Book of Common Prayer

²³ Пред да ни се објави верата во Христос, како начин да бидеме прифатливи за Бог, Законот не чуваше како затвореници, под свој надзор.

Божји деца преку вера

²⁴ Така Законот ни беше воспитувач^[a] што не водеше кон Христос, за да се помириме со Бог преку вера. ²⁵ Сега кога ни се објави верата, веќе нема потреба Законот да ни биде воспитувач.

²⁶ Сите стануваме Божји деца, преку вера во Исус Христос. ²⁷ Сите што преку крштавање во името на Христос се идентификуваа со Него, станаа како Христос^[b]. ²⁸ Без разлика дали се работи за Евреин или за Грк^[c], за роб или за слободен, за маж или за жена, сите што сте христијани сте еднакви пред Христос. ²⁹ Ако Му припаѓате на Христос, тогаш вие сте вистинските потомци на Авраам и вие ќе го добиете она што Бог му го вети.

4 Но, се додека наследникот е малолетен не се разликува многу од роб, иако тој е сопственик на се. ² Старатели го чуваат и застапници ги водат работите во негово име, се додека не дојде времето што го определил неговиот татко.

³ Така е и со нас. Додека бевме духовно малолетни, им бевме потчинети на световните сили. ⁴ Кога дојде определеното време, Бог Го прати Својот Син. Тој се роди од жена и живееше под Законот. ⁵ Бог го испрати Христос за да не ослободи од Законот и, преку посвојување, да не направи Божји деца.

⁶ За да ви докаже дека и вие, неевреите, станавте Негови деца, Бог Го испрати во нашите срца Духот на Својот Син. Духот ви дава слобода да Му се обраќате на Бог со: „Аба^[d]“, односно со „Татко“. ⁷ Така, сега не сте веќе робови, туку Божји деца, а штом сте Божји деца, вие ќе наследите се што е Божјо.

Апостол Павле е загрижен за Галатите

⁸ Порано, не познавајќи Го Бог, вие им робувавте на „богови“ кои по својата природа не се богови. ⁹ Сега Го познавате Бог, или поточно, Бог, познавајќи ве вас, ве одбра да Го запознаете. Како тогаш можете пак да им се враќате на тие слаби и бедни световни сили!? Зошто сакате повторно да станете нивни робови? ¹⁰ Почнавте да славите одредени денови, месеци, годишни времиња и години. ¹¹ Страхувам за вас! Се плашам дека попусто се трудев околу вас.

Отфрлање на човечките обичаи и преданија

(Мк. 7:1-13) 15 Во тоа време од Ерусалим дојдоа кај Исус некои фарисеи и вероучители^[a] и Го запрашаа: ² „Зошто Твоите ученици не ги почитуваат нашите стари обичаи!? На пример, тие не го практикуваат ритуалното миење на рацете пред јадење!“ ³ А Исус им одговори: „А зошто вие, со вашите обичаи, ги кршите Божјите заповеди!? ⁴ На пример, Бог заповедал вака: ,Почитувај ги мајка си и татка си. Кој ќе проколне татко или мајка да се казни со смрт!‘ ⁵ А вие велите: ,Доволно е само некој да рече дека имотот што го има му го посветува на Бога, ⁶ и со тоа се ослободува од обврската да ги издржува своите родители!‘ На тој начин, со своите преданија вие ја укинавте Божјата заповед! ⁷ Лицемери! Имаше право Бог кога преку пророкот Исаија за вас напиша:

⁸ ,Овој народ со усните Ме почитува,

но срцето му е далеку од Мене!

⁹ Се залажуваат дека Ме почитуваат,

а всушност ги шират своите човечки обичаи

како да се Мои заповеди^[b]!‘“

Што го опоганува човекот?

(Мк. 7:14-23) ¹⁰ Тогаш Исус го повика народот да Му се приближи и му рече: „ Слушајте и сфатете дека, ¹¹ не го погани човекот храната што ја внесува преку устата, туку она што го зборува и што го прави.“

¹² По ова Му пристапија Неговите ученици и Му рекоа: „Знаеш ли дека фарисеите се навредија од она што Ти го кажа?“ ¹³ А Исус им одговори: „Секоја садница што не е насадена од Мојот небесен Татко, ќе биде искоренета! ¹⁴ Оставете ги; тие се слепи водачи кои водат слепи луѓе; а кога слепец води слепец - обајцата ќе паднат во јама!“ ¹⁵ Петар проговори и праша: „Објасни ни што сакаше да кажеш со оваа споредба?“ ¹⁶ Тој им одговори: „Зар и вие уште не сфаќате!? ¹⁷ Не сфаќате ли дека се што се јаде преку устата минува низ стомакот и се исфрла надвор? ¹⁸ А зборовите што се изговараат низ устата и делата што излегуваат од срцето можат да го опоганат човекот. ¹⁹ Зашто, злите планови, убиствата, прељубите, блудствата, кражбите, лагите и пцостите произлегуваат од срцето на човекот. ²⁰ Тие работи го поганат човекот, а не непочитувањето на ритуалното миење на рацете!“