Book of Common Prayer

¹⁹ Несомнено некој ќе рече: „Зошто тогаш Бог смета дека одговорноста е кај луѓето? Кој може да се противстави на она што Бог наумил да го стори?“ ²⁰ Но кој си па ти, човеку, да Му приговараш на Бог!? Зар ракотворбата ќе му приговори на мајсторот: „Зошто си ме направил ваква^[a]?“ ²¹ Зар грнчарот нема право од иста смеса глина да направи еден сад за благородна, а друг за неблагородна употреба? ²² Бог има право да го излее Својот гнев и да ја покаже Својата сила, но има право и да биде долготрпелив спрема оние на кои им е гневен, луѓе кои самите се подготвиле за сопствено уништување. ²³ Тој има право да ги излее богатствата на Својата слава врз оние спрема кои ја насочи Својата благонаклоност, оние што ги беше приготвил за слава. ²⁴ Во овие вториве спаѓаме и ние, а нас не има не само од Евреите, туку и од другите народи.

²⁵ Еве што вели Бог за тоа во книгата на пророкот Осија:

„На оние што не биле Мој народ

ќе им речам: ,Мој народе!‘

На оние што не биле сакани ќе им речам: ,Драги Мои!‘^[b]“

²⁶ и

„На истото место каде што им беше речено:

,Вие не сте Мој народ.‘

сега ќе бидат наречени деца на Живиот Бог^[c].“

²⁷ Во врска со Израел, пророкот Исаија извикуваше:

„Дури и ако Израелците станат

многубројни како морскиот песок,

само мал број од нив ќе се спасат!

²⁸ Господ брзо ќе ја спроведе

казната што ја има изречено за Земјата^[d]!“

²⁹ На друго место пророкот Исаија вели:

„Ако Семоќниот Господ не оставеше од нас преживеани,

ќе бевме целосно уништени како Содом и Гомора^[e]!“

Неверноста на Израелците

³⁰ Што можеме да заклучиме од ова? Иако другите народи не се трудеа да се здобијат со праведност пред Бог, добија можност за праведност и тоа преку вера. ³¹ Израелците, пак, се обидуваа да се здобијат со праведност преку придржување кон Мојсеевиот Закон, но не успеаја. ³² Зошто? Затоа што не се потпираа на верата, туку мислеа дека со сопствените постапки ќе можат да се здобијат со праведност. Тие се препнаа од „каменот за сопнување.“ ³³ Бог ги предупреди на ова преку напишаното во Светото Писмо:

„Еве, во Ерусалим^[f] ќе поставам Камен

од кој некои луѓе ќе се сопнат,

Карпа од која ќе се соблазнат,

а оние што ќе поверуваат во Него,

нема да се разочараат^[g].“

1) Разурнувањето на Ерусалимскиот храм

(Мк. 13:1-2; Лк. 21:5-6) 24 Кога Исус го напушташе храмот во Ерусалим и си заминуваше оттаму, Неговите ученици Му пријдоа и почнаа да Му ги покажуваат градбите на храмот. ² А Тој им рече: „Ги гледате ли сите овие градби? Ве уверувам дека од нив нема да остане камен врз камен, зашто ќе бидат разурнати!“

2) Почеток на неволите

³ Подоцна, кога Исус седеше на падините од Маслиновата Гора, Му пријдоа Неговите ученици и насамо Го прашаа: „Кажи ни кога ќе се случи сето тоа и по што ќе го познаеме времето на Твоето повторно доаѓање и крајот на светот?“

⁴ Исус им одговори: „Чувајте се некој да не ве заведе. ⁵ Бидејќи мнозина ќе се појават под Моето име и ќе ви говорат: ,Јас сум Месијата^[a]!‘ - и ќе измамат мнозина. ⁶ Ќе избувнат војни во близина и војни во далечина. Да не ве обзема паника, зашто тоа мора да се случи, иако тоа не значи дека веќе дошол крајот. ⁷ Народите ќе војуваат едни против други, и држави против други држави. Глад и земјотреси ќе погодат многу места. ⁸ Сето ова ќе биде само како почеток на породилни болки!“

3) Прогонства на христијаните

⁹ „Тогаш вас ќе ве апсат, ќе ве казнуваат и ќе ве убиваат. Поради верата во Мене, по целиот свет ќе ве мразат. ¹⁰ Во тоа време мнозина ќе се откажат од верата во Мене; едни други ќе се издаваат и меѓусебно ќе се мразат. ¹¹ Ќе се појават и многу лажни пророци и ќе заведат мнозина. ¹² Грешноста ќе земе таков замав, што љубовта меѓу луѓето ќе станува се постудена. ¹³ Но тој што докрај ќе се одржи, ќе се спаси. ¹⁴ А Радосната вест^[b] за небесното царство ќе се проповеда по целиот свет, за да ја чујат сите народи. Тогаш ќе дојде крајот.“