Beginning

ครอบครัวโยเซฟไปประเทศอียิปต์ครั้งที่สาม

46 ดังนั้น อิสราเอลจึงออกเดินทางและนำทุกอย่างที่มีไปด้วย เมื่อถึงเบเออร์เช-บาก็ได้มอบเครื่องสักการะแด่พระเจ้าของอิสอัคบิดาของตน ² และในยามค่ำอิสราเอลได้ยินเสียงพระเจ้ากล่าวในภาพนิมิตว่า “ยาโคบเอ๋ย ยาโคบ” ยาโคบตอบว่า “ข้าพเจ้าอยู่นี่” ³ พระองค์ตอบว่า “เราคือพระเจ้า พระเจ้าของบิดาของเจ้า อย่ากลัวที่จะลงไปยังประเทศอียิปต์ เพราะเราจะให้ประชาชาติหนึ่งที่ยิ่งใหญ่เกิดขึ้นมาจากตัวเจ้าที่นั่น ⁴ เราจะลงไปยังอียิปต์กับเจ้า และเราจะนำเจ้ากลับขึ้นมาอีก และมือของโยเซฟเองที่จะปิดตาให้เจ้า”

⁵ ยาโคบก็จากเบเออร์เช-บาไป บรรดาบุตรของท่านพายาโคบบิดาของตน เด็กเล็กๆ และภรรยาของเขาขึ้นเกวียนที่ฟาโรห์ได้ส่งไปรับ ⁶ พวกเขาเอาปศุสัตว์และทรัพย์สิ่งของที่หาได้จากดินแดนคานาอันไปยังอียิปต์ ยาโคบพาบรรดาผู้สืบเชื้อสายทุกคนไปด้วย ⁷ ท่านพาบรรดาลูกและหลาน ทั้งชายและหญิง คือผู้สืบเชื้อสายทุกคนไปยังอียิปต์กับท่าน

⁸ ต่อไปนี้เป็นรายชื่อบรรดาผู้สืบเชื้อสายของอิสราเอลที่ไปยังอียิปต์คือ ยาโคบและบรรดาบุตรของท่าน รูเบนบุตรหัวปีของยาโคบ ⁹ รูเบนมีบุตรชื่อ ฮาโนค ปัลลู เฮสโรน และคาร์มี ¹⁰ สิเมโอนมีบุตรชื่อ เยมูเอล ยามีน โอหาด ยาคีน โศหาร์ และชาอูลบุตรของหญิงชาวคานาอัน ¹¹ เลวีมีบุตรชื่อ เกอร์โชน โคฮาท และเมรารี ¹² ยูดาห์มีบุตรชื่อ เอร์ โอนัน เชลาห์ เปเรศ และเศรัค (แต่เอร์และโอนันสิ้นชีวิตที่ดินแดนคานาอัน) เปเรศมีบุตรชื่อ เฮสโรน และฮามูล ¹³ อิสสาคาร์มีบุตรชื่อ โทลา ปูวาห์ โยบ และชิมโรน ¹⁴ เศบูลุนมีบุตรชื่อ เสเรด เอโลน และยาเลเอล ¹⁵ (ชายที่กล่าวข้างต้นเป็นบุตรของเลอาห์ที่ได้ให้กำเนิดแก่ยาโคบที่ปัดดานอารัม ท่านมีบุตรหญิงชื่อดีนาห์ รวมจำนวนลูกหลานชายหญิงได้ 33 คน)

¹⁶ กาดมีบุตรชื่อ ศิฟีโยน ฮักกี ชูนี เอสโบน เอรี อาโรดี และอาเรลี ¹⁷ อาเชอร์มีบุตรชื่อ อิมนาห์ อิชวาห์ อิชวี เบรีอาห์ กับเสราห์น้องสาวพวกเขา เบรีอาห์มีบุตรชื่อ เฮเบอร์ และมัลคีเอล ¹⁸ (ชายที่กล่าวข้างต้นเป็นบุตรของศิลปาห์หญิงทาสที่ลาบันยกให้เลอาห์บุตรหญิงของตน นางมีลูกหลานกับยาโคบจำนวน 16 คน)

¹⁹ ราเชลภรรยายาโคบมีบุตรชื่อ โยเซฟ และเบนยามิน ²⁰ มนัสเสห์ และเอฟราอิมเป็นบุตร 2 คนที่โยเซฟมีกับอาเสนัทบุตรหญิงของโปทิเฟราปุโรหิตแห่งโอนที่อียิปต์ ²¹ เบนยามินมีบุตรชื่อ เบ-ลา เบเคอร์ อัชเบล เก-รา นาอามาน เอไฮ โรช มุปปิม หุปปิม และอาร์ด ²² (รายชื่อที่กล่าวข้างต้นเป็นลูกหลานของราเชลที่เกิดแก่ยาโคบ รวมได้ 14 คน)

²³ ดานมีบุตรชื่อหุชิม ²⁴ นัฟทาลีมีบุตรชื่อ ยาเซเอล กูนี เยเซอร์ และชิลเลม ²⁵ (รายชื่อที่กล่าวข้างต้นเป็นลูกหลานของบิลฮาห์หญิงทาสที่ลาบันยกให้ราเชล บุตรหญิงของเขา นางมีลูกหลานกับยาโคบจำนวน 7 คน)

²⁶ รวมจำนวนผู้สืบเชื้อสายของยาโคบที่ลงไปอียิปต์ มีทั้งหมด 66 คนโดยไม่นับบุตรสะใภ้ของท่าน ²⁷ โยเซฟมีบุตรชาย 2 คน ที่อียิปต์ รวมสมาชิกในครอบครัวยาโคบที่เข้าไปในอียิปต์ได้ 70 คน^[a]

ยาโคบกับโยเซฟพบกันอีก

²⁸ ยาโคบให้ยูดาห์ไปหาโยเซฟก่อน เพื่อรับคำสั่งล่วงหน้าเรื่องไปที่โกเชน แล้วพวกเขาก็มาถึงอาณาเขตโกเชน ²⁹ โยเซฟได้จัดเตรียมรถศึกไปพบกับอิสราเอลบิดาของตนที่โกเชน เขาแสดงตัวแก่ยาโคบ ซบลงที่บ่าและร้องไห้อยู่พักใหญ่ ³⁰ อิสราเอลพูดกับโยเซฟว่า “พ่อจะตายตาหลับได้แล้ว ในเมื่อพ่อได้เห็นหน้าเจ้า และรู้แล้วว่าเจ้ายังมีชีวิตอยู่” ³¹ โยเซฟพูดกับพี่น้องและครอบครัวของบิดาว่า “เราจะขึ้นไปบอกฟาโรห์ให้ทราบ และจะพูดตามนี้คือ ‘พี่น้องและครอบครัวบิดาข้าพเจ้าที่อยู่ในดินแดนคานาอันได้มาหาข้าพเจ้าแล้ว ³² พวกเขาต่างก็เป็นผู้เลี้ยงดูฝูงแกะ เพราะเขามีปศุสัตว์ และได้พาฝูงแพะแกะ ฝูงสัตว์ และทุกสิ่งที่มีมาด้วย’ ³³ เวลาฟาโรห์เรียกตัวไปถามว่า ‘พวกเจ้าทำอาชีพอะไร’ ³⁴ จงบอกไปว่า ‘ผู้รับใช้ทั้งหลายของท่านดูแลปศุสัตว์มาตั้งแต่เด็กจนถึงทุกวันนี้ ทั้งพวกเราทุกคนที่นี่และบรรพบุรุษของเราด้วย’ เพื่อจะได้อาศัยอยู่ในอาณาเขตโกเชน ด้วยเหตุว่าผู้เลี้ยงดูฝูงแกะทุกคนเป็นที่น่ารังเกียจของชาวอียิปต์”

47 ดังนั้น โยเซฟจึงไปหาฟาโรห์ และบอกท่านว่า “บิดาและพี่น้องของข้าพเจ้ามาจากดินแดนคานาอันพร้อมกับฝูงแพะแกะและฝูงสัตว์ อีกทั้งนำทุกสิ่งที่เป็นของพวกเขามาด้วย และขณะนี้ก็ได้มาถึงอาณาเขตโกเชนแล้ว” ² จากนั้นโยเซฟก็แนะนำพี่น้อง 5 คนให้พบกับฟาโรห์ ³ ฟาโรห์ถามพี่น้องของโยเซฟว่า “พวกเจ้าทำอาชีพอะไร” พวกเขาตอบฟาโรห์ว่า “ผู้รับใช้ทั้งหลายของท่านเป็นผู้เลี้ยงดูฝูงแกะ ตามที่บรรพบุรุษของเราเป็น” ⁴ และพวกเขาบอกฟาโรห์ว่า “พวกเราเข้ามาอาศัยอยู่ในดินแดน เพราะไม่มีทุ่งหญ้าให้ฝูงแพะแกะของผู้รับใช้ของท่าน เนื่องจากเกิดทุพภิกขภัยรุนแรงอย่างที่สุดในดินแดนคานาอัน บัดนี้พวกเราขอร้องให้ท่านโปรดบรรดาผู้รับใช้ของท่านได้อาศัยอยู่ในดินแดนโกเชนเถิด” ⁵ ฟาโรห์พูดกับโยเซฟว่า “บิดาและพี่น้องของเจ้ามาหาเจ้าแล้ว ⁶ แผ่นดินอียิปต์เป็นของเจ้า หาที่ดินผืนงามที่สุดให้บิดาและพี่น้องของเจ้าอาศัยอยู่ ให้พวกเขาอยู่ในดินแดนโกเชน และถ้าเจ้ารู้ว่าใครมีความสามารถ ก็ให้เป็นคนดูแลปศุสัตว์ของเรา”

⁷ แล้วโยเซฟก็พายาโคบบิดาของตนเข้ามาหาฟาโรห์ ยาโคบก็ให้พรแก่ฟาโรห์ ⁸ ฟาโรห์ถามยาโคบว่า “ท่านมีอายุเท่าไหร่แล้ว” ⁹ ยาโคบตอบว่า “ข้าพเจ้ามีชีวิต 130 ปีซึ่งก็ได้อพยพเรื่อยมา แต่ไม่กี่ปีเอง และได้ฟันฝ่ามาโดยตลอด แต่ก็ยังไม่ยืนยาวเท่ากับบรรพบุรุษซึ่งได้อพยพเรื่อยมาเช่นกัน” ¹⁰ ยาโคบก็ให้พรแก่ฟาโรห์แล้วลาไป ¹¹ แล้วโยเซฟหาที่อยู่อาศัยให้บิดาและพี่น้องของเขา ให้ที่ดินผืนงามในอียิปต์ ในดินแดนของราเมเสส ตามที่ฟาโรห์สั่งไว้ ¹² โยเซฟจัดการให้บิดา พี่น้อง และทุกคนในครอบครัวของบิดา รวมถึงเด็กเล็กๆ มีอาหารรับประทานกัน

ทุพภิกขภัยในประเทศอียิปต์

¹³ เนื่องจากทุพภิกขภัยที่เกิดขึ้นนั้นรุนแรงอย่างที่สุด จึงทำให้ไม่มีอาหารทั่วทั้งอียิปต์ และผู้คนทั้งในอียิปต์และคานาอันต่างอ่อนระโหยโรยแรงเพราะขาดอาหาร ¹⁴ โยเซฟรวบรวมเงินที่ได้จากประชาชนในอียิปต์และคานาอันครั้งที่นำมาซื้อธัญพืช โดยโยเซฟนำเงินนั้นมายังวังของฟาโรห์ ¹⁵ เมื่อประชาชนในดินแดนอียิปต์และคานาอันใช้เงินหมดแล้ว ชาวอียิปต์จึงมาหาโยเซฟและพูดว่า “ให้อาหารแก่พวกเราเถิด จะให้พวกเราตายต่อหน้าท่านหรือ ในเมื่อเราใช้เงินจนหมดแล้ว” ¹⁶ โยเซฟตอบว่า “ถ้าเงินของเจ้าหมด ก็เอาปศุสัตว์ของเจ้ามา แล้วเราจะให้อาหารเป็นการแลกเปลี่ยนกับปศุสัตว์ของเจ้า” ¹⁷ ดังนั้นพวกเขาจึงนำปศุสัตว์มาให้โยเซฟ และโยเซฟให้อาหารแก่คนเหล่านั้นเป็นการแลกเปลี่ยนกับม้า แพะแกะ โค และลา โยเซฟจัดหาอาหารให้พวกเขาเป็นการแลกเปลี่ยนกับปศุสัตว์ในปีนั้น ¹⁸ เมื่อสิ้นปีนั้นแล้ว พวกเขามาหาโยเซฟในปีต่อไป และพูดกับเขาว่า “พวกเราจะไม่ปิดบังนายท่านว่าเงินของเราหมดแล้ว ฝูงปศุสัตว์ก็เป็นของนายท่าน ไม่มีอะไรเหลือให้เห็นแล้ว นอกจากร่างกายและที่ดินของพวกเรา ¹⁹ จะให้พวกเราตายต่อหน้าท่านหรือ ทั้งตัวเราและที่ดินของเราด้วย ท่านซื้อตัวเราและที่ดินของเราแลกกับอาหารสิ เรากับที่ดินจะได้เป็นทาสรับใช้ฟาโรห์ ให้เมล็ดข้าวแก่เราเพื่อเราจะได้มีชีวิตต่อไป แล้วที่ดินจะได้ไม่เป็นที่รกร้าง”

²⁰ โยเซฟจึงซื้อที่ดินทั้งหมดในอียิปต์ให้ฟาโรห์ เพราะชาวอียิปต์พากันขายที่ดินของตน เนื่องจากประสบทุพภิกขภัยอย่างรุนแรงที่สุด ที่ดินทั้งหมดจึงตกเป็นของฟาโรห์ ²¹ ส่วนประชาชน โยเซฟก็ให้พวกเขาเป็นทาสรับใช้จากสุดเขตแดนด้านหนึ่งของอียิปต์จนถึงอีกด้านหนึ่ง ²² ยกเว้นที่ดินของพวกปุโรหิตที่โยเซฟไม่ได้ซื้อ เพราะว่าปุโรหิตมีรายได้ประจำจากฟาโรห์อยู่แล้ว พวกเขาก็อยู่กินจากรายได้ที่ฟาโรห์ให้ ฉะนั้นเขาจึงไม่ต้องขายที่ดินของเขา

²³ โยเซฟพูดกับประชาชนว่า “ดูเถิด บัดนี้เราได้ซื้อตัวเจ้าและที่ดินของเจ้าให้กับฟาโรห์ นี่เป็นเมล็ดข้าวสำหรับเจ้าใช้หว่านในนา ²⁴ เมื่อถึงเวลาเก็บเกี่ยว เจ้าจะมอบหนึ่งในห้าแก่ฟาโรห์ ส่วนที่เหลือเป็นของเจ้าเอง เพื่อใช้ปลูกในนาเป็นอาหารสำหรับตัวเจ้า ครอบครัวของเจ้า และเด็กเล็กๆ ด้วย” ²⁵ พวกเขาพูดว่า “นายท่านได้ช่วยชีวิตพวกเราไว้ หวังว่านายท่านพอใจ เราจะเป็นทาสรับใช้ฟาโรห์” ²⁶ ดังนั้น โยเซฟจึงตั้งเป็นกฎเกณฑ์เรื่องที่ดินของประเทศอียิปต์มาจนถึงทุกวันนี้ว่า ฟาโรห์ควรได้รับหนึ่งในห้า ยกเว้นที่ดินของพวกปุโรหิตที่ไม่ได้ตกเป็นของฟาโรห์

²⁷ ดังนั้น อิสราเอลตั้งรกรากอยู่ในดินแดนของอียิปต์ ในดินแดนของโกเชน พวกเขาเป็นเจ้าของทรัพย์สิ่งของที่นั่น เกิดลูกเต็มบ้านหลานเต็มเมือง และทวีคนมากยิ่งขึ้น ²⁸ ยาโคบใช้ชีวิตอยู่ในอียิปต์เป็นเวลา 17 ปี และยาโคบมีชีวิตอยู่จนถึงอายุ 147 ปี

²⁹ เมื่อใกล้เวลาที่อิสราเอลจะสิ้นชีวิต ท่านเรียกโยเซฟบุตรชายมาและพูดว่า “ถ้าพ่ออยู่ในสายตาของลูก ก็ขอให้ลูกวางมือไว้ที่ใต้ขาอ่อนของพ่อ และสัญญาว่าจะกระทำต่อพ่อด้วยความภักดีและความจริง อย่าบรรจุศพพ่อไว้ที่อียิปต์เลย ³⁰ แต่ขอให้พ่อนอนตายกับบรรพบุรุษ ยกพ่อออกไปจากอียิปต์และบรรจุไว้ที่เดียวกับถ้ำเก็บศพของพวกเขา” เขาตอบว่า “ลูกจะทำตามที่พ่อพูด” ³¹ อิสราเอลพูดว่า “สาบานต่อพ่อสิ” และเขาก็สาบานต่อบิดา แล้วอิสราเอลก้มตัวลงกราบที่หัวเตียงของตน^[b]