Book of Common Prayer

Надеж во воскресението

¹³ Ние ќе продолжиме да проповедаме, бидејќи и ние ја имаме истата вера што ја имал псалмистот кога рекол: „Верував во Бог и затоа зборував^[a].“ ¹⁴ Знаеме дека истиот оној Бог, Кој Го воскресна Господ Исус, и нас ќе не воскресне. Потоа, и нас и вас, заедно со Исус, ќе не доведе кај Себе. ¹⁵ Сето ова е за ваша полза. Така се повеќе и повеќе луѓе ќе дознаваат дека Бог дарежливо им е благонаклонет и ќе Му искажуваат благодарност, а Бог се повеќе ќе се прославува.

¹⁶ Затоа ние не се обесхрабруваме. Иако нашите тела постепено пропаѓаат, духот во нас^[b] секојдневно се обновува. ¹⁷ Овие мали и привремени тешкотии низ кои минуваме ќе ни донесат неизмерна слава што ќе трае вечно. ¹⁸ Затоа ние не се сосредоточуваме на она што сега се гледа, туку на придобивките што допрва ќе се видат. Зашто се што е сега видливо е привремено, а тоа што еден ден ќе го видиме е вечно.

Очекуваме нови, вечни тела

5 Знаеме дека кога ќе пропадне овој ,шатор‘ во кој сега живееме, односно, нашето овоземно тело, не очекуваат на небото вечни домови направени од Бог, а не од човечка рака. ² Во нашите сегашни тела офкаме и копнееме по денот кога како нова облека ќе ги облечеме нашите небесни тела, ³ зашто ние нема да бидеме голи духови, без тела, туку ќе ги облечеме нашите нови, небесни тела. ⁴ Додека живееме во овој овоземен шатор, односно во нашите смртни тела, офкаме бидејќи имаме мака. Но ние не копнееме по тоа да умреме и да останеме без тела, туку со нетрпение чекаме да се преселиме во нашите нови тела, па вечниот живот да го проголта ова смртно тело. ⁵ Бог не подготви за тоа и ни Го даде Светиот Дух како гаранција дека тоа навистина ќе се случи.

⁶ Затоа ние секогаш сме смели, и покрај тоа што се додека сме во ова овоземно тело, ние не сме дома, кај Господ. ⁷ Верата е она што не движи напред, а не тоа што сега го гледаме. ⁸ Храбри сме, бидејќи повеќе сакаме да се иселиме од ова наше овоземно тело и да си одиме дома, кај Господ. ⁹ Затоа, било да сме дома кај Господ, или да сме овде, сакаме да го работиме тоа што Нему Му е по волја. ¹⁰ Секој од нас ќе треба да се појави пред Христовиот суд, за да го прими она што го заслужил со своите добри или лоши постапки додека бил во овоземното тело.

За дарежливоста

(Мт. 6:6,18; 23:5; 2Кор. 9:9) 6 „Пазете се од искажување побожност и добрина со цел да се покажете пред луѓето, зашто тогаш не ќе имате награда од вашиот небесен Татко.

² А кога давате милостини, не трубете насекаде, како што тоа го прават лицемерите по синагогите^[a] и по улиците. Тие го прават тоа за да бидат пофалени од луѓето. Ве уверувам дека друга награда за нив ќе нема! ³ А ти, кога ќе даваш милостини, твојата лева рака да не знае што дала десната; ⁴ нека бидат дискретни твоите милостини, а твојот небесен Татко, Кој го гледа и тоа што е тајно, ќе те награди јавно.“

За молитвата

⁵ „А кога се молите, не постапувајте како лицемерите, кои сакаат да бидат забележани од другите кога се молат по синагогите^[b] и по плоштадите. Ве уверувам дека друга награда за нив ќе нема! ⁶ А ти, кога ќе се молиш, влези во својата соба, затвори ја вратата и помоли Му се на твојот невидлив небесен Татко, Кој го гледа тоа што е тајно и ќе те награди јавно.

⁷ Кога се молите, не редете празни зборови, како што тоа го прават оние што не Го познаваат Бога, мислејќи дека ќе бидат услишани поради својата речовитост. ⁸ Не бидете како нив, зашто вашиот небесен Татко ги знае вашите потреби уште пред да Го молите за нив. ⁹ Затоа, молете се вака:

,Татко наш, Кој си на небесата: нека се почитува Твоето Име!

¹⁰ Нека дојде Твоето царство, нека се извршува Твојата волја овде на Земјата, како што се извршува на небото.

¹¹ Дај ни ја неопходната храна за денешниот ден.

¹² Прости ни ги нашите гревови, како што и ние веќе им простивме на оние што нам ни згрешија.

¹³ Не оставај да им потклекнеме на искушенијата, но избави не од Лукавиот‘. (Зашто Тебе Ти припаѓаат и Царството, и силата, и славата, за вечни векови, амин^[c].) ¹⁴ Зашто, доколку вие им ги простувате гревовите на другите, ќе ви ги прости и вам вашиот небесен Татко. ¹⁵ Но, ако вие не им простувате на луѓето, ни вашиот небесен Татко нема вам да ви ги прости вашите гревови.“

За постот

(Иса. 58:5-12) ¹⁶ „И кога постите, не бидете намуртени како лицемерите; тие си го изобличуваат лицето за да забележат луѓето дека постат. Ве уверувам дека друга награда за нив ќе нема!