Book of Common Prayer
Pag-ampo sa Pagsalig sa Dios
56 Kaloy-i intawon ako, O Dios,
kay gisulong ako sa akong mga kaaway.
Kanunay nila akong ginalutos.
2 Kanunay kong gisulong sa akong mga kaaway.
Daghan ang nakig-away kanako, Labing Halangdong Dios.[a]
3 Kon bation akog kahadlok, mosalig ako kanimo.
4 Mosalig ako kanimo, O Dios,
ug dayegon ko ikaw tungod sa imong saad.
Dili ako mahadlok bisan unsa ang himoon sa tawo batok kanako, tungod kay nagasalig ako kanimo.
5 Kanunayng tuison sa akong mga kaaway ang akong isulti.
Kanunay silang nagaplano sa pagpasakit kanako.
6 Magtigom sila sa tago. Bantayan nila ang tanan kong mga lihok,
ug maghulat ug higayon sa pagpatay kanako.
7 Siloti sila sa ilang pagkadaotan, O Dios.
Sa imong kasuko, laglaga kanang mga tawhana.
8 Nasayod ka sa akong mga kagul-anan.
Gitiman-an mo ang mga higayon nga ako naghilak.
Dili ba gilista mo man kini sa imong libro?
9 Inigtawag ko kanimo, O Dios,
moatras ang akong mga kaaway.
Nasayod ako niini tungod kay ikaw, O Dios, dapig kanako.
10 Ginoong Dios,
dayegon ko ikaw tungod sa imong saad.
11 Dili ako mahadlok kay nagasalig ako kanimo.
Walay mahimo ang tawo batok kanako.
12 Tumanon ko, O Dios, ang akong saad kanimo.
Ihalad ko ang akong halad sa pagpasalamat kanimo.
13 Kay giluwas mo ako gikan sa kamatayon,
ug wala mo itugot nga mapildi ako.
Busa magkinabuhi ako diha kanimo, O Dios,
diha sa imong kahayag nga nagahatag ug kinabuhi.
Pag-ampo alang sa Tabang sa Dios
57 O Dios, Kaloy-i ako,
kay kanimo ako nangayo ug pagpanalipod sama sa mga piso sa langgam nga motago ilalom sa mga pako sa ilang inahan.
Magpailalom ako sa imong pagpanalipod hangtod nga mahuman ang mga katalagman.
2 Nagpakitabang ako kanimo, Labing Halangdong Dios,
kanimo nga nagatuman sa imong katuyoan kanako.
3 Gikan sa langit, magpadala ka ug tabang aron sa pagluwas kanako.
Laglagon mo ang mga nanulong kanako.
Ipakita mo ang imong gugma ug pagkamatinumanon kanako.
4 Gilibotan ako sa mga kaaway nga daw sa mga liyon nga andam sa pagkunis-kunis ug tawo.
Ang ilang mga ngipon daw mga bangkaw ug mga pana.
Ang ilang mga dila daw hait nga mga espada.
5 Ipakita, O Dios, ang imong pagkagamhanan diha sa kalangitan ug sa tibuok kalibotan.
6 Nabalaka ako kay nagbutang ang akong mga kaaway ug lit-ag alang kanako.
Nagkalot silag lawom nga bangag sa akong agianan,
apan sila ra usab mismo ang nahulog niini.
7 Mosalig gayod ako kanimo, O Dios;
awitan ko ikaw ug mga pagdayeg.
8 Momata ako samtang nagabanagbanag pa, ug andamon ko ang akong mga instrumento nga may mga kuwerdas sa pagdayeg kanimo sa tibuok kong kasingkasing.
9 Dayegon ko ikaw, Ginoo, taliwala sa kanasoran.
Awitan ko ikaw taliwala sa mga katawhan.
10 Kay ang imong gugma ug pagkamatinumanon dili gayod masukod;
mas taas pa kini sa kalangitan.
11 O Dios, ipakita ang imong pagkagamhanan diha sa kalangitan ug sa tibuok kalibotan.
Malaglag ang mga Daotan
58 Kamong mga pangulo, matarong ba ug makiangayon ang inyong paghukom sa mga tawo?
2 Dili! Kay ang inyong gihunahuna mao lang ang paghimo ug daotan.
Nanghasi kamo sa inyong mga dapit.
3 Ang mga daotan daan nang daotan ug bakakon sukad pa sa ilang pagkatawo.
4-5 Malala sila sama sa mga bitin.
Sama sila sa kobra nga dili mamati sa honi sa hanas nga salamangkiro.
6 O Ginoong Dios, ibtig mga ngipon ug bangkil ang akong mga kaaway nga daw mga liyon.
7 Mawala unta sila nga daw tubig nga mihubas.
Ug kon mamana sila, dili unta sila makaigo.
8 Mahisama unta sila sa hilàhilà nga nagakatunaw samtang nagakamang,[b]
o sa bata nga gipanganak nga patay, nga wala gayod makakita ug kahayag.
9 Dalia ang paglaglag kanila, bata man o tigulang, mas dali pa kaysa pag-init sa kolon nga gitak-ang sa kalayo.
10 Malipay ang mga matarong kon makita nila nga gipanimaslan na sa Dios ang mga daotan, ug nagabanaw na ang ilang dugo.
11 Unya moingon ang mga tawo,
“Tinuod gayod nga may ganti alang sa mga matarong,
ug may Dios nga mohukom sa kalibotan.”
Ang Silot sa mga Daotan
64 O Dios, pamatia ang akong reklamo.
Tipigi ang akong kinabuhi tungod kay gihulga ako sa akong mga kaaway.
2 Panalipdi ako batok sa mga plano sa pundok sa mga daotan.
3 Hait silag sinultihan, sama kini sa espada ug pana.
4 Abtik silang mosulti ug mga bakak ngadto sa mga tawong matarong,
ug dili sila mahadlok mohimo niini.
5 Nagdinasigay sila sa paghimo sa ilang daotang mga plano.
Ug nagplano kon asa nila ibutang ang ilang mga lit-ag.
Miingon sila, “Walay makakita niini.”
6 Nagplano silag daotan ug miingon,
“Maayo kaayo ang atong plano!”
Dili gayod matugkad ang hunahuna ug kasingkasing sa tawo!
7 Apan panaon sila sa Dios,
ug kalit lang silang masamdan.
8 Laglagon sila sa Dios tungod sa ilang gipanulti.
Ang tanang makakita kanila magpanglingo.
9 Unya mangahadlok ang tanang mga tawo.
Pamalandongan nila ang gipanghimo sa Dios,
ug isulti nila kini.
10 Maglipay ug modayeg sa Ginoo ang tanang mga matarong tungod sa iyang gihimo,
ug modangop sila kaniya.
Pagdayeg ug Pagpasalamat
65 O Dios, angay ka namong dayegon didto sa Zion!
Ug tumanon namo ang among mga saad kanimo.
2 Ang tanang mga tawo moduol kanimo kay ginatubag mo ang ilang mga pag-ampo.
3 Bisan ug daghan na kaayo ang among mga sala,
gipasaylo mo gihapon kami.
4 Bulahan ang tawo nga imong gipili ug giagda nga mopuyo sa imong templo.
Matagbaw kami sa mga kaayohan diha sa imong balay nga mao ang imong balaan nga templo.
5 O Dios nga among manluluwas,
gitubag mo kami pinaagi sa katingalahang mga butang nga imong gihimo sa pagluwas kanamo.
Ikaw ang paglaom sa mga tawo, bisan pa kadtong namuyo sa pinakalayong dapit sa kalibotan o kadagatan.
6 Gamhanan ka ug gipahimutang mo ang kabukiran pinaagi sa imong gahom.
7 Gipahilom mo ang haguros sa mga balod ug ang kaguliyang sa katawhan.
8 Gibati ug kahadlok kanimo bisan pa kadtong nagapuyo sa layong dapit tungod sa katingalahan mong binuhatan.
Ang imong mga buhat makapahugyaw sa kalipay sa mga tawo sa tibuok kalibotan.
9 Giatiman mo ang yuta ug gipadad-an ug ulan;
gihimo mo kining mabungahon.
Ang imong mga sapa, O Dios, walay paghubas.
Gihatagan mo ug abot ang mga tawo.
Giandam mo ang yuta aron nga mohatag ug abot.
10 Gipaulanan mo pag-ayo ang dinarong yuta hangtod nga mihumok kini,
ug gipanalanginan mo ang mga tanom nga nanubo niini.
11 Gipadagaya mo ang mga abot sa tibuok tuig.
Ang tanang dapit nga agian mo makaangkon ug kadagaya.
12 Ang mga sabsabanan sa kamingawan abundansya sa lunhawng mga sagbot;
ang mga bungtod daw mga tawo nga naglipay.
13 Ang mga sabsabanan napuno ug mga kahayopan.[a]
Ang mga kapatagan nalukop sa mga uhay.
Kining mga dapita daw mga tawo nga nanaghugyaw ug nanag-awit sa kalipay.
17 Bangon na, Jerusalem! Ang kasuko sa Ginoo sama sa ilimnon nga gihurot mog inom hangtod nga nagsusapinday ka sa kahubog. 18 Walay usa sa imong katawhan[a] nga makaagak kanimo; walay usa kanila nga makatabang kanimo. 19 Nahitabo kanimo kining duha ka kalamidad: naguba ikaw tungod sa gubat ug nagaantos sa kagutom ang imong katawhan. Walay nahibilin sa imong katawhan nga modasig ug molipay kanimo. 20 Gipangkuyapan sila ug nagbuy-od sa eskina sa matag dalan sama sa usa nga nalit-agan. Nahiagom sila sa labihan nga kasuko sa Ginoo; gibadlong sila sa imong Dios.
21 Busa pamatia ninyo kini, kamong nagaantos ug nangahubog apan dili tungod sa bino. 22 Mao kini ang giingon sa Ginoo nga inyong Dios nga nagalaban kaninyo, “Pamati! Gikuha ko na gikan kaninyo ang akong kasuko nga daw ilimnon nga makahubog. Dili ko na kamo paimnon niini pag-usab. 23 Ihatag ko kini sa mga nagpaantos kaninyo, ug sa nagsugo kaninyo nga mohapa aron ilang tumban ug himuong daw yuta ug dalan ang inyong mga likod.”
4 Samtang bata pa ang manununod, sama lang siya sa ulipon bisan tinuod nga siya ang tag-iya sa tanan nga kabtangan. 2 May mga tawo nga gisaligan nga mag-atiman kaniya ug sa iyang mga kabtangan hangtod sa panahon nga gitagal sa iyang amahan. 3 Kita sama usab niana kaniadto sa wala pa kita masayod bahin sa pagtuo.[a] Giulipon kita sa kalibotanon nga mga gawi. 4 Apan pag-abot sa panahon nga gitagal sa Dios, gipadala niya dinhi sa kalibotan ang iyang anak. Gipakatawo siya sa usa ka babaye ug nagkinabuhi ilalom sa Kasugoan 5 aron tuboson ang tanan nga anaa ilalom sa Kasugoan, aron kita mahimong anak sa Dios.
6 Ug tungod kay kita mga anak man sa Dios, gipadala niya ang Espiritu sa iyang Anak nganhi sa atong mga kasingkasing. Mao kana nga makatawag na kita sa Dios ug “Amahan.” 7 Busa karon, dili na kita mga ulipon kondili mga anak sa Dios. Ug tungod kay kita mga anak na sa Dios, manununod kita sa iyang gisaad nga mga panulondon.
Ang Kabalaka ni Pablo alang sa mga Taga-Galacia
8 Sa dihang wala pa kamo makaila sa Dios, mga ulipon kamo sa mga dios-dios. 9 Apan karon nga naila na ninyo ang Dios (o mas maayo siguro kon moingon ako, karon nga naila na kamo sa Dios ingon nga iyang mga anak), nganong gusto pa man ninyong mobalik sa mga tulumanon nga walay kapuslanan? Nganong gusto na usab ninyong magpaulipon niini? 10 May pinasahi pa kamong mga adlaw, mga bulan, mga panahon ug mga tuig![b] 11 Nabalaka ako nga basig ang tanan ko nga paghago diha kaninyo mahimong walay kapuslanan.
Ang Pagtuo sa Usa ka Babaye
(Mat. 15:21-28)
24 Unya gikan sa probinsya sa Galilea miadto si Jesus sa mga lugar nga sakop sa Tyre [ug Sidon]. Didto midayon siya sa usa ka balay. Dili unta niya gusto nga mahibaloan sa mga tawo nga atua siya didto, apan dili gayod kini matago. 25-26 Gani adunay babaye nga dili Judio nga nakadungog nga atua didto si Jesus. Kini nga babaye taga-Fenicia nga sakop sa Syria ug ang iyang pinulongan Griego. May anak siya nga babaye nga gigamhan sa daotang espiritu. Busa miadto dayon siya kang Jesus ug miluhod, ug nagpakilooy nga kon mahimo hinginlan niya ang daotang espiritu sa iyang anak. 27 Apan miingon si Jesus kaniya pinaagi sa sambingay, “kinahanglan nga pakan-on una ang mga anak, kay dili maayo nga kuhaon ang pagkaon sa mga anak ug ihatag ngadto sa mga iro.”[a] 28 Mitubag ang babaye kaniya, “Husto kana Ginoo, apan bisan pa ang mga iro sa ilalom sa lamisa makakaon sa mga usik sa mga anak.” 29 Unya miingon si Jesus kaniya, “Tungod sa imong tubag, makapauli ka na. Ang daotang espiritu mibiya na sa imong anak.” 30 Mipauli ang babaye ug naabtan niya ang iyang anak nga nagahigda sa katre, ug ang daotang espiritu mibiya na kaniya.
Giayo ni Jesus ang Usa ka Tawo nga Bungol ug Amang
31 Gikan sa mga dapit nga sakop sa Tyre, miagi si Jesus sa Sidon ug sa probinsya sa Decapolis. Pagkahuman milahos siya sa Linaw sa Galilea. 32 May tawo didto nga bungol ug amang nga gidala sa mga tawo ngadto kang Jesus. Nagpakilooy sila nga ipatong niya ang iyang kamot niini nga tawo. 33 Gilain siya ni Jesus sa kadaghanan, ug gisulod ni Jesus ang iyang mga tudlo sa mga dalunggan niini. Unya miluwa siya ug gipaghid ang laway ngadto sa dila niadtong lalaki. 34 Mihangad si Jesus sa langit ug miginhawag lawom. Ug miingon kaniya, “Effata!” Ang buot ipasabot, “Maabli ka!” 35 Human niadto makadungog na siya ug klaro na ang iyang pagsulti. 36 Gipasidan-an ni Jesus ang mga tawo nga dili sila mosulti kang bisan kinsa mahitungod sa nahitabo. Apan bisan ug gidid-an sila misamot pa hinuon ang ilang pagpanugilon sa hitabo ngadto sa mga tawo. 37 Dako gayod ang katingala sa mga tawo. Miingon sila, “Maayo ang tanan niyang gibuhat! Kay bisan ang mga bungol gihimo niya nga makadungog ug ang mga amang makasulti na!”
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.