Book of Common Prayer
Ang Pag-ampo sa Tawo nga Nagaantos
38 Ginoo, sa imong kasuko, ayaw akog siloti.
2 Daw sa gipana mo ako ug gidagmalan.
3 Nagsakit ako tungod kay nasuko ka sa nahimo kong mga kasal-anan.
4 Daw sa malumos na ako sa akong mga sala;
sama kini sa mabug-at nga palas-anon nga dili ko madaog.
5 Tungod sa akong kabuang,
ang akong mga samad nahimong kabahong.
6 Nabako na ako pag-ayo sa labihan nga kasakit,
ug nagasubo ako tibuok adlaw.
7 Sakit kaayo ang tibuok nakong lawas
ug gangutngot ang akong mga kilid.
8 Naluya na gayod ako pag-ayo.
Nagaagulo ako sa kasakit nga akong gibati.
9 Ginoo, nahibalo ka sa tanan kong gipangandoy ug nadungog mo ang akong pag-agulo.
10 Nagkuba-kuba ang akong dughan;
nawad-an na ako ug kusog,
ug nahalap na ang akong panan-aw.
11 Ginalikayan ako sa akong mga higala ug mga kauban tungod sa akong sakit.
Bisan ang akong mga paryente nagapahilayo na kanako.
12 Ang mga tawo nga buot mopatay kanako nagbutang ug lit-ag.
Sila nga buot mosakit kanako nagahisgot kon unsaon nila ako paglaglag.
Sa tibuok adlaw nagaplano sila ug daotan batok kanako.
13 Nagpabungol-bungol ako nga kunohay dili makadungog.
Nagpaamang-amang ako nga kunohay dili makasulti.
14 Nahisama ako sa usa ka tawo nga dili makadungog, ug dili makapangatarongan.
15 Kay nagasalig ako kanimo, Ginoo.
Ikaw, Ginoo nga akong Dios, ang magatubag sa akong pag-ampo.
16 Busa nagaampo ako nga dili mo itugot nga ang akong mga kaaway maglipay
o magpasigarbo tungod sa akong pagkapukan.
17 Kay hapit na ako mapukan,
ug daw sa walay kataposan ang akong pag-antos.
18 Isulti ko ang akong mga sala; nagahasol kini kanako.
19 Mahitungod sa akong mga kaaway, lig-on sila ug daghan.
Gikasilagan nila ako sa walay igong hinungdan.
20 Gibalosan nila ako ug daotan sa maayong gipanghimo ko kanila.
Ug nakigbatok sila kanako kay nagtinguha ako sa pagbuhat ug maayo.
21 Ginoo nga akong Dios, ayaw ako pasagdi;
ayaw pagpahilayo kanako.
22 Tabangi ako dayon, Ginoo nga akong manluluwas.
25 Daw sa mamatay na ako, busa lugwayi pa ang akong kinabuhi sumala sa imong saad.
26 Gisugilon ko kanimo ang akong mga binuhatan ug naminaw ka kanako.
Tudloi ako sa imong mga tulumanon.
27 Pasabta ako sa imong mga tulumanon
aron mapamalandongan ko ang imong mga katingalahang buhat.
28 Daw sa makuyapan na ako tungod sa kasubo,
busa lig-ona ako sumala sa imong saad.
29 Kuhaa kanako ang pagkamalimbongon;
ug kaloy-i ako ug tudloi sa imong kasugoan.
30 Gipili ko ang pagkamatinumanon;
ug tumanon ko ang imong mga lagda.
31 Gisunod ko, Ginoo, ang imong mga katudloanan,
busa ayaw itugot nga maulawan ako.
32 Gitinguha ko gayod ang pagtuman sa imong mga sugo
tungod kay gidugangan mo ang akong panabot.[a]
33 Tudloi ako, Ginoo, sa imong mga tulumanon,
ug tumanon ko kini hangtod sa kataposan.
34 Pasabta ako sa imong kasugoan,
ug tumanon ko kini ug tipigan sa tibuok kong kasingkasing.
35 Giyahi ako sa pagsunod sa imong mga sugo,
kay niini may kalipay ako.
36 Hatagi akog dakong tinguha sa pagtuman sa imong mga pagtulon-an kaysa pagtinguha nga maadunahan.
37 Ilikay ako sa pagtinguha sa mga butang nga walay pulos.
Lugwayi ang akong kinabuhi sumala sa imong saad.
38 Tumana ang imong saad kanako nga imong alagad, nga gisaad mo sa mga nagatahod kanimo.
39 Kuhaa ang akong pagkabadlongon nga akong gikaulaw,
kay giisip ko nga maayo ang imong mga sugo.
40 Kalipay ko ang pagtuman sa imong mga tulumanon.
Tungod kay ikaw matarong, lugwayi ang akong kinabuhi.
41 Ginoo, ipakita ang imong paghigugma ug pagluwas kanako, sumala sa imong saad.
42 Unya matubag ko ang mga nagbiay-biay kanako,
kay nagasalig ako sa imong pulong.
43 Ayaw ako did-i sa pagsulti sa tinuod bahin kanimo sa tanang higayon,
kay ang akong paglaom anaa lamang sa imong mga sugo.
44 Kanunay kong tumanon ang imong kasugoan hangtod sa kahangtoran.
45 Magkinabuhi ako nga may kagawasan,
kay nagtinguha gayod ako sa pagtuman sa imong tulumanon.
46 Dili ako maulaw sa pagsulti sa imong mga katudloanan atubangan sa mga hari.
47 Nagakalipay ako sa pagsunod sa imong mga sugo nga akong gihigugma.
48 Gitahod ko ang imong mga sugo nga akong gihigugma,
ug gipamalandongan ko ang imong mga tulumanon.
Nagkombira si Belshazar
5 1-3 Sa dihang si Belshazar na ang hari sa Babylon, naghimo siya ug dakong kombira alang sa iyang 1,000 ka dungganon nga mga tawo ug nakig-inom siya kanila. Samtang nagainom sila, nimando si Belshazar nga kuhaon ang bulawan ug plata nga mga imnanan nga nakuha sa iyang amahan[a] nga si Nebucadnezar sa templo sa Dios sa Jerusalem, aron maoy paimnan sa iyang mga dungganon nga mga bisita, sa iyang mga asawa, ug sa iyang mga asawa nga sulugoon. Busa gidala kini ngadto kaniya ug giimnan nila kini. 4 Samtang nagainom sila, gidayeg nila ang mga dios nga hinimo sa bulawan, plata, bronsi, puthaw, kahoy ug bato.
5 Diha-diha, may mitunga nga kamot sa tawo ug misulat sa dingding duol sa suga sa palasyo, ug nakita kini sa hari. 6 Nangurog ug nangluspad ang hari sa tumang kahadlok. 7 Busa misinggit siya nga tawgon ang mga maalamon nga mga tawo sa Babylon, mga astrologo, ug mga espiritista.
Pag-abot nila, miingon ang hari, “Kon kinsa ang makabasa nianang nasulat sa dingding ug makahubad sa kahulogan niini, pasul-oban ko ug harianong bisti ug pakuwintasan ug bulawan, ug himuon ko siyang ikatulong labing labaw nga opisyal sa akong gingharian.”
8 Miduol ang mga maalamon aron sa pagbasa niadtong nasulat sa dingding. Apan dili sila makabasa niini o makahubad ngadto sa hari sa kahulogan niini. 9 Nalisang pag-ayo si Haring Belshazar ug misamot ang iyang pagpangluspad. Naglibog usab ang iyang mga opisyal.
10 Pagkadungog sa rayna[b] sa ilang gipanagsultihan, miadto siya sa dapit nga gikombirahan ug miingon, “Malungtarong kinabuhi alang sa Mahal nga Hari! Ayaw kahadlok o kabalaka, 11 kay may usa ka tawo diha sa imong gingharian diin anaa kaniya ang espiritu sa balaan nga mga dios.[c] Sa panahon ni Haring Nebucadnezar nga imong amahan, nagpakita kining tawhana sa iyang kaalam nga sama sa kaalam sa mga dios. Gihimo siya sa imong amahan nga pangulo sa mga madyikero, mga espiritista, mga maalamon nga mga tawo sa Babylon, ug mga astrologo. 12 Siya si Daniel nga ginganlan sa imong amahan ug Belteshazar. May pinasahi siya nga abilidad ug kaalam. Mahibalo siyang mohubad sa kahulogan sa mga damgo, mosaysay sa mga tinago, ug mosulbad sa lisod nga mga suliran. Busa ipatawag siya ug ipahubad kaniya ang kahulogan nianang nasulat sa dingding.”
Ang Pagtuo, Pagtuman, ug ang Pagdaog
5 Si bisan kinsa nga nagatuo nga si Jesus mao ang Cristo, anak sa Dios. Ug si bisan kinsa nga nagahigugma sa ginikanan nagahigugma usab sa iyang anak. 2 Ug nahibaloan nato nga ginahigugma nato ang mga anak sa Dios kon nahigugma kita sa Dios ug nagatuman sa iyang mga sugo. 3 Kay nahigugma kita sa Dios kon nagatuman kita sa iyang mga sugo. Ug ang iyang mga sugo dili lisod tumanon. 4 Kay gipildi sa matag anak sa Dios ang kalibotan.[a] Gipildi niya kini pinaagi sa pagtuo. 5 Busa kinsa ba ang makapildi sa kalibotan? Ang tawo nga nagatuo nga si Jesus mao ang Anak sa Dios. 6 Ang mianhi nga si Jesu-Cristo gipamatud-an nga mao gayod ang Anak sa Dios pinaagi sa tubig sa dihang siya nagpabautismo ug pinaagi usab sa iyang dugo nga giula. Kini dili lang pinaagi sa tubig kondili pinaagi sa tubig ug dugo. Ug kini ginapamatud-an usab sa Espiritu Santo kanato, ug nahibaloan nato nga tinuod ang iyang ginasulti kay siya ang kamatuoran. 7 Busa may tulo nga nagapamatuod bahin kang Jesus: 8 ang Espiritu Santo, ang tubig sa iyang pagpabautismo, ug ang iyang dugo sa iyang kamatayon. Ug kining tulo nagakahiusa. 9 Nagatuo kita sa pagpamatuod sa mga tawo. Apan mas masaligan pa gayod ang pagpamatuod sa Dios, ug siya gayod ang nagpamatuod nga si Jesus iyang Anak. 10 Ang nagatuo sa Anak sa Dios nagatuo sa pagpamatuod sa Dios. Apan ang wala motuo sa pagpamatuod sa Dios, gihimo niya ang Dios nga bakakon, kay wala siya motuo sa pagpamatuod sa Dios bahin sa iyang Anak. 11 Ug mao kini ang pagpamatuod sa Dios: nga kita gihatagan niya ug kinabuhi nga walay kataposan, ug kining kinabuhia anaa sa iyang Anak. 12 Si bisan kinsa nga anaa diha kaniya ang Anak, may kinabuhi nga walay kataposan. Apan kon wala diha kaniya ang Anak sa Dios wala siyay kinabuhi nga walay kataposan.
Giayo ni Jesus ang mga Masakiton
(Mat. 8:14-17; Mar. 1:29-34)
38 Migawas si Jesus sa simbahan sa mga Judio ug miadto sa balay ni Simon. Naatol nga ang ugangan nga babaye ni Simon taas ug hilanat, busa gihangyo nila si Jesus nga ayohon kini. 39 Miduol si Jesus ug mitindog sa kilid sa higdaanan niini ug iyang gibadlong ang hilanat, ug naayo ang babaye. Unya mibangon dayon kini ug gisilbihan niya ug pagkaon sila si Jesus.
40 Sa dihang mosalop na ang adlaw daghang mga tawo ang nagdala sa ilang mga masakiton ngadto kang Jesus. Gipandong ni Jesus ang iyang mga kamot sa tagsa-tagsa kanila ug nangaayo silang tanan. 41 Bisan ang mga daotang espiritu gipagawas niya gikan sa daghang mga tawo. Ug samtang nanggawas ang mga daotang espiritu nagasinggit sila kang Jesus, “Ikaw ang Anak sa Dios!” Apan gibadlong sila ni Jesus ug gidid-an sa pagsulti niini, tungod kay nahibaloan man nila nga siya mao ang Cristo.
42 Sa dihang namanagbanag na, mibiya si Jesus niadto nga lungsod ug miadto sa kamingawan. Gipangita siya sa mga tawo ug sa dihang nakita nila siya, nagpakilooy sila nga dili una siya mobiya sa ilang dapit. 43 Apan miingon si Jesus kanila, “kinahanglan nga iwali ko usab sa ubang mga lungsod ang Maayong Balita mahitungod sa paghari sa Dios, kay gipadala ako tungod niini.” 44 Unya nagpadayon si Jesus sa pagwali sa mga simbahan sa mga Judio didto sa Judea.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.