Book of Common Prayer

Вовед

1 Драги Теофиле, во мојата прва книга^[a] ти го опишав сето она што Исус го правеше и поучуваше од почетокот, ² па се до денот кога се вознесе на небото. Пред да се вознесе, им даде упатства на апостолите што ги беше одбрал во содејство со Светиот Дух.

³ Во текот на четириесет дена, по Неговото распнување, Исус повеќепати се појавуваше пред Своите апостоли со што недвосмислено им докажа дека навистина е жив. Тогаш им зборуваше за Божјото царство.

⁴ На една од тие средби, додека јадеа заедно, им ги даде следниве упатства: „Не заминувајте од Ерусалим се додека небесниот Татко не ви го прати Светиот Дух, Кој ви го вети. Јас уште отпорано ви го кажав тоа. ⁵ Јован Крстител крштаваше во вода^[b], но по неколку^[c] дена вие ќе бидете крстени во Светиот Дух.“

Вознесувањето на Исус

⁶ Додека апостолите беа со Исус, честопати Го прашуваа: „Господе, сега ли ќе го ослободиш Израел и ќе го возобновиш^[d] нашето царство?“ ⁷ Тој им одговори: „Времето и датумите ги определува небесниот Татко и не сметал за потребно вам да ви ги кажува! ⁸ Но штом Светиот Дух ќе слезе врз вас, вие ќе добиете сила и ќе им проповедате за Мене на луѓето во Ерусалим, во цела Јудеја, во Самарија, и се до крајот на Земјата.“

⁹ Откако им го рече ова, пред нивните очи Исус почна да се подига кон небото и тие Го гледаа се додека облак не Го скри од нивните погледи.

¹⁰ Додека тие со вперени погледи кон небото гледаа како Тој заминува, пред нив се појавија двајца мажи^[e] облечени во бело, ¹¹ и им рекоа: „Галилејци, зошто стоите и зјапате во небото? Истиот Исус, Кој пред вашите очи се вознесе на небото, повторно ќе дојде, на истиот начин на кој и замина!“

Црквата на апостолите во „Горната соба“

¹² Тогаш апостолите се вратија во Ерусалим. Ова се случуваше на ридот наречен Маслинова Гора. Тој рид е близу до Ерусалим, на оддалеченост помала од еден километар^[f]. ¹³ Влегоа во градот и отидоа во горната соба на куќата каде што редовно престојуваа. Таму беа:

Петар,

Јован,

Јаков,

Андреј,

Филип,

Тома,

Бартоломеј,

Матеј,

Јаков (синот на Алфеј),

зилотот Симон и

Јуда (синот на Јаков). ¹⁴ Сите овие луѓе сложно и редовно се собираа и заедно се молеа. Со нив беа и: Марија (мајката на Исус), повеќе други жени и браќата на Исус.

Исус ја кажува споредбата за лозарите

- убијци (Матеј 21:33-46; Марко 12:1-12) ⁹ Потоа Исус му ја кажа на народот следнава споредба:

„Еден човек си насади лозје, им го даде под наем на лозарите и си замина од тој крај на подолго време. ¹⁰ Кога дојде времето за гроздобер, тој прати еден од своите слуги за да му го донесе делот од бербата што му припаѓа како надомест. Но лозарите го натепаа и го испратија со празни раце. ¹¹ Потоа прати друг слуга, но лозарите и него го натепаа, го понижија и го испратија со празни раце. ¹² Прати и трет слуга, но лозарите и него го претепаа и го избркаа. ¹³ Тогаш сопственикот на лозјето рече: ,Што да правам? Ќе го испратам мојот син - љубимецот мој; се надевам дека спрема него ќе покажат почит.‘ ¹⁴ Но кога лозарите го видоа синот, си рекоа еден на друг: ,Еве го наследникот! Ајде да го убиеме и да го присвоиме неговото наследство!‘ ¹⁵ Исфрлајќи го надвор од лозјето, тие го убија. Сега, што ќе им направи сопственикот на лозарите? ¹⁶ Ќе дојде и ќе ги погуби тие злосторници, а лозјето ќе им го даде под наем на други лозари!“ А луѓето што го слушаа ова, рекоа: ,Да не даде Господ вакво нешто да се случи!‘ ¹⁷ Исус ги погледна и ги праша: „Тогаш, што значат следниве зборови запишани^[a] во Светото Писмо:

,Каменот што ѕидарите го отфрлија, стана камен - темелник‘?

¹⁸ Секој што ќе се сопне од тој камен ќе се распарчи, и врз кого тој ќе падне - ќе го здроби!“

За плаќањето данок

(Матеј 22:15-22; Марко 12:13-17) ¹⁹ Во тој момент, вероучителите и свештеничките поглавари сакаа да Го уапсат Исуса, бидејќи сфатија дека кажаната споредба се однесува на нив; но се плашеа од народот.