Beginning

13 En ekj sach en Tia utem Maea erut kome, daut tean Heana en saewen Kjap haud, en opp siene Heana, tean Kroone, en opp siene Kjap sent lastrunks Nomes.

² Daut Tia daut ekj sach wea soo aus en Leopard, siene Feet weare soo aus en Boa siene, en sien Mul wea soo aus en Leiw sien Mul. En dee Drache jeef am siene Krauft, en sien Troon, en groote Follmacht.

³ En eena fonn siene Kjap wea soo aus wan daut bottem Doot jeschloage wea, oba dee Doodeswunnd wea jeheelt; en dee gaunse Welt wunndad sikj aewa daut Tia.

⁴ En see baede daem Dracha aun, wiel hee daut Tia Follmacht jejaeft haud, en see baede daut Tia aun en saede: "Waea es soo aus daut Tia? en waea kaun met am kjrieje?"

⁵ Am wort en Mul jejaeft groote Dinje en Lastrunge to raede, en am wort Follmacht jejaeft fa tweeafeatich Moonat to oabeide.

⁶ Hee muak sien Mul op jaeajen Gott to lastre, uk jaeajen sien Nome, en sien Tempel, uk daen dee em Himel wone.

⁷ Am wortet jejaeft Kjrich to moake jaeajen dee Heilje, en aewa daen to jewenne, en am wort Follmacht jejaeft aewa aule Jeschlajchte, en Mensche, en Sproake, en Natsjoone.

⁸ En aul dee, dee oppe Ead wone, daen aeare Nomes nich aunjeschraewe sent enn daut Laewesbuak fom Laum daut fonn aunfank de Welt jeschlacht wea, woare am aunbaede.

⁹ Wan irjent waea en Ua haft tom heare, dan lot am heare.

¹⁰ Wan waea fa Jefangenschauft es, soo woat am jefange jenome woare; wan waea metet Schweat doot moakt, woat am met en Schweat doot jemoakt woare. Hia es dee Heilje aeare Jedullt en Gloowe.

¹¹ En ekj sach noch en aundret Tia ute Ead erut kome, daut twee Heana haud soo aus en Laum, en raed soo aus en Drache.

¹² En daut eeft aul dee Follmacht fonn daut easchte Tia daut fer am kjeem. En dee beraed de Ead en aul daen dee doabenne wone, daut easchte Tia auntobaede, daut dee Doodeswunnd haud, daut jeheelt wea.

¹³ Dee deit groote Wunndateakjen, daut sogoa fer Mensche Fia utem Himel oppe Ead felt,

¹⁴ en fefeat Mensche dee oppe Ead wone derch dee Wunndateakjen dee am jejaeft sent fer daut Tia to doone, en sajcht daen dee oppe Ead wone daut see en Bilt moake sulle fonn daut Tia daut en Doodeswunnd kjreach oba doch laewd.

¹⁵ En daem wortet jejaeft daut dee daut Bilt fonn daut Tia Jeist jaewe kunn, soo daut daut Bilt fonn daut Tia raede kunn, uk aul daen doot to moake dee daut Bilt nich aunbaede wudde.

¹⁶ En dee bedwinjt aule Mensche, beides kjleen uk groot, rikj uk oam, beides dee frie sent oda Sklowe, daut see en Teakjen aune rajchte Haunt oda aum Stearn naeme motte,

¹⁷ en daut kjeene kjeepe oda fekjeepe kaun wan hee daut Teakjen nich haft, oda sien Nome, oda daut Numma fonn sien Nome.

¹⁸ Hia es Weisheit: waeaemma daut utjreble kaun, lot am daut Numma fonn daut Tia utraeakjne; dan daut es daut Numma fonn en Mensch, en daut Numma es sashunndat sasentsastich.

14 Ekj sach, en kjikj!, daut Laum stunnt opp daem Boajch Tsion, en met am hunndat fearafeatich dusant, dee sien Nome, en sien Foda sien Nome opp aeare Stearns aunjeschraewe ha.

² En ekj head ne stem utem Himel soo aus en grootet Wota jeruzh, en soo aus ludet rummle, en dee Stem dee ekj head wea soo aus wan fael Hoapespaele opp aeare Hoape spaelde.

³ En dee singe en niehet Leet fer daut Troon, en fer dee feeha laewendje Teare, en fer dee Elteste; oba kjeene kunn daut Leet leare buta dee hunndat fearefeatich dusant dee fonn dise Ead loosjekofft sent.

⁴ Dit sent dee, dee nich met Fruehes feonnreinicht weare, dan dee sent nich befriet. Dise folje daut Laum woaemma dee han deit. Dise sent fonn Mensche loosjekofft aus Easchlinjsfrucht fa Gott en daut Laum,

⁵ en enn aea Mul wort nich eene eensje Laej jefunge; dee sent gauns oone Dodel.

⁶ En ekj sach en aundra Enjel medd derchem Himel fleaje, dee en eewjet Evanjeelium haud daen to praedje dee oppe Ead sette, en to jieda Natsjoon, en Jeschlajcht, en Sproak, en aule Mensche.

⁷ Dee saed met ne lude Stem: "Fercht Gott en jaeft am de Ea, dan dee stunnd fa sien Jerecht es jekome; en doot daem aunbaede dee daen Himel, en de Ead, en daut Maea, en dee Wotakjwale jemoakt haft".

⁸ En aundra tweeda Enjel kjeem hinjaraun en saed: "Jefolle! jefolle es dee groote Staut Babieloon, dee aule Felkja aea dolle Huararie Wien to drinkje jeef."

⁹ Don kjeem en aundra dredde Enjel dee aundre hinjaraun, en saed met ne lude Stem: "Wan irjentwaea daut Tia en sien Bilt aunbaet, en sien Teakjen opp siene Haunt oda aun sien Stearn aunnemt,

¹⁰ dee saul uk daen Wien fonn Gott sien Oajakuffel, daut nich fedempelt es, drinkje; en woat met Fia en Schwaewel jekjwaelt woare fer dee heilje Enjel, en fer daut Laum."

¹¹ En daut Ruak fonn aea Kwol woat fa emma en emma nehecht gone, en dee ha kjeene Ru Dach oda Nacht, dee daut Tia en sien Bilt aunbaede, oda waeaemma sien Teakjen jenome haft.

¹² Hia es dee Heilje aea Jedullt, dee Gott siene Jeboote en Jesus sien Gloowe hoole.

¹³ En ekj head ne Stem utem Himel, dee saed: "Schriew! Jesaeajent sent dee Doodes, dee fonn nu aun em Herr stoawe. Yo, sajcht dee Jeist, daut see fonn aeare Oabeit ruhe kjenne, dan aeare Woakje kome met an met."

¹⁴ En ekj sach, en kjikj! ne witte Wollkj! En opp dee wollkj saut eena soo aus en Menschesaen, dee ne goldne Kroon opp sien Kopp haud, en enn siene Haunt haud hee ne shoape Sans.

¹⁵ Donn kjeem noch een Enjel utem Tempel, en schreach met ne lude Stem to daem dee opp dee Wollkj saut: "Schlo met diene Sans enenn en doo arnte! dan dee Tiet tom arnte es jekome, dan dee Arnt es aul aewariep."

¹⁶ En dee, dee oppe Wollkj saut schluach siene Sans aewa dee Ead, en dee Ead wort je-eifst.

¹⁷ En noch een Enjel kjeem ut daen Tempel em Himel, dee haud uk ne shoapa Sans.

¹⁸ En noch een Enjel kjeem fom Aultoa erut, dee Follmacht haud aewa daut Fia, en hee saed met ne lude Stem to daem dee de shoape Sans haud: "Schlo met diene shoape Sans, en saumel dee Pungels fonn daen Wienstok oppe Ead, dan dee Wiendruwe sent riep jeworde!"

¹⁹ En dee Enjel schluach siene Sans oppe Ead, en saumeld dee Druwe fonne Ead, en schmeet dee enn daen groota Wienpras fonn Gott siene Oaja.

²⁰ En dee Wienpras wort butre Staut dol jeklungt, en Bloot kjeem doa erut bottet dee Pead bott aune Teem kjeem, fa dreehunndat Kielomeeta.

15 Donn sach ekj noch een Teakjen em Himel, groot en wunndaboa, saewen Enjel dee de latste saewen Ploag haude, dan doarenn es Gott sien Oaja foadich jemoakt.

² En ekj sach en glausanet Maea, soo aus wan daut met Fia jemenjt wea; en dee, dee jewonne haude aewa daut Tia en sien Bilt en daut Tsol fonn sien Nome, sach ekj opp daut glausenet Maea stone, en see haude Hoape fonn Gott.

³ En see singe daut Leet fonn Mooses, Gott sien Deena, en daut Leet fonn daut Laum, en saje: "Groot en wunndafoll sent diene Woakje, O Herr, aulmajchtja Gott, Jeracht en Tru sent diene Waeaj, du Kjeenich aewa aule Natsjoone.

⁴ Waea wudd die nich ferchte, O Herr, en dien Nome feharliche? dan du auleen best Heilich, dan aule Natsjoone woare kome en fer die aunbaede, dan diene jerajchte Uadeelunge sent jeoppenboat worde."

⁵ No dit sach ekj, en daut Tempel fonn daut Aulaheilichste fonn daut Zeichness emm Himel wort op jemoakt,

⁶ en dee saewen Enjel dee de latste saewen Ploag ha, kjeeme utem Tempel, aunjetroke met reine, blanke Kjleeda, en omm de Broost met en goldna Gort jebunge.

⁷ En eena fonn dee feeha laewendje Teare jeef dee saewen Enjel saewen goldna Komme, dee met daem laewendje Gott sien Oaja jefelt weare, Gott, dee fonn Eewichkjeit bott Eewichkjet laeft."

⁸ En de Tempel wea foll Ruak fonn Gott siene Harlichkjeit en siene Krauft, en kjeena kunn enn daem Tempel enenn gone bott dee saewen Enjel aere saewen Ploag foadich weare.

16 Ekj head ne lude Stem utem Tempel to dee saewen Enjel saje: "Got en jeet dee saewen Komme foll Gott siene Oaja oppe Ead!"

² En dee easchta jinkj en goot siene Kommfoll oppe Ead; en doa kjeeme beese en schlajchte Schwaeare opp dee Mensche dee daut Tia sien Teakjen jenome haude, en dee sien Bilt aunbaede.

³ En dee tweeda goot siene Kommfoll opp daut Maea; en daut wort soo aus Bloot fonn en doodja Mensch, en aulet laewendje em Maea jinkj doot.

⁴ En dee dredda goot siene Kommfoll opp dee Wotastreem en Wota kjwale, en daut wort Bloot.

⁵ En ekj head daen Enjel, dee aewa Wota es, saje: "Du best jerajcht, dee du best, en weascht, dee Heilja, daut du soo jerecht hast;

⁶ dan see ha dee Heilje en Profeete aea Blot fegote, en nu hast du an Bloot jejaeft to drinkje, dan see ha daut fedeent."

⁷ Ekj head daen Aultoa saje: "Yo, Herr, aulmajchtja Gott, Tru en Jeracht sent aul diene Jerechte."

⁸ En dee feada goot siene Kommfoll ut oppe Sonn enopp, en am wortet jejaeft daut hee Mensche met Fia brenne sull.

⁹ En Mensche worde fesengt met groote Het, en see lastade Gott sien Nome, dee de Follmacht haud aewa dise Ploag, oba deede nich Buesse, am dee Harlichkjeit to jaewe.

¹⁰ En dee fefte Enjel goot siene Kommfoll ut opp daut Tia sien Troon; en sien Kjeenichrikj wort diesta, en Mensche gnoagde aeare Tunge fa Weedoag,

¹¹ en lastade Gott em Himel waeajen dee Weedoag, en aeare Schwaeare, oba see deede nich Buesse aewa aeare Woakje.

¹² En dee sasta Enjel goot siene Kommfoll aewa daem Eufrat Wotastroom; en dee dreajd ut, soo daut daen Wajch fa dee Kjeenije fomm Ooste kunn reed jemoakt woare.

¹³ En ekj sach dree onnreine Jeista soo aus Pogge rut kome ut daem Drache sien Mul, en daut Tia sien Mul, en daem faulscha Profeet sien Mul.

¹⁴ Dee sent Diewelsjeista dee Wunndateakjens doone, en dee gone aewa dee gaunse Ead no dee Kjeenije, daen toop to saumle fa Gott sien groota Kjrichsdach.

¹⁵ Kjikj! ekj kom soo aus en Deef. Seelich es dee, dee woakt, en siene Kjeelda reed helt, daut hee nich noaktich jeit, en Mensche siene Schaund seene.

¹⁶ En hee saumeld an toop en ne Staed dee opp Hebraeasch Harmagedon heet.

¹⁷ En dee saewenda Enjel goot siene Kommfoll enne Lofft enenn; en doa kjeem ne lude Stem fom Troon utem Tempel, dee saed: "Daut es paseat!"

¹⁸ En doa weare Blitstrole, en stemme, en daut donnad, en doa kjeem en grootet Eadbaeabe, soo es noch niemols oppe Ead es jewast seit Mensche sent jewast, soon grootet Eadbaebe.

¹⁹ En dee groote Staut deeld sikj en dree Deel, en dee Natsjoone aeare Staede folle. En dee groote Staut Babieloon wort fer Gott em Jedajchtnes behoole, aea daut Kuffel foll Wien fonn sien Oaja to jaewe.

²⁰ En aule Insel feschwunge, en dee Boaj weare nich to finje.

²¹ En groote Hoagelsteena, bie hunndat Punnt groot, folle utem Himel opp Mensche; en de Mensche lastada Gott waeajen dee Hoagelploag, dan dee Ploag wea seeha groot.