Book of Common Prayer

Апостол Павле говори за виденијата и откровенијата што ги имал

12 Иако фалењето не е добро, сакам да ви раскажам за виденијата и откровенијата што ги добив^[a] од Господ. ² Пред четиринаесет години бев^[b] однесен на третото небо. Дали бев грабнат сосе тело, или само мојот дух, не знам. Тоа Бог го знае. ³ Бог знае дали грабнувањето беше сосе тело, или само на духот, но знам дека се случи. ⁴ Бев грабнат и однесен во рајот. Таму чув работи што не можат да се искажат, а и не ми беше дозволено да ги кажувам. ⁵ Со таквото доживување можам да се фалам, а со самиот себе не можам да се фалам, освен да признаам дека сам по себе сум немоќен. ⁶ Кога би сакал да се фалам, има многу работи со кои би можел да се пофалам, и тоа не би било неразумно, бидејќи е вистина. Но ќе се воздржам од фалење. Не сакам некој да стекне повисоко мислење за мене од она што го добива гледајќи ме и слушајќи ме.

⁷ Но, за да не станам премногу горделив поради многубројните откровенија што ги добив од Бог, ставен ми е трн во телото, сатански ангел, кој ме измачува и така ме држи во понизност. ⁸ Трипати во агонија Го молев Господ да ме ослободи од него, ⁹ но Тој ми рече: „Ја имаш Мојата благонаклоност и тоа ти е доволно! Мојата сила најдобро се забележува во твојата немоќ!“ Затоа, смело ја признавам својата немоќ зашто така станува очигледно дека Христовата сила работи преку мене. ¹⁰ Затоа, заради Христос, јас смело ги поднесувам немоќта, навредите, маките, прогоните и тешкотиите. Бидејќи, кога јас сум најнемоќен, Господ преку мене дејствува најмоќно!

ПОСЛЕДНИТЕ ДЕНОВИ НА ИСУС ВО ЕРУСАЛИМ

Триумфалното влегување во Ерусалим (Цветници)

(Матеј 21:1-11; Марко 11:1-11; Јован 12:12-19) ²⁸ Завршувајќи го излагањето, Исус, на чело на народот, продолжи да се искачува кон Ерусалим. ²⁹ Кога се приближи до Бетфага и Бетанија^[a], на Маслиновата Гора, испрати двајца од Своите ученици ³⁰ и им рече: „Одете до селото што е пред вас. На влезот во селото ќе најдете врзано младо магаре кое никој досега не го јавал. Одврзете го и доведете го. ³¹ Ако некој ве праша: ,Зошто го одврзувате?‘, кажете му дека Му е потребно на Господ.“

³² Тие заминаа и најдоа сe како што им беше кажал Исус. ³³ Кога го одврзуваа магаренцето, неговите сопственици ги прашаа: „Зошто го одврзувате магаренцето?“ ³⁴ Тие одговорија: „Потребно Му е на Господ!“ ³⁵ и го доведоа кај Исус, ги положија своите облеки врз магаренцето, па Го качија Исуса. ³⁶ Додека Тој јаваше, народот ги постилаше своите облеки по патот.

³⁷ Кога се доближи до Ерусалим, на падините на Маслиновата Гора, големиот број Негови ученици почнаа радосно и гласно да пеат, славејќи Го Бога за сите величествени нешта што ги беа виделе, велејќи: ³⁸ „Благословен нека биде Царот, Кој доаѓа во името на Господ! Мир на небото и слава на Бог во височините^[b]!“

³⁹ Тогаш, некои од фарисеите^[c] кои се најдоа меѓу народот, Му рекоа: „Учителе! Нареди им на Твоите ученици да замолкнат!“ ⁴⁰ Исус им одговори: „Да ви кажам нешто: Ако тие замолкнат, камењата ќе извикуваат!“