Beginning
โศฟาร์พูด: ท่านควรได้รับแย่ยิ่งกว่านี้
11 โศฟาร์ชาวนาอามาธจึงตอบว่า
2 “คำพูดมากมายเช่นนี้จะไม่ได้รับคำตอบหรือ
คนที่ใช้ฝีปากจะถูกตัดสินว่าไม่ผิดหรือ
3 ท่านคิดว่าการพูดพร่ำของท่านจะทำให้ผู้อื่นตอบกลับไม่ได้หรือ
เมื่อท่านเย้ยหยัน แล้วจะไม่มีใครตำหนิท่านหรือ
4 เพราะท่านพูดว่า ‘การสอนของฉันแท้จริง
และฉันบริสุทธิ์ในสายตาของพระเจ้า’
5 แต่ฉันอยากให้พระเจ้ากล่าว
และตอบท่านด้วยปากของพระองค์ยิ่งนัก
6 และพระองค์จะบอกท่านถึงความลับแห่งสติปัญญา
เพราะสติปัญญานั้นมีหลายแง่มุม
ท่านควรทราบด้วยว่า พระเจ้าลงโทษท่านสถานเบายิ่งกว่าความผิดที่ท่านควรได้รับ
7 ท่านค้นพบสิ่งลึกล้ำของพระเจ้าได้หรือไม่
ท่านค้นพบขีดจำกัดขององค์ผู้กอปรด้วยมหิทธานุภาพได้หรือไม่
8 สิ่งดังกล่าวสูงกว่าความสูงของฟ้าสวรรค์ ท่านจะทำอะไรได้เล่า
สิ่งนั้นลึกกว่าแดนคนตาย ท่านจะทราบอะไรได้เล่า
9 ความยาวของสิ่งนั้นวัดได้ยาวกว่าโลกทั้งใบ
และกว้างกว่าทะเล
10 เมื่อพระองค์มาและจับกุม
และเรียกตัวไปตัดสิน ใครจะขัดขวางพระองค์ได้
11 เพราะพระองค์ทราบว่าใครประพฤติชั่ว
เมื่อพระองค์เห็นความชั่ว พระองค์จะไม่ปล่อยไว้
12 แต่คนเขลาจะมีความเข้าใจ
ก็ต่อเมื่อลาป่าออกลูกเป็นมนุษย์
13 ถ้าตัวท่านเองกลับใจ
ท่านก็จะยื่นมือทั้งสองของท่านออกไปยังพระองค์
14 ถ้าความชั่วอยู่ในการควบคุมของท่าน ก็จงให้มันห่างจากตัวท่านไว้
และอย่าให้ความไม่ยุติธรรมอยู่ในครัวเรือนของท่าน
15 แล้วท่านจะเงยหน้าขึ้นด้วยจิตใต้สำนึกที่ดีแน่นอน
ท่านจะปลอดภัยและจะไม่หวั่นกลัว
16 ท่านจะลืมความทุกข์ของท่าน
ท่านจะนึกถึงว่ามันเป็นเหมือนน้ำที่ไหลผ่านไป
17 และชีวิตของท่านจะสุกสว่างยิ่งกว่าแสงในเวลาเที่ยงวัน
ความมืดของชีวิตจะเป็นเหมือนยามเช้า
18 และท่านจะรู้สึกปลอดภัย เพราะมีความหวัง
ท่านจะแลดูรอบๆ และพักผ่อนด้วยความปลอดภัย
19 ท่านจะเอนกายลง และจะไม่มีใครทำให้ท่านหวาดกลัว
หลายคนจะขอความช่วยเหลือจากท่าน
20 แต่คนชั่วจะสิ้นหนทาง
พวกเขาจะหนีไม่รอด
ความหวังของพวกเขาคือจะได้หายใจเป็นครั้งสุดท้าย”
โยบตอบ: พระผู้เป็นเจ้าเป็นผู้กระทำ
12 ครั้นแล้ว โยบจึงตอบว่า
2 “แน่นอน เป็นพวกท่านเท่านั้นแหละ
ที่ปัญญาจะตายไปพร้อมกับพวกท่าน
3 แต่ฉันก็เข้าใจสิ่งต่างๆ เท่าเทียมกับพวกท่าน
ฉันไม่ด้อยไปกว่าท่าน
ใครบ้างที่ไม่รู้สิ่งเหล่านี้
4 ฉันเป็นที่หัวเราะเยาะของเพื่อนๆ ของฉัน
ฉันเป็นผู้ที่ร่ำร้องต่อพระเจ้า และพระองค์ตอบฉัน
ฉันยุติธรรมและไร้ข้อตำหนิ แต่ก็ยังเป็นที่หัวเราะเยาะ
5 คนที่ไม่มีความลำบากก็ดูหมิ่นคนที่ประสบกับสิ่งร้าย
คือพวกที่พลั้งเผลอสะดุด
6 พวกโจรอยู่ในกระโจมของตนอย่างสันติสุข
พวกที่ทำให้พระเจ้าโกรธอยู่อย่างปลอดภัย
เขาวางใจในกำลังของตนแทนพระเจ้า
7 จงถามสัตว์ทั้งหลาย และมันจะสอนท่าน
ถามนกในอากาศ และมันจะบอกท่าน
8 หรือไม่ก็พืชบนโลก และมันจะสอนท่าน
และปลาในทะเลจะประกาศแก่ท่าน
9 มีอะไรในสิ่งเหล่านี้ที่ไม่รู้ว่า
พระผู้เป็นเจ้าเป็นผู้ที่ได้สร้างมันขึ้นมา
10 ชีวิตทุกชีวิตอยู่ในมือของพระองค์
รวมถึงลมหายใจของมนุษย์ทั้งปวงด้วย
11 หูไม่ทดสอบคำพูด
เช่นเดียวกับที่ลิ้นลิ้มรสอาหารหรือ
12 สติปัญญาอยู่กับผู้สูงอายุ
และพวกเขามีความเข้าใจ
13 สติปัญญาและพลังอยู่กับพระเจ้า
พระองค์มีแผนการล่วงหน้าและมีความเข้าใจ
14 ถ้าพระองค์ทำให้สิ่งใดพังทลายลง ไม่มีใครจะสร้างขึ้นใหม่ได้
ถ้าพระองค์กักขังผู้ใด ก็ไม่มีใครจะทำให้เขาเป็นอิสระได้
15 ถ้าพระองค์รั้งฝนไม่ให้ตก พื้นแผ่นดินก็แห้งลง
ถ้าพระองค์ปล่อยน้ำออกมา มันก็ท่วมแผ่นดิน
16 พละกำลังและชัยชนะอยู่กับพระองค์
คนที่ถูกหลอกและคนที่ล่อลวงอยู่ในความควบคุมของพระองค์
17 พระองค์เอาปัญญาไปจากบรรดาผู้ให้คำปรึกษา
และพระองค์ทำให้บรรดาผู้พิพากษากลายเป็นคนโง่เขลาไป
18 พระองค์ให้บรรดากษัตริย์รับบทเรียน
และคาดเอวให้เพื่อเตรียมพวกท่านให้พร้อม
19 พระองค์เอาปัญญาไปจากบรรดาปุโรหิต
และกำจัดผู้มีอำนาจ
20 พระองค์ไม่ปล่อยให้เหล่าคนที่ใครๆ ไว้ใจเปิดปากพูด
และพระองค์เอาความหยั่งรู้ของผู้สูงอายุไป
21 พระองค์ดูหมิ่นบรรดาผู้สูงศักดิ์
และทำให้ผู้มีอำนาจสูญเสียกำลังไป
22 พระองค์เผยให้เห็นแดนคนตายซึ่งอยู่ในความมืด
และนำความมืดมิดออกมาสู่ความสว่าง
23 พระองค์ทำให้บรรดาประชาชาติยิ่งใหญ่ขึ้น และพระองค์ทำลายมัน
พระองค์ขยายบรรดาประชาชาติให้กว้างขวางขึ้น และพระองค์ทำให้พังทลายลง
24 พระองค์เอาความเฉลียวฉลาดไปจากบรรดาผู้นำของประชาชนบนแผ่นดินโลก
และทำให้พวกเขาพเนจรไปในถิ่นทุรกันดาร
25 พวกเขาคลำไปในที่มืดซึ่งปราศจากแสง
และพระองค์ทำให้พวกเขาเดินโซซัดโซเซราวกับคนเมา
โยบพูดต่อไป: ฉันยังมีความหวังในพระเจ้า
13 ดูเถิด ฉันเห็นสิ่งเหล่านี้ทั้งสิ้นด้วยตาของฉัน
หูฉันได้ยินและเข้าใจ
2 อะไรที่ท่านรู้ ฉันก็รู้เช่นกัน
ฉันไม่ด้อยไปกว่าท่าน
3 แต่ฉันจะพูดกับองค์ผู้กอปรด้วยมหิทธานุภาพ
และฉันปรารถนาจะสู้ความของฉันกับพระเจ้า
4 ส่วนพวกท่าน ท่านปกปิดความจริงด้วยความเท็จ
ท่านทุกคนเป็นแพทย์ที่ไร้ประโยชน์
5 หากว่าท่านเงียบกริบก็จะดูเป็นว่า
ท่านมีสติปัญญา
6 จงฟังเหตุผลของฉัน
และฟังคำอ้อนวอนจากปากฉัน
7 ท่านจะพูดเท็จเพื่อพระเจ้า
และพูดลวงหลอกเพื่อพระองค์หรือ
8 ท่านจะแสดงการเข้าข้างพระเจ้าหรือ
ท่านจะสู้ความให้พระเจ้าหรือ
9 เมื่อพระองค์พิจารณาตัวท่าน
แล้วท่านจะมีสิ่งใดดีๆ หรือ
หรือว่าท่านหลอกลวงพระองค์ได้
อย่างที่ท่านหลอกลวงมนุษย์
10 พระองค์จะว่ากล่าวท่านแน่
ถ้าท่านลำเอียงอย่างลับๆ
11 ความยิ่งใหญ่ของพระองค์จะไม่ทำให้ท่านครั่นคร้ามหรือ
และท่านไม่กลัวพระองค์หรือ
12 สิ่งที่ท่านพูดเป็นภาษิตที่ไร้ค่าอย่างเถ้าถ่าน
คำตอบโต้ของท่านก็เปราะอย่างดินเผา
13 ขอท่านเงียบบ้าง แล้วฉันจะพูด
และอะไรจะเกิดขึ้นกับฉันก็ให้เป็นไปตามนั้น
14 ฉันจะเสี่ยงอันตราย
และจะเสี่ยงชีวิตตนเองเพื่ออะไร
15 แม้ว่าพระองค์จะฆ่าฉัน ฉันก็จะหวังในพระองค์
ฉันยังจะโต้ตอบ ณ เบื้องหน้าพระองค์
16 นี่จะเป็นทางแห่งความรอดของฉัน
คนที่ไม่เชื่อในพระเจ้าไม่อาจมายืน ณ เบื้องหน้าพระองค์ได้
17 จงฟังคำของฉันต่อไป
ให้หูของท่านได้ยินคำอธิบายของฉัน
18 ดูเถิด ฉันได้เตรียมคดีของฉันแล้ว
ฉันรู้ว่าฉันจะเป็นฝ่ายถูก
19 มีใครบ้างที่จะโต้แย้งฉันในเรื่องนี้
ถ้ามีจริง ฉันก็จะเงียบและดับชีพ
20 ข้าพเจ้าขอจากพระองค์เพียงสองสิ่ง
แล้วข้าพเจ้าจะไม่ซ่อนตัวไปจากพระองค์
21 ขอพระองค์หยุดลงโทษข้าพเจ้า
และขออย่าให้ความกลัวพระองค์ทำให้ข้าพเจ้าหวาดหวั่น
22 ขอพระองค์เรียกข้าพเจ้า และข้าพเจ้าจะตอบ
หรือจะให้ข้าพเจ้าพูด และพระองค์ตอบข้าพเจ้า
23 ความชั่วและบาปของข้าพเจ้ามีมากเท่าใด
ขอให้ข้าพเจ้าทราบการล่วงละเมิดและบาปของข้าพเจ้า
24 ทำไมพระองค์จึงซ่อนหน้าของพระองค์
และนับว่าข้าพเจ้าเป็นศัตรูของพระองค์
25 พระองค์จะทำให้ใบไม้ที่ถูกลมพัดตื่นตระหนกหรือ
และจะไล่ตามฟางหญ้าหรือ
26 เพราะพระองค์บันทึกสิ่งไม่ดีเกี่ยวกับข้าพเจ้า
และให้ข้าพเจ้ารับทุกข์จากความชั่วของวัยหนุ่ม
27 พระองค์ใส่เท้าข้าพเจ้าไว้ในขื่อ
และจ้องดูทุกทางที่ข้าพเจ้าไป
พระองค์ขีดเส้นขอบเขตให้ฝ่าเท้าของข้าพเจ้า
28 ข้าพเจ้าเสื่อมโทรมลงดั่งสิ่งที่เน่าเปื่อย
ดั่งเสื้อผ้าที่ถูกแมลงกิน
Copyright © 1998, 2012, 2020 by New Thai Version Foundation