Book of Common Prayer

Прво писмо од апостол Павле до христијаните во

Коринт

Авторство и поздрави

1 Од Павле, повикан од Бог да Му биде апостол на Исус Христос, и од нашиот брат Состен.

² До Божјата црква во Коринт, до вас, кои Бог ве повика да бидете Негов свет народ и ве направи свети преку Исус Христос, и вас, и сите христијани насекаде, сите што го повикуваат името на Исус Христос, нивни и наш Господ.

³ Ви посакуваме благонаклоност и мир од Бог, нашиот Татко и од Господ Исус Христос.

Благодарност на Бог за благословите во коринтската црква

⁴ Постојано Му се заблагодарувам на мојот Бог за Неговата милосрдна благонаклоност што ви ја подари преку Исус Христос. ⁵ Тој во секој поглед ја збогати вашата црква со надареност за говорништво и со многу знаење. ⁶ Со тоа и проповедањето за Христос се зацврсти меѓу вас. ⁷ Сега, додека нестрпливо го чекате повторното доаѓање на нашиот Господ Исус Христос, не ви недостасува никаква духовна дарба. ⁸ Тој ќе продолжи да ве надградува докрај, за да бидете беспрекорни на денот кога ќе се врати нашиот Господ Исус Христос. ⁹ Во Бог можете да имате доверба! Тој ве повика да се здружите со Неговиот Син Исус Христос, нашиот Господ.

Неслога во коринтската црква

¹⁰ Сега, драги пријатели христијани, многу ве молам, во името на нашиот Господ Исус Христос, да изградувате слога меѓу вас, за да не дојде до раздор во црквата. Треба да ги усогласите вашите идеи и планови. ¹¹ Од семејството на Хлое ме известија дека меѓу вас, драги мои, има поделби. ¹² Едни сте викале: „Јас сум Павлов!“ други: „Јас сум Аполосов!“, трети: „Јас сум Петров^[a]!“, четврти: „Јас сум Христов!“

¹³ Зар Христос се раздели? Павле ли беше распнат за вас? Во името на Павле ли бевте крстени? ¹⁴ Благодарен сум Му на Бог што, освен Крисп и Гај, јас не крстив ниту еден од вас, ¹⁵ за да не рече некој дека е крстен во мое име. ¹⁶ (Да, ги крстив и членовите на семејството на Стефан, а не се сеќавам дали сум крстил уште некој.) ¹⁷ Христос не ме испрати да крштавам, туку да ја проповедам Радосната вест, и тоа не со мудри говори, за да не се омаловажи силата на делото што го изврши Христос на крстот.

Световна и Божја мудрост

¹⁸ Проповедањето за смртта на Исус на крстот им звучи бесмислено на луѓето што се на патот кон пропаста, но за нас што сме на патот на спасението тоа претставува Божја сила. ¹⁹ Во Светото Писмо, Бог вели:

„Ќе ја уништам човечката мудрост,

ќе ги отфрлам нивните најостроумни идеи^[b].“

Евангелието според

Марко

ПОДГОТОВКИ ЗА НАСТАПОТ НА ИСУС ХРИСТОС

Проповедањето на Јован Крстител

(Мт. 3:1-12; Лк. 3:1-18; Јвн. 1:19-28) 1 Ова е почетокот на Радосната вест за Божјиот Син Исус Христос. ² Таа започна онака како што беше предвестено од Бог, во Книгата напишана од пророкот Исаија:

„Ќе испратам Свој гласник, да ти го подготви патот.

³ Низ пустината ќе одекнува неговиот глас:

‚Пригответе пат за доаѓањето на Господ!

Исправете го патот за Него^[a]!‘“

⁴ Тој гласник беше Јован Крстител кој се појави во пустината и започна да проповеда крштавање како знак за обраќање кон Бог заради простување на гревовите.

⁵ Кај него почнаа да доаѓаат луѓе од цела Јудеја и од Ерусалим. Тие ги исповедаа своите гревови, а Јован ги крштаваше^[b] во реката Јордан.

⁶ Јован носеше облека исплетена од камилски влакна и беше препашан со кожен појас. Се хранеше со скакулци и див мед.

⁷ Тој им зборуваше на луѓето: „По мене доаѓа многу голем човек! Јас не сум достоен ни ремењата од Неговите сандали да Му ги одврзам! ⁸ Јас сега ве крштавам со^[c] вода, а Тој ќе ве крсти со Светиот Дух.“

⁹ Во тоа време дојде Исус од Назарет во Галилеја и Јован Крстител Го крсти во реката Јордан. ¹⁰ Во моментот кога Исус излегуваше од водата, Јован виде како се отвори небото и Светиот Дух во облик на гулаб слезе врз Исус. ¹¹ Се чу и глас од небото: „Ти си Мојот сакан Син; со Тебе Сум наполно задоволен!“

Исус и Сатаната

(Мт. 4:1-11; Лк. 4:1-13) ¹² Веднаш по ова, Божјиот Дух Го одведе Исуса во пустината. ¹³ Таму Тој остана четириесет дена и Сатаната Го искушуваше. Исус живееше сред диви животни, но ангелите се грижеа за Него.