Book of Common Prayer
Ang Kasugoan sa Dios
119 Bulahan ang mga tawo nga nagakinabuhi nga maligdong, nga nagasubay sa kasugoan sa Ginoo.
2 Bulahan ang mga tawo nga nagasunod sa mga katudloanan sa Dios, ug nagatuman kaniya sa tibuok nilang kasingkasing.
3 Wala sila maghimo ug daotan kondili nagasunod sila sa mga pamaagi sa Dios.
4 Ginoo, gihatag mo kanamo ang imong mga tulumanon aron tumanon namo kini nga matinud-anon.
5 Dako kaayo ang akong tinguha nga magmatinumanon sa pagtuman sa imong mga tulumanon.
6 Kon tumanon ko ang tanan mong mga sugo, dili ako maulawan.
7 Dayegon ko ikaw sa putli kong kasingkasing samtang nagatuon ako sa imong matarong nga mga sugo.
8 Tumanon ko ang imong mga tulumanon, busa ayaw gayod ako pasagdi.
9 Unsay buhaton sa usa ka batan-on aron mahimong putli ang iyang kinabuhi?
Ang iyang himuon mao ang pagsunod sa imong pulong.
10 Modangop ako kanimo sa tibuok kong kasingkasing,
busa ayaw itugot nga talikdan ko ang imong mga sugo.
11 Tipigan ko ang imong mga pulong sulod sa akong kasingkasing aron dili ako makasala kanimo.
12 Dalaygon ikaw, Ginoo!
Tudloi ako sa imong mga tulumanon.
13 Balik-balikon ko paglitok ang tanang mga sugo nga imong gihatag.
14 Kalipay ko ang pagsunod sa imong mga sugo, labaw pa kaysa pag-angkon ug bahandi.
15 Namalandong ako sa imong mga tulumanon
ug tun-an ko pag-ayo ang imong mga katudloanan.
16 Nalipay ako sa imong mga tulumanon
ug dili ko kalimtan ang imong pulong.
17 Pakitai ako, nga imong alagad, sa imong kaayo
aron padayon akong magkinabuhi ug motuman sa imong pulong.
18 Ablihi ang akong hunahuna
aron masabtan ko ang matahom nga mga kamatuoran diha sa imong kasugoan.
19 Lumalabay lamang ako niining kalibotana,
busa ipadayag kanako ang imong mga sugo.
20 Sa tanang panahon nagahandom gayod ako sa pagsabot sa imong kasugoan.
21 Gibadlong mo ang mga garboso, nga imong tinunglo.
Kini sila mitalikod sa imong mga sugo.
22 Ilikay ako sa ilang pagpakaulaw ug pagbiaybiay,
kay gituman ko ang imong mga katudloanan.
23 Bisan pag magtigom ang mga pangulo sa paglibak kanako,
ako nga imong alagad, mamalandong sa imong mga tulumanon.
24 Ang imong mga pagtulon-an nagahatag kanako ug kalipay;
mao kini ang nagahatag kanako ug tambag.
Pag-ampo alang sa Panabang sa Dios
12 Tabangi ako, Ginoo,
kay wala nay nahibilin nga diosnon ug kasaligan.
2 Ang tanan nagabakak sa ilang isigka-tawo.
Gilimbongan nila ug giulog-ulogan ang usag usa.
3 Hinaut pa nga imong pahilomon, Ginoo, ang mga nagaulog-ulog sa uban ug ang mga mapasigarbohon
4 nga nagaingon,
“Makuha namo ang tanan namong gusto pinaagi sa maayong pagpamabà.
Isulti namo ang buot namong isulti,
ug walay makabuot kanamo.”
5 Miingon ang Ginoo,
“Tabangan ko ang mga kabos tungod kay gidaog-daog sila ug nagaagulo sa kalisod.
Panalipdan ko sila kay mao kini ang ilang ginahandom.[a]”
6 Masaligan gayod ang mga saad sa Ginoo.
Sama kini sa lunsay nga plata nga giputli makapito sa kalayo.
7 Bantayi kami kanunay, Ginoo,
ug ilikay kami sa mga daotang tawo sa tanang panahon.
8 Kay gilibotan nila kami,
ug gidayeg sa tanan ang ilang daotang mga binuhatan.
Pag-ampo alang sa Panabang sa Dios
13 Ginoo, hangtod kanus-a ka nga dili manumbaling kanako?
Hangtod ba sa kahangtoran?
Hangtod kanus-a ka magtago gikan kanako?
2 Hangtod kanus-a ako mag-antos sa kaguol?
Hangtod kanus-a pa ako mag-antos sa tumang kasubo adlaw ug gabii?
Ug hangtod kanus-a ang pagdaog-daog kanako sa akong mga kaaway?
3 Hatagi akog pagtagad, Ginoo nga akong Dios;
tubaga ang akong pag-ampo.
Ibalik ang akong kusog,[b] kay kon dili, mamatay ako,
4 ug makaingon ang akong mga kaaway nga napildi na nila ako.
Kay malipay gayod sila kon malaglag ako.
5 Nagasalig ako, Ginoo, sa imong gugma.
Ug nagakalipay gayod ako tungod kay imo akong luwason.
6 Awitan ko ikaw, Ginoo, tungod kay sukad pa kaniadto maayo ka kanako.
Ang Kadaotan sa mga Tawo
(Salmo 53)
14 Nagaingon ang mga buang-buang sa ilang kaugalingon, “Walay Dios!”
Daotan silang tanan ug ngil-ad ang ilang ginahimo.
Walay bisan usa kanila nga nagahimo ug maayo.
2 Didto sa langit nagatan-aw ang Ginoo sa mga tawo aron pagsusi kon aduna bay nakasabot sa kamatuoran ug nagadangop kaniya.
3 Ang tanan misimang sa tinuod nga dalan ug nahimong daotan.
Wala gayoy bisan usa nga naghimo ug maayo.
4 Wala ba makahibalo kining daotang mga tawo sa ilang ginahimo? Siyempre nakahibalo!
Nanginabuhi sila pinaagi sa pagpangilkil sa akong mga katawhan,
ug wala sila nagaampo sa Ginoo.
5 Apan mangalisang gayod sila,
kay labanan sa Dios ang mga matarong.
6 Gipakaulawan nila ang mga plano sa mga kabos,
apan ang Dios mao ang manalipod sa mga kabos.
7 Hinaut nga moabot na gikan sa Zion ang moluwas sa Israel.
Unsa kaha ka malipayon ang mga Israelinhon, ang katawhan sa Ginoo,
kon pauswagon sila sa Ginoo pag-usab!
Mitubag si Job
6 Unya mitubag si Job,
7 “Ang kinabuhi sa tawo dinhi sa kalibotan labihan kakapoy—sama kakapoy sa adlaw-adlaw nga trabaho sa usa ka trabahante, 2 o sa ulipon nga naghandom nga mohapon na aron makapahulay na siya, o sa trabahante nga nagpaabot nga masuweldohan. 3 Ingon usab niana ang akong kahimtang. Pila na ka bulan akong nagaantos nga wala man lay kapuslanan. Bisan sa kagabhion nagaantos ako. 4 Inighigda ko sa gabii moingon ako, ‘Kanus-a pa kaha mobuntag?’ Apan hinay modagan ang oras, ug mag-alindasay ako hangtod sa kadlawon. 5 Puno sa ulod ug kugang ang akong lawas. Nangbuto ang akong mga hubag-hubag ug nagnana.”
Nanawag si Job sa Dios
6 “Nanglabay ang mga adlaw sa akong kinabuhi nga wala nay paglaom. Nanglabay kini nga mas paspas pa kaysa lansadera[a] sa maghahabol. 7 Hinumdomi, O Dios, nga ang akong kinabuhi sama lang sa hangin, ug dili na ako makasinati pa ug kalipay. 8 Makita mo pa ako karon apan sa kaulahian dili na. Kon mangita ka kanako, dili mo na ako makita. 9 Maingon nga ang dag-om mahanaw, ang nangamatay dili na mobalik pa. 10 Dili na siya mopauli sa iyang balay, ug malimtan na siya sa mga nakaila kaniya.
11 “Busa dili mahimo nga mohilom lang ako; labihan kabug-at sa akong gibati. Isulti ko ang kalain sa akong buot. 12 Nganong gibantayan mo man gayod ako, O Dios? Bangis ba ako nga mananap sa dagat? 13 Kon mohigda ako aron mahupay ang akong kasakit, 14 hadlokon mo ako pinaagi sa mga damgo ug mga panan-awon. 15 Mas maayo pa tuk-on na lang ako ug mamatay kaysa mabuhi niining akong lawas. 16 Naglagot ako sa akong kinabuhi. Dili na ako gustong mabuhi pa. Pasagdi na lang ako, kay wala nay pulos ang akong kinabuhi.
17 “Unsa ba gayod ang tawo nga imo man nga gikabalak-an ug gihatagag dakong pagtagad? 18 Ginasusi mo siya matag adlaw, ug ginasulayan sa tanang panahon. 19 Nganong dili mo na man lang ako pasagdan bisag makadiyot? 20 Nakasala ba ako? Unsa ang sala nga nahimo ko kanimo, O Magbalantay sa tawo? Nganong gipuntirya mo man gayod ako? Bug-at ba ako nga palas-anon alang kanimo? 21 Kon nakasala man gayod ako, nganong dili mo na man lang ako pasayloon? Sa dili madugay mamatay na ako, ug bisan pangitaon mo ako, dili mo na ako makita pa.”
Si Pedro ug si Cornelio
10 Didto sa Cesarea may tawo nga ginganlag Cornelio. Kining tawhana usa ka kapitan sa mga sundalong Romanhon sa batalyon nga gitawag ug Batalyong Italyano. 2 Diosnon siya ug ang iyang tibuok pamilya. Daghan ang iyang natabang sa mga Judiong kabos, ug kanunay siyang nagaampo sa Dios. 3 Usa niana ka adlaw, mga alas tres ang takna sa hapon, may nagpakita kaniya nga anghel sa Dios. Klaro kaayo ang iyang pagkakita sa anghel nga misulod sa iyang balay ug mitawag kaniya, “Cornelio!” 4 Sa pagkakita niya sa anghel nahadlok siya ug miingon, “Unsa man ang imong tuyo?” Miingon ang anghel, “Gidungog sa Dios ang imong mga pag-ampo ug nalipay siya sa imong pagtabang sa mga kabos. Busa gihinumdoman ka sa Dios. 5 Karon, pagsugo ug mga tawo nga moadto sa Jopa ug ipakuha si Simon nga gitawag ug Pedro. 6 Atua siya magsak-anan kang Simon nga tigbulad ug panit sa mananap. Ang iyang balay anaa sa daplin sa baybayon.” 7 Sa dihang mipahawa na ang anghel, gitawag ni Cornelio ang duha sa iyang mga sulugoon ug ang usa ka sundalo nga usa sa iyang mga luyo-luyo. Kini nga sundalo diosnon usab nga tawo. 8 Gisultihan sila ni Cornelio sa tanang nahitabo, ug pagkahuman gisugo niya sila sa Jopa.
9 Nianang pagkasunod adlaw samtang nagkaduol na sila sa lungsod sa Jopa, misaka si Pedro sa pahulayanan didto sa patag nga atop sa balay aron mag-ampo. Udto kadto. 10 Gigutom si Pedro ug gusto niyang mokaon. Apan samtang giandam pa nila ang pagkaon may gipakita kaniya ang Dios. 11 Nakita niya ang langit nga naabli ug may nagapaubos nga sama sa lapad nga habol nga hiniktan ang upat ka eskina. 12 Ug sulod niining habol nakita niya ang tanang matang sa mga mananap—ang mga mananap nga nagalakaw, ang mga nagakamang, ug ang mga nagalupad. 13 Ug may tingog siyang nadungog nga nagaingon, “Tindog, Pedro! Pag-ihaw ug kaon!” 14 Mitubag si Pedro, “Dili mahimo, Ginoo, tungod kay sukad kaniadto wala gayod ako makakaon sa mga mananap nga sama niini, nga sumala sa Kasugoan hugaw ug gidili nga kaonon.” 15 Miingon pag-usab ang tingog kang Pedro, “Ayaw isipa nga hugaw ang bisan unsa nga butang nga gihinloan na sa Dios.” 16 Nahitabo kini sa makatulo, ug kadtong gipaubos nga sama sa habol gibira pagkalit balik ngadto sa langit.
Si Jesus ug ang Iyang mga Igsoon nga Lalaki
7 Pagkahuman niadto, naglibot-libot si Jesus sa Galilea. Gilikayan niya ang pag-adto sa Judea tungod kay ang mga kadagkoan sa mga Judio nagtinguha sa pagpatay kaniya. 2 Unya, sa dihang duol na ang pagsaulog sa mga Judio sa gitawag nga Pista sa mga Tolda, 3 miingon ang mga igsoon ni Jesus kaniya, “Biya dinhi ug adto sa Judea aron makita sa imong mga tinun-an ang mga milagro nga imong gibuhat. 4 Kay walay tawo nga magtago sa iyang buhat kon buot siyang mahimong inila. Busa kon nagabuhat ka man gayod niini nga mga milagro ipakita kini sa tanan!” 5 (Mao kini ang gisulti sa mga igsoon ni Jesus kay bisan sila wala man motuo kaniya.) 6 Miingon si Jesus kanila, “Mahimo ninyong buhaton ang inyong gusto sa bisan unsa nga panahon, apan alang kanako, dili pa kini ang husto nga higayon nga buhaton ko ang angay kong buhaton. 7 Dili kamo dumtan sa mga tawo dinhi sa kalibotan, apan gidumtan nila ako kay gipadayag ko man nga daotan ang ilang binuhatan. 8 Kamo lay tambong sa pista. Dili ako motambong kay dili pa kini ang akong tukma nga panahon.” 9 Human niya kini masulti kanila nagpabilin siya sa Galilea.
Miadto si Jesus sa Pista
10 Apan sa nakagikan na ang mga igsoon ni Jesus aron motambong sa pista, misunod si Jesus sa hilom tungod kay dili niya buot nga masayran sa mga tawo nga atua siya didto. 11 Didto sa pista, gipangita siya sa mga kadagkoan sa mga Judio. Miingon sila, “Hain siya?” 12 Naghinunghongay ang mga tawo mahitungod kaniya. Ang uban nagaingon “Maayo siya nga tawo.” Apan ang uban usab nagaingon, “Dili kana tinuod, kay ginalimbongan lang niya ang mga tawo.” 13 Apan walay misulti sa dayag mahitungod kaniya, kay nahadlok sila sa mga kadagkoan sa mga Judio.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.