Beginning

⁴ ข้าพเจ้าไม่นั่งมั่วสุมกับคนประพฤติชั่ว
    และไม่คบหาสมาคมกับคนหน้าไหว้หลังหลอก
⁵ ข้าพเจ้าเกลียดพวกทำความชั่ว
    และจะไม่นั่งรวมอยู่กับคนเลว
⁶ ข้าพเจ้าล้างมือแสดงถึงความบริสุทธิ์ใจ
    และจะไปที่แท่นบูชาของพระองค์ โอ พระผู้เป็นเจ้า
⁷ เพื่อจะส่งเสียงร้องขอบคุณ
    และบอกเล่าถึงสิ่งมหัศจรรย์ทั้งสิ้นที่พระองค์กระทำ

⁸ โอ พระผู้เป็นเจ้า ข้าพเจ้ารักพระตำหนักของพระองค์
    และสถานที่ที่พระบารมีของพระองค์ปรากฏอยู่
⁹ อย่ากำจัดชีวิตข้าพเจ้าไปพร้อมกับพวกคนบาป
    หรือกำจัดชีวิตข้าพเจ้าไปพร้อมกับคนกระหายเลือด
¹⁰ มือของเขากระทำการอันชั่วร้าย
    และมือขวารับสินบนเสมอไป
¹¹ แต่สำหรับข้าพเจ้าแล้ว ข้าพเจ้าเป็นคนที่ยึดเอาสัจจะเป็นทางดำเนินชีวิต
    โปรดไถ่ข้าพเจ้าและเมตตาข้าพเจ้าด้วยเถิด

¹² เท้าของข้าพเจ้ายืนอยู่บนที่ราบ
    ข้าพเจ้าจะสรรเสริญพระผู้เป็นเจ้าในที่ประชุมใหญ่

² เวลาคนชั่วต่อต้านเพื่อทำร้าย
    ดั่งจะกลืนกินข้าพเจ้า
เวลาฝ่ายตรงข้ามและศัตรูโจมตีข้าพเจ้า
    พวกเขาจะพลาดและล้มลง
³ แม้จะมีกองทัพตีวงล้อมข้าพเจ้า
    ใจข้าพเจ้าก็ไม่หวาดหวั่น
แม้จะมีใครก่อศึกรุกรานข้าพเจ้า
    ข้าพเจ้าก็ยังจะมีความมั่นใจ

⁴ มีสิ่งเดียวที่ข้าพเจ้าวอนขอจาก
    พระผู้เป็นเจ้าผู้ซึ่งข้าพเจ้าแสวงหา
คือขอให้ได้อยู่ในพระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้า
    ชั่วชีวิตของข้าพเจ้า
เพื่อทอดสายตาดูความงามสง่าของพระผู้เป็นเจ้า
    และใคร่ครวญอยู่ในพระวิหารของพระองค์
⁵ เพราะพระองค์จะซ่อนข้าพเจ้าไว้
    ในที่กำบังของพระองค์ในยามคับขัน
พระองค์จะช่วยข้าพเจ้าให้ปลอดภัยอยู่ในกระโจมของพระองค์^[a]
    และยกข้าพเจ้าไว้บนศิลาสูง

⁶ มาบัดนี้ศีรษะข้าพเจ้าจะถูกยก
    ให้สูงเหนือศัตรูรอบข้าง
และข้าพเจ้าจะมอบเครื่องสักการะโดยส่งเสียงร้องแสดงความยินดีในกระโจมของพระองค์
    ข้าพเจ้าจะร้องเพลงและบรรเลงเพลงแด่พระผู้เป็นเจ้า

⁷ โอ พระผู้เป็นเจ้า โปรดฟังในยามข้าพเจ้าตะโกนร้อง
    โปรดเมตตาข้าพเจ้า และตอบข้าพเจ้า
⁸ ใจข้าพเจ้าบอกว่า “มาเถิด มาแสวงหาพระองค์เถิด”
    โอ พระผู้เป็นเจ้า ข้าพเจ้าแสวงหาพระองค์
⁹ โปรดอย่าซ่อนหน้าของพระองค์ไปเสียจากข้าพเจ้าเลย
    ขออย่าผลักไสผู้รับใช้ของพระองค์ในเวลาที่พระองค์กริ้ว
    พระองค์เป็นผู้ช่วยเหลือข้าพเจ้า
อย่าขับไล่ข้าพเจ้า อย่าทอดทิ้งข้าพเจ้า
    โอ พระเจ้าแห่งความรอดพ้นของข้าพเจ้า
¹⁰ ถึงแม้ว่าบิดามารดาทอดทิ้งข้าพเจ้าไป
    พระผู้เป็นเจ้าก็จะรับข้าพเจ้าไว้
¹¹ โอ พระผู้เป็นเจ้า สอนข้าพเจ้าให้รู้วิถีทางของพระองค์เถิด
    และนำข้าพเจ้าไปบนทางเรียบ เหตุเพราะศัตรู
¹² อย่าปล่อยให้ข้าพเจ้าตกเป็นเหยื่อของฝ่ายตรงข้าม
    ด้วยว่า พวกพยานเท็จได้ลุกขึ้นต่อต้านข้าพเจ้า
    และทุกลมหายใจของเขาคือความโหดร้าย

¹³ ข้าพเจ้าเชื่อว่าจะเห็นความกรุณาของพระผู้เป็นเจ้า
    ในดินแดนของคนเป็น
¹⁴ จงรอคอยพระผู้เป็นเจ้า
    จงเข้มแข็งและมีใจกล้าหาญ
    จงรอคอยพระผู้เป็นเจ้า

³ อย่าลากตัวข้าพเจ้าไปพร้อมกับพวกคนเลว
    และหมู่คนชั่ว
ซึ่งได้แก่คนที่กล่าวถึงสันติภาพกับเพื่อนบ้านของตน
    ทั้งๆ ที่จิตใจเลวทราม
⁴ ให้เขาได้รับผลตามสิ่งที่เขาปฏิบัติ
    และการกระทำอันชั่วช้าของเขา
ให้เขาได้รับผลจากสิ่งที่มือของเขากระทำ
    ให้เขาได้รับคืนตามสิ่งที่เขาได้กระทำ

⁵ เพราะพวกเขาไม่ได้ใส่ใจการงานของพระผู้เป็นเจ้า
    หรืองานจากฝีมือของพระองค์
พระองค์จะทำให้พวกเขาล้มลง
    และไม่อาจลุกขึ้นมาได้อีก

⁶ สรรเสริญพระผู้เป็นเจ้า
    เพราะพระองค์ได้ยินเสียงอ้อนวอนของข้าพเจ้า
⁷ พระผู้เป็นเจ้าเป็นพลังและเป็นโล่ของข้าพเจ้า
    ข้าพเจ้าวางใจในพระองค์เป็นที่สุด
ดังนั้นเมื่อข้าพเจ้าได้รับความช่วยเหลือ ใจข้าพเจ้าจะยินดียิ่ง
    และข้าพเจ้าขอขอบคุณพระองค์ด้วยบทเพลงของข้าพเจ้า

⁸ พระผู้เป็นเจ้าเป็นพลังแก่คนของพระองค์
    และเป็นที่พึ่งพิงแห่งความรอดพ้นสำหรับผู้ได้รับการเจิมของพระองค์
⁹ โอ โปรดช่วยชนชาติของพระองค์ให้รอดพ้น และอวยพรผู้สืบมรดกของพระองค์
    โปรดเป็นผู้เลี้ยงดูฝูงแกะ และทะนุถนอมพวกเขาไปชั่วนิรันดร์กาล

³ เสียงพระผู้เป็นเจ้าก้องอยู่เหนือน้ำในทะเล
    พระเจ้าแห่งพระบารมีเปล่งเสียงเป็นฟ้าร้อง
    เสียงพระผู้เป็นเจ้าก้องอยู่เหนือน้ำในมหาสมุทร
⁴ เสียงพระผู้เป็นเจ้ากอปรด้วยฤทธานุภาพ
    เสียงพระผู้เป็นเจ้ากอปรด้วยความยิ่งใหญ่
⁵ เสียงพระผู้เป็นเจ้าสามารถหักต้นซีดาร์
    พระผู้เป็นเจ้าโค่นต้นซีดาร์แห่งเลบานอนลง^[b]
6 พระองค์ทำให้ภูเขาเลบานอนลิงโลดราวกับลูกโคตัวผู้
    และภูเขาสีรีออนกระโดดดั่งกระทิงหนุ่ม^[c]
7 เสียงพระผู้เป็นเจ้าดังกระหึ่มออกไปดั่งเปลวไฟลุก
⁸ เสียงพระผู้เป็นเจ้าทำให้ถิ่นทุรกันดารสะเทือนเลื่อนลั่น
    พระผู้เป็นเจ้าทำให้ถิ่นทุรกันดารคาเดชสั่นไหว
⁹ เสียงพระผู้เป็นเจ้าทำให้ต้นโอ๊กหมุนคว้าง
    และทำให้ป่าไม้โล่งเตียน
และทุกคนร้องตะโกนในพระวิหารว่า “สรรเสริญพระเจ้า”

¹⁰ พระผู้เป็นเจ้าสถิตบนบัลลังก์เมื่อน้ำท่วม
    พระผู้เป็นเจ้าสถิตบนบัลลังก์ฐานะกษัตริย์ตลอดกาล
¹¹ พระผู้เป็นเจ้ามอบพละกำลังแก่คนของพระองค์
    พระผู้เป็นเจ้ามอบสันติสุขเป็นพระพรแก่คนของพระองค์

⁴ ร้องเพลงสรรเสริญพระผู้เป็นเจ้าเถิด ผู้บริสุทธิ์ของพระองค์เอ๋ย
    และขอบคุณพระนามอันบริสุทธิ์ของพระองค์
⁵ เพราะความกริ้วของพระองค์เป็นไปเพียงขณะเดียว
    แต่ความโปรดปรานย่อมเป็นไปชั่วชีวิต
การร่ำไห้อาจยาวนานถึงหนึ่งคืน
    แต่ความยินดีย่อมเกิดขึ้นในยามเช้า

⁶ และสำหรับข้าพเจ้า ในยามปลอดภัยข้าพเจ้าพูดได้ว่า
    “ข้าพเจ้าจะไม่มีวันหวั่นไหว”
⁷ เนื่องจากพระองค์โปรดปราน โอ พระผู้เป็นเจ้า
    พระองค์ได้ทำให้ข้าพเจ้าเป็นดั่งภูเขาแข็งแกร่ง
หากพระองค์ซ่อนหน้าไปเสีย
    ข้าพเจ้าก็หวั่นกลัว

⁸ โอ พระผู้เป็นเจ้า ข้าพเจ้าร้องขอต่อพระองค์
    และข้าพเจ้าวิงวอนขอต่อพระผู้เป็นเจ้า
⁹ หากว่าข้าพเจ้าลงไปสู่หลุมแห่งแดนคนตาย
    ความตายของข้าพเจ้าทำให้เกิดประโยชน์อะไรได้
ผงธุลีจะสรรเสริญพระองค์หรือ
    มันจะป่าวประกาศความสัตย์จริงของพระองค์หรือ
¹⁰ โปรดฟังเถิด พระผู้เป็นเจ้า และเมตตาข้าพเจ้า
    โอ พระผู้เป็นเจ้า โปรดเป็นผู้ช่วยเหลือข้าพเจ้าเถิด

¹¹ พระองค์เปลี่ยนความเศร้าโศกของข้าพเจ้าให้เป็นการเริงรื่น
    พระองค์ปลดผ้ากระสอบของข้าพเจ้าออก
    แล้วสวมความยินดีให้
¹² เพื่อว่าจิตวิญญาณข้าพเจ้าจะได้สรรเสริญพระองค์ และไม่เงียบงัน
    โอ พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะขอบคุณพระองค์ชั่วกาลนาน

⁶ ข้าพเจ้าเกลียดผู้ที่ฝักใฝ่ในรูปปั้นไร้ค่า
    และข้าพเจ้าวางใจในพระผู้เป็นเจ้า
⁷ ข้าพเจ้าจะชื่นชมยินดีและดีใจในความรักอันมั่นคงของพระองค์
    เพราะพระองค์เห็นความทุกข์ทรมานของข้าพเจ้า
    และพระองค์ทราบถึงความทุกข์ยากในชีวิตของข้าพเจ้า
⁸ พระองค์ไม่ปล่อยให้ข้าพเจ้าตกอยู่ในเงื้อมมือของศัตรู
    และช่วยให้เท้าของข้าพเจ้าพ้นจากบ่วงอันตราย

⁹ โอ พระผู้เป็นเจ้า โปรดเมตตาข้าพเจ้า เพราะข้าพเจ้ามีความทุกข์
    ความระทมใจทำให้ดวงตาข้าพเจ้าช้ำชอก
    จิตวิญญาณและร่างกายข้าพเจ้าก็เช่นกัน
¹⁰ ด้วยว่าชีวิตข้าพเจ้าเต็มด้วยความเศร้า
    และวิตกกังวลอยู่นานหลายปี
พละกำลังของข้าพเจ้าอ่อนล้าเพราะบาปของข้าพเจ้า
    และกระดูกก็กร่อนลง
¹¹ ข้าพเจ้าเป็นที่ดูหมิ่นของศัตรูทั้งปวง
    เป็นที่หวาดกลัวในหมู่เพื่อนบ้านข้าพเจ้า
บรรดาคนที่รู้จักก็หวาดกลัวในตัวข้าพเจ้า
    ใครๆ ที่เห็นข้าพเจ้าตามถนนหนทางก็พากันวิ่งหนี
¹² พวกเขาลืมข้าพเจ้าเหมือนกับว่าข้าพเจ้าได้ตายจากไปเสียแล้ว
    ข้าพเจ้าได้กลายเป็นเสมือนภาชนะที่แตกหักแล้ว
¹³ ด้วยว่าข้าพเจ้าได้ยินหลายคนกระซิบว่าร้าย
    มีสิ่งน่ากลัวรอบข้าง
ในขณะที่พวกเขาคบคิดกันต่อต้านข้าพเจ้า
    ขณะที่เขาวางแผนเพื่อเอาชีวิตข้าพเจ้าไป

¹⁴ แต่ข้าพเจ้าวางใจในพระองค์ โอ พระผู้เป็นเจ้า
    ข้าพเจ้าพูดได้ว่า “พระองค์เป็นพระเจ้าของข้าพเจ้า”
¹⁵ ชีวิตข้าพเจ้าอยู่ในมือของพระองค์
    โปรดช่วยข้าพเจ้าให้รอดพ้นจากมือของศัตรูและผู้กดขี่ข่มเหง
¹⁶ โปรดหันมา ให้แสงอันรุ่งโรจน์ของพระองค์อยู่เหนือผู้รับใช้ของพระองค์
    พระองค์ผู้มีความรักอันมั่นคง โปรดช่วยข้าพเจ้าให้รอดพ้นด้วยเถิด
¹⁷ โอ พระผู้เป็นเจ้า อย่าปล่อยให้ข้าพเจ้าต้องอับอาย
    เพราะว่าข้าพเจ้าร้องเรียกถึงพระองค์
ปล่อยให้คนชั่วอับอาย
    ให้พวกเขาถูกเหวี่ยงลงในแดนคนตายอันเงียบสงัด
¹⁸ ปิดปากคนพูดเท็จที่หยิ่งยโส
    ซึ่งสบประมาทด้วยถ้อยคำ
    ดูหมิ่นผู้มีความชอบธรรม

¹⁹ พระองค์เตรียมความกรุณา
    ที่มีอยู่มากมายไว้สำหรับคนที่เกรงกลัวพระองค์
และประทานแก่คนที่มีพระองค์เป็นที่พึ่ง
    ต่อหน้าบรรดาบุตรของมนุษย์
²⁰ ในที่ซึ่งมีพระองค์อยู่ด้วย พวกเขาย่อมปลอดภัย
    จากกลอุบายของมนุษย์
พระองค์ช่วยพวกเขาให้ปลอดภัยในพลับพลาของพระองค์
    ให้พ้นจากลิ้นอันธพาล

²¹ สรรเสริญพระผู้เป็นเจ้า
    ด้วยว่า พระองค์ได้แสดงความรักอันมั่นคงต่อข้าพเจ้าอย่างวิเศษยิ่ง
    เวลาข้าพเจ้าอยู่ในเมืองที่ถูกล้อมไว้
²² เมื่อข้าพเจ้าตกใจ ก็ได้พลั้งปากออกไปว่า
    “ข้าพเจ้าไม่อยู่ในสายตาของพระองค์”
ถึงกระนั้นพระองค์ก็ยังได้ยินเสียงร้องขอความเมตตา
    ในเวลาที่ข้าพเจ้าร้องเรียกให้พระองค์ช่วยเหลือ

²³ บรรดาผู้บริสุทธิ์ของพระองค์เอ๋ย จงรักพระผู้เป็นเจ้า
    พระผู้เป็นเจ้าปกปักรักษาผู้มีความภักดี
    ส่วนคนหยิ่งยโส พระองค์จะสนองตอบตามที่เขาควรได้รับ
²⁴ พวกท่านทุกคนที่รอคอยพระผู้เป็นเจ้า
    จงเข้มแข็งและมีใจกล้าหาญเถิด