Beginning
11 Nu heade dee Apostel en dee Breeda enn gauns Judaea daut dee Heide Gott sien Wuat aunjenome haude.
2 En aus Peeta no Jerusalem kjeem, streede dee fonn dee Beschniedung met am,
3 en saede: "Du jinjst no dee onnbeschnaedne enenn en deetst met an aete".
4 Peeta oba funk aun en erkjlaeard an daut ommstentlich, en saed:
5 "Ekj wea enn dee Staut Joppe en baed, en sach enn en Jesecht, en jewesset Jefaes rauf kome soo aus en grootet Loake daut bie dee feeha Akje rauf jelote wort from Himel, en daut no mie kjeem.
6 En aus ekj doa enenn kjikjt, sach ekj feehabeensche Tiere fonn oppe Ead, en wile Tiere, en krupende Kjraete, en Faeajel dee enne Lofft fleaje.
7 En ekj head ne Stem dee to mie saed: 'Sto opp, Peeta! schlacht en doo aete!'
8 En ekj saed: 'Opp kjeen Wajch, Herr! dan ekj ha noch niemols waut Jemeenet oda waut Onnreinet enn mien Mul enenn kome lote!'
9 En dee Stem auntwuad mie fom Himel tom tweede mol: 'Acht daut nich aus Jemeem daut Gott jereinicht haft!'
10 Dit pasead dree mol, en donn wort daut wada aules nehecht jehowe nom Himel.
11 En kjikj! fuats weare doa dree Mana dee fer daut Hus stunnde wua ekj bleef.
12 En dee Jeist saed to mie daut ekj met an sull met gone, en aewa nuscht twiewle. Sas aundre Breeda kjeeme uk met mie met, en wie kjeeme enn dis Maun sien Hus enenn.
13 Hee fetald onns woo hee en Enjel sach enn sien Hus, dee doa stunnt en saed: 'Schekj no Joppe, en fodda Siemoon haea, dee uk Peeta jenant es, dee die Wead saje woat woaderch du en diene gaunse Famielje kjenne Seelich woare.'
15 En aus ekj aunfunk to raede, foll dee Heilje Jeist opp an, krakjt so aus opp onns em Aunfank.
16 Donn foll mie daem Herr sien Wuat bie, woo hee saed: 'Jehaun tauft werklich met Wota, oba jie woare met daem Heilje Jeist jetauft woare'.
17 Aulso wan Gott an dee selwje Gow jeef aus onns, dee wie aun daem Herr Jesus Christus jejleeft ha, waea wea ekj daut ekj Gott waeare wudd?"
18 Aus see dit heade, weare see stel, en feharlichte Gott en saede: "Dan haft Gott dee Heide uk Buesse jejaeft to daut eewjet Laewe".
19 Aulso dee, dee festreit worde waeajen dee Fefoljunk dee kjeem waeajen Stefanus, reisde derch Feniesean en Tsiepern en Antiochean, praedjde daut Wuat to kjeenem bute dee Jude.
20 Oba walkje fonn dee Mana weare fonn Tsiepern en Kjiereena, en aus see bott Antiochean kjeeme, raede see uk to dee Jrieche, en praedjde daem Herr Jesus.
21 En daem Herr siene Haunt wea met an, en fael jleewde en bekjeade sikj tom Herr.
22 Aus dise Norecht no dee Jemeent enn Jerusalem kjeem, schekjte see Barnabas no Antiochean.
23 En aus hee han kjeem en sach Gott siene Jnod, freid hee sikj, en femond an daut see fon gaunse Hoate sikj sulle faust hoole aum Herr.
24 Hee wea en gooda Maun, foll fonn daem Heilje Jeist en Gloowe. En en groot deel Mensche worde fa daem Herr jewonne.
25 Donn reisd hee no Tarsus Saul to seakje.
26 En aus hee am funk, brocht hee am no Antiochean. Nu pasead daut, daut see doa en gaunset Yoa bleewe en fesaumelde sikj met dee Jemeent, en leade en groot deel Mensche, en dee Jinja enn Antiochean weare daut easchte dee Kjriste jenant worde.
27 Enn dee Doag kjeeme doa Profeete fonn Jerusalem no Antiochean.
28 En eena fonn daen dee Agabus heet, stunnt opp en died aun derch daem Jeist daut doa ne groote Hungaschnoot kome wudd aewa daee gaunse Welt. Dit pasead enn daem Klaudius siene Tiet.
29 Donn neeme dee Jinja sikj faea, en jieda doano aus hee kunn, dee Breeda enn Judaea met to halpe.
30 En see deede daut uk, en schekjte daut no dee Alteste derch Barnabas en Saul aeare Henj.
12 To dise Tiet laed dee Kjeenich Heroodus siene Henj opp walkje fonn dee Jemeent omm daen to tualeide.
2 Hee muak Jehaun sien Brooda Joakopp doot metem Schweat.
2 En daut Follkj schriech: "Dit es ne Gottestem, en nich en Mensch siene!"
3 En aus hee sach daut dee Jude daut jefoll, neem hee Peeta uk faust. Dit weare dee seete Broot Doag.
4 Aus hee am faust jenome haud, stoppt hee am em Jefenknes, en aewajeef am feeha Gruppe Soldote dee am bewachte sulle, wiel hee raeakjend doamet am no daut Pasafast fer dee Mensche to brinje.
5 Peeta wort aulso em Jefenknes jehoole; oba dee Jemeent baed earnstlich to Gott fa am.
6 Enn dee Nacht eeha Heroodus am faea brinje wull, schleep Peeta tweschen twee Soldota, en wea met twee Kjaede faust jebunje, en dee Wajchta weare fere Daea en woakte.
7 En kjikj! en Enjel fom Herr kjeem enenn, en en Licht shiend enn daut Jebied; en hee stad Peeta aune Sied en recht am opp en saed: "Sto schwind opp!" En dee Kjaede folle am fonne Henj.
8 Dee Enjel saed to am: "Hol die daen Gort omm en trak die de Schoo aun." Hee deed daut. "Trak dien Mauntel aun en komm met!"
9 Hee jinkj am hinjaraun en wist nich dautet werklich soo wea waut derch daem Enjel pasead, hee docht hee sach en Jesecht.
10 See jinje derch daut easchte Jefenknes, en derch daut tweede, en kjeeme bott daut iesane Puat daut no dee Staut leit, daut sikj fonn selfst op muak, en see jinje eene Gaus entlengd, en platslich feleet dee Enjel am.
11 En aus Peeta too sikj kjeem, saed hee: "Nu weet ekj werklich daut de Herr sien Enjel jeschekjt haft, en haft mie fonn daem Heroodus siene haunt jerat, en fonn aules met waut dee Jude raeakjende."
12 En aus hee sikj besonne haud, kjeem hee no Jehaun [dee uk Markus jenant woat] siene Mutta Marie aea Hus, wua fael toop jekome weare en baede.
13 Aus hee aun dee Butadaea kloppt, kjeem Rooda, en Deensmaeakje, to horche,
14 en aus see Peeta siene Stem kjand, muak see fa Freid dee Daea nich op, oba rand enenn en saed daut Peeta bute fere Daea stunnt.
15 Oba see saede to aea: "Du best rosent". Oba see stunnt doabie dautet so wea. Donn saede see: "Daut es sien Enjel".
16 Oba Peeta bleef biem aunkloppe; en aus see op muake en am sage, weare see erstaunt.
17 Oba hee winkjt an met de Haunt daut see sulle Stel senne, en fetald an woo de Herr am ut daut Jefenknes erut jeleit haud, en saed: "Brinjt en Berecht fonn dit no Joakopp en dee Breeda". En hee jinkj erut no ne aundre Staed.
18 Auset nu eascht Dach wort, wea doa nich en kjleenet Opprua mank dee Soldote waut met Peeta jeworde wea.
19 En Heroodus socht fa am, en funk am oba nich, unjascocht dee Wajchta, en jeef Befael daut dee sulle dootjemoakt woare. Hee jinkj donn fonn Judaea no Sisaraea en bleef doa.
20 Hee wea seeha bossich aewa dee enn Tierus en Siedoon; oba dee kjeeme no am met een Senn, en beraede Blastus, dee aewa daem Kjeenich siene Hus Sache wea, en fruage no Fraed, wiel aea Launt haud Noarinj fonn daut kjeenichlichet Launt.
21 En opp en bestemde Dach, trok Heroodus sikj siene kjeenichliche Kjleede aun, en sad sikj opp sien Troon, en hilt an ne auljemeene Raed.
23 Platslich schluach daem Herr sien Enjel am, wiel hee Gott nich dee Ea jeef, en Warm freete am opp, en hee storf.
24 Oba daem Herr sien Wuat neem emma meeha too, en femead sikj.
25 En Barnabas en Saul kjeeme fonn Jerusalem trig aus see aearen Deenst jedone haude, en neeme Jehaun Markus met.
13 Nu weare doa enn dee Jemeent dee enn Antiochean wea jewesse Profeete en Leara, beides Barnabas en Siemoon, [dee uk Naeaja jenant wea], en Lusias fonn Kjiereene, en Manahen dee en Steefbrooda wea to Rejieara Heroodus, en Saul.
2 Aus see daem Herr deende en fauste deede, saed dee Heilje Jeist: "Sonndat mie Barnabas en Saul ut fa dee oabeit wuatoo ekj an beroope ha."
3 Aus see donn jefaust en jebaet haude, en aeare Henj opp an jelajcht haude, leete see an gone.
4 En soo, fonn daem Heilje Jeist jeschekjt, jinje see no Selusia, en fonn doa opp en Schep no Tsiepern.
5 En aus see en Salamis weare, praedjde see Gott sien Wuat enn dee Jude aeare Sienagooge. See haude uk Jehaun aus aea Deena.
6 See reisde derch daut Insel en kjeeme bott Pafos, wua see en Tsaubara, en Judsche faulscha Profeet funje, daem sien Nome Bar-Jesus wea.
7 Disa wea met Sergius Paulus, en festendja Maun, dee doa Rejeara wea. Dee roopt Barnabas en Saul, en wull jearen Gott sien Wuat heare.
8 Oba Eelimas dee faulscha Profeet [fedolmatscht es daut sien Nome], fesocht daem Rejeara fom Gloowe wajch to steare.
9 Oba Saul, daem see uk Paul nande, foll fom Heilje Jeist, kjikjt am niel aun en saed: "O du foll aulet Lest, en Schwindlarie, du Deewelskjint, en Fient aun aulet Jerachtichkjeit, woascht du niemols oppheare daem Herr siene rajchte Waeaj to fedreihe?
11 En nu kjikj! daem Herr siene Haunt es aewa die, en du woascht fa ne Tiet blint senne en de Sonn nich seene kjenne." En Platslich foll en Naewel opp am, en ne Diestaness, en hee jinkj rom en socht waem am bie de Haunt to leide.
12 Aus dee Rejeara sach waut paseat wea, jleewd hee, en wea erstaunt aewa daem Herr siene Lea.
13 Paul en dee, dee met am weare feleete Pafos en kjeeme no Perga enn Pamfilean; en Jehaun feleet an doa en jinkj trig no Jerusalem.
14 See reisde derch Perga en kjeeme no Antiochean enn Pisidean, en jinje doa enne Sienagoog enenn aum Saubat en sade sikj dol.
15 En aus daut Jesats en dee Profeete eascht jelaest weare, schekjte dee Faeastone fonne Sienagoog no an, en saede: "Mana, Breeda, wan jie en Femonunkswuat ha fa daut Follkj, dan sajcht".
16 En Paul stunnt opp en winkt met de Haunt, en saed: "Mana, Iesraeliete, dee Gott ferchte, horcht!
17 Dit Follkj Iesrael aea Gott waeld onnse Fodasch, en femead daut Follkj aus see Framde weare enn Ejipte, en brocht an fonn doa rut met en oppjehowne Oarm,
18 en fedruach an fa featich Yoa enne Wiltnes,
19 en aus hee saewen Felkja enn Kanaan fetilcht haud, jeef hee an en Oawgoot en aea Launt.
20 - daut neem onnjefaea feeha hundat feftich Yoa. No daem jeef hee Rechta bott Samuel, en Profeet.
21 En fonn donn aun fruage see no en Kjeenich, en Gott jeef an fa featich Yoa Saul, daem Kis sien Saen, en Maun ut Benjamien sien Staum.
22 No daem daut hee am utem Wajch neem, recht hee Doft opp, daem Jese sien Saen, Kjeenich to senne, fonn daem hee uk Zeichnes jeef, en saed: 'Ekj ha Doft, daem Jese sien Saen jefunge, dee en Maun es no mien Hoat, dee mien gaunse Wele doone woat.'
23 Fonn dis maun haft Gott, so aus hee fesproake haud, Iesrael en Heilant jebrocht - Jesus:
24 no daem daut Jehaun jepraedicht haud eeha hee kjeem, ne Taufe fonn Buesse to daut gaunse Follkj Iesrael.
25 Nu aus Jehaun siene Oabeit foadich wea, saed hee: 'Waut denk jie sie ekj? Ekj sie nich Dee. Oba kjikjt! no mie kjemt eena daem siene Schooleesta ekj nich weat sie optoleese.'
26 Mana, Breeda, Kjinja ut Obraum siene Famielje, en dee mank junt dee Gott ferchte, onns es dit Wuat de Radunk jeschekjt worde.
27 Dan dee enn Jerusalem wone, en aeare Harscha, dee disem nich kjande, uk nich waut dee Profeete jesajcht haude dee jieda Saubat faeajelaest woare, ha daut erfelt,
28 en wan see uk kjeene Uasoak funge tom Doot, fruage see Pielatus doch daut hee sull ommjebrocht woare.
29 En aus see aules jedone haude waut fonn am jeschraewe wea, neeme see am fom Kjriets en laede am enn en Grauf.
30 - oba Gott wuak am opp fom Doot;
31 en aewa fael Doag leet hee sikj seene fonn daen dee met am kjeeme fonn Galilaea no Jerusalem, dee nu siene Zeig sent to daut Follkj.
32 En wie praedje junt nu daut waut dee Fodasch fesproake wea, en jekome es,
33 daut Gott dit erfelt haft aun onns, aeare Kjinja, enn daem daut hee Jesus fom Doot oppwuak, so aus uk em tweede Psalm jeschraewe steit: 'Du best mien Saen, fonndoag sie ekj dien Foda jeworde.'
34 En daut hee am fom Doot oppjewakjt haft, neimols meeha trig to Fewaesunk to gone, sajcht hee soo: 'Ekj woa junt Doft siene sechre, heilje Dinge jaewe'.
35 Doaromm sajcht hee enn noch ne aundra Staed: 'Du woascht dien Heilje nich dee Fewaesunk seene lote'.
36 Dan Doft, no daem daut hee sien Jeschlacht no Gott sien Wele jedeent haud, storf, en wort mank siene Fodasch jelajcht, en sach Fewaesunk;
37 oba daem, daen Gott oppwuak fom Doot, sach nich dee Fewaesunk.
38 Doarom sel jie weete, Mana en Breeda, daut derch dis Maun es junt dee Sinde Fejaewunk jepraedicht, en fonn aul daut jerajcht jemoakt waut Mooses sien Jesats nich kunn.
39 Derch dis Maun es en jieda Jerajcht jemoakt dee jleeft.
40 Doaromm seet junt faea daut daut nich opp junt kjemt waut dee Profeete jesajcht ha:
41 'Kjikjt! jie Spata, en fawunndat junt en komt omm, dan ekj woa ne Oabeit enn june Doag doone, ne Oabeit dee jie nich jleewe woare wan waea junt daut uk kloa utlajcht.'"
42 En aus see rut jinje, prachada see an aum naeakjste Saubat wada daut Wuat to praedje.
43 En aus dee Fesaumlunk uteneen jegone wea, foljde en deel fonn dee Jude en aundre Metjude Paul en Barnabas, dee to an raede en spruake an Moot too enn Gott siene Jnod to bliewe.
44 Aum naeakjste Saubat kjeem meist dee gaunse Staut toop Gott sien Wuat to heare.
45 Oba aus dee Jude daut grootet Follkj sage, weare see seeha aufjenstich, en raede jaeajen daut waut Paul en Barnabas saede, en lastade.
45 En Paul en Barnabas raede brow en saede: "Daut wea nootwandich daut daut Gotteswuat eascht to junt jeraet sull woare; oba wiel jie daut fonn junt wajch steete, en achte junt selfst nich weat daut eewjet Laewe to ha, kjikjt! wie gone no dee Heide.
47 Dan soo haft de Herr onns befole: 'Ekj ha die fa en Licht to dee Heide jestalt - ne Radunk bott de Enj fonne Welt'."
48 Aus dee Heide daut heade weare see froo en feharlichte daem Herr sien Wuat, en soo fael aus tom eewjet Laewe bestemt weare, kjeeme tom Gloowe.
49 En Gott sien Wuat spreed derch dee gaunse Ommjaeajent.
50 Oba dee Jude raeajde faeanaemste en aundajchtje Fruehes en dee Hauptmana enne Staut, en stalde fefoljunk aun jaeajen Paul en Barnabas, en juage an rut fonn aeare ommjaeajent.
51 Oba see schedade daut Stoff fonn aeare Feet en kjeeme no Iekoonean,
52 en dee Jinja weare froo en foll Heilje Jeist.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer