Beginning

⁵ โอ พระเจ้า ขอพระองค์เป็นที่ยกย่องเหนือเบื้องฟ้าสวรรค์เถิด
    ขอพระบารมีของพระองค์แผ่ปกไปทั่วแผ่นดินโลก^[a]
6 โปรดให้เราได้ชัยชนะด้วยมือขวาของพระองค์ และตอบคำอธิษฐานของพวกเรา
    เพื่อว่าบรรดาผู้เป็นที่รักของพระองค์จะได้รับความรอดพ้น

⁷ พระเจ้าได้กล่าวในสถานที่บริสุทธิ์ของพระองค์ว่า
    “ด้วยชัยชนะเราจะแบ่งเมืองเชเคม
    และแบ่งหุบเขาสุคคท
⁸ กิเลอาดเป็นของเรา และมนัสเสห์เป็นของเรา
    เอฟราอิมเป็นหมวกเหล็กของเรา
    ยูดาห์เป็นคทาของเรา
⁹ โมอับเป็นอ่างชำระล้างของเรา
    และเราจะเหวี่ยงรองเท้าของเราลงบนเอโดม
    เรากู่ร้องด้วยความมีชัยต่อฟีลิสเตีย”

¹⁰ ใครจะพาข้าพเจ้าไปยังเมืองที่แข็งแกร่ง
    ใครจะนำข้าพเจ้าไปยังเอโดม
¹¹ โอ พระเจ้า ไม่ใช่พระองค์หรอกหรือที่ไม่ยอมรับพวกเรา
    และไม่ออกไปกับกองทัพของพวกเราอีกแล้ว
¹² โปรดช่วยพวกเราต่อต้านข้าศึก
    เพราะความช่วยเหลือจากพวกมนุษย์นั้นไร้ประโยชน์
¹³ พวกเรามีพระเจ้าอยู่ด้วย เราจะมีชัยชนะ
    พระองค์จะทำให้พวกศัตรูทลายราบเป็นหน้ากลอง

⁶ ให้คนชั่วคนหนึ่งมาคัดค้านเขา
    ให้ผู้กล่าวหาผู้หนึ่งยืนอยู่เบื้องขวา
⁷ เวลาเขาถูกไต่สวน ก็ให้เขาถูกตัดสินเป็นฝ่ายผิด
    แม้คำอธิษฐานของเขาก็ยังนับว่าเป็นบาป
⁸ ขอให้เขาอายุสั้น
    ขอให้ผู้อื่นมาเป็นผู้นำแทนในตำแหน่งของเขา^[b]
9 ขอให้พวกลูกๆ ของเขากำพร้าพ่อ
    และให้ภรรยาของเขาเป็นม่าย
¹⁰ ขอให้พวกลูกๆ ของเขาเป็นขอทานที่ต้องซัดเซพเนจรไป
    ขอให้พวกเขาถูกขับไล่ออกจากที่อยู่อันเสื่อมโทรม
¹¹ ขอให้เจ้าหนี้ยึดทุกสิ่งที่เขามี
    ขอให้คนแปลกหน้ายึดเอาผลที่ได้จากแรงงานของเขาไป
¹² ขออย่าให้มีผู้ใดหยิบยื่นความกรุณาให้แก่เขา
    หรืออย่ามีใครได้สงสารพวกลูกกำพร้าของเขาเลย
¹³ ขอให้ผู้สืบเชื้อสายของเขาจงวอดวาย
    ชื่อสกุลของเขาถูกลบออกในชั่วอายุต่อไป
¹⁴ ขอให้ความชั่วของบรรพบุรุษของเขาตรึงในความทรงจำของพระผู้เป็นเจ้าอย่างไม่เลือนลาง
    และไม่ยกโทษบาปของมารดาของเขา
¹⁵ ขอให้บาปทั้งปวงเป็นที่ประจักษ์แก่พระผู้เป็นเจ้าเสมอไป
    ขอให้พระองค์ลบพวกเขาออกไปจากความทรงจำบนแผ่นดินโลก

¹⁶ เพราะเขาไม่เคยคิดถึงความกรุณา
    รังแต่จะกดขี่ข่มเหงผู้ขัดสน คนยากไร้
    และผู้มีใจท้อแท้ จนพวกเขาเหล่านั้นต้องถึงแก่ความตาย
¹⁷ เพราะเขาชอบสาปแช่ง
    ก็ขอให้เขาถูกแช่งเสียเอง
เขาไม่ชอบอวยพรให้ใคร
    ก็ขอให้พรห่างหายไปจากตัวเขา
¹⁸ เขาแช่งคนจนติดเป็นนิสัย
    ขอให้การแช่งซึมเข้าตัวเขาเหมือนน้ำ
    และซึมเข้ากระดูกเหมือนน้ำมัน
¹⁹ ขอให้เป็นเหมือนเสื้อผ้าที่เขานุ่งห่มรัดแน่น
    เหมือนเข็มขัดที่คาดตัวเขาไว้อยู่เสมอ
²⁰ ขอให้พระผู้เป็นเจ้าลงโทษพวกผู้กล่าวหาข้าพเจ้าเช่นนี้
    พวกที่พูดว่าร้ายข้าพเจ้านั่นแหละ

²¹ โอ พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่
    ขอพระองค์กระทำตอบโต้เพื่อข้าพเจ้า เพื่อพระนามของพระองค์
    ช่วยข้าพเจ้าให้รอดปลอดภัยเถิด เพราะความรักอันมั่นคงของพระองค์ประเสริฐยิ่งนัก
²² ด้วยว่า ข้าพเจ้าขัดสนและยากไร้
    ข้าพเจ้าเจ็บปวดรวดร้าวอยู่ในทรวงอก
²³ ข้าพเจ้าเป็นดั่งเงาที่พร่าเลือนในยามสายัณห์
    ถูกสลัดออกดั่งตัวตั๊กแตน
²⁴ เข่าของข้าพเจ้าอ่อนยวบเพราะขาดอาหาร
    ร่างกายข้าพเจ้าซูบลงเหลือแต่กระดูก
²⁵ ข้าพเจ้ากลายเป็นที่ดูหมิ่นของพวกเขา
    เวลาที่เห็นข้าพเจ้า เขาก็พากันส่ายหัว

²⁶ พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของข้าพเจ้าโปรดช่วยข้าพเจ้าด้วยเถิด
    ช่วยข้าพเจ้าให้รอดพ้น ตามความรักอันมั่นคงของพระองค์
²⁷ เพื่อพวกเขาจะได้รู้ว่า นี่คือฝีมือของพระองค์
    และข้าแต่พระผู้เป็นเจ้า พระองค์เองเป็นผู้กระทำ
²⁸ ถึงพวกเขาแช่งสาป แต่พระองค์ก็อวยพร
    ให้พวกที่โจมตีข้าพเจ้าต้องอับอาย
    ขอให้ผู้รับใช้ของพระองค์ได้ยินดี
²⁹ ขอให้กลุ่มผู้กล่าวหาข้าพเจ้าต้องสวมใส่ด้วยความเหยียดหยาม
    และคลุมตัวด้วยความอับอาย

³⁰ ข้าพเจ้าจะเอ่ยปากกล่าวขอบคุณพระผู้เป็นเจ้าหลายๆ ครั้ง
    ข้าพเจ้าจะสรรเสริญพระองค์ท่ามกลางที่ประชุมใหญ่
³¹ เพราะพระองค์ยืนอยู่เบื้องขวาเพื่อช่วยเหลือผู้ยากไร้
    เพื่อช่วยเขาให้พ้นจากพวกที่กล่าวโทษเขาให้ถึงแก่ความตาย

² พระผู้เป็นเจ้าจะยื่นคทาของท่านอันกอปรด้วยพลานุภาพจากศิโยน
    จงปกครองท่ามกลางพวกศัตรูของท่าน
³ ชนชาติของท่านจะขันอาสา
    ในวันที่ท่านต่อสู้ข้าศึก
ท่านจะได้หยาดน้ำค้างแห่งวัยหนุ่มจากรุ่งอรุณ
    ณ ภูเขาอันบริสุทธิ์
⁴ พระผู้เป็นเจ้าได้ปฏิญาณ
    และจะไม่เปลี่ยนใจว่า
“เจ้าเป็นปุโรหิตเป็นนิตย์
    ตามแบบอย่างเมลคีเซเดค”^[d]

⁵ พระผู้เป็นเจ้าอยู่ทางด้านขวาของท่าน
    พระองค์จะทำให้บรรดากษัตริย์แตกพ่ายไปในวันแห่งการลงโทษของพระองค์
⁶ พระองค์จะตัดสินลงโทษบรรดาประชาชาติ กองศพคนไว้เป็นพะเนิน
    พระองค์จะทำให้คนระดับหัวหน้าพ่ายแพ้ไปทั่วทั้งปฐพีอันไพศาล
⁷ ท่านจะดื่มจากลำธารข้างทาง
    ฉะนั้นท่านจะเงยศีรษะขึ้นด้วยความมีชัย

ข้าพเจ้าจะขอบคุณพระผู้เป็นเจ้าอย่างสุดจิตสุดใจของข้าพเจ้า
    ในสภาอันเป็นที่ประชุมของผู้มีความชอบธรรม
² สิ่งที่พระผู้เป็นเจ้ากระทำใหญ่ยิ่งนัก
    และน่าศึกษาสำหรับทุกคนที่ยินดีในการกระทำของพระองค์
³ สิ่งที่พระองค์กระทำนั้นยิ่งใหญ่และควรแก่การสรรเสริญ
    และความชอบธรรมของพระองค์ดำรงอยู่ตลอดกาล
⁴ พระองค์ทำให้สิ่งมหัศจรรย์ของพระองค์เป็นที่กล่าวถึง
    พระผู้เป็นเจ้ามีพระคุณและเมตตายิ่งนัก
⁵ คนที่เกรงกลัวในพระองค์จะมีอาหารรับประทาน
    พระองค์จดจำพันธสัญญาของพระองค์ได้เสมอ
⁶ พระองค์ให้ชนชาติของพระองค์รู้แจ้งถึงการกระทำอันกอปรด้วยอานุภาพของพระองค์
    โดยให้ได้เป็นเจ้าของดินแดนซึ่งเป็นของบรรดาประชาชาติ
⁷ มือของพระองค์กระทำสิ่งอันสัตย์จริงและเป็นธรรม
    ข้อบังคับทุกข้อของพระองค์เป็นที่วางใจได้
⁸ และทุกข้อก็ถูกจัดตั้งไว้ให้ยืนยงชั่วนิรันดร์กาล
    เพื่อให้ปฏิบัติตามด้วยความสัตย์จริงและความเที่ยงธรรม
⁹ พระองค์ไถ่ชนชาติของพระองค์
    พระองค์บัญชาให้รักษาพันธสัญญาของพระองค์ไว้ตลอดกาล
    พระนามของพระองค์บริสุทธิ์และน่าเกรงขาม
¹⁰ ความเกรงกลัวพระผู้เป็นเจ้าคือจุดเริ่มต้นของสติปัญญา
    ทุกคนที่ปฏิบัติตามก็ฉลาดรอบรู้
    ให้การสรรเสริญของพระองค์คงอยู่เป็นนิตย์

คนที่เกรงกลัวพระผู้เป็นเจ้าจะเป็นสุข
    เขายินดีในพระบัญญัติของพระองค์เป็นอย่างยิ่ง
² บรรดาผู้สืบเชื้อสายของเขาจะมีอานุภาพบนแผ่นดิน
    ผู้สืบวงศ์ตระกูลของผู้มีความชอบธรรมจะได้รับพระพร
³ ความมั่งมีและความเป็นปึกแผ่นอยู่ในเรือนของเขา
    และความชอบธรรมของเขาคงอยู่เป็นนิตย์
⁴ ย่อมมีแสงสว่างสาดส่องผ่านไปในที่มืดสำหรับผู้มีความเที่ยงธรรม
    พระองค์กอปรด้วยพระคุณ ความสงสาร และความชอบธรรม
⁵ พระพรจะเป็นของคนใจกว้าง และคนที่รู้จักให้คนอื่นหยิบยืม
    เขาดำเนินกิจการของเขาด้วยความเป็นธรรม
⁶ เขาจะไม่มีวันสะทกสะท้านหวั่นไหว
    ผู้มีความชอบธรรมจะเป็นที่ระลึกถึงตลอดกาล
⁷ เขาไม่ตื่นตระหนกต่อข่าวร้าย
    ด้วยมีใจหนักแน่น วางใจในพระผู้เป็นเจ้า
⁸ ใจของเขามั่นคง เขาจึงไม่หวาดกลัว
    เขาแน่ใจว่าจะได้เห็นศัตรูของเขาพ่ายแพ้
⁹ เขาเอื้อเฟื้อแก่ผู้ยากไร้
    ความชอบธรรมของเขาคงอยู่เป็นนิตย์^[e]
    พละกำลังของเขาย่อมได้รับเกียรติยกย่องเชิดชู
¹⁰ คนชั่วจะโกรธเมื่อได้เห็น
    เขาขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน แล้วก็ต้องแพ้พ่ายถอยกลับไป
    ความหวังของคนชั่วจะสูญเปล่า

โอ บรรดาผู้รับใช้ของพระผู้เป็นเจ้า จงสรรเสริญเถิด
    สรรเสริญพระนามของพระผู้เป็นเจ้า

² ให้พระนามของพระผู้เป็นเจ้าได้รับพระพร
    ตั้งแต่บัดนี้ไปจนชั่วนิรันดร์กาล
³ นับแต่ยามที่ดวงอาทิตย์ขึ้น จนถึงยามที่ดวงอาทิตย์ลาลับไป
    ให้พระนามของพระผู้เป็นเจ้าได้รับการสรรเสริญเถิด

⁴ พระผู้เป็นเจ้าถูกเชิดชูเหนือประชาชาติทั้งปวง
    และพระบารมีของพระองค์อยู่เหนือฟ้าสวรรค์
⁵ มีใครบ้างที่เป็นเหมือนพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเรา
    พระองค์สถิตบนบัลลังก์ ณ เบื้องบน
⁶ พระองค์ก้มลงดูฟ้าสวรรค์
    และแผ่นดินโลก
⁷ พระองค์หยิบยกคนสิ้นไร้ไม้ตอกขึ้นจากผงธุลี
    และหยิบยกคนยากไร้ขึ้นจากกองขี้เถ้า
⁸ ให้พวกเขานั่งในตำแหน่งเทียบกับบรรดาเจ้าขุนมูลนาย
    ในระดับบรรดาเจ้าขุนมูลนายของชนชาติของพระองค์
⁹ พระองค์โปรดให้หญิงที่เป็นหมันได้อยู่อาศัยในเรือน
    เป็นแม่ผู้มีใจยินดีของลูกๆ

จงสรรเสริญพระผู้เป็นเจ้า

³ ทะเลแห้งเหือดลง
    แม่น้ำจอร์แดนหยุดไหล^[f]
4 ภูเขาลิงโลดราวกับแกะตัวผู้
    เนินเขาลิงโลดราวกับลูกแกะ

⁵ ทะเลเอ๋ย เจ้าเป็นอะไรไป เจ้าจึงได้เหือดแห้ง
    และจอร์แดน เหตุใดเจ้าจึงหยุดไหล
⁶ ภูเขา เหตุใดเจ้าจึงลิงโลดราวกับแกะตัวผู้
    เนินเขาลิงโลดราวกับลูกแกะ

⁷ โอ แผ่นดินโลกเอ๋ย จงหวั่นไหว ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้า
    ณ เบื้องหน้าพระเจ้าของยาโคบ
⁸ ผู้บันดาลให้ก้อนหินเป็นสระน้ำ
    และหินเหล็กไฟเป็นน้ำพุ