Book of Common Prayer

Христијански комуни

³² Сите што поверуваа беа толку сплотени и еднодушни, што никој од нив не зборуваше за својот имот како за лична сопственост, туку се им беше заедничко. ³³ Апостолите со голема смелост сведочеа за воскресението на Господ Исус, и Бог спрема сите нив беше многу благонаклонет. ³⁴ Меѓу нив немаше сиромаси, зашто оние што имаа ниви и куќи ги продаваа и парите од продаденото ³⁵ им ги даваа^[a] на апостолите, а тие на секого му делеа според неговите потреби.

³⁶ На пример, Јосиф, кого апостолите го нарекоа Барнаба, односно ‚Утешител‘^[b] кој беше од племето на Левиј, а родум од Кипар, ³⁷ имаше нива, и откако ја продаде, ги донесе парите и им ги предаде на апостолите.

Казната над Ананиј и Шапира поради лажење

5 А еден друг човек, по име Ананиј, во договор со својата жена Шапира^[c] исто така продаде една од своите ниви ² но само дел од парите им донесе на апостолите, тврдејќи дека тоа се сите пари. За сето ова знаеше и неговата жена.

³ Тогаш Петар му рече: „Ананиј, зошто дозволи Сатаната да ти го исполни срцето, да Го излажеш Светиот Дух и да прикриеш дел од парите што ги доби за нивата? ⁴ Нивата беше твоја. Твоја работа беше дали ќе ја продадеш или не. И кога ја продаде, парите беа твои. Зошто се реши на измама? Ти се обиде да Го измамиш Бога, а не луѓето!“

⁵ Кога Ананиј ги слушна овие зборови, падна и умре! Сите што слушнаа за ова многу се исплашија. ⁶ Неколку момчиња станаа, го завиткаа во платно, го изнесоа и го погребаа.

⁷ По околу три часа, дојде неговата жена и влезе, не знаејќи што се случи. ⁸ Петар ја праша: „Кажи ми, за толку пари ли беше продадена нивата?“

„Да, за толку“ - рече таа.

⁹ Петар и рече: „Зошто се договоривте да го ставате на проверка Духот Господов? Еве ги пред врата момчињата што отидоа да го погребат твојот маж, па и тебе мртва ќе те изнесат!“ ¹⁰ И таа веднаш падна пред неговите нозе и умре. Кога влегоа момчињата, ја најдоа и неа мртва, па ја изнесоа и ја погребаа крај нејзиниот маж.

¹¹ Голем страв ја зафати целата црква и сите што слушнаа за ова.

4. Разурнувањето на Ерусалим

(Матеј 24:15-21; Марко 13:14-19) ²⁰ „Кога ќе го видите Ерусалим опколен од војски, знајте дека наскоро тој ќе биде разурнат. ²¹ Тогаш тие што ќе се најдат во Јудеја нека бегаат во планините! Тие што се во Ерусалим нека излезат од него! Тие што ќе бидат по нивите нека не се враќаат во градот! ²² Зашто, тоа ќе биде време на Божја казна и ќе се исполни сe што е запишано за тоа во Светото Писмо.

²³ Тоа ќе биде посебно тешко време за трудниците и за доилките, зашто големо страдање ќе ја зафати оваа земја и Божјиот гнев ќе се урне врз овој народ! ²⁴ Едни ќе бидат со меч убиени, други ќе бидат одведени како робови меѓу сите народи. А Ерусалим ќе го газат туѓи, нееврејски народи, додека не помине нивното време.“

5. Враќањето на Исус Христос

(Матеј 24:29-35; Марко 13:24-31) ²⁵ „Необични појави ќе има на Сонцето, на Месечината и на ѕвездите. На Земјата цели народи ќе бидат потиштени и исплашени пред неизвесноста и бучавата на морето и разбеснетите бранови. ²⁶ Луѓето ќе премираат од страв, во исчекување на она што ќе го снајде светот, зашто и вселенските сили ќе отстапат од законитоста по која дејствуваат.

²⁷ Тогаш ќе Го видат Синот Човечки^[a], како доаѓа на облак со величествена моќ и слава! ²⁸ Кога сето ова ќе почне да се случува, исправете се со кренати глави, зашто вашето спасение е сосема близу!“