Book of Common Prayer
Pagdayeg ug Pagpasalamat
66 Kamong mga katawhan sa tibuok kalibotan,
panghugyaw kamo sa kalipay ngadto sa Dios.
2 Pag-awit kamo ug mga pagdayeg kaniya.
Pasidunggi ninyo siya diha sa inyong mga pagdayeg.
3 Ingna ninyo siya, “O Dios, katingalahan gayod sa imong mga buhat.
Tungod sa imong dakong gahom, ang imong mga kaaway mikulo sa imong atubangan.
4 Ang tanang katawhan sa tibuok kalibotan mosimba kanimo.
Mag-awit silag mga pagdayeg kanimo.”
5 Dali kamo! Tan-awa ninyo ang katingalahang gipanghimo sa Dios alang sa mga tawo.
6 Gipamala niya ang dagat;
ug gitabok sa atong mga katigulangan ang suba nga naglakaw lang.
Tungod niadtong gihimo sa Dios, maglipay kita.
7 Nagahari siya sa walay kataposan pinaagi sa iyang gahom,
ug gipanid-an niya ang kanasoran.
Kinahanglan ang mga gahig ulo dili magpasigarbo sa ilang kaugalingon.
8 Mga katawhan, dayega ninyo ang Dios!
Ipalanog ang inyong pagdayeg kaniya.
9 Gitipigan niya ang atong kinabuhi;
ug wala niya itugot nga malaglag kita.
10 Sa pagkatinuod, gisulayan mo kami, O Dios;
gihinloan mo kami sama sa pilak nga giputli pinaagi sa kalayo.
11 Mitugot ka nga mahulog kami sa lit-ag,
ug gipapas-an mo kami sa bug-at nga mga palas-anon.
12 Gipayatak-yatakan mo kami sa among mga kaaway;
nagaantos kami nga daw sa nasunogan o gibahaan.
Apan karon gidala mo kami sa dapit sa kadagaya.
13 Maghalad ako sa imong templo ug mga halad nga sinunog.
Tumanon ko ang akong mga saad
14 nga gihimo ko nganha kanimo sa diha pa ako sa kalisod.
15 Mohalad ako kanimo ug tambok nga mga hayop sama sa karnero, torong baka, ug kanding isip halad nga sinunog.
16 Dali kamo ug pamati, kamong tanan nga nagatahod sa Dios,
kay sultihan ko kamo kon unsa ang iyang gihimo alang kanako.
17 Nangayo ako ug tabang kaniya ug gidayeg ko siya.
18 Kon wala ko pa isulti ang akong mga sala wala unta namati ang Ginoo kanako.
19 Apan namati gayod ang Dios kanako;
gidungog niya ang akong pag-ampo.
20 Dalaygon ang Dios, kay wala niya ipakawalay-bili ang akong pag-ampo,
ug wala niya ihikaw ang iyang gugma kanako.
Ang Awit sa Pagpasalamat
67 O Dios, kaloy-i ug panalangini kami.
Ipakita kanamo ang imong kaayo,
2 aron mahibaloan sa tanang mga kanasoran sa kalibotan ang imong pamaagi ug kaluwasan.
3 Hinaut nga dayegon ka sa tanang mga katawhan, O Dios.
4 Hinaut nga magmaya ug mag-awit sa kalipay ang tanang katawhan sa kalibotan
tungod kay matarong ang imong paghukom kanila ug gigiyahan mo sila.
5 Hinaut nga dayegon ka sa tanang mga katawhan, O Dios.
6-7 Hinaut nga mohatag ug abot ang yuta.
Hinaut nga panalanginan kita sa atong Dios.
Ug hinaut nga ang tanang mga tawo sa tibuok kalibotan[a] motahod kaniya.
Ang Pagkagamhanan sa Dios
19 Ang kalangitan nagapadayag sa gahom sa Dios
ug nagapakita sa iyang gipanghimo.
2 Ang matag adlaw ug matag gabii daw sa nagasugilon sa gahom sa Dios.
3 Walay pulong o tingog nga madungog gikan kanila,
4 apan ang ilang mensahe makaabot bisan asang bahin sa kalibotan;
milukop kini sa tanang dapit.
Naghimo ang Dios sa kalangitan ug puloy-anan alang sa adlaw.
5 Ug gikan didto mogawas ang adlaw kon buntag,
sama sa pamanhonon nga malipayon human siya gikasal,
o sama sa usa ka magdudula nga andam nang modagan sa lumba.
6 Mosidlak kini sa sidlakan ug mosalop sa kasadpan.
Ug walay makatago gikan sa iyang kainit.
Ang Kasugoan sa Ginoo
7 Ang kasugoan sa Ginoo hingpit.
Nagapadasig kini sa atong kinabuhi.
Ang mga katudloanan sa Ginoo kasaligan
ug nagahatag ug kaalam sa mga walay alamag.
8 Ang mga tulumanon sa Ginoo husto ug nagahatag ug kalipay.
Ang mga sugo sa Ginoo klaro ug nagalamdag sa hunahuna sa tawo.
9 Ang pagtahod sa Ginoo maayo,
ug angay kining himuon sa walay kataposan.
Ang paghukom sa Ginoo husto ug matarong.
10 Mas maayo pa kining tinguhaon kaysa lunsayng bulawan;
ug mas tam-is pa kaysa puro nga dugos.
11 Nagahatag usab kini, Ginoo, ug pahimangno kanako nga imong sulugoon.
Ug kon tumanon ko kini daghang kaayohan ang akong madawat.
12 Usahay dili mahibaloan sa tawo nga nakasala siya.
Busa, Ginoo, hinloi ako sa mga sala nga wala ko mahibaloi!
13 Tabangi usab ako nga dili makahimo sa mga sala nga tinuyo
ug ayaw itugot nga maulipon ako niini,
aron walay ikasaway sa akong pagkinabuhi
ug malikay ako sa daghang matang sa pagpakasala.
14 Hinaut pa nga ang mogawas nga mga pulong sa akong baba
ug ang akong mga gipanghunahuna makalipay kanimo, Ginoo, nga akong salipdanan nga bato ug manluluwas.
Kauban Nato ang Dios
46 Ang Dios mao ang atong kusog ug tigpanalipod.
Andam gayod siya kanunay sa pagtabang sa panahon sa kalisod.
2 Busa dili kita mahadlok bisan pag matay-og ang yuta ug mangatumpag ang mga bukid ngadto sa kinahiladman sa dagat,
3 o bisan pa kon magdahunog ug grabe ka kusog ang mga balod sa dagat,
ug mauyog ang mga bukid tungod niini.
4 May suba nga nagahatag ug kalipay sa siyudad sa Dios,
ang balaan nga puloy-anan sa Labing Halangdong Dios.
5 Ang Dios nagapuyo niini nga siyudad, busa dili kini malaglag.
Sayo pa moabot ang Dios sa pagtabang niini.
6 Nagkaguliyang ang mga nasod; nangatay-og ang mga gingharian.
Sa singgit sa Dios matunaw ang kalibotan.
7 Ang Ginoo nga Makagagahom kauban nato.
Siya nga Dios ni Jacob mao ang atong dalangpanan.
8 Dali, tan-awa ang mga gipangbuhat sa Ginoo, ang katingalahang mga butang nga iyang gihimo sa kalibotan.
9 Gipahunong niya ang mga gira sa tibuok kalibotan.[a]
Gipamali niya ang mga pana ug mga bangkaw, ug gidaoban ang mga taming.
10 Miingon siya, “Hunonga na ninyo ang panag-away ug ilha ninyo ako nga Dios.
Ang tanang kanasoran sa tibuok kalibotan magadayeg kanako.”
11 Ang Ginoo nga Makagagahom kauban nato.
Ang Dios ni Jacob mao ang atong dalangpanan.
Ang Pagkamatay ni Eli
12 Niadtong adlawa, may usa ka tawo nga miyembro sa tribo ni Benjamin nga midagan gikan sa panggubatan paingon sa Shilo. Gigisi niya ang iyang bisti ug gibutangan ug abog ang iyang ulo sa pagpakita sa iyang pagsubo. 13-15 Pag-abot niya sa Shilo, didto si Eli daplin sa dalan nga nagalingkod sa bangko ug nagabantay tungod kay nabalaka kaayo kini sa Kahon sa Dios.[a] Niadtong higayona, 98 ka tuig na si Eli ug halap na.
Unya gibalita sa tawo didto sa lungsod ang nahitabo sa gira. Naniyabaw ang mga tawo sa pagkadungog nila niini. Nadunggan kini ni Eli ug nangutana siya, “Nganong naniyabaw ang mga tawo?” Midali-dali ug duol ang tawo kaniya 16 ug miingon, “Bag-o lang gayod akong miabot gikan sa gira. Miikyas ako.” Nangutana si Eli, “Unsay nahitabo, anak?” 17 Mitubag ang tawo, “Nangikyas ang mga Israelinhon gikan sa mga Filistihanon ug daghan kaayog nangamatay sa atong mga sundalo, apil na ang imong duha ka anak nga si Hofni ug si Finehas. Ug ang Kahon sa Dios nailog.”
18 Sa dihang nahisgotan sa tawo ang bahin sa Kahon sa Dios, natikay-ang si Eli gikan sa iyang gilingkoran didto sa kilid sa pultahan sa lungsod. Nabali ang iyang liog ug namatay siya, kay tambok man gud siya ug tigulang na. Nahimo siyang pangulo sa Israel sulod sa 40 ka tuig.
19 Niadto usab nga higayon, ang umagad ni Eli nga asawa ni Finehas manganakay na. Sa dihang nadunggan niya nga nailog ang Kahon sa Dios ug namatay ang iyang bana ug ugangang lalaki, kalit lang siyang nagbati ug naglisod sa pagpanganak. 20 Sa dihang himalatyon na siya, miingon ang mga babaye nga nagpaanak kaniya, “Lig-ona ang imong kaugalingon! Lalaki ang imong anak!” Apan wala siya manumbaling ni motubag. 21-22 Sa wala pa siya mamatay ginganlan niya ang bata ug Icabod,[b] kay miingon siya, “Wala na ang gamhanang presensya sa Dios sa Israel.” Mao kini ang iyang giingon tungod kay nailog ang Kahon sa Dios ug namatay ang iyang bana ug ugangang lalaki.
1 Ako si Santiago nga alagad sa Dios ug ni Ginoong Jesu-Cristo. Nangumusta ako kaninyong tanan nga katawhan sa Dios[a] nga nagkatibulaag sa tibuok kalibotan.
Ang Pagtuo ug ang Kaalam
2 Mga kaigsoonan ko kang Cristo, pagmalipayon kamo kon moabot kaninyo ang nagkalain-lain nga mga pagsulay. 3 Kay nasayod kamo nga ang mga pagsulay sa inyong pagtuo mamunga ug pagkamainantuson. 4 Busa antosa ninyo ang tanang mga kalisdanan aron mahimo kamong matarong, hingpit, ug walay ikasaway diha kaninyo. 5 Kon aduna kaninyoy kulang sa kaalam, mangayo siya sa Dios, ug ang Dios mohatag niini kaniya nga walay pagpugong-pugong ug pagpamuyboy. 6 Apan kon mangayo kamo, kinahanglan mosalig kamo sa walay pagduhaduha nga ihatag niya ang inyong gipangayo. Kay kon magduhaduha kamo, sama kamo sa balod nga gihuyop ug gipalid sa hangin. 7-8 Ang maduhaduhaon walay kasigurohan sa iyang mga gihimo. Dili siya angay magdahom nga may madawat siya gikan sa Ginoo.
Ang Kabos ug ang Adunahan
9 Ang mga kaigsoonan diha kang Cristo nga kabos angay nga malipay sa pagpasidungog sa Dios kanila. 10 Ang mga adunahan angay usab nga malipay sa pagpaubos kanila sa Dios. Kay sama sa mga bulak sa sagbot, ang adunahan dili usab molungtad. 11 Sa naglagiting nga kainit sa adlaw malaya ang sagbot, unya malarag ang iyang bulak ug mawala ang iyang katahom. Sama usab niini ang adunahan, mamatay samtang nagkapuliki siya sa iyang buluhaton.
Ang Pagsulay ug Pagtintal
12 Bulahan ang tawo nga mobarog taliwala sa mga pagsulay, kay human niya madaog ang mga pagsulay, makadawat siya sa kinabuhi nga walay kataposan ingon nga ganti nga gisaad sa Dios alang sa mga nahigugma kaniya. 13 Kon may mga pagtintal nga moabot kanato, dili kita moingon nga gitintal kita sa Dios. Ang Dios dili matintal sa paghimo ug daotan, ug dili usab siya motintal kang bisan kinsa. 14 Matintal ang tawo kon dag-on siya sa daotan niyang tinguha. 15 Ug kon tumanon niya ang daotan niyang tinguha, ang sangpotanan niini mao ang pagpakasala; ug kon magpadayon siya sa pagpakasala, ang iyang padulngan mao ang kamatayon.
16 Busa mga minahal kong mga kaigsoonan, ayaw kamo palingla sa inyong kaugalingon. 17 Kay ang tanan nga maayo ug hingpit nga gasa naggikan man sa Dios. Siya mao ang naghimo sa tanan nga atua sa langit nga naghatag ug kahayag dinhi sa kalibotan. Ug bisan mausab ang ilang kahayag ug mabalhin ang ilang landong, ang Dios dili gayod mausab. 18 Sumala sa iyang kabubut-on, gihimo niya kita nga iyang mga anak pinaagi sa atong pag-ila sa kamatuoran, aron molabaw kita sa tanan niyang binuhat.
23 Busa miingon si Jesus sa iyang mga tinun-an, “Sa pagkatinuod, lisod alang sa usa ka adunahan nga magpasakop sa paghari sa Dios. 24 Sayon pa ang paglusot sa usa ka mananap nga kamelyo sa bangag sa dagom kaysa pagpasakop sa adunahan sa paghari sa Dios.” 25 Pagka-dungog niadto sa iyang mga tinun-an, natingala kaayo sila. Busa nangutana sila, “Kon mao kana, kinsa na man lang ang maluwas?” 26 Gitan-aw sila ni Jesus ug giingnan, “Dili gayod kini mahimo sa tawo, apan mahimo sa Dios ang tanan.”
27 Unya miingon si Pedro kaniya, “Amo bayang gibiyaan ang tanan ug misunod kami kanimo. Unya, unsa man ang among mapaabot nga balos?” 28 Miingon si Jesus kanila, “Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, moabot ang adlaw nga bag-ohon sa Dios kining kalibotan, ug ako nga Anak sa Tawo magalingkod sa akong trono aron maghari. Niana nga adlaw, kamo nga nagsunod kanako maglingkod sa 12 ka trono aron hukman ninyo ang 12 ka tribo sa Israel. 29 Ug si bisan kinsa nga mibiya sa iyang balay, mga igsoon, amahan, inahan, mga anak, o yuta tungod ug alang kanako makadawat sa daghan gayod nga balos, ug makapanunod sa kinabuhi nga walay kataposan. 30 Daghan ang dungganon karon nga sa kaulahian mahimong labing ubos, ug daghan ang labing ubos karon nga sa kaulahian mahimong dungganon.”
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.