Book of Common Prayer

Назначување на седум помошници

6 Во тоа време, откако бројот на христијаните се зголеми, Елините^[a] се побунија против Евреите, зашто нивните вдовици беа занемарувани при секојдневното делење на храна. ² Тогаш дванаесетте апостоли ги свикаа сите христијани и им рекоа: „Не е добро ние, апостолите, да го запоставуваме проповедањето на Божјата порака и да служиме околу трпезите. ³ Затоа, браќа, одберете меѓу себе седуммина чесни мажи, со добар углед, исполнети со Светиот Дух и со мудрост, на кои ќе им го предадеме ова задолжение, ⁴ а ние целосно ќе се посветиме на молитва и на проповедање на Божјата порака.“

⁵ Ова им се допадна на присутните и ги одбраа: Стефан, човек исполнет со вера и со Светиот Дух, Филип, Прохор, Никанор, Тимон, Пармен и Никола, новообратен прозелит од Антиохија. ⁶ Ги доведоа пред апостолите, кои со положени раце над нив се помолија за нив.

⁷ Божјата порака се пошироко се прифаќаше и бројот на христијаните во Ерусалим бргу се зголемуваше, па и голем број еврејски свештеници ја прифаќаа христијанската вера.

Апсењето на Стефан

⁸ Бог беше благонаклонет спрема Стефан и му даде сила, па тој правеше големи чуда и изнесуваше докази меѓу луѓето. ⁹ Но еден ден, неколку припадници на синагогата наречена ‚Синагога на ослободените‘ почнаа да се расправаат со него. Тие беа Евреи од Киринеја, Александрија, Киликија и од областа Азија. ¹⁰ Не можејќи да им се противстават на мудроста и на Духот со кои Стефан зборуваше, ¹¹ тие тајно наговорија неколку луѓе лажно да го обвинат, велејќи: „Го слушнавме како зборува многу навредливи работи против Мојсеј и против Бог!“

¹² Така успеаја да ги кренат на нозе народот, старешините и вероучителите, кои дојдоа кај Стефан, го фатија и го изведоа пред Врховното собрание^[b]. ¹³ Истапија лажните сведоци и рекоа: „Овој човек не престанува да зборува против овој храм^[c] и против Мојсеевиот Закон. ¹⁴ Го слушнавме како зборува дека Исус од Назарет ќе го уништи храмот и ќе ги измени обичаите што ни се предадени од Мојсеј.“

¹⁵ Тогаш сите што седеа во собранието се загледаа во Стефан, забележувајќи дека лицето му стана како лице на ангел.

Исус и Самарјанката

4 Штом Исус дозна дека фарисеите слушнале оти Тој придобива и крштава повеќе ученици од Јован Крстител, ² (иако самиот Исус не крштаваше, туку Неговите ученици), ³ Тој ја напушти Јудеја и се врати во Галилеја. ⁴ Мораше да помине низ Самарија^[a]. ⁵ Така Тој дојде до самарискиот град Сихар, близу до местото кое Јаков му го беше дал на својот син Јосиф^[b]. ⁶ Таму беше бунарот на Јаков. Исус седна крај бунарот, зашто беше уморен од патувањето. Беше околу пладне^[c].

⁷ Една жена од Самарјанците дојде, за да си нацрпи вода. „Дај ми малку вода да се напијам!“ - и рече Исус. ⁸ (Неговите ученици беа отидени во градот за да купат храна.)

⁹ Тогаш Самарјанката Му рече: „Ти си Евреин, а јас сум Самарјанка; како можеш да бараш вода од мене!?“ (Имено, Евреите не сакаа да општат^[d] со Самарјанците.)

¹⁰ Исус и одговори: „Кога би знаела што дава Бог, и Кој е Овој што ти бара вода, ти би побарала од Него и Тој би ти дал животодавна вода!“

¹¹ Жената му рече: „Господине, немаш кофа за црпење, а бунарот е длабок. Од каде ќе нацрпиш животодавна^[e] вода? ¹² Овој бунар ни е од нашиот прататко Јаков, кој од него пиеше, а исто така и неговите синови и нивниот добиток; зар си ти поголем од Јаков!?“

Исус е животодавната вода

¹³ Исус и одговори: „Секој што пие од оваа вода одново ќе ожедни. ¹⁴ А оној што пие од водата што Јас ќе му ја дадам никогаш нема да ожедни. Водата што Јас ќе му ја дадам ќе стане во него извор на животодавна вода и ќе му донесе вечен живот.“

¹⁵ „Господине“ - му рече жената - „дај ми ја таа вода за повеќе да не ожеднувам, ниту пак да доаѓам овде да црпам вода!“

¹⁶ „Оди, викни го мажот ти, па дојдете овде!“ - и рече Тој.

¹⁷ „Немам маж“ - Му одговори таа. Исус и рече: „Во право си кога велиш ,Немам маж‘, ¹⁸ зашто пет мажи си имала досега, а и овој што сега го имаш не ти е законски маж! Вистина е тоа што го рече.“

¹⁹ Жената Му рече: „Господине, гледам дека си пророк! ²⁰ Кажи ми, зошто вие Евреите велите дека Ерусалим е единственото место каде што треба да му се поклонуваме на Бог, додека ние Самарјанците сметаме дека тоа е гората Геризим, каде што се поклонуваа и нашите предци?“

²¹ Исус и рече: „Верувај ми, жено, дека доаѓа време кога нема да биде важно дали Му се поклонувате на небесниот Татко во Ерусалим или на оваа гора. ²² Вие Самарјанците не Го познавате Оној на Кој Му се поклонувате. А ние Евреите знаеме на Кого Му се поклонуваме, бидејќи спасението^[f] доаѓа преку Евреите. ²³ Но доаѓа време, и веќе е дојдено, кога вистинските поклоници ќе бидат воведени во вистината од Божјиот Дух и ќе Му се поклонуваат на небесниот Татко онака како што тоа го сака небесниот Татко. ²⁴ Бог е Дух и оние што Му се поклонуваат мораат да го прават тоа сходно со вистината која им ја открива Божјиот Дух.“

²⁵ Жената му рече: „Знам дека треба да дојде Месијата, Помазаникот^[g]. Кога ќе дојде, Тој ќе ни објасни се.“

²⁶ „Тоа Сум Јас - Овој што сега разговара со тебе!“ - и рече Исус.