Book of Common Prayer

Јагнето и Неговите 144.000 следбеници

14 Понатаму, во моето видение Го видов Јагнето како стои на гората Сион^[a]. Со Него стоеја 144.000 луѓе кои на своите чела го носеа напишано Неговото име и името на Неговиот небесен Татко. ² Тогаш од небото чув громогласен звук како од силен водопад. Звукот прилегаше на музика од голем број свирачи на харфи. ³ Таму, пред Божјиот престол, пред четирите живи суштества и пред старешините, стоеја 144.000 души откупени од Земјата и пееја една нова песна што ја знаеја само тие. ⁴ Овие луѓе се духовно неопоганети, чисти како девственици и Го придружуваат Јагнето секаде каде што оди. Тие се откупени меѓу луѓето и први^[b] ќе бидат претставени пред Бог и пред Јагнето. ⁵ Нивните усти никогаш не изговориле лага; тие се луѓе без пороци.

Пораки од три ангели

⁶ Потоа забележав еден друг ангел кој леташе во небесните височини. Тој го носеше вечното Евангелие за да им го проповеда на луѓето од сите раси, племиња, јазици и народи на Земјата. ⁷ Ангелот говореше со мошне силен глас, велејќи: „Покажете страхопочит спрема Бог, зашто дојде времето Тој да им суди на сите! Поклонете Му се на Создателот на небото, на Земјата, на морињата и на водените извори!“

⁸ По него настапи уште еден ангел и извика: „Падна, падна големиот Вавилон - градот што со своето жестоко вино и со својот неморал ги опиваше и ги заведуваше сите народи!“

⁹ По вториот ангел настапи и трет ангел, кој со сиот глас викаше: „Секој што ќе му се поклони на Ѕверот и на неговата икона, и ќе прими белег на своето чело или на својата рака, ¹⁰ ќе го пие жестокото вино на Божјиот гнев, што е веќе налеано во чашата на Неговиот гнев, и ќе биде мачен во оган и запален сулфур, во присуство на светите ангели и на Јагнето! ¹¹ Димот од нивното мачење ќе се крева во вечни векови и тие нема да имаат спокојство ни дење ни ноќе! Таква ќе им биде казната на оние што ќе му се поклонат на Ѕверот и на неговата икона и ќе го примат белегот на неговото име. ¹² А Божјите луѓе се повикани на трпеливост, на послушност спрема Божјите заповеди и на вера во Исус.

¹³ Потоа еден глас од небото ми рече: „Запиши го ова: Благословени се оние што отсега натаму умираат со вера во Господ!“ А Духот одговори: „Да, тие ќе отпочинат од своите напори, зашто резултатите од нивниот труд ќе ја продолжат^[c] службата!“

Смртта на Јован Крстител

(Мк. 6:14-29; Лк. 9:7-9) 14 Во тоа време, вестите за Исус допреа и до Ирод - царот^[a] на покраината Галилеја, ² кој им велеше на своите службеници: „Тоа мора да е Јован Крстител кој воскреснал од мртвите и затоа има моќ да прави вакви чуда!“ ³ Бидејќи Ирод го беше уапсил Јована, и во пранги го беше фрлил в затвор, за да и удоволи на Иродијада - жената на Филип, кој му беше брат на Ирод. ⁴ Јован постојано му велеше на Ирод: „Ти немаш право да ја присвојуваш жената на брат ти!“ ⁵ Ирод сакаше да го убие, но се плашеше од народот, зашто сите го сметаа Јован Крстител за пророк. ⁶ Но, на роденденот на Ирод, ќерката на Иродијада танцуваше пред сите и толку му угоди на Ирод, ⁷ што тој со заклетва и вети дека ќе и даде се што ќе побара. ⁸ По совет на мајка си, таа му рече: „Донеси ми ја овде, на послужавник, главата на Јован Крстител!“ ⁹ Царот зажали за своето ветување, но поради својата заклетва и поради гостите, тој заповеда желбата да и биде исполнета. ¹⁰ Испрати луѓе кои во затворот му ја отсекоа главата на Јован, ¹¹ и ја донесоа на послужавник кај девојката, а таа ја однесе кај мајка си. ¹² Потоа дојдоа Јовановите ученици, го зедоа неговото тело и го погребаа, а потоа Му јавија и на Исус.