Book of Common Prayer

Предупредување против идолопоклонството

10 Драги мои, сакам да ве потсетам на нашите предци кога патуваа низ пустината. Бог ги водеше, испраќајќи подвижен облак да ги води^[a]; сите безбедно минаа преку морето. ² Како следбеници на Мојсеј, тие беа крстени во морето, со Божјиот облак над нив. ³ Сите ја јадеа истата храна^[b] што ја добиваа на чудотворен начин, ⁴ сите ја пиеја истата вода што потече за нив на чудотворен начин^[c], зашто тие пиеја од духовната Карпа која ги придружуваше. Таа „Карпа“ беше Христос. ⁵ Сепак, со повеќето од нив Бог не беше задоволен. Затоа тие изумреа, а нивните тела останаа расфрлени по пустината.

⁶ Тоа што им се случи е поука за нас, за да не посакуваме зли нешта, како што посакуваа тие, ⁷ да не станеме идолопоклоници, како што станаа некои од нив. За ова во Светото Писмо пишува:

„Луѓето славеа со гозби и пијанки,

а потоа заиграа пагански игри^[d]!“

⁸ Да не вршиме блуд, како што вршеа некои од нив поради што само во еден ден загинаа дваесет и три илјади души! ⁹ Да не Го предизвикуваме Господ^[e], како што некои од нив Го предизвикуваа, па загинаа каснати од змии. ¹⁰ Немојте да негодувате, како што некои од нив негодуваа, па Господ го испрати ангелот на смртта да ги погуби.

¹¹ Ова што им се случи ним, треба да биде поука за нас. Тоа е запишано во Светото Писмо како предупредување за нас што живееме во овие последни денови. ¹² Затоа, секој што мисли дека е цврст спрема искушенијата, нека внимава да не потклекне. ¹³ Искушенијата ги сполетуваат сите луѓе, но тие не се над вашите сили. Тој нема да дозволи да бидете искушувани повеќе отколку што можете да поднесете. А за секое искушение ќе ви покаже излез и ќе ви даде сили да се одбраните.

¹³ Пристигнувајќи во околината на градот Цезареја Филипова, Исус ги запраша Своите ученици: „Што велат луѓето за Мене, Синот Човечки?“ ¹⁴ А тие одговорија: „Едни велат дека Си Јован Крстител, други дека си пророкот Илија, а трети дека Си пророкот Еремија или еден од пророците.“ ¹⁵ „А за кого Ме сметате вие?“- ги праша Исус. ¹⁶ Симон Петар прв се произнесе:

„Ти Си Месијата^[a] - Синот на живиот Бог!“ ¹⁷ Тогаш Исус му рече: „Ти си благословен, Симоне, сине Јованов! Зашто ова сознание не ти е објавено од човек^[b], туку од Мојот небесен Татко! ¹⁸ Затоа Јас ти велам: ,Ти си Петар‘ (што значи ,карпа‘), и врз оваа карпа Јас ќе ја изградам Мојата Црква, така што ни адските порти не ќе можат да го запрат нејзиниот пробив! ¹⁹ И ќе ти ги дадам клучевите од небесното царство: тоа што ќе го затвориш на Земјата ќе биде затворено и на небесата; а тоа што ќе го отвориш на Земјата, ќе биде отворено и на небесата.“ ²⁰ Потоа им заповеда на Своите ученици никому да не кажуваат дека Тој е Месијата.