Book of Common Prayer

¹⁷ Слушајте ги вашите духовни водачи и потчинувајте им се. Тие бдеат над вашите души и за тоа се одговорни пред Бог. Овозможете им тоа да го прават со радост, а не со воздишки, зашто тоа нема да биде во ваш интерес.

Лични молби и молитви од писателот

¹⁸ Молете се за нас! Ние сме уверени дека имаме чиста совест, бидејќи секогаш се трудиме во се да се однесуваме како што прилега. ¹⁹ Посебно сакам да се молите наскоро да можам повторно да ве посетам.

²⁰ Бог е извор на мирот и Тој го воскресна од мртвите нашиот Господ Исус Христос. Исус е сега најголемиот Пастир, со чијашто крв се склучи вечниот Завет во полза на Неговото стадо. ²¹ Се молам Бог да ве оспособи за секакво добро дело, за да можете да ја извршувате Неговата волја. Бог нека го изврши во нас она што Му е угодно, преку Исус Христос, Кому што Му припаѓа вечна слава! Амин.

²² Ве молам, браќа, внимателно да го ислушате ова кратко писмо што ви го напишав со цел да ве охрабрам.

²³ Ве известувам дека нашиот брат Тимотеј го пуштија од затвор! Ако тој пристигне навреме, заедно ќе ве посетиме.

²⁴ Поздравете ги сите ваши духовни водачи и сите Божји луѓе. И христијаните од Италија ви испраќаат поздрави.

²⁵ Бог нека биде милостиво благонаклонет спрема сите вас!

⁵³ Потоа^[a] тие се разотидоа, секој во својот дом.

Односот спрема жената фатена во прељуба

8 Потоа Исус отиде на Маслиновата Гора. ² Следното утро, Тој повторно дојде во храмот. Сиот народ доаѓаше кај Него, а Тој, седејќи, ги поучуваше. ³ Вероучителите и фарисеите доведоа една жена што беше фатена во прељуба, па откако ја поставија насреде, ⁴ Му рекоа: „Учителе, оваа жена е фатена на дело како врши прељуба. ⁵ Во нашиот Закон Мојсеј заповедал таквите жени да бидат каменувани^[b]. Што велиш Ти?“ ⁶ Тие Му го рекоа ова на Исус за да видат што ќе стори, надевајќи се дека ќе има за што да Го обвинат. Исус се наведна и почна со прстот да пишува по земјата. ⁷ Но бидејќи тие упорно Го прашуваа, Тој се исправи и им рече: „Тој што меѓу сите вас е без грев, прв нека фрли камен на неа!“ ⁸ Потоа повторно се наведна и продолжи да пишува по земјата.

⁹ Кога обвинителите го слушнаа тоа, еден по еден почнаа да си заминуваат, на чело со старешините, се додека не останаа само Исус и жената, која стоеше на средината. ¹⁰ Исус се исправи и ја праша: „Жено, каде се луѓето што те обвинуваа? Никој ли не те осуди?“

¹¹ „Никој, Господине!“ - Му одговори таа. „Тогаш ни Јас не те осудувам; оди си и отсега не греши“ - и рече Исус.