Book of Common Prayer

⁶ Се разбира, кога сме меѓу зрели христијани, знаеме да одржуваме и мудри говори. Но тоа не е мудрост што произлегува од овој свет или мудрост што ги привлекува владетелите на овој свет, кои кратко траат. ⁷ Ние ја проповедаме Божјата таинствена мудрост која порано беше скриена, но Бог уште одамна ја беше предопределил во вечноста нам да ни донесе слава. ⁸ За жал, никој од денешните владетели не ја разбра, зашто да ја беа разбрале немаше да го распнат нашиот величествен Господ. ⁹ Ние го проповедаме она што во Светото Писмо е опишано вака:

„Око човечко не видело,

уво човечко не слушнало,

ниту пак човечкиот ум можел да го замисли

тоа што Бог го има приготвено за оние што Го сакаат^[a].“

¹⁰ А нам Бог ни го има откриено тоа преку Својот Дух. Божјиот Дух знае се, вклучувајќи го и она што е длабоко во Божјиот ум. ¹¹ Зашто, како што ниеден човек не може да му ги знае мислите на друг човек, освен неговиот сопствен дух, така никој не може да ги знае Божјите мисли, освен Божјиот Дух. ¹² А Бог ни Го даде токму Својот Дух (не духот на овој свет), за да ги знаеме сите работи што ни ги подарил Тој.

¹³ Кога ви зборуваме за овие работи, ние не користиме зборови на човечка мудрост, туку зборови што ни се дадени од Божјиот Дух, Кој духовните работи ги објаснува со духовен речник^[b].

¹⁴ Луѓето кои не се препородени од Божјиот Дух не можат да ги разберат вистините што доаѓаат од Божјиот Дух, и затоа не ги прифаќаат. Ним сето тоа им изгледа неразбирливо, а тоа е затоа што духовните работи можат да се разберат само со помош на Божјиот Дух. ¹⁵ А луѓето кои се препородени од Божјиот Дух се способни се да разберат, иако самите нив другите луѓе не можат да ги разберат. ¹⁶ Како што рекол пророкот Исаија:

„Кој ги знае мислите на Господ?

Кој Му е советник на Господ^[c]?“

А нам ни е даден Христовиот ум и затоа можеме да ги разбереме овие работи.

Смртта на Јован Крстител

(Мк. 6:14-29; Лк. 9:7-9) 14 Во тоа време, вестите за Исус допреа и до Ирод - царот^[a] на покраината Галилеја, ² кој им велеше на своите службеници: „Тоа мора да е Јован Крстител кој воскреснал од мртвите и затоа има моќ да прави вакви чуда!“ ³ Бидејќи Ирод го беше уапсил Јована, и во пранги го беше фрлил в затвор, за да и удоволи на Иродијада - жената на Филип, кој му беше брат на Ирод. ⁴ Јован постојано му велеше на Ирод: „Ти немаш право да ја присвојуваш жената на брат ти!“ ⁵ Ирод сакаше да го убие, но се плашеше од народот, зашто сите го сметаа Јован Крстител за пророк. ⁶ Но, на роденденот на Ирод, ќерката на Иродијада танцуваше пред сите и толку му угоди на Ирод, ⁷ што тој со заклетва и вети дека ќе и даде се што ќе побара. ⁸ По совет на мајка си, таа му рече: „Донеси ми ја овде, на послужавник, главата на Јован Крстител!“ ⁹ Царот зажали за своето ветување, но поради својата заклетва и поради гостите, тој заповеда желбата да и биде исполнета. ¹⁰ Испрати луѓе кои во затворот му ја отсекоа главата на Јован, ¹¹ и ја донесоа на послужавник кај девојката, а таа ја однесе кај мајка си. ¹² Потоа дојдоа Јовановите ученици, го зедоа неговото тело и го погребаа, а потоа Му јавија и на Исус.