Book of Common Prayer

Зачетоци на црква во сириска Антиохија

¹⁹ Во меѓувреме, христијаните што се беа распрснале поради прогонствата што настапија по убиството на Стефан, и беа стигнале до Феникија, Кипар и Антиохија, не им ја проповедаа Радосната вест на другите народи, туку само на Евреите. ²⁰ Имаше само неколкумина од Кипар и Кирена, кои, откако стигнаа во Антиохија, им проповедаа и на Грците^[a] дека Исус е Господ. ²¹ Силата Господова беше со нив и голем број поверуваа и се обратија кон Господ.

²² Кога за ова слушнаа луѓето од ерусалимската црква, го испратија Барнаба во Антиохија. ²³ Тој дојде и, восхитен од Божјата благонаклоност, се радуваше и ги охрабруваше сите да Му останат верни и посветени на Господ. ²⁴ Барнаба беше добар човек, исполнет со Светиот Дух и со силна вера. Тогаш голем број луѓе се приклонија кон Господ.

²⁵ Потоа Барнаба замина за Тарс да го бара Савле, ²⁶ па кога го најде, го доведе во Антиохија. Цела една година останаа таму. Се собираа во црквата и поучуваа многу народ. Токму во Антиохија следбениците^[b] на Христос првпат ги нарекоа христијани.

²⁷ Во тоа време од Ерусалим во Антиохија дојдоа неколку пророци. ²⁸ Еден од нив по име Агав претскажа преку Светиот Дух дека по целото Римско царство ќе настапи голем глад. Тоа навистина и се случи во времето на Клаудиј. ²⁹ Тогаш христијаните во Антиохија решија секој, според своите можности, да им испрати помош на христијаните во Јудеја. ³⁰ Така и направија, испраќајќи ја помошта до тамошните старешини, преку Барнаба и Савле.

Исус исцелува многу луѓе

(Мт. 8:14-17; Лк. 4:38-41) ²⁹ Напуштајќи ја синагогата, во придружба на Јаков и Јован, Исус отиде во куќата на Симон и Андреј. ³⁰ Таму Му кажаа дека тештата на Симон лежи болна со силна треска. ³¹ Исус влезе кај неа, ја фати за раката и ја поткрена. Треската веднаш и престана и таа почна да ги послужува.

³² Вечерта, по зајдисонце, сите што беа болни или обземени од демони ги доведуваа кај Исус. ³³ Целиот град се собра пред вратата. ³⁴ Исус ги исцелуваше сите заболени од најразлични болести и ги ослободуваше од демонски духови. Демоните знаеја Кој е Исус, но Тој не им дозволуваше да кажат.

³⁵ Рано утредента, уште в мугри, Исус стана и отиде на молитва, сам, на тивко место. ³⁶ Симон и другите тргнаа да Го бараат. ³⁷ Кога Го најдоа, Му рекоа: „Сите Те бараат!“ ³⁸ А Тој им одговори: „Да одиме на друго место, во соседните градови, за да им проповедам и ним, бидејќи за таа цел сум дојден.“ ³⁹ Така Исус ја помина целата покраина Галилеја, проповедајќи по тамошните синагоги и ослободувајќи луѓе од демонска обземеност.

Исцелување на еден лепрозен човек

(Мт. 8:1-4; Лк. 5:12-16) ⁴⁰ Еден човек, болен од лепра, дојде кај Исус, клекна на колена и почна да Го моли: „Ако сакаш, Ти можеш да ме исцелиш^[a]!“ ⁴¹ Исус се сожали, испружи рака и го допре, велејќи му: „Сакам! Еве, те исцелувам!“ ⁴² Во истиот момент лепрата исчезна и човекот оздраве.

⁴³ Испраќајќи го, Исус строго му нареди: ⁴⁴ „Не кажувај никому за ова! Оди само кај свештеникот^[b] и покажи му дека си здрав. Потоа принеси дар во храмот како што е пропишано со Мојсеевиот Закон, за да се увери јавноста.“

⁴⁵ Но тукушто излезе, човекот почна на сите да им раскажува за случката, така што Исус повеќе не можеше јавно да се движи во градот. Престојуваше надвор од населените места, а народ од сите страни доаѓаше кај Него.