Beginning

1 Paul, en Silwanus, en Timotaeus, aun dee Tessaloonicha Jemeent dee enn Gott onns Foda, en onns Herr Jesus Christus es:

² Mucht junt Jnod en Fraed fonn Gott onns Foda, en Jesus Christus onns Herr, jeschenkjt woare!

³ Wie sulle emma Gott dankboa senne fa junt, Breeda, soo auset uk sull senne, wiel jun Gloowe waust, en en jiedem siene Leew nemt emma too eena tom aundra, en to aulem;

⁴ Soo daut wie selfst fonn junt puche to Gott siene Jemeente fa jun Staunthauft enn jun Gloowe enn aul dee Fefoljunk, en daut Aelend, daut jie uthoole.

⁵ Daut es en Teakjen fonn Gott sien jerajchtet Jerecht, daut jie Weatfoll kjenne je-acht woare fa Gott sien Rikj, omm woont jie nu uk liede,

⁶ Sentamol dautet fa Gott en jerajchtet Dinkj es soone to fejelte dee junt nu tualeide.

⁷ En jie, dee jie nu liede, rut met onns, wan de Herr Jesus woat fomm Himel je-oppenboat woare met siene Enjel enn Krauft,

⁸ Met flaumendet Fia daen to fejelte dee Gott nich kjane, en dee onns Herr Jesus sien Evanjeelium nich jehuarsaum sent,

⁹ Dee daen Strof tole woare eewich fonn daem Herr sien Jesecht jetrant to senne, uk fonn dee Harlichkjeit fonn siene Krauft,

¹⁰ Wan hee kome woat enn siene Heilje feharlicht to woare, en bewunndat to woare aun daen Dach enn aul daen dee jejleeft ha, dan onns Zeichnes to junt wort aunjenome.

¹¹ Doaromm baed wie uk emma fa junt, daut onns Gott junt mucht fedeenstfol achte fa dee Beroopinj, en daut hee aulet Jefaule aun daut Goodet, en gloowes Oabeit enn Krauft mucht erfelle,

¹² Soo daut onns Herr Jesus sien Nome mucht enn junt feharlicht woare, en jie enn am, no onns Gott en Herr Jesus Christus siene Jnod.

2 Nu bed wie junt, Breeda, derch daem Herr Jesus Christ sien Kome, en daut wie woare met am fesaumelt woare,

² Daut jie nich haustich enn jun Senn jescheddat woare, oda festimmelt, nich derch en Jeist, oda derch ne Raed, oda derch en Breef aus wan dee fonn onns kjeem, daut daem Herr sien Dach aul hia es.

³ Lot junt nich fonn irjent waem, en opp kjeen Wajch feleide, wiel doa mott eascht en Auffaul kome, en dee Jestasloosa Sindemensch jeoppenboat woat, dee Saen de Fedoawness,

⁴ Dee sikj jaeajen aules stalt, en sikj hecha stalt aus aules daut Gott heet, oda daut heilich jenant es, soo daut hee enn Gott sien Tempel set, en jeft faea daut hee en Gott es.

⁵ Ha jie nich behoole daut ekj junt daut saed aus ekj bie junt wea?

⁶ En nu weet jie waut trig helt daut hee enn siene Tiet jeoppenboat woat.

⁷ Dan daut Jestasloosichkjeits Jeheemnes deit aul oabeide; oba dee, dee nu trig helt, woat trighoole bott hee woat rut jenome woare.

⁸ Dan woat dee Jestasloosa jeoppenboat woare, daem de Herr Jesus fenichte woat derch daem Jeist ut sien Mul, en to nusscht brinje woat derch daut Glauns fonn siene Oppenboarunk.

⁹ Dee Jestsloosa woat kome no daem Soton sien wirkje, met Krauft en Teakjens, en Laeajeswunnda

¹⁰ En met aulet Fefeare de Onnjerachtichkjeit enn daen dee feloare gone, wiel see dee Leew fa dee Woarheit nich aun neeme daut see sulle jerat woare.

¹¹ Doaromm schekjt Gott an en jewaultja Ennfluss fonn Ertum daut see dee Laeajes jleewe woare,

¹² Soo daut dee aula jerecht woare dee de Woarheit nich jleewde, oba fejneaje haude enn Onnjerachtichkjeit.

¹³ Oba wie motte eegol Gott dankboa senne fa junt, Breeda, daen de Herr leef haft, wiel Gott junt fonn Aunfank erwaelt haft fa Seelichkjeit derch Heilichkjeit em Jeist en Gloowe enne Woarheit.

¹⁴ Doato haft hee junt uk beroope derch onns Evanjeelium, daut jie onns Herr Jesus Christus siene Harlichkjeit kunne kjriehe.

¹⁵ Soo dan, Breeda, stot faust! en hoolt daut waut jie jeleat ha, entwaeda derch Wuat, oda en Breef fonn onns.

¹⁶ En hee selfst, onns Herr Jesus Christus, en Gott onns Foda, dee onns leef haft, en haft onns eewja Troost jejaeft, en gooda Hopninj derch dee Jnod,

¹⁷ Mucht june Hoate treeste, en junt bestaedje enn aulet goodet Woakj en Wuat.

3 Fa daut aewrije, Breeda, baet fa onns, daut daem Herr sien Wuat schwind febreet en feharlicht mucht woare, soo auset bie junt deed;

² En daut wie fonn dee schlachte en beese Mensche muchte jerat woare, dan nich aule ha Gloowe.

³ Oba de Herr es Tru, en dee woat junt bestaedje, en woat junt fonn daem Beesa bewoare.

⁴ Wie ha oba daut Toofetruehe em Herr aewa junt, daut jie daut doone, en doone woare waut wie junt befaele.

⁵ En mucht dee Herr june Hoate enn Gott siene Leew enne lenke, en enn Christus siene Jedult.

⁶ Nu befael wie junt, Breeda, enn daem Herr Jesus Christus sien Nome, daut jie junt trigtrakje fonn soone Breeda dee bloos eromm driewe, en nich no daen Befael laewe daen jie fonn onns heade.

⁷ Dan jie weete selfst daut jie soo laewe sulle aus wie bie junt en Faeabilt weare, dan wie weare bie junt nich soone dee nich oabeide wulle,

⁸ Wie aute uk nich aundre aea Broot emmsonst, oba oabeide en straewde Dach en Nacht daut wie kjeenem wudde ne Laust senne;

⁹ Nich daut wie nich daut Rajcht ha doatoo, oba wie weare junt en Faeabilt, daut jie soo doone wudde aus wie deede.

¹⁰ Dan sogoa aus wie bie junt weare, saed wie junt dit, daut wan waea nich oabeide wel, dan lot am uk nich aete.

¹¹ Dan wie heare daut doa soone sent dee bloos eromm driewe, oabeide nich, oba driewe Nutslooset.

¹² Soone befael en femon wie enn daem Herr Jesus Christus daut see aeare Oabeit rueijch wieda stale, en aea eajnet Broot aete.

¹³ En jie, Breeda, woat nich mootloos Goodet to doone.

¹⁴ En wan irjent waea onns Wuat derch dis Breef nich wel jehuarsaum senne, moakjt soonem, en hat nusscht met am to doone, daut hee sikj shaemt.

¹⁵ Doch raeakjent am nich soo aus en Fient, femont am leewa aus en Brooda.

¹⁶ Nu mucht dee Fraedensherr selfst junt emma Fraed jaewe enn aule Ommstend. De Herr met ju aula.

¹⁷ Dis Gruss jaew ekj, Paul, met miene eajne Haunt, daut es en Teakjen enn aul miene Breew: soo schriew ekj.

¹⁸ Mucht onns Herr Jesus Christus siene Jnod met ju aula senne