Book of Common Prayer
Ang Awit sa Pagdayeg sa Ginoo
40 Mapailubon akong naghulat sa Ginoo,
ug gidungog niya ang akong pagpangayo ug tabang.
2 Gihaw-as niya ako gikan sa makuyaw ug lapokon nga bangag,
ug gipahimutang sa dakong bato aron dili ako maunsa.
3 Gitudloan niya ako ug bag-ong awit,
awit sa pagdayeg kaniya nga atong Dios.
Daghang mga tawo ang makakita niini,
ug motahod gayod sila ug mosalig sa Ginoo.
4 Bulahan ang tawo nga nagasalig sa Ginoo,
ug dili modangop sa mga garboso nga nagasunod sa bakak.[a]
5 Ginoo nga akong Dios, walay sama kanimo.
Daghang katingalahang mga butang ang imong gihimo,
ug daghan ang imong mga plano alang kanamo.
Dili ko masaysay kining tanan kay labihan kini kadaghan.
6 Wala ka malipay sa nagkalain-laing matang sa mga halad,
sama sa halad nga sinunog ug halad sa paghinlo.
Gihimo mo hinuon ako nga matinumanon kanimo.
7 Busa miingon ako,
“Ania ako, andam ako nga motuman sa imong mga sugo nga nasulat sa Kasulatan.
8 O Dios ko, ikalipay ko ang pagtuman sa imong kabubut-on.
Ang imong kasugoan gitipigan ko sulod sa akong kasingkasing.”
9 Gisugilon ko ang imong pagkamatarong sa panagtigom sa imong mga katawhan.
Nahibalo ka, Ginoo, nga dili ako mohunong sa pagsugilon niini.
10 Wala ko tagoi sa akong kaugalingon ang mahitungod sa imong pagkamatarong.
Isugilon ko nga ikaw kasaligan ug makaluwas.
Wala ako magpakahilom mahitungod sa imong gugma ug kamatuoran[b] diha sa mga panagtigom sa imong katawhan.
11 Ginoo, ayaw ihikaw ang imong kalooy kanako.
Hinaut pa nga ang imong gugma ug kamatuoran motipig kanako sa kanunay.
12 Kay gilibotan ako sa mga kalisod nga dili maihap.
Daw sa matabonan na ako sa akong mga sala, ug dili ako makakita.
Mas daghan pa ang akong mga sala kaysa akong buhok.
Ug tungod niini, nawad-an ako ug kaisog.
13 Ginoo, luwasa intawon ako.
Tabangi dayon ako.
14 Hinaut unta nga ang mga nagatinguha sa pagpatay kanako maulawan ug mataranta. Hinaut unta nga ang mga nagahandom sa akong kalaglagan mangikyas ug maulawan
15 Hinaut unta nga ang mga nagabiaybiay kanako matingala pag-ayo kay naulawan sila.
16 Apan hinaut nga ang tanang nagadangop kanimo maglipay gayod tungod kanimo.
Hinaut nga ang mga nangandoy sa kaluwasan nga gikan kanimo moingon kanunay,
“Dalaygon ang Ginoo.”
17 Kabos ako ug timawa.
Hinaut pa nga nagahunahuna ka kanako, Ginoo.
Ikaw ang akong magtatabang ug manluluwas.
O Dios ko, tabangi dayon ako.
Ang Dios mao ang Magtatabang
54 O Dios, luwasa ako,
ug pamatud-i nga wala akoy sala pinaagi sa imong gahom.
2 Pamatia ang akong mga pag-ampo,
3 kay ang mga taga-laing dapit misulong aron sa pagpatay kanako.
Mga bangis sila ug wala moila kanimo.
4 Apan sigurado ako nga ikaw, O Dios, mao ang akong magtatabang.
Ikaw Ginoo, ang akong tigpanalipod.
5 Hinaut pa nga ang kadaotan nga gihimo sa akong mga kaaway mobalik kanila.
Sa imong pagkamatinumanon, O Dios, laglaga sila.
6 Ginoo, kinabubut-on ko nga maghalad kanimo.
Dayegon ko ikaw kay maayo ka.
7 Kay giluwas mo ako sa tanan kong kalisod,
ug nakita ko ang pagkapildi sa akong mga kaaway.
Pangayo ug Pasaylo sa Dios
51 Kaloy-i intawon ako, O Dios, sumala sa imong gugma.
Papasa ang akong mga sala sumala sa imong dakong kalooy kanako.
2 Hugasi ako sa akong pagkadaotan;
hinloi ako sa akong mga sala.
3 Kay nasayod ako sa akong mga kasaypanan ug giangkon ko ang akong mga sala.
4 Kanimo lang gayod ako nakasala.
Gihimo ko ang mga butang nga giisip mong daotan.
Busa husto ka sa imong pagsentensya kanako.
Makatarunganon ka sa imong paghukom kanako.
5 Daotan ako ug makasasala sukad pa sa gipanamkon ako.
6 Ang matinud-anon nga kasingkasing mao ang imong gusto;
tudloi ako mahitungod sa kaalam.
7 Hinloi ako sa akong mga sala aron mahinloan ako;
hugasi ako aron mahimo akong putli.[a]
8 Ipabati kanako ang kalipay ug kasadya;
bisan pa kon gidugmok mo ang akong kabukogan malipay gihapon ako.
9 Kuhaa ang akong mga sala;
papasa ang tanan kong kadaotan.
10 Himoang hinlo ang akong kasingkasing, O Dios,
ug hatagi ako pag-usab ug matinud-anong espiritu.
11 Ayaw ako aboga gikan sa imong presensya,
ug ayaw kuhaa ang imong balaang Espiritu gikan kanako.
12 Ibalik kanako ang kalipay nga gibati ko sa dihang giluwas mo ako.
Ug hatagi akog matinumanong espiritu.
13 Unya tudloan ko ang mga makasasala sa imong mga pamaagi
ug mobalik sila kanimo.
14 Luwasa ako sa kamatayon,[b] O Dios nga akong manluluwas,
ug isinggit ko sa makusog ang imong pagluwas.[c]
15 Ginoo, tabangi ako sa pagsulti ug mga pagdayeg kanimo,
ug dayegon ko ikaw.
16 Dili mo ikalipay ang mga halad,
bisan pa ug mohalad ako kanimo ug halad nga sinunog, dili ka malipay niini.
17 Ang halad nga makahatag ug kalipay kanimo, O Dios, mao ang kinabuhi nga mapainubsanon ug mahinulsulon sa iyang mga sala.
Kining matanga sa halad dili mo isalikway.
18 O Dios, panalangini ang Jerusalem[d] sumala sa imong kaayo.
Tukora pag-usab ang mga paril niini.
19 Unya malipay ka sa hustong mga halad, apil na ang mga halad nga sinunog.
Ug unya, maghalad ang katawhan ug mga toriyong baka diha sa imong halaran.
15 Miingon pa gayod ang Dios kang Abraham, “Bahin sa imong asawa nga si Sarai, ayaw na siya tawaga ug Sarai, kay sukad karon Sara[a] na ang iyang ngalan. 16 Panalanginan ko siya ug hatagan ko ikaw ug anak pinaagi kaniya. Mahimo siyang inahan sa daghang mga nasod, ug ang uban niya nga mga kaliwat mahimong hari.”
17 Pagkadungog niadto ni Abraham miyukbo siya agig pagtahod sa Dios, apan mikatawa siya sa iyang nadungog. Miingon siya sa iyang kaugalingon, “Makaanak pa kaha ako nga 100 na man ang akong edad? Ug si Sara, makaanak pa kaha sa edad nga 90 ka tuig?” 18 Unya miingon siya sa Dios, “Hinaut nga ang akong anak nga si Ishmael ang hatagan mo sa panalangin.” 19 Mitubag ang Dios, “Dili. Ang imong asawa nga si Sara manganak ug lalaki ug nganlan mo siya ug Isaac.[b] Padayonon ko diha kaniya ang akong kasabotan kanimo, ug magapadayon kini nga kasabotan ngadto sa iyang mga kaliwat hangtod sa kahangtoran. 20 Nadungog ko ang imong hangyo bahin kang Ishmael. Panalanginan ko siya ug hatagan ug daghang mga kaliwat. Mahimo siyang amahan sa 12 ka mga pangulo, ug ang iyang mga kaliwat mahimong bantogan nga katawhan.[c] 21 Apan kang Isaac ug sa iyang mga kaliwat ko lang tumanon ang akong kasabotan kanimo. Manganak si Sara kang Isaac sa sama usab niini nga panahon sa sunod nga tuig.” 22 Mibiya ang Dios pagkahuman siya makigsulti kang Abraham.
23 Niadto gayong adlawa, gituman ni Abraham ang gisugo kaniya sa Dios. Gituli niya ang iyang anak nga si Ishmael ug ang tanang mga lalaki sa iyang panimalay: ang mga ulipon nga natawo sa iyang panimalay ug ang mga ulipon nga iyang gipalit. 24 Nagaedad si Abraham ug 99 ka tuig sa dihang gituli siya, 25 ug si Ishmael nagaedad usab ug 13 ka tuig. 26-27 Niadto gayod mismo nga adlaw nga nagsugo ang Dios nga ang tanang mga lalaki kinahanglan matuli, nagpatuli si Abraham ug si Ishmael, apil ang tanang mga ulipon ni Abraham nga natawo sa iyang panimalay ug ang mga ulipon nga iyang gipalit gikan sa mga langyaw.
11 Ang mga pari, kada adlaw gayod ang ilang pag-alagad didto sa simbahan aron sa paghalad sa Dios. Ugaling ang ilang mga halad nga nagabalik-balik lang dili gayod makakuha sa mga sala sa mga tawo. 12 Apan si Cristo kausa lang gayod naghalad alang sa atong mga sala ug dili na gayod kinahanglan nga usbon pa. Ug unya, milingkod siya sa tuo sa Dios. 13 Ug karon atua na siya didto nagahulat hangtod sa panahon nga ang iyang mga kaaway mapailalom kaniya. 14 Busa pinaagi sa usa ka halad, gihingpit niya sa walay kataposan kadtong gihinloan sa sala.
15 Ang Espiritu Santo mismo nagapamatuod kanato bahin niini, kay miingon siya:
16 “Miingon ang Ginoo, ‘Mao kini ang kasabotan nga akong buhaton kanila sa umaabot nga mga adlaw:
Itisok ko ang akong mga sugo sa ilang kasingkasing, ug isilsil ko kini sa ilang alimpatakan.’ ”[a]
17 Ug midugang siya sa pag-ingon, “Dili ko na gayod hinumdoman ang ilang mga sala ug ang ilang daotang binuhatan.”[b] 18 Busa tungod kay ang atong mga sala napasaylo na, dili na kinahanglan nga magsige pa kitag halad alang sa atong mga sala.
Moduol Kita sa Dios
19-20 Busa mga igsoon, tungod sa dugo ni Jesus nga iyang giula alang kanato, may kagawasan na kita nga mosulod sa Labing Balaang Dapit nga anaa mahimutang luyo sa tabil. Kay pinaagi sa paghalad sa iyang lawas, giablihan niya alang kanato ang bag-o nga agianan aron makasulod kita sa Labing Balaang Dapit, ug kini nga agianan nagatultol kanato ngadto sa kinabuhi nga walay kataposan. 21 Makagagahom ang atong pari nga nagadumala sa balay sa Dios. 22 Busa, sa kinasingkasing gayod ug sa walay pagduhaduha moduol kita sa Dios. Kay nasayran nato nga gihinloan na ang atong mga kasingkasing gikan sa atong sad-an nga konsensya pinaagi sa dugo ni Jesus, ug ang atong lawas nahugasan na sa hinlo nga tubig. 23 Magmahugtanon kita sa atong paglaom ug dili kita magduhaduha, tungod kay ang Dios nga nagsaad masaligan gayod sa pagtuman sa iyang mga gisaad kanato. 24 Ug paningkamotan ta nga mapukaw ang pagbati sa kada usa nga mahigugma sa iyang isigka-tawo ug maghimog maayo. 25 Dili gayod nato undangon ang atong nabatasan nga panagtigom, sama sa gibuhat sa uban, kondili magdinasigay kita sa usag usa, ilabi na gayod karon nga makita na nato nga haduol na ang pagbalik sa Ginoo.
Gipakaon ni Jesus ang 5,000 ka mga Tawo
(Mat. 14:13-21; Mar. 6:30-44; Luc. 9:10-17)
6 Pagkahuman niadto, mitabok si Jesus sa Linaw sa Galilea, nga gitawag usab nga Dagat sa Tiberias. 2 Daghan kaayo ang katawhan nga misunod kaniya, tungod kay nakita nila ang iyang mga gibuhat nga mga milagro sa iyang pagpang-ayo sa mga masakiton. 3 Mitungas si Jesus ug ang iyang mga tinun-an sa bungtod ug didto nanglingkod. 4 (Hapit na niadto ang pagsaulog sa mga Judio sa Pista sa Paglabay sa Anghel.) 5 Sa pagtan-aw ni Jesus, nakita niya ang daghang mga tawo nga nagpadulong kaniya. Busa miingon siya kang Felipe, “Asa ba kita makapalit ug pagkaon aron makakaon kining mga tawo?” 6 (Mao kini ang iyang pangutana tungod kay gusto niya nga sulayan si Felipe. Apan sa pagkatinuod, may plano na siyang daan kon unsa ang iyang buhaton.) 7 Miingon si Felipe kaniya, “Sa kadaghan niining mga tawo, bisag gamay lang ang atong ihatag nga pagkaon sa matag usa kanila, ang walo ka bulan nga sweldo sa usa ka tawo kulang pa nga ipalit.” 8 Apan miingon ang igsoon ni Pedro nga si Andres nga usa usab sa mga tinun-an ni Jesus, 9 “May batang lalaki dinhi nga adunay lima ka buok pan ug duha ka isda. Apan mag-unsa man kini sa kadaghan sa mga tawo?” 10 Miingon si Jesus, “Sige, palingkora ninyo ang mga tawo.” Daghang mga balili niadtong mga lugara, busa nanglingkod ang mga tawo. Ang mga lalaki lang mikabat nang daan ug mga 5,000. 11 Unya, gikuha ni Jesus ang pan ug gipasalamatan niya ang Dios, ug giapod-apod ngadto sa mga tawo nga nanglingkod didto. Mao gihapon kini ang iyang gibuhat sa isda, ug silang tanan nangaon kutob sa ilang gusto. 12 Pagkahuman nila ug pangaon, miingon si Jesus sa iyang mga tinun-an, “Tigoma ninyo ang mga sobra aron wala gayoy mausik.” 13 Busa gitigom nila ang tanan nga sobra. Ug gikan sa lima ka pan nga gipakaon sa mga tawo, nakapuno pa sila ug 12 ka bukag.
14 Pagkakita sa mga tawo niadtong milagro nga gibuhat ni Jesus, miingon sila, “Mao na gayod kini ang tinuod nga Propeta nga atong gipaabot nga moanhi dinhi sa kalibotan!” 15 Nahibalo nang daan si Jesus nga aduna silay tuyo nga kuhaon siya ug pugson nga mahimong hari. Busa mipahawa siya didto ug mitungas na usab sa mas taas pa nga bahin sa bungtod ug nagainusara.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.