²⁰ จงทำเครื่องหมายถนนสายหนึ่งให้ดาบมายังเมืองรับบาห์ของชาวอัมโมน มายังยูดาห์ และมายังเมืองเยรูซาเล็มซึ่งมีการคุ้มกันอย่างแข็งแกร่ง ²¹ เพราะกษัตริย์แห่งบาบิโลนยืนที่ทางแยกถนน ที่หัวถนน 2 สายเพื่อใช้การทำนายจากการเขย่าฉลากด้วยลูกศร เขาใช้รูปเคารพประจำครัวเรือนในการตัดสินใจ และตรวจโดยดูจากตับ^{[a] 22} ฉลากบอกการทำนายให้ไปทางขวามือของเขาซึ่งไปยังเยรูซาเล็ม เพื่อเตรียมไม้ซุง เพื่อออกคำสั่งแก่ผู้สังหารและร้องตะโกนเสียงดัง เพื่อกระทุ้งประตูเมือง สร้างสะพานข้ามและเชิงเทินล้อมเมือง ²³ แต่จะดูเหมือนว่าเป็นการทำนายที่จอมปลอมสำหรับชาวอิสราเอล พวกเขาได้ให้คำสาบานต่อพระองค์ แต่พระองค์ระลึกถึงความผิดบาปของพวกเขา จึงให้พวกเขาถูกจับตัวไป”

²⁴ ฉะนั้น พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่กล่าวดังนี้ “เพราะพวกเจ้าทำให้เราระลึกถึงความผิดบาป และการล่วงละเมิดของพวกเจ้าถูกเปิดโปง การกระทำของพวกเจ้าทำให้บาปเป็นที่ปรากฏ พวกเจ้าจึงจะถูกจับไปเพราะสิ่งที่พวกเจ้ากระทำ ²⁵ โอ ผู้ยิ่งใหญ่ของอิสราเอลซึ่งช่างดูหมิ่นและชั่วร้าย วันของเจ้าได้มาถึงแล้ว เวลาแห่งการลงโทษของเจ้าถึงขีดสุดแล้ว” ²⁶ พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่กล่าวดังนี้ “จงถอดผ้าโพกศีรษะและมงกุฎของเจ้า สิ่งต่างๆ จะไม่เหมือนเดิม ผู้ที่ต่ำต้อยจะได้รับการยกย่อง ผู้ที่สูงส่งจะถูกทำให้ต่ำลง ²⁷ หายนะ หายนะ เราจะทำให้หายนะ และจะไม่เป็นเช่นนั้นจนถึงเวลาที่เขาจะมา การตัดสินโทษเป็นของเขา และเราจะมอบให้แก่เขา

²⁸ บุตรมนุษย์เอ๋ย เจ้าจะเผยคำกล่าว จงบอกว่า พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่กล่าวเรื่องชาวอัมโมนและการดูหมิ่นของพวกเขาว่า ดาบเล่มหนึ่ง ดาบเล่มหนึ่งถูกชักเพื่อประหาร มันถูกขัดเงาเพื่อฟันแทงและวาววับดุจสายฟ้าแลบ ²⁹ ขณะที่พวกเขาเห็นภาพนิมิตอันลวงหลอก ขณะที่พวกเขาทำนายเท็จเกี่ยวกับเจ้า มันจะถูกวางไว้บนคอของผู้ดูหมิ่นที่ชั่วร้าย ซึ่งวันของเขาได้มาถึงแล้ว เวลาแห่งการลงโทษของพวกเขาถึงขีดสุดแล้ว ³⁰ เก็บดาบคืนในฝัก เราจะลงโทษเจ้า ในที่ที่เจ้าถูกสร้างขึ้น ในแผ่นดินของบรรพบุรุษของเจ้า ³¹ และเราจะกระหน่ำการลงโทษของเราลงบนเจ้า เราจะพ่นลมหายใจเป็นไฟแห่งการลงโทษของเรา และเราจะมอบเจ้าไว้ในมือของคนที่เหี้ยมโหดและชำนาญเรื่องทำความพินาศ ³² เจ้าจะเป็นเชื้อเพลิงให้ไฟลุก เลือดของเจ้าจะตกในแผ่นดิน เจ้าจะไม่เป็นที่ระลึกถึงอีกต่อไป เพราะเราผู้เป็นพระผู้เป็นเจ้าได้กล่าวดังนั้น”

อิสราเอลหลั่งเลือด

22 พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับข้าพเจ้าดังนี้ว่า ² “บุตรมนุษย์เอ๋ย เจ้าจะตัดสินโทษพวกเขาไหม เจ้าจะตัดสินโทษเมืองที่นองเลือดไหม จงบอกเมืองนั้นเรื่องการกระทำอันน่าชังทั้งสิ้นของพวกเขา ³ เจ้าจงพูดว่า พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่กล่าวดังนี้ว่า ‘จะถึงเวลาของเมืองที่นำการพิพากษาให้แก่ตนเองเนื่องจากการนองเลือดในท่ามกลางเมือง และทำให้ตนเป็นมลทินจากการทำรูปเคารพ ⁴ เจ้ามีความผิดเพราะทำให้คนนองเลือดและเป็นมลทินจากรูปเคารพที่เจ้าทำขึ้น และเจ้าได้ทำให้ถึงวันนั้นใกล้เข้ามาแล้ว ถึงเวลาสิ้นสุดแล้ว ฉะนั้น เราได้ทำให้เจ้าเป็นที่ดูหมิ่นของบรรดาประชาชาติ และเป็นที่ล้อเลียนของดินแดนทั้งปวง ⁵ บรรดาผู้ที่อยู่ใกล้และไกลจากเจ้าจะล้อเลียนเจ้า ชื่อของเจ้าเป็นมลทิน เจ้าเป็นเมืองที่เต็มด้วยความชุลมุนวุ่นวาย

⁶ ดูเถิด บรรดาผู้ยิ่งใหญ่ของอิสราเอลที่อยู่ในเยรูซาเล็มใช้อำนาจซึ่งทำให้นองเลือด ⁷ พวกเขาดูหมิ่นบิดามารดา กดขี่ข่มเหงคนต่างด้าวในท่ามกลางเจ้า กระทำผิดต่อเด็กกำพร้าและหญิงม่าย ⁸ เจ้าดูหมิ่นสิ่งบริสุทธิ์และวันสะบาโตของเรา ⁹ มีบรรดาผู้นินทาว่าร้ายเพื่อต้องการนองเลือดในเยรูซาเล็ม และมีคนที่รับประทานบนภูเขา พวกเขามักมากในกามในท่ามกลางเจ้า ¹⁰ ในเยรูซาเล็มมีบรรดาผู้ละเมิดสิทธิของบิดาของตน^[b] พวกเขาข่มขืนบรรดาผู้หญิงที่มีมลทินระหว่างมีรอบเดือน ¹¹ มีคนกระทำสิ่งอันน่ารังเกียจต่อภรรยาของเพื่อนบ้าน บางคนมักมากในกามทำให้บุตรสะใภ้เป็นมลทิน บางคนข่มขืนพี่น้องผู้หญิงของเขาคือบุตรหญิงของบิดาของตน ¹² ในเยรูซาเล็มมีคนรับสินบนเพื่อฆ่าคน เจ้าเก็บดอกเบี้ยและกำไร^[c] และบีบคั้นเพื่อนร่วมชาติของเจ้าอย่างไม่ยุติธรรม และเจ้าลืมเราเสียแล้ว’” พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ประกาศดังนั้น

¹³ “ดูเถิด เราจะใช้มือฟาดสินบนที่เจ้ารับมา และเลือดที่เจ้าทำให้หลั่งในท่ามกลางเจ้า ¹⁴ เจ้าจะยังกล้าหาญต่อไปได้อีกหรือ หรือว่ากำลังของเจ้าจะแข็งแกร่งได้ในเวลาที่เราจะกระทำต่อเจ้า เราคือพระผู้เป็นเจ้า เราได้กล่าวดังนี้ และเราจะกระทำตามนั้น ¹⁵ เราจะทำให้เจ้ากระจัดกระจายไปในท่ามกลางบรรดาประชาชาติ และจะทำให้เจ้ากระเจิดกระเจิงไปในหลายดินแดน และเราจะทำให้มลทินของเจ้าหมดไปจากเมืองนี้ ¹⁶ และเจ้าจะถูกดูหมิ่นในสายตาของบรรดาประชาชาติเพราะการกระทำของเจ้า และเจ้าจะรู้ว่า เราคือพระผู้เป็นเจ้า”

¹⁷ และพระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับข้าพเจ้าดังนี้ว่า ¹⁸ “บุตรมนุษย์เอ๋ย พงศ์พันธุ์อิสราเอลได้กลายเป็นขี้แร่สำหรับเรา พวกเขาทุกคนเป็นทองสัมฤทธิ์ ดีบุก เหล็กกล้า และสารตะกั่วในเตาผิง พวกเขาเป็นขี้เงิน” ¹⁹ ฉะนั้น พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่กล่าวดังนี้ “เพราะพวกเจ้าทุกคนได้กลายเป็นขี้แร่ ดูเถิด เราจะรวบรวมพวกเจ้าเข้าด้วยกันในท่ามกลางเยรูซาเล็ม ²⁰ ผู้หนึ่งรวบรวมเงิน ทองสัมฤทธิ์ เหล็กกล้า สารตะกั่ว และดีบุกใส่ในเตาผิง เพื่อสุมไฟให้ไหม้และหลอมละลายอย่างไร เราก็จะรวบรวมพวกเจ้าในความโกรธและการลงโทษของเราอย่างนั้น และเราจะสุมพวกเจ้าไว้และทำให้พวกเจ้าละลายไป ²¹ เราจะรวบรวมพวกเจ้าและพ่นไฟแห่งการลงโทษใส่พวกเจ้า และพวกเจ้าจะถูกหลอมละลายท่ามกลางเมือง ²² อย่างกับเงินที่ถูกหลอมในเตาผิง เจ้าก็จะถูกหลอมในท่ามกลางเมือง และพวกเจ้าจะรู้ว่า เราคือพระผู้เป็นเจ้า เราได้กระหน่ำการลงโทษของเราลงบนพวกเจ้าแล้ว”

²³ และพระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับข้าพเจ้าดังนี้ว่า ²⁴ “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงพูดกับแผ่นดินนั้นว่า ‘เจ้าเป็นแผ่นดินที่ไม่ได้รับการชำระล้างหรือปราศจากฝนในวันแห่งความขัดเคือง’ ²⁵ บรรดาผู้ยิ่งใหญ่ในเมืองมีแผนการร้ายดั่งสิงโตขู่คำรามและฉีกเหยื่อ กัดกินประชาชน พวกเขาริบสมบัติและของมีค่าต่างๆ และทำให้ผู้หญิงในเมืองจำนวนมากเป็นม่าย ²⁶ บรรดาปุโรหิตของเมืองฝ่าฝืนกฎของเราและได้ดูหมิ่นสิ่งบริสุทธิ์ของเรา พวกเขาไม่ชี้ให้เห็นความแตกต่างระหว่างสิ่งบริสุทธิ์และสิ่งไม่บริสุทธิ์ และไม่ได้สอนความแตกต่างระหว่างสิ่งสะอาดและสิ่งที่เป็นมลทิน และพวกเขาไม่ได้ให้เกียรติวันสะบาโตของเรา เราจึงเป็นที่ดูหมิ่นในหมู่พวกเขา ²⁷ บรรดาผู้นำที่อยู่ในเมืองเป็นเหมือนสุนัขป่าที่ฉีกเหยื่อ ทำให้นองเลือด ทำลายชีวิตคนเพื่อรับสินบน ²⁸ บรรดาผู้เผยคำกล่าวฉาบปูนขาว เห็นภาพนิมิตเท็จ และโป้ปดในการทำนายให้พวกเขาด้วยการพูดดังนี้ ‘พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่กล่าวว่า’ ทั้งๆ ที่พระผู้เป็นเจ้าไม่ได้กล่าว ²⁹ ประชาชนของแผ่นดินบีบคั้นและจี้ปล้น พวกเขากดขี่ข่มเหงผู้ขัดสนและยากไร้ และได้รีดนาทาเน้นจากคนต่างด้าวอย่างไม่ยุติธรรม ³⁰ และเราเสาะหาคนในหมู่พวกเขาสักคนหนึ่งที่จะสร้างกำแพง และยืน ณ เบื้องหน้าเราที่ช่องกำแพงเพื่อแผ่นดิน เพื่อเราไม่ต้องทำลายเมือง แต่เราหาไม่พบสักคน ³¹ ฉะนั้น เราได้กระหน่ำการลงโทษของเราลงบนพวกเขา เราได้เผาผลาญพวกเขาด้วยไฟแห่งการลงโทษของเรา เราได้กระทำต่อพวกเขากลับคืน” พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ประกาศดังนั้น