Book of Common Prayer

³ Поминавме покрај Кипар, кој ни остана одлево, па продолживме да пловиме накај Сирија и пристигнавме во пристаништето Тир, каде што бродот требаше да го растовари товарот. ⁴ Слеговме од бродот, ги најдовме тамошните христијани и останавме со нив седум дена. Тие, откако Светиот Дух им откри што ќе се случи со Павле, го советуваа да не оди во Ерусалим. ⁵ Кога завршија седумте дена, тргнавме да си одиме. Сите христијани: мажи, жени и деца, се собраа да не испратат, па одеа со нас се до излезот од градот, а на брегот клекнавме на колена и се помоливме. ⁶ Се збогувавме и се качивме на бродот, а тие се вратија во своите домови.

⁷ Заминувајќи од Тир, пристигнавме во пристаништето Птолемаида. Се поздравивме со тамошните христијани и останавме со нив еден ден. ⁸ Следниот ден отпатувавме и пристигнавме во Цезареја. Таму отидовме во домот на евангелистот Филип, еден од седумтемина што беа одбрани да им делат храна на сиромашните. ⁹ Тој имаше четири немажени ќерки, на кои Светиот Дух им беше дал способност да пророкуваат.

¹⁰ Во текот на нашиот повеќедневен престој во Цезареја, дојде еден човек од Јудеја по име Агав, кој исто така имаше дарба да пророкува. ¹¹ Дојде кај нас, го зеде појасот на Павле, си ги врза рацете и нозете, па рече: „Вака вели Светиот Дух: ,Сопственикот на овој појас ќе биде вака врзан од Евреите и ќе им биде предаден на Римјаните^[a]‘!“

¹² Кога го чувме тоа и ние, и христијаните од Цезареја, го молевме Павле да не оди во Ерусалим. ¹³ Но Павле ни одговори: „Зошто плачете и ми го кинете срцето? Јас сум готов не само да бидам врзан, туку и да умрам во Ерусалим, за името на Господ Исус!“ ¹⁴ Бидејќи не успеавме да го разубедиме, замолкнавме и си рековме: „Нека биде според волјата Господова!“

6) Павле пристигнува во Ерусалим

¹⁵ По ова, се подготвивме и тргнавме кон Ерусалим.

Исус во Кафарнаум: сабота, во синагогата

(Лк. 4:31-37) ²¹ Придружуван од Своите ученици, Исус отиде во градот Кафарнаум. Во саботата, отиде во синагогата^[a] и почна да ги поучува луѓето. ²² Сите беа восхитени од Неговото учење. Тој поучуваше со вистински авторитет, а не како вероучителите^[b].

²³ Одненадеж, во синагогата влезе еден човек обземен^[c] со демонски дух и почна да вика: ²⁴ „Што ќе ни сториш, Исусе од Назарет!? Дојде за да нe уништиш, нели!? Те знам Кој си: Ти си Божјиот Светец!“

²⁵ Исус му заповеда на демонскиот дух: „Замолкни и излези од човекот!“ ²⁶ Демонскиот дух го стресе човекот и со силна викотница излезе од него.

²⁷ Луѓето останаа вчудовидени и си велеа еден на друг: „Што е ова? Некое ново и моќно учење! На демонски духови им заповеда и тие Му се покоруваат!“