Beginning
เอลีฮูเริ่มตำหนิเพื่อนโยบ
32 ดังนั้น พวกเพื่อนชายทั้งสามคนจึงหยุดโต้ตอบโยบ เพราะโยบมีความชอบธรรมในสายตาของตนเอง 2 แต่เอลีฮูบุตรของบาราเคลชาวบูซตระกูลรามโกรธมาก เขาโกรธโยบมาก เพราะโยบเห็นว่าตนเป็นฝ่ายถูกต้อง แทนที่จะเป็นพระเจ้า 3 เขาโกรธเพื่อนทั้งสามคนของโยบมากด้วย เพราะพวกเขาตอบคำถามโยบไม่ได้ แม้ว่าพวกเขาประกาศว่าโยบเป็นฝ่ายผิด 4 เอลีฮูรอให้พวกเขาพูดกับโยบก่อน เพราะพวกเขามีอาวุโสกว่า 5 แต่ในเมื่อเอลีฮูเห็นว่าไม่มีคำตอบจากชายทั้งสาม เขาจึงเคืองยิ่งนัก
6 เอลีฮูบุตรของบาราเคลชาวบูซจึงพูดว่า
“ข้าพเจ้ามีอายุน้อย
พวกท่านอาวุโส
ฉะนั้นข้าพเจ้ากลัว
และไม่กล้าออกความคิดเห็นกับท่าน
7 ข้าพเจ้าคิดในใจว่า ‘ปล่อยให้ผู้ที่มีอายุมากกว่าพูด
และให้ผู้อาวุโสสอนเรื่องสติปัญญา’
8 แต่ว่าเป็นวิญญาณที่อยู่ในมนุษย์
เป็นลมหายใจขององค์ผู้กอปรด้วยมหิทธานุภาพ ที่ทำให้พวกเขาเข้าใจ
9 ไม่ใช่ว่าผู้ใดสูงอายุแล้วจะเรืองปัญญา
และไม่ใช่ว่าผู้ใดอาวุโสแล้วจะเข้าใจถึงความเป็นธรรม
10 ฉะนั้น ข้าพเจ้าขอบอกว่า ‘ฟังข้าพเจ้า
ให้ข้าพเจ้าออกความคิดเห็นเถิด’
11 ดูเถิด ข้าพเจ้ารอให้พวกท่านพูด
ข้าพเจ้าฟังสิ่งที่ท่านพูดจากความเข้าใจ
ขณะที่พวกท่านพิจารณาดูว่าจะพูดอะไร
12 ข้าพเจ้าตั้งใจฟังพวกท่าน
ดูเถิด ไม่มีใครในพวกท่านที่พิสูจน์ได้ว่า โยบเป็นฝ่ายผิด
และพวกท่านไม่ได้ตอบคำถามโยบ
13 พวกท่านพูดได้อย่างไรว่าท่านพบสติปัญญาแล้ว
ให้พระเจ้าเป็นผู้ตอบโยบเถิด ไม่ใช่มนุษย์
14 โยบไม่ได้โต้ตอบต่อว่าข้าพเจ้า
และข้าพเจ้าจะไม่ตอบโยบอย่างที่ท่านทำ
15 เพื่อนทั้งสามนิ่งอึ้งและไม่ได้พูดตอบอีก
พวกเขาไม่มีอะไรจะพูดอีกต่อไป
16 ในเมื่อพวกเขาไม่พูดสิ่งใด
และก็ยังยืนอยู่ที่นี่ ไม่โต้ตอบอีกแล้ว ข้าพเจ้าควรจะรอต่อไปอีกหรือ
17 ข้าพเจ้ามีคำตอบจะให้ท่านเช่นกัน
ข้าพเจ้าจะออกความเห็นด้วย
18 เพราะข้าพเจ้ามีเรื่องจะพูดมากมาย
จนรั้งไว้ไม่อยู่
19 ดูเถิด ข้าพเจ้ารู้สึกเหมือนเหล้าองุ่นใหม่ที่ยังถูกบรรจุอยู่
เหมือนถุงหนังใหม่ที่เกือบจะปริออก
20 ข้าพเจ้าจำเป็นต้องพูดให้บรรเทาลง
ข้าพเจ้าต้องเปิดปากตอบ
21 ข้าพเจ้าจะไม่ลำเอียงต่อผู้ใด
และไม่ยกยอผู้ใด
22 เพราะข้าพเจ้าไม่ชำนาญเรื่องการยกยอปอปั้น
แต่ถ้าทำเช่นนั้น อีกไม่นานองค์ผู้สร้างของข้าพเจ้า ก็จะพรากตัวข้าพเจ้าไป
เอลีฮูเริ่มตำหนิโยบ
33 โอ โยบ บัดนี้ขอท่านฟังข้าพเจ้า
ฟังสิ่งที่ข้าพเจ้าจะพูด
2 ดูเถิด ข้าพเจ้าเปิดปาก
และลิ้นก็จะพูดออกมา
3 คำพูดของข้าพเจ้าแสดงถึงความเที่ยงธรรมในใจข้าพเจ้า
และริมฝีปากก็พูดสิ่งที่รู้อย่างใจจริง
4 พระวิญญาณพระเจ้าสร้างข้าพเจ้า
และลมหายใจขององค์ผู้กอปรด้วยมหิทธานุภาพให้ชีวิตแก่ข้าพเจ้า
5 ตอบข้าพเจ้าเถิด ถ้าท่านทำได้
เตรียมคำพูดของท่านเพื่อตอบโต้ข้าพเจ้า
6 ดูเถิด ในสายตาของพระเจ้าข้าพเจ้าเป็นเหมือนท่าน
ข้าพเจ้าถูกปั้นขึ้นจากดินก้อนหนึ่งด้วย[a]
7 ดูเถิด ท่านไม่จำเป็นต้องตกใจเพราะข้าพเจ้า
ข้าพเจ้าจะไม่กดดันท่าน
8 หูข้าพเจ้าได้ยินท่านพูดแล้ว
และข้าพเจ้าได้ยินเสียงที่ท่านพูด
9 ท่านพูดว่า ‘ฉันบริสุทธิ์ ไม่ได้ล่วงละเมิด
ฉันสะอาด ไม่มีบาปในตัวฉัน
10 ดูเถิด พระองค์หาโอกาสต่อต้านฉัน
พระองค์นับว่าฉันเป็นศัตรูของพระองค์
11 พระองค์ใส่เท้าฉันไว้ในขื่อ
และจ้องดูทุกทางที่ฉันไป’
12 ดูเถิด ท่านผิดในเรื่องนี้ ข้าพเจ้าจะตอบท่าน
เพราะพระเจ้ายิ่งใหญ่กว่ามนุษย์
13 ทำไมท่านจึงเถียงพระเจ้าว่า
‘พระองค์จะไม่ตอบทุกคำถามของมนุษย์’
14 เพราะพระเจ้ากล่าวซ้ำแล้วซ้ำอีก
แต่มนุษย์ไม่เข้าใจ
15 ในความฝัน ซึ่งเป็นภาพนิมิตในยามค่ำ
เมื่อมนุษย์หลับสนิท ขณะที่นอนอยู่บนเตียง
16 แล้วพระองค์เบิกหูมนุษย์
และพวกเขาตกใจเมื่อพระองค์เตือน
17 ให้พวกเขาเลิกกระทำความชั่ว
และหลุดพ้นจากความหยิ่งยโส
18 พระองค์ช่วยเขาให้พ้นจากหลุมแห่งแดนคนตาย
ช่วยชีวิตของเขาให้รอดจากดาบ
19 พระองค์สอนมนุษย์ด้วยการให้ล้มป่วยลง
และด้วยความเจ็บปวดลึกถึงกระดูก
20 เขาจะไม่อยากรับประทานอาหาร
ถึงแม้จะเป็นของโปรดที่สุดก็ตาม
21 ร่างกายของเขาทรุดโทรมลงมาก
เขาเหลือแต่หนังหุ้มกระดูก
22 จิตวิญญาณของเขาเข้าไปใกล้หลุมแห่งแดนคนตายลงทุกที
และชีวิตของเขาจะไปอยู่กับพวกที่นำความตายมา
23 หากว่าจะมีทูตสวรรค์
จำนวนหนึ่งในพันมาช่วยเขา
เพื่อแจ้งให้เขาทราบว่าอะไรคือความถูกต้อง
24 และทูตสวรรค์กรุณาต่อเขา และพูดว่า
‘ช่วยเขาให้หลุดพ้นจากหลุมแห่งแดนคนตาย
ข้าพเจ้าพบค่าไถ่แล้ว
25 ขอให้กายจากวัยแรกรุ่นของเขากลับคืนมา
ขอให้เขากลับมีพละกำลังขึ้นอีกเหมือนวัยหนุ่มสาว’
26 และเขาอธิษฐานต่อพระเจ้า และพระองค์ตอบเขา
เพื่อเขาจะเห็นใบหน้าพระองค์ด้วยความยินดี
และพระองค์โปรดให้เขามีความชอบธรรม
27 เขาร้องต่อหน้าผู้คนว่า
‘ฉันทำบาป และบิดเบือนสิ่งที่ถูกต้อง
และฉันได้รับอภัยโทษ
28 พระองค์ได้ไถ่ฉันจากการดิ่งลงไปในหลุมแห่งความตาย
และชีวิตของฉันยังจะคงอยู่ในความสว่าง’
29 ดูเถิด พระเจ้ากระทำสิ่งเหล่านี้ทั้งสิ้นกับมนุษย์
ครั้งแล้วครั้งเล่า
30 เพื่อนำเขากลับมาจากหลุมแห่งความตาย
เพื่อเขาจะได้มีความสุขด้วยชีวิตที่สุกสว่าง
31 โอ โยบ ขอท่านตั้งใจฟัง
ขอท่านเงียบไว้ และข้าพเจ้าจะพูด
32 ถ้าท่านมีอะไรจะพูด ก็ตอบข้าพเจ้ามา
พูดเถิด เพราะข้าพเจ้าปรารถนาให้ท่านพ้นผิด
33 มิฉะนั้น ก็ขอให้ฟังข้าพเจ้า
เงียบไว้ และข้าพเจ้าจะสอนสติปัญญาแก่ท่าน”
เอลีฮูตำหนิพวกเพื่อนๆ
34 ครั้นแล้วเอลีฮูก็กล่าวต่อไปว่า
2 “พวกท่านผู้เรืองปัญญา ฟังสิ่งที่ข้าพเจ้าพูดเถิด
พวกท่านคิดว่าท่านรู้ เงี่ยหูฟังข้าพเจ้าเถิด
3 ด้วยว่าหูทดสอบคำพูด
เช่นเดียวกับลิ้นที่ลิ้มรสอาหาร
4 เราควรเลือกสิ่งที่ถูกต้อง
เราควรตัดสินใจเองว่าอะไรดี
5 เพราะโยบพูดว่า ‘ฉันเป็นฝ่ายถูก
และพระเจ้ายึดสิทธิของฉันไป
6 ทั้งๆ ที่ฉันเป็นฝ่ายถูก
ฉันถูกนับว่าเป็นคนพูดปด
บาดแผลของฉันรักษาไม่หาย
แม้ว่าฉันไม่ได้ล่วงละเมิดก็ตาม’
7 มีใครบ้างที่เหมือนโยบ
ผู้ดื่มการเยาะเย้ยเหมือนดื่มน้ำ
8 ผู้ดำเนินไปกับคนทำความชั่ว
และคบค้ากับคนเลว
9 เพราะเขาพูดว่า ‘มนุษย์ไม่ได้รับประโยชน์อะไร
จากการที่เขาชื่นชมในพระเจ้า’
10 ฉะนั้น พวกท่านมีความเข้าใจดีนัก ฟังข้าพเจ้าเถิด
ไม่มีวันที่พระเจ้าจะกระทำความชั่ว
และไม่มีวันที่องค์ผู้กอปรด้วยมหิทธานุภาพจะทำผิด
11 พระองค์จะตอบสนองตามการกระทำของมนุษย์
และพระองค์ปฏิบัติต่อเขาตามที่เขาควรได้รับ
12 ความจริงก็คือ พระเจ้าจะไม่กระทำความชั่ว
และองค์ผู้กอปรด้วยมหิทธานุภาพจะไม่บิดเบือนความเป็นธรรม
13 ใครแต่งตั้งพระองค์ให้ดูแลแผ่นดินโลก
และใครให้พระองค์รับผิดชอบทั่วทั้งโลก
14 ถ้าหากว่าพระองค์จะตั้งใจเอา
วิญญาณและลมหายใจของเขาไป
15 สิ่งมีชีวิตทั้งปวงก็จะตายทันที
และมนุษย์ก็จะกลับเป็นฝุ่น
16 ถ้าท่านมีความเข้าใจ ขอท่านฟังสิ่งต่อไปนี้
ฟังว่าข้าพเจ้าจะพูดอะไร
17 ผู้ที่เกลียดชังความเที่ยงธรรมควรเป็นผู้ปกครองหรือ
ท่านจะตำหนิองค์ผู้มีความชอบธรรมและมีอานุภาพหรือ
18 พระองค์พูดกับกษัตริย์ได้ว่า ‘คนไร้ค่า’
และพูดกับผู้สูงศักดิ์ว่า ‘คนชั่ว’
19 พระองค์ไม่ลำเอียงต่อบรรดาเจ้านายชั้นผู้ใหญ่
และไม่สนใจคนมั่งมีมากกว่าคนยากไร้
เพราะพระองค์สร้างเขาเหล่านั้นขึ้นมา
20 พวกเขาสิ้นชีวิตได้อย่างทันควันในยามค่ำคืน
ผู้คนล้มเจ็บและสิ้นใจ
และคนมีอำนาจถูกปลดอย่างง่ายดาย
21 เพราะพระองค์สังเกตดูวิถีทางของเขา
และพระองค์เห็นเขาทุกฝีก้าว
22 คนทำความชั่วไม่อาจหลบซ่อนตัวในที่มืด
หรือเงาแห่งความตายในที่ใดได้
23 ด้วยว่า พระองค์ไม่จำเป็นต้องพิจารณามนุษย์มากไปกว่านั้น
ที่จะให้เขาไปยืน ณ เบื้องหน้าพระเจ้าในการตัดสิน
24 พระองค์ถล่มผู้มีอำนาจโดยไม่ต้องสืบสวน
และตั้งผู้อื่นขึ้นแทนที่เขา
25 ฉะนั้น พระองค์ทราบได้จากการกระทำของพวกเขา
พระองค์จึงล้มล้างพวกเขาชั่วคืนเดียว และพวกเขาก็พินาศ
26 พวกที่ทำความชั่วถูกพระองค์ลงโทษ
ต่อหน้าสาธารณชน
27 เพราะพวกเขาเลิกติดตามพระองค์
และไม่สนใจวิถีทางของพระองค์
28 พวกเขาทำให้ผู้ยากไร้ต้องร้องเรียนต่อพระองค์
และพระองค์ได้ยินเสียงร้องของคนที่รับทุกข์
29 เมื่อพระองค์เฉยเสีย ใครจะตำหนิพระองค์ได้
เมื่อพระองค์ซ่อนหน้า แล้วใครจะทำอะไรได้
ไม่ว่าจะเป็นคนทั้งประชาชาติหรือคนๆ เดียว
30 พระองค์ไม่ให้คนที่ไม่เชื่อในพระเจ้าขึ้นครอง
ไม่ให้เขาเป็นเหตุให้ประชาชนตกในบ่วงแร้ว
31 มีใครพูดกับพระเจ้าบ้างว่า
‘ข้าพเจ้าเป็นคนบาป แต่ข้าพเจ้าจะหยุดทำบาป
32 ช่วยชี้ให้ข้าพเจ้าเห็นว่า ข้าพเจ้าทำอะไรที่เป็นบาปโดยไม่รู้ตัว
ถ้าข้าพเจ้าทำบาปไปแล้ว ข้าพเจ้าจะไม่ทำอีกต่อไป’
33 ในเมื่อท่านไม่เห็นด้วยกับวิธีการของพระเจ้า
ท่านหวังว่าจะได้สิ่งที่ท่านต้องการหรือ
การตัดสินใจเป็นของท่าน ไม่ใช่ข้าพเจ้า
ฉะนั้น ท่านบอกเถิดว่าท่านคิดเช่นไร
34 บรรดาผู้ที่เข้าใจจะพูดกับข้าพเจ้า
และคนเรืองปัญญาได้ยินข้าพเจ้า
เขาก็จะพูดว่า
35 ‘โยบพูดอย่างไร้ความรู้
คำพูดของเขาไร้ความเข้าใจลึกซึ้ง’
36 โอ โยบถูกทดสอบเรื่อยไป
เพราะเขาตอบอย่างคนชั่ว
37 เพราะนอกจากบาปแล้ว เขายังดื้อด้านอีกด้วย
เขาโต้เถียงในหมู่เรา
และพูดพร่ำต่อว่าพระเจ้า”
Copyright © 1998, 2012, 2020 by New Thai Version Foundation