Book of Common Prayer

Навестување за раѓањето на Јован Крстител

⁵ Во времето кога Ирод царуваше над покраината Јудеја, живееше еден свештеник по име Захарија, по потекло од свештеничкиот ред на Авијах^[a]. Неговата жена се викаше Елисавета^[b] и беше потомка на свештеникот Арон. ⁶ Обајцата беа праведни пред Бога и целосно ги почитуваа сите Господови заповеди и правила. ⁷ Тие немаа деца, зашто Елисавета беше неротка, а веќе беа и во поодминати години.

⁸ Еден ден, кога му беше редот на Захарија да ја извршува свештеничката служба во Божјиот храм, ⁹ тој беше избран со жрепка - според вообичаената практика меѓу свештениците - да влезе во храмот и да изврши кадење на жртвеникот. ¹⁰ За време на кадењето, народот беше надвор и се молеше.

¹¹ Наеднаш, пред Захарија се појави ангел Господов и застана од десната страна на олтарот за кадење. ¹² Кога Захарија го забележа, се стаписа и страв го обзеде. ¹³ Но, ангелот му рече: „Не плаши се, Захарија! Молитвата ти е услишена! Твојата жена Елисавета ќе ти роди син и ќе му дадеш име Јован. ¹⁴ Ќе се радуваш и ќе се веселиш, а и многу други ќе му се радуваат на неговото раѓање. ¹⁵ Тој ќе биде голем во очите на Господ и нема да пие ни вино ни жесток пијалак, туку ќе се исполни со Светиот Дух уште во утробата на мајка си. ¹⁶ Ќе поттикне многу Израелци да Му се вратат на нивниот Господ Бог. ¹⁷ Тој ќе Му биде претходник на Господ Исус со духот и со силата на пророкот Илија, за повторно да ги зближи татковците со децата, да ги врати непослушните кон мудроста на праведните и да ги подготви за Господ оние што Му се наклонети^[c].“

¹⁸ Тогаш Захарија го праша ангелот: „По што ќе знам дека ова навистина ќе се случи? Јас сум веќе стар, а и жената ми е во поодминати години.“ ¹⁹ Ангелот му одговори: „Јас сум Гаврил^[d] и престојувам пред самиот Бог; Тој ме испрати да зборувам со тебе и да ти ја донесам оваа Радосна вест. ²⁰ Но ти не им поверува на моите зборови, кои сепак ќе се исполнат кога за тоа ќе дојде време; затоа сега ти ќе онемиш и не ќе можеш да зборуваш сe до оној ден кога ќе се исполни ова што ти го кажав!“

²¹ Во меѓувреме, народот чекаше Захарија да излезе и се чудеше зошто толку долго се задржа во храмот. ²² Кога излезе, не можеше да зборува, но според неговите движења заклучија дека имал некое видение во храмот. Тој им објаснуваше со знаци, без да проговори ниту еден збор.

²³ Кога му истече времето за служење во храмот, Захарија се врати дома.