Book of Common Prayer

Верните треба да останат непоколебливи

¹³ Чувствуваме обврска постојано да Му бидеме благодарни на Бог за вас, драги пријатели христијани, вас што Господ ве засака. Тој ве одбра да се спасите меѓу првите^[a], така што Светиот Дух ве посвети, а вие поверувавте во вистината. ¹⁴ Преку нашето проповедање на Радосната вест Бог ве повика да се спасите. Сега можете и вие да се придружите кон славата на нашиот Господ Исус Христос.

¹⁵ Затоа, драги пријатели христијани, бидете непоколебливи и држете се цврсто до она што ве учевме лично и преку нашите писма.

¹⁶ А сега, нашиот Господ Исус Христос и Бог Таткото, Кој не сака и ни даде трајна утеха и прекрасна надеж со Својата благонаклоност спрема нас, ¹⁷ нека ви ги насрчат срцата и нека ви дадат сила постојано да го зборувате и да го правите она што е добро.

Павле бара да се молат за нив

3 Понатаму, драги пријатели, молете се за нас. Молете се најнапред учењето за Господ брзо да се шири, па и другите да го почитуваат она што го почитувате вие. ² Молете се да не паднеме во рацете на лоши и злобни луѓе, зашто сите луѓе немаат вера во Господ. ³ Но, во Господ можете да имате доверба. Тој ќе ви даде сила и ќе ве чува од Злиот. ⁴ Господ ни дава увереност дека она што ви го наложивме го правите и ќе продолжите да го правите. ⁵ Се молам Господ да ви ги насочува срцата кон исполнување со љубов, онака како што Бог е полн со љубов, и кон трпеливост, онака како што Христос е трпелив.

Последната вечера

(Матеј 26:26-30; Марко 14:22-26; Коринќаните 11:23-25) ¹⁴ Кога дојде времето, Исус седна на трпезата со Своите апостоли, ¹⁵ и им рече:

„Имав голема желба да ја јадам со вас оваа празнична вечера, пред да почнат Моите страдања; ¹⁶ зашто, еве, ви кажувам, дека повеќе нема да ја прославувам пасхалната вечера, сe додека во целост не се исполни нејзиното значење во Божјото царство!“

¹⁷ Потоа Исус ја крена чашата, Му заблагодари на Бог и им рече на Своите апостоли: „Земете го ова вино и поделете го меѓу себе. ¹⁸ А, еве, ви кажувам дека по ова Јас повеќе нема да пијам вино^[a] сe додека не се воспостави Божјото царство.“

¹⁹ Потоа Исус зеде леб, Му заблагодари на Бог, го раскрши на парчиња и им го раздели, велејќи им: „Ова го претставува Моето тело, кое се дава за вас. Правете го ова како спомен на Мене.“

²⁰ Исто така, по вечерата им ја подаде чашата и им рече: „Оваа чаша со вино го претставува Божјиот нов завет, што ќе биде заверен со Мојата крв, која се пролева за вас. ²¹ Но еве ја веќе раката на Мојот предавник, кој вечерва седи со Мене на трпезава! ²² Да, Јас, Синот Човечки, ќе умрам како што Ми е определено, но тешко на оној што Ме предава!“ ²³ Тогаш апостолите почнаа меѓу себе да се прашуваат, кој може меѓу нив да биде тој што ќе Го предаде?

Кој е најголем во Божјите очи?

²⁴ Меѓу учениците на Исус настана расправија околу тоа кој од нив ќе биде на највисока позиција. ²⁵ А Исус им рече: „Царевите на другите народи владеат над своите народи и сакаат да бидат нарекувани ,Народни добротвори.‘ ²⁶ Но меѓу вас не смее да биде така! Напротив, најголемиот меѓу вас треба да се потчини како да е најмлад; водачот треба да ви служи. ²⁷ Кој е поголем: оној што седи или оној што послужува? Зар не е оној што седи? А еве, Јас Сум меѓу вас како слуга.

²⁸ Вие останавте со Мене во текот на сите Мои искушенија. ²⁹ И, еве, Јас ви давам царска чест, како што и небесниот Татко ми ја даде Мене. ³⁰ Вие ќе јадете и ќе пиете на Мојата трпеза, во Царството Мое, ќе седите на престоли и ќе им судите на дванаесетте израелски племиња.“