Book of Common Prayer

Големиот углед на првите христијани

¹² Преку рацете на апостолите беа покажувани многу видливи докази и чуда сред народот. Тие редовно се состануваа во храмот, под Соломоновиот трем, и сите беа сложни. ¹³ Иако луѓето многу ги почитуваа, никој не се осмелуваше да им се придружи во храмот. ¹⁴ Од друга страна, се умножуваше бројот на луѓето што веруваа во Господ, голем број мажи и жени. ¹⁵ Луѓето изнесуваа на улиците болни, положени на носила и постели, со надеж дека барем сенката на апостол Петар ќе падне на некој од нив и ќе ги исцели. ¹⁶ Се собираа многу луѓе и од градовите околу Ерусалим. Носеа болни и обземени од демонски духови, и сите беа исцелувани.

Верските водачи ги прогонуваат Христовите апостоли

¹⁷ Тогаш Првосвештеникот и неговите пријатели, садукеите, се исполнија со завист, ¹⁸ па ги уапсија апостолите и ги фрлија в затвор. ¹⁹ Но уште истата вечер ангел Господов ги отвори вратите на затворот и ги ослободи, велејќи им: ²⁰ „Одете, застанете во храмот и проповедајте им ја на луѓето оваа порака^[a] што е од животна важност!“ ²¹ Апостолите ги послушаа и уште на разденување влегоа во храмот и ги поучуваа присутните.

²² Но испратените од гардата на храмот не ги најдоа апостолите во затворот, па се вратија и им рекоа: ²³ „Затворот беше заклучен, со целото обезбедување и стража пред вратата, но кога влеговме внатре никого не најдовме!“ ²⁴ Кога го слушнаа ова, заповедникот на гардата во храмот и Првосвештеникот се збунија и се прашуваа, што треба да значи тоа!?

²⁵ Тогаш дојде еден човек и им рече: „Оние што ги фрливте в затвор сега се во храмот и го поучуваат народот!“

²⁶ Штом го чу ова заповедникот на гардата на храмот, со своите слуги, отиде и ги доведе апостолите, без да употреби сила, зашто се плашеше да не биде каменуван од народот.

3 Меѓу фарисеите^[a] имаше еден човек по име Никодим^[b], кој беше еврејски верски старешина. ² Тој дојде кај Исус ноќе и му рече: „Раби, знаеме дека Ти си учител дојден од Бог, зашто овие чуда што Ти ги правиш никој не може да ги прави, ако Бог не е со него!“

³ Исус му одговори: „Најсериозно ти велам: ако човек наново^[c] не се роди, не може да го види Божјото царство!“

⁴ „Како може стар човек наново да се роди!?“ - праша Никодим. „Може ли да се врати во утробата на својата мајка и повторно да се роди!?“

⁵ Исус му одговори: „Ти велам и ти нагласувам: ако човек не се роди од вода и Дух, не може да влезе во Божјото царство!

⁶ Телото може да роди само тело, додека Светиот Дух раѓа нов, духовен живот, од небото. ⁷ Не чуди се што ти реков: ,Морате наново да се родите!‘ ⁸ Ветрот дува каде што сака. Звукот му го слушаш, но не знаеш од каде доаѓа и каде оди. Така е со секој што е роден од Духот.“

⁹ „Како може тоа да биде!?“ - праша Никодим.

¹⁰ Исус му рече: „Како можеш да му бидеш учител на израелскиот народ, а да не го знаеш тоа!? ¹¹ Најсериозно ти велам: ние знаеме што зборуваме и сведочиме за она што сме го виделе, а вие нашето сведоштво не го примате. ¹² Ако не Ми верувате кога ви зборувам за земни работи, како ќе Ми верувате ако ви зборувам за небесни работи!? ¹³ Никој не бил горе на небото, освен Синот Човечки^[d], Кој слезе од небото. ¹⁴ Исто како што Мојсеј ја подигна бронзената змија во пустината^[e], така ќе мора и Јас, Синот Човечки, да бидам подигнат. ¹⁵ Тогаш секој што ќе поверува во Мене, ќе се здобие со вечен живот.

¹⁶ Зашто Бог толку ги засака луѓето од овој свет, што Го даде Својот Единороден Син, за да не загине ниту еден што верува во Него, туку да има вечен живот. ¹⁷ Бог не Го испрати Својот Син во светот за да го осуди светот, туку да го спаси преку Него. ¹⁸ Ниту еден што верува во Него нема да биде суден. Оној, пак, што не верува, веќе е осуден, затоа што не поверувал во Единородниот Божји Син.

¹⁹ Пресудата гласи: „Светлината дојде на светот, но луѓето ја засакаа темнината повеќе од Светлината, затоа што постапките им беа зли. ²⁰ Секој што врши зло ја мрази Светлината и не доаѓа кај неа, за да не се разоткријат неговите гревови. ²¹ Оној, пак, кој живее според вистината, доаѓа кај Светлината за да се види дека неговите постапки се направени во послушност спрема Бог.“