Beginning

9 ชื่อของชาวอิสราเอลทั้งหมดก็ได้จดไว้ในบัญชีรายชื่อเชื้อสายของพวกเขา ที่ได้บันทึกอยู่ในหนังสือประวัติของบรรดากษัตริย์แห่งอิสราเอล

ประชาชนในเมืองเยรูซาเล็ม

ประชาชนของยูดาห์ถูกกวาดต้อนไปเป็นเชลยในบาบิโลน เพราะพวกเขาไม่ซื่อสัตย์ต่อพระเจ้า ² คนกลุ่มแรกที่ได้กลับมาอาศัยอยู่ในแผ่นดินและเมืองต่างๆของบรรพบุรุษของพวกเขาอีกครั้งหนึ่ง คือชาวอิสราเอลบางคน พวกนักบวช พวกชาวเลวี และพวกผู้รับใช้ในวิหาร

³ ในเมืองเยรูซาเล็ม ก็มีประชาชนบางส่วนที่เป็นชาวยูดาห์ ชาวเบนยามิน ชาวเอฟราอิม และชาวมนัสเสห์อาศัยอยู่ คือ

²² คนที่ได้รับเลือกให้เป็นคนเฝ้าประตูทางเข้ามีจำนวนทั้งหมดสองร้อยสิบสองคน ชื่อของพวกเขาได้จดไว้ในบัญชีรายชื่อเชื้อสายของพวกเขาที่อยู่ตามหมู่บ้านต่างๆของพวกเขา ดาวิดและซามูเอลผู้ที่เห็นนิมิต ได้เลือกพวกเขาออกมาเพื่อให้ประจำการอยู่ในตำแหน่งเหล่านี้ ก็เพราะพวกเขาเป็นคนที่ไว้วางใจได้ ²³ พวกเขาและบรรดาลูกหลานทั้งหลายของพวกเขาจึงได้ทำหน้าที่เป็นยามเฝ้าอยู่ที่ประตูทางเข้าวิหารของพระยาห์เวห์ ซึ่งก็คือเต็นท์ศักดิ์สิทธิ์ นั่นเอง ²⁴ บรรดาคนเฝ้าประตูอยู่ประจำทั้งสี่ด้านคือ ด้านตะวันออก ด้านตะวันตก ด้านเหนือและด้านใต้ ²⁵ และบรรดาญาติๆของพวกเขาที่อยู่ตามหมู่บ้านต่างๆก็ต้องมาช่วยพวกเขาเป็นระยะๆครั้งละเจ็ดวัน

²⁶ แต่สำหรับหัวหน้าคนเฝ้าประตูทั้งสี่คนนี้จะต้องอยู่ประจำ พวกเขาเป็นชาวเลวีและพวกเขาก็ได้ทำหน้าที่ดูแลห้องต่างๆและห้องสมบัติทั้งหลายของวิหารของพระเจ้า ²⁷ พวกเขาใช้เวลาตลอดทั้งคืนในการเดินตรวจตรารอบๆวิหารเพราะมันเป็นหน้าที่ของพวกเขาที่ต้องเฝ้าวิหารไว้ในเวลากลางคืนและคอยเปิดมันในทุกๆเช้า

²⁸ พวกเขาบางคนทำหน้าที่คอยดูแลพวกภาชนะต่างๆที่ใช้ในวิหาร พวกเขาจะคอยนับของเหล่านี้เมื่อมีคนนำมาคืน และเมื่อมีคนเอาออกไปใช้ ²⁹ บางคนก็ทำหน้าที่ดูแลเครื่องใช้และภาชนะที่สงวนไว้สำหรับพระเจ้า และดูแลแป้งอย่างดี เหล้าองุ่น น้ำมันมะกอก เครื่องหอมและเครื่องเทศ^[a] ทั้งหลาย ³⁰ แต่ลูกหลานของเหล่านักบวชพวกนี้จะเป็นผู้ผสมนำมันสำหรับเครื่องเทศเหล่านั้น

³¹ ชาวเลวีคนหนึ่งชื่อ มัททีธิยาห์ เขามีหน้าที่รับผิดชอบเรื่องการทำขนมปังแผ่น เขาเป็นลูกชายหัวปีของชัลลูม ที่เป็นชาวโคราห์ ³² เพื่อนชาวโคฮาทของเขาบางคนมีหน้าที่ในการเตรียมขนมปังศักดิ์สิทธิ์วางไว้ถวายในทุกวันหยุดทางศาสนา

³³ ต่อไปนี้คือพวกนักร้องซึ่งเป็นหัวหน้าครอบครัวต่างๆของชาวเลวี ที่อยู่ประจำในห้องต่างๆของวิหารโดยไม่ต้องทำหน้าที่อื่นๆเพราะพวกเขาต้องรับผิดชอบงานภายในวิหารตลอดทั้งวันทั้งคืน

³⁴ คนพวกนี้คือหัวหน้าครอบครัวต่างๆของคนเลวี ซึ่งมีชื่ออยู่ในบัญชีรายชื่อเชื้อสายของพวกเขาในฐานะหัวหน้า พวกเขาอาศัยอยู่ในเมืองเยรูซาเล็ม

ประวัติครอบครัวของซาอูล

(1 พศด. 8:29-38)

³⁵ เยอีเอลซึ่งเป็นผู้ก่อตั้งเมืองกิเบโอน ได้อาศัยอยู่ที่นั่น (เมียของเขามีชื่อว่ามาอาคาห์) ³⁶ ลูกชายคนแรกของเขาชื่อว่าอับโดน ตามมาด้วยศูร์ คีช บาอัล เนอร์ นาดับ ³⁷ เกโดร์ อาหิโย เศคาริยาห์ และมิกโลท ³⁸ มิกโลทเป็นพ่อของชิเมอัม พวกเขาและญาติๆของเขาก็ได้อาศัยอยู่ใกล้ๆกับบรรดาญาติพี่น้องของพวกเขาในเมืองเยรูซาเล็ม

³⁹ เนอร์เป็นพ่อของคีช คีชเป็นพ่อของซาอูล ซาอูลเป็นพ่อของโยนาธาน มัลคีชูวา อาบีนาดับและเอชบาอัล

⁴⁰ ลูกชายของโยนาธานคือเมริบบาอัล และเมริบบาอัลก็เป็นพ่อของมีคาห์

⁴¹ พวกลูกชายของมีคาห์คือ ปิโธน เมเลค ทาเรียและอาหัส ⁴² อาหัสเป็นพ่อของยาดาห์^[b] ยาดาห์^[c] เป็นพ่อของอาเลเมท อัสมาเวทและศิมรี ส่วนศิมรีเป็นพ่อของโมซา ⁴³ โมซาเป็นพ่อของบิเนอา ที่มีลูกชายคือเรไฟยาห์ ที่มีลูกชายคือเอเลอาสาห์ ที่มีลูกชายคืออาเซล

⁴⁴ อาเซลมีลูกชายหกคน คือ อัสรีคัม โบเครู อิชมาเอล เชอาริยาห์ โอบาดียาห์และฮานัน พวกเขาคือลูกชายของอาเซล

กษัตริย์ซาอูลตาย

(1 ซมอ. 31:1-13)

10 ชาวฟีลิสเตียได้สู้รบกับชาวอิสราเอล และคนอิสราเอลก็ได้วิ่งหนีชาวฟีลิสเตีย และถูกฆ่าตายเป็นจำนวนมากบนภูเขากิลโบอา ² ชาวฟีลิสเตียไล่ติดตามซาอูลกับบรรดาลูกชายของเขาไป และได้ฆ่าโยนาธาน อาบีนาดับและมัลคีชูวาที่เป็นลูกชายของซาอูล ³ ซาอูลไม่สามารถต้านทานการสู้รบได้อีกต่อไป และพลธนูก็ยิงลูกธนูมาถูกเขา และตัวเขาก็เริ่มสั่นเทิ้มด้วยความกลัว^[d] พลธนูเหล่านั้น

⁴ ซาอูลจึงพูดกับคนถืออาวุธ^[e] ของเขาว่า “ดึงดาบของเจ้าออกมาแทงเราซะ เพื่อว่าคนที่ไม่ได้ขลิบ^[f] พวกนั้นจะได้ไม่มาทรมานล้อเลียนเรา”

แต่คนถืออาวุธนั้นไม่ยอมทำตามเพราะกลัวมาก ซาอูลจึงชักดาบของตนออกมา และล้มทับดาบนั้นจนตาย ⁵ เมื่อคนถืออาวุธนั้นเห็นว่าซาอูลตายแล้ว เขาก็ล้มทับดาบของเขาตายตามไปด้วย ⁶ ซาอูลและลูกชายทั้งสามคนของเขารวมทั้งครอบครัวของเขาจึงตายกันหมด

⁷ เมื่อคนทั้งหมดของอิสราเอลที่อยู่ในหุบเขาเห็นว่าซาอูลกับลูกชายของเขาได้หนีไปและตายแล้ว พวกเขาจึงได้ละทิ้งเมืองต่างๆของพวกเขาและวิ่งหนีเอาตัวรอด แล้วพวกฟีลิสเตียก็เข้ามาอยู่อาศัยในเมืองของพวกเขาแทน

⁸ วันต่อมา พวกฟีลิสเตียได้มาเก็บเอาสิ่งของมีค่าจากศพและพวกเขาก็ได้พบศพของซาอูลกับลูกชายของเขานอนตายอยู่บนภูเขากิลโบอา ⁹ พวกเขาจึงถอดเสื้อผ้าของซาอูลออกและตัดหัวของเขา พวกเขาเอาหัวของซาอูลและเสื้อเกราะไป และให้คนส่งข่าวออกไปทั่วแผ่นดินของฟีลิสเตีย เพื่อประกาศข่าวดีนี้กับพวกรูปเคารพของพวกเขา และกับประชาชนทั้งหลาย ¹⁰ และพวกเขาก็ได้เอาเสื้อเกราะไปไว้ในวิหารของพระของพวกเขา และเอาหัวของซาอูลตอกไว้ในวิหารของพระดาโกน^[g]

¹¹ เมื่อประชาชนทั้งหมดในยาเบชกิเลอาดได้ยินเรื่องที่พวกฟีลิสเตียได้ทำกับซาอูล ¹² เหล่าผู้กล้าทั้งหมดจึงได้ไปแย่งศพของซาอูลกับศพของบรรดาลูกชายของเขา และนำกลับมาที่ยาเบช-กิเลอาด แล้วพวกเขาก็ได้ฝังกระดูกของซาอูลกับลูกๆไว้ใต้ต้นโอ๊คในยาเบช-กิเลอาด และอดอาหารให้เป็นเวลาเจ็ดวัน

¹³ ซาอูลตายก็เพราะความไม่ซื่อสัตย์ของเขาต่อพระยาห์เวห์ เขาไม่ยอมเชื่อฟังคำสั่งของพระยาห์เวห์ และเขายังได้ไปขอคำปรึกษาจากพวกคนทรงเจ้า^{[h] 14} แทนที่จะขอให้พระยาห์เวห์นำ พระองค์จึงได้ฆ่าเขาตายและเอาแผ่นดินของเขามอบให้กับดาวิดลูกชายของเจสซี

ดาวิดเป็นกษัตริย์เหนืออิสราเอลทั้งหมด

(2 ซมอ. 5:1-3)

11 แล้วชาวอิสราเอลทั้งหมดก็ได้รวมตัวกันมาหาดาวิดที่เมืองเฮโบรนและพูดกับดาวิดว่า “ดูเถิด พวกเราก็เป็นญาติของท่าน ² แม้ว่าเมื่อก่อนซาอูลจะเป็นกษัตริย์ แต่ตัวท่านก็คือผู้นำที่แท้จริงของอิสราเอลในสนามรบ และพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านก็ได้พูดกับท่านว่า ‘เจ้าจะเป็นอย่างผู้เลี้ยงอิสราเอลประชาชนของเรา และเจ้าจะเป็นผู้ปกครองเหนือประชาชนชาวอิสราเอลของเรา’”

³ พวกผู้ใหญ่ของอิสราเอลทั้งหมดได้มาหากษัตริย์ดาวิดที่เมืองเฮโบรนและดาวิดก็ได้ทำข้อตกลงกับพวกเขาในเมืองนั้นต่อหน้าพระยาห์เวห์ และพวกเขาก็ได้เจิมให้ดาวิดขึ้นเป็นกษัตริย์เหนืออิสราเอล เหมือนกับที่พระยาห์เวห์ได้พูดไว้ผ่านทางซามูเอล

ดาวิดเข้ายึดเมืองเยรูซาเล็ม

(2 ซมอ. 5:6-10)

⁴ ดาวิดและอิสราเอลทั้งหมดได้ยกทัพไปเมืองเยรูซาเล็ม ตอนนั้นเยรูซาเล็มมีชื่อเรียกว่าเยบุส เพราะคนเยบุสอาศัยอยู่ที่นั่น พวกคนเยบุสเป็นคนดั้งเดิมของแผ่นดินนั้น ⁵ ชาวเมืองเยบุสพูดกับดาวิดว่า “เจ้าบุกเข้ามาไม่ได้หรอก” แต่ดาวิดก็สามารถยึดป้อมศิโยน ไว้ได้ (ซึ่งปัจจุบันเป็นเมืองของดาวิด)

⁶ ดาวิดจึงพูดว่า “ใครที่โจมตีเยบุสได้ จะได้เป็นหัวหน้าและแม่ทัพ” โยอาบลูกชายของนางเศรุยาห์ก็ปีนขึ้นไปได้เป็นคนแรก เขาจึงได้กลายเป็นหัวหน้า

⁷ แล้วดาวิดก็ได้สร้างวังของเขาอยู่ในป้อมนั้น จึงได้เรียกสถานที่แห่งนั้นว่าเมืองของดาวิด ⁸ ดาวิดได้สร้างเมืองขึ้นมาใหม่ล้อมรอบทุกด้าน ตั้งแต่มิลโล^[i] ไปจนตลอดโดยรอบ และโยอาบก็ได้ซ่อมแซมเมืองส่วนที่เหลือทั้งหมด ⁹ ดาวิดยิ่งมีอำนาจมากขึ้นเรื่อยๆและพระยาห์เวห์ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้นก็สถิตอยู่กับเขา

พวกนักรบของดาวิด

(2 ซมอ. 23:8-39)

¹⁰ คนเหล่านี้คือหัวหน้านักรบของดาวิด ที่สนับสนุนเขาอย่างเต็มที่ในแผ่นดินของดาวิดร่วมกับชาวอิสราเอลทั้งหมด เพื่อให้เขาเป็นกษัตริย์ตามคำพูดของพระยาห์เวห์ที่ได้พูดไว้เกี่ยวกับอิสราเอล

¹¹ ต่อไปนี้คือรายชื่อของเหล่านักรบของดาวิด

ยาโชเบอัมชาวฮัคโมนีเป็นหัวหน้าของกองทหารของกษัตริย์ที่แบ่งเป็นกลุ่มละสามคน^[j] เขาได้ใช้หอกของเขาต่อสู้กับคนสามร้อยคนและได้ฆ่าพวกนั้นตายหมดในคราวเดียวกัน

¹² ต่อจากเขาคือ เอเลอาซาร์ลูกชายของโดโด^[k] จากตระกูลอาโหอาห์ ซึ่งเป็นหนึ่งในสุดยอดนักรบสามคนนั้น ¹³ เขาเคยอยู่กับดาวิดที่ปัสดัมมิมเมื่อครั้งที่ชาวฟีลิสเตียได้รวมตัวกันขึ้นที่นั่นเพื่อทำสงคราม สถานที่นั้นเต็มไปด้วยข้าวบาร์เลย์ คนอิสราเอลต่างหลบหนีเอาตัวรอดจากพวกฟีลิสเตีย ¹⁴ แต่เอเลอาซาร์กับคนของเขา กลับยืนอยู่ท่ามกลางทุ่งนาแห่งนั้นและต่อสู้กับพวกฟีลิสเตีย จนได้รับชัยชนะ พระยาห์เวห์ได้นำชัยชนะอันยิ่งใหญ่มาให้กับพวกอิสราเอล

¹⁵ ครั้งหนึ่ง สามคนจากกองทหารของกษัตริย์ที่แบ่งเป็นกลุ่มละสามคนได้ปีนหน้าผาลงไปพบกับดาวิดที่ถ้ำอดุลลัม ในขณะที่ชาวฟีลิสเตียกำลังตั้งค่ายอยู่ที่หุบเขาเรฟาอิม

¹⁶ ในเวลานั้น ดาวิดอยู่ในป้อมกำบังและพวกกองทหารของชาวฟีลิสเตียก็อยู่ที่เบธเลเฮม ¹⁷ ดาวิดรู้สึกคิดถึงบ้าน และเปรยออกมาว่า “ถ้ามีใครเอาน้ำจากบ่อน้ำของเบธเลเฮมที่อยู่ข้างประตูมาให้เราดื่มซะหน่อยก็คงจะดีนะ”

¹⁸ แล้วทหารทั้งสามคนนั้นก็ได้ตีฝ่าค่ายของพวกฟีลิสเตียออกไป และได้ตักน้ำจากบ่อน้ำของเบธเลเฮมที่อยู่ข้างประตูเมืองและนำมันกลับมาให้กับดาวิด แต่ดาวิดไม่ยอมดื่มน้ำนั้น แต่เขากลับเทมันออกถวายให้กับพระยาห์เวห์ ¹⁹ เขาพูดว่า “ขอให้พระเจ้าของเราลงโทษเรา ถ้าเราทำอย่างนี้ จะให้เราดื่มเลือดของคนพวกนี้ที่ต้องเสี่ยงชีวิตเพื่อนำน้ำนี้มาให้กับเราได้ยังไง” ดาวิดจึงไม่ยอมดื่มน้ำนั้น และนี่ก็คือสิ่งที่นักรบทั้งสามคนได้ทำไป

ทหารกล้าคนอื่นๆ

(2 ซมอ. 23:18-39)

²⁰ อาบีชัยที่เป็นน้องชายของโยอาบ เขาเป็นหัวหน้าของกองทหารของกษัตริย์ที่แบ่งเป็นกลุ่มละสามคน^[l] เขาได้ใช้หอกของเขาฆ่าคนสามร้อยคนตายจนหมด แต่เขาไม่ได้รวมอยู่ในทหารกล้าสามคนนั้น^{[m] 21} อาบีชัยได้รับเกียรติมากกว่าทหารคนอื่นๆในกองทหารของกษัตริย์ที่แบ่งเป็นกลุ่มละสามคนนั้น^[n] และเขาก็ได้กลายเป็นหัวหน้าของคนเหล่านั้น แต่ไม่ได้รวมอยู่ในทหารกล้าสามคนนั้น

²² เบไนยาห์ลูกชายของเยโฮยาดาที่มาจากขับเซเอล เป็นคนกล้าหาญที่ได้ทำสิ่งที่น่าจดจำไว้เหมือนกัน เขาเป็นคนฆ่านักรบชาวโมอับที่เก่งที่สุดสองคนและยังได้ลงไปฆ่าสิงโตในบ่อน้ำในวันที่หิมะตกอีกด้วย ²³ เขายังได้ฆ่าชาวอียิปต์คนหนึ่งที่มีรูปร่างใหญ่โต สูงถึงห้าศอก^[o] ชายคนนั้นถือหอกที่ใหญ่และหนักมาก แต่เบไนยาห์ได้ไปต่อสู้กับเขาด้วยไม้เท้าเพียงอันเดียว เขาแย่งหอกจากมือของคนอียิปต์ และฆ่าอียิปต์คนนั้นตายด้วยหอกของเขาเอง ²⁴ นี่คือสิ่งที่เบไนยาห์ลูกชายของเยโฮยาดาได้ทำไป เขาไม่ได้รวมอยู่ในทหารกล้าสามคนนั้น ²⁵ เขาได้รับเกียรติมากกว่าทหารคนอื่นๆในกองทหารของกษัตริย์ที่แบ่งเป็นกลุ่มละสามคน แต่เขาไม่ได้รวมอยู่ในทหารกล้าสามคนนั้น ดาวิดได้แต่งตั้งให้เขาเป็นหัวหน้าทหารรักษาพระองค์

²⁶ พวกนักรบที่กล้าหาญประกอบไปด้วย