Book of Common Prayer
Pagdayeg sa Jerusalem
87 1-2 Gitukod sa Dios ang siyudad sa Zion[a] didto sa balaang mga bungtod.
Gihigugma niya kining siyudara labaw sa tanang mga dapit sa Israel.[b]
3 Maayong mga butang ang gipanulti niya mahitungod niining iyang siyudad.
4 Miingon siya, “Kon ilista ko ang mga nasod nga nagaila kanako,
iapil ko ang Ehipto[c] ug ang Babilonia,
apil usab ang Filistia, Tyre, ug Etiopia.[d]
Isipon ko ang ilang mga katawhan nga mga lumad sa Zion.”
5 Sa pagkatinuod isulti kini mahitungod sa Zion:
“Daghang mga katawhan ang isipon nga gipanganak dinhi.
Ug ang Labing Halangdong Dios gayod mao ang molig-on niining siyudara.”
6 Ilista unya sa Ginoo ang iyang mga katawhan
ug iapil niya ang mga katawhan gikan sa ubang nasod nga giisip niyang mga lumad sa Zion.
7 Silang tanan mosayaw ug moawit,
“Gikan sa Zion ang tanan natong panalangin!”
Ang Dios ug ang Tawo
90 Ginoo, ikaw ang among dalangpanan sukad pa kaniadto.
2 Sa wala mo pa buhata ang mga bukid ug ang kalibotan, ikaw na ang Dios,
ug ikaw ang Dios sa walay kataposan.
3 Ikaw ang nagabuot sa kamatayon sa tawo;
ibalik mo siya sa yuta nga mao ang iyang gigikanan.
4 Ang usa ka libo ka tuig kanamo sama lang sa usa ka adlaw nga milabay alang kanimo,
o morag pipila lang ka oras sa kagabhion.
5 Gibutangan mo ug kataposan ang among kinabuhi sama sa damgo
6 o sama sa sagbot nga moturok ug motubo inigkabuntag, apan pagkahapon malaya ug mamatay.
7 Ang imong kasuko makapalisang kanamo;
ang imong kapungot makapalaglag kanamo.
8 Nakita mo ang among mga sala,
bisan ang mga sala nga gihimo namo sa tago.
9 Tinuod nga mahanaw ang among kinabuhi tungod sa imong kasuko;
matapos ang among kinabuhi nga daw usa lang ka panghupaw.
10 Ang katas-on sa among kinabuhi 70 ka tuig, o 80 ka tuig kon baskog kami.
Apan bisan pa ang labing maayo namong mga katuigan puno sa mga kaguol ug kalisod.
Unya molabay kini, ug mahanaw kami.
11 Walay pa gayoy nakasinati sa grabe mong kasuko.
Ug samtang nagdugang ang among kahibalo bahin sa imong kasuko nagadugang usab ang among pagtahod kanimo.
12 Pasabta kami nga mubo lang ang among kinabuhi,
aron mahimo kaming maalamon sa among pagkinabuhi.
13 Ginoo, hangtod kanus-a ang imong kasuko kanamo?
Tagda ug kaloy-i kami, nga imong mga alagad.
14 Kada buntag ipakita ang imong gugma kanamo aron mag-awit kami sa kalipay ug magmalipayon kami sa tibuok namong kinabuhi.
15 Hatagi kami ug malipayong mga katuigan,
sama kataas sa mga katuigan diin imo kaming gisilotan ug gipaantos.
16 Ipakita kanamo nga imong mga alagad, ug sa among mga kaliwat, ang imong katingalahang buhat ug ang imong pagkagamhanan.
17 Ginoo nga among Dios, hinaut nga panalanginan mo kami, ug hatagan ug kalamposan sa tanan namong buhaton.
Awit sa Pagpasalamat
136 Pasalamati ang Ginoo kay maayo siya.
Ang iyang gugma walay kataposan.
2 Pasalamati ang Dios nga labaw sa tanang mga dios.
Ang iyang gugma walay kataposan.
3 Pasalamati ang Ginoo nga labaw sa tanang mga ginoo.
Ang iyang gugma walay kataposan.
4 Siya lang gayod ang naghimo ug katingalahang mga butang.
Ang iyang gugma walay kataposan.
5 Pinaagi sa iyang kaalam, gihimo niya ang kalangitan.
Ang iyang gugma walay kataposan.
6 Gipahimutang niya ang yuta ibabaw sa katubigan.
Ang iyang gugma walay kataposan.
7 Gihimo niya ang adlaw ug ang bulan.
Ang iyang gugma walay kataposan.
8 Gihimo niya ang adlaw sa paghatag ug kahayag kon adlaw.
Ang iyang gugma walay kataposan.
9 Gihimo niya ang bulan ug ang mga bitoon sa paghatag ug kahayag sa kagabhion.
Ang iyang gugma walay kataposan.
10 Gipamatay niya ang mga kamagulangang anak nga lalaki sa mga Ehiptohanon.
Ang iyang gugma walay kataposan.
11 Gipagawas niya ang mga Israelinhon gikan sa Ehipto.
Ang iyang gugma walay kataposan.
12 Gipagawas niya sila pinaagi sa iyang dakong gahom.
Ang iyang gugma walay kataposan.
13 Gibahin niya ang Pulang Dagat.
Ang iyang gugma walay kataposan.
14 Ug gipatabok niya ang iyang mga katawhan sa taliwala niini.
Ang iyang gugma walay kataposan.
15 Apan gilumsan niya ang hari sa Ehipto[a] ug ang mga sundalo niini didto sa Pulang Dagat.
Ang iyang gugma walay kataposan.
16 Gigiyahan niya ang iyang katawhan sa kamingawan.
Ang iyang gugma walay kataposan.
17 Gipanglaglag niya ang gamhanang mga hari.
Ang iyang gugma walay kataposan.
18 Gipamatay niya ang bantogang mga hari.
Ang iyang gugma walay kataposan.
19 Gipatay niya si Sihon, nga hari sa mga Amorihanon.
Ang iyang gugma walay kataposan.
20 Gipatay usab niya si Og, nga hari sa Basan.
Ang iyang gugma walay kataposan.
21 Gihatag niya ang ilang yuta ngadto sa iyang katawhan aron ilang panag-iyahan.
Ang iyang gugma walay kataposan.
22 Kining yutaa gipanag-iyahan sa katawhan sa Israel nga iyang mga alagad.
Ang iyang gugma walay kataposan.
23 Gihinumdoman niya kita sa dihang gipildi kita sa atong mga kaaway.
Ang iyang gugma walay kataposan.
24 Giluwas niya kita gikan sa atong mga kaaway.
Ang iyang gugma walay kataposan.
25 Gihatagan niya ug pagkaon ang tanan niyang mga binuhat.
Ang iyang gugma walay kataposan.
26 Pasalamati ang Dios sa langit.[b]
Ang iyang gugma walay kataposan.
Nakaabot si Jacob sa Balay ni Laban
29 Nagpadayon si Jacob sa iyang lakaw hangtod nga nakaabot siya sa yuta sa mga taga-sidlakan. 2 Ug didto sa hawanan may nakita siyang usa ka atabay. Sa tapad niini may naglubog nga tulo ka panon sa mga karnero, kay didto ang kuhaanan sa mga tawo ug tubig nga ipainom sa mga karnero. Gitabonan kini nga atabay ug dakong bato. 3 Hulaton una sa mga magbalantay sa karnero nga matigom ang tanang mga karnero ayha nila ligiron ang gitabon nga bato. Pagkahuman nila ug painom sa mga karnero, ibalik na usab nila pagtabon ang bato.
4 Unya, nangutana si Jacob sa mga magbalantay sa karnero, “Mga higala, taga-asa kamo?” Mitubag sila, “Taga-Haran.” 5 Nangutana si Jacob, “Nakaila ba kamo kang Laban nga apo ni Nahor?” Mitubag sila, “Oo, nakaila kami kaniya.” 6 Nagpadayon sa pagpangutana si Jacob, “Kumusta siya?” Mitubag sila, “Maayo man. Tan-awa, anaa ang iyang anak nga si Raquel, nagpadulong dinhi uban sa mga karnero.” 7 Miingon si Jacob kanila, “Tungod kay sayo pa man ug dili pa panahon sa pagtigom sa mga karnero, maayo tingali nga paimnon ninyo sila ug pasabsabon pag-usab.” 8 Mitubag sila, “Dili namo kana mahimo kon dili matigom ang tanang mga karnero. Kon ania na ang tanan, ligiron na namo ang tabon nga bato ug paimnon sila.”
9 Nakigsulti pa si Jacob kanila sa dihang miabot si Raquel uban sa mga karnero sa iyang amahan, kay siya man ang nagabantay niini. 10 Pagkakita ni Jacob kang Raquel uban sa mga karnero sa iyang uyoan[a] nga si Laban, miadto siya sa atabay, ug giligid niya ang bato ug gipainom ang mga karnero. 11 Pagkahuman, gihagkan niya si Raquel ug mihilak siya sa kalipay.[b] 12 Miingon siya kang Raquel, “Anak ako ni Rebeka, busa pag-umangkon ako sa imong amahan.” Midagan si Raquel pauli ug gisuginlan niya ang iyang amahan. 13 Pagkadungog ni Laban sa balita bahin kang Jacob nga iyang pag-umangkon kang Rebeka, midagan siya sa pagtagbo kaniya. Gigakos niya si Jacob ug gihagkan, ug gidala sa ilang balay. Ug didto gisugilon ni Jacob kang Laban ang tanan nga nahitabo. 14 Miingon si Laban kaniya, “Tinuod gayod nga kadugo ko ikaw.”
Nagaalagad si Jacob kang Laban tungod kang Raquel ug kang Lea
Paglabay sa usa ka bulan nga pagpuyo ni Jacob uban kanila ni Laban, 15 miingon si Laban kaniya, “Dili maayo nga magtrabaho ka alang kanako nga walay suhol tungod lang kay pag-umangkon ko ikaw. Sultihi ako kon unsa ang gusto mo nga isuhol ko kanimo.”
16 May duha ka anak si Laban nga dalaga. Si Lea ang magulang ug si Raquel ang manghod. 17 Nindot ug mata si Lea, apan matahom ug nindot ug lawas si Raquel. 18 Tungod kay nakagusto si Jacob kang Raquel, miingon siya kang Laban, “Moalagad ako kanimo ug pito ka tuig kon ipaminyo mo kanako si Raquel.” 19 Mitubag si Laban, “Mas maayo pa nga ipaminyo ko siya kanimo kay sa lain nga lalaki. Pabilin dinhi uban kanako.” 20 Busa mialagad si Jacob kang Laban ug pito ka tuig aron mapangasawa niya si Raquel. Tungod sa iyang paghigugma kang Raquel morag pila lang ka adlaw alang kaniya ang pito ka tuig.
Ayaw Ninyo Hukmi ang Uban
14 Dawata ninyo ang tawo nga maluya ug pagtuo, ug ayaw ninyo pagsawaya ang iyang mga panghunahuna. 2 Adunay mga tumutuo nga nagatuo nga mahimo nga mokaon ug bisan unsa, ug adunay mga tumutuo nga luya ug pagtuo nga ang ilang gikaon utanon lang. 3 Ang tumutuo nga nagakaon ug bisan unsa dili angayng mosaway sa tumutuo nga utanon lang ang gikaon, ug ang tumutuo nga utanon lang ang gikaon dili usab angay nga maghukom sa nagakaon ug bisan unsa. Kay managsama silang gidawat sa Dios, 4 ug sa Dios sila manubag. Busa kinsa ka ba nga mohukom sa sulugoon sa uban? Ang iyang Agalon lang gayod mao ang makasulti kon maayo o daotan ang iyang gibuhat. Ug mahimo gayod niya ang maayo, kay ang Ginoo mao ang motabang kaniya sa pagbuhat ug maayo.
5 Adunay mga tawo nga nagatuo nga may mga adlaw nga mas bililhon kaysa ubang mga adlaw. Ug may nagatuo usab nga ang tanang adlaw managsama lang. Ang matag usa angayng maghimo kon unsa sa iyang pagtuo ang husto atubangan sa Dios. 6 Kon ang tawo adunay pinasahi nga adlaw, gibuhat niya kini alang sa Ginoo. Ug ang tawo nga nagakaon ug bisan unsa, nagabuhat usab niini alang sa Ginoo, tungod kay nagapasalamat siya sa Dios sa iyang gikaon. Ang dili mokaon sa uban nga pagkaon nagabuhat usab niini alang sa Ginoo, ug nagapasalamat usab siya sa Dios. 7 Kay walay bisan kinsa kanato nga mga tumutuo ang nagakinabuhi o mamatay alang sa iyang kaugalingon. 8 Kon nagakinabuhi kita, nagakinabuhi kita alang sa Ginoo, ug kon mamatay kita, alang usab sa Ginoo. Busa kon magkinabuhi kita o mamatay, iya kita sa Ginoo. 9 Mao kini ang hinungdan nga si Cristo namatay ug nabanhaw, aron mahimo siyang Ginoo sa mga buhi ug sa mga patay. 10 Busa ayaw ninyo tamaya o hukmi ang inyong mga igsoon kang Cristo. Kay kitang tanan moatubang sa Dios ug siya ang mohukom kon ang atong gibuhat maayo o daotan. 11 Kay nagaingon ang Kasulatan, “Ako ang Ginoo nga buhi. Moabot ang adlaw nga ang tanang mga tawo moluhod sa akong atubangan ug moila nga ako Dios.”[a] 12 Mao kini ang hinungdan nga ang matag usa kanato manubag sa Dios sa iyang gibuhat dinhi sa kalibotan.
13 Busa dili na kita maghukom sa usag usa. Hinuon likayan nato ang mga butang nga mahimong hinungdan sa pagpakasala sa atong igsoon kang Cristo. 14 Tungod kay ako anaa kang Ginoong Jesus, nasayran ko nga walay pagkaon nga dili hinlo. Apan si bisan kinsa nga nagatuo nga adunay pagkaon nga ginadili, dili siya angayng mokaon niini. 15 Kon tungod sa imong pagkaon masilo ang imong igsoon, wala ka mahigugma kaniya. Si Cristo namatay usab alang kaniya, busa ayaw gub-a ang iyang pagtuo tungod lang sa imong pagkaon. 16 Bisag nagatuo kamo nga ang usa ka butang dili daotan, ayaw ninyo kini pagbuhata kon daoton kamo sa uban tungod niini. 17 Kay ang gingharian sa Dios dili mahitungod sa pagkaon ug pag-inom, kondili mahitungod sa matarong nga pagkinabuhi, maayo nga relasyon sa usag usa, ug kalipay nga gikan sa Espiritu Santo. 18 Si bisan kinsa nga nagaalagad kang Cristo pinaagi niini mao ang nahimut-an sa Dios ug gitahod sa mga tawo.
19 Busa paningkamotan gayod nato ang pagbuhat sa mga butang nga makaayo sa relasyon ug makapalig-on sa pagtuo sa usag usa. 20 Ayaw gub-a ang pagtuo nga gihatag sa Dios tungod lang sa pagkaon. Mahimong kaonon ang tanang matang sa pagkaon, apan dili maayo nga mokaon sa kalan-on nga mahimong hinungdan sa pagpakasala sa uban. 21 Ang maayong buhaton mao ang dili pagkaon sa karne o kaha pag-inom sa mga ilimnon nga makahubog o kaha paghimo sa bisan unsa nga mahimong hinungdan nga makasala ang imong igsoon. 22 Kinahanglan nga ikaw lang ug ang Dios ang masayod sa imong gituohan mahitungod niini. Bulahan ang tawo nga wala hasola sa iyang konsensya tungod sa pagbuhat sa butang nga gituohan niyang maayo. 23 Apan kon nagduhaduha siya sa iyang pagkaon, hasolon siya sa iyang konsensya kon iya kining kaonon kay ang iyang gibuhat wala mabasi sa iyang gituohan. Sala ang bisan unsa nga buhaton nato nga wala mabasi sa atong gituohan.
47 Ang mga tawo nga iya sa Dios nagatuo sa pulong sa Dios. Apan dili kamo iya sa Dios, mao nga dili kamo motuo kanako.”
Si Jesus ug si Abraham
48 Mitubag kang Jesus ang mga kadagkoan sa mga Judio, “Tinuod diay ang among giingon nga ikaw usa ka Samarianhon,[a] ug gisudlan sa daotan nga espiritu.” 49 Miingon si Jesus, “Walay daotang espiritu nga misulod kanako. Ginapasidunggan ko lang ang akong Amahan, apan gipakaulawan ninyo ako. 50 Wala ako magtinguha ug kadungganan alang sa akong kaugalingon. Ang Amahan mao ang nagtinguha nga pasidunggan ako sa mga tawo, ug nahibaloan niya nga tinuod ang akong mga gipanulti. 51 Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga ang mga nagatuman sa akong mga pagpanudlo dili gayod mamatay.” 52 Miingon kaniya ang mga kadagkoan sa mga Judio, “Karon nasiguro na gayod namo nga gisudlan ka sa daotang espiritu. Bisan si Abraham namatay, ug ingon man ang mga propeta. Apan ikaw nagaingon nga ang nagatuman sa imong mga pagpanudlo dili na gayod mamatay bisan kanus-a. 53 Unsa, mas maayo ka pa ba kay kang Abraham? Namatay gani siya, ug ingon man ang mga propeta. Ngano, si kinsa ka ba gayod?” 54 Miingon si Jesus kanila, “Kon ako lang ang magpasidungog sa akong kaugalingon, wala kini kapuslanan. Apan ang akong Amahan mao gayod ang nagapasidungog kanako. Siya mao ang inyong giingon nga inyong Dios. 55 Ugaling wala ninyo siya mailhi. Apan ako nakaila kaniya. Karon, kon moingon ako nga wala ako makaila kaniya, mahimo akong bakakon sama kaninyo. Apan ang tinuod, nailhan ko gayod siya ug ginatuman ko ang iyang pulong. 56 Nalipay gayod ang inyong amahan nga si Abraham nga makita niya ang akong panahon. Ug nakita niya kini ug nalipay gayod siya.” 57 Miingon ang mga kadagkoan sa mga Judio kaniya, “Giunsa nimo pagkakita kang Abraham nga wala pa gani mag-50 ang imong edad.” 58 Miingon si Jesus, “Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga sa wala pa matawo si Abraham, anaa na akong daan.” 59 Tungod niining gisulti ni Jesus mipunit silag bato aron labayon siya. Apan misuot siya sa bagang duot sa katawhan ug mibiya sa templo.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.